Контент патне куҫ

Гердт Зиновий Ефимович

«Википеди» ирĕклĕ энциклопединчи материал
Пичетлемелли версипе урӑх усӑ курмастпӑр, унта йӑнӑшсем пулма пултараҫҫӗ. Браузерӑн суйласа илнисене ҫӗнетӗр та ҫакӑн вырӑнне браузерӑн ахаль пичет функцийӗпе усӑ курӑр.
Гердт хушаматлă урăх çынсем çинчен Википедире статьясем пур.
Зиновий Гердт
Çуралнă чухнехи ят: Залман Афроимович Храпинович
Çуралнă вăхăт: 1916, авăн, 21
Çуралнă вырăн: Себеж, Витебск кĕперни 
Вилнĕ вăхăт: 1996, чӳк, 18
Вилнĕ вырăн: Мускав
Професси: XX ĕмĕрти СССР, Раççей актёрĕ, телеертӳçи
Карьера: 1938—1996
Чыславсемпе парнесем:
«Тăван Çĕршыв умĕңчи тава тивĕçлĕхĕн» III степеньлĕ орденĕ
Тăван Çĕршывăн Аслă вăрçин 1 степеньлĕ орденĕ Хĕрлĕ Çăлтăр орденĕ
ССРП халăх артисчĕ— 1990 РСФСР халăх артисчĕ— 1969 РСФСР тава тивĕçлĕ артисчĕ — 1959

Зино́вий Ефи́мович Гердт (чăн ячĕ — За́лман Афро́имович Храпино́вич; 1916 çулхи авăнăн 21-мĕшĕ, Себеж, Витебск кĕперни — чӳк, 18, 1996, Мускав) — совет тата раççей театрпа кино актёрĕ. СССР халăх артисчĕ (1990)[1].

Биографи

Залман Храпинович (çывăх туссем хушшинче, çаплах театр фольклорĕнче Зяма ачашлă ятпа паллă), еврей çемьинче кĕçĕнни (тăваттăмĕш ача) пулнă, 1916 çулхи авăнăн 21-мĕшĕнче Себежре Витебск кĕпернинче (халĕ — Псков облаçĕ, Раççей) çуралнă.

Себежри еврей шкулĕнче вĕреннĕ, вуннă виççĕре ача хаçатĕнче идиш чĕлхипе коллективизаци пирки сăвă шăрçаланă.

1932 çулта пиччĕшĕ патне Мускава куçса килнĕ[2][3].

Пултарулăх ĕçĕсем

Телеспектакльсем

  1. 1972 — Необыкновенный концерт — Конферансье
  2. 1973 — Божественная комедия — Адам
  3. 1978 — Кузен Понс — Кузен Понс
  4. 1981 — 50 лет театру кукол Сергея Образцова
  5. 1982 — Продавец птиц — калавçă, пуçламăш сăмахĕ
  6. 1984 — Одесские рассказы Исаака Бабеля
  7. 1984 — Гёте. Сцены из трагедии «Фауст» — Мефистофель
  8. 1985 — Сказочное путешествие мистера Бильбо Беггинса Хоббита — калавçă
  9. 1987 — Костюмер — Норман
  10. 1993 — Я, Фейербах — Фейербах, актёр

Асăрхавсем

  1. ^ Указ Президента СССР от 9 июля 1990 года № 353 «О присвоении почётного звания „Народный артист СССР“ тов. Гердту З. Е.».
  2. ^ Интервью с Т. А. Правдиной
  3. ^ Автобиографическая справка З. Е. Гердта 2016 ҫулхи Пуш уйӑхӗн 4-мӗшӗнче архивланӑ.

Вуламалли

  • Гердт, Зиновий. Рыцарь совести. — М.: АСТ; Зебра Е, 2010. — (Актёрская книга). — 448 с. — 3000 экз. — ISBN 978-5-17-067858-7, 978-5-94663-752-7.

Унăн пирки:

  • В. В. Скворцов. Неизвестный З. Е. Гердт (Зяма из Себежа; Гердт? — Это ж мой дядя!; Себежанин З. Е. Гердт; З. Е. Гердт как есть; Дядя Зяма вблизи; З. Гердт. Возращение в Себеж). Казань: Новое знание, 2005. — ISBN 5-89347-275-6
  • Зяма — это же Гердт! / сост. Я. Гройсман, Т. Правдина. — Нижний Новгород: Деком, 2007. — (Имена). — 280 с. + DVD. — ISBN 978-5-89533-177-4.
  • М. М. Гейзер. Зиновий Гердт. ЖЗЛ. М.: Молодая гвардия, 2012.

Каçăсем

Çăлкуç — «https://cv.wikipedia.org/w/index.php?title=Гердт_Зиновий_Ефимович&oldid=747150»