Μετάβαση στο περιεχόμενο

Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
ΔEH Α.Ε.
Εμπορική επ.ΔΕΗ
Νομική μορφήΑνώνυμη Εταιρεία (ΧΑΑΔΕΗ)
ΚλάδοςΕνέργεια
Ίδρυση7 Αυγούστου 1950[1]
ΈδραΧαλκοκονδύλη 30, Αθήνα, Αττική, Ελλάδα
Σημαντικά πρόσωπαΣτάσσης Γεώργιος (Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος)
Κοπανάκης Ιωάννης (Αναπληρωτής Διευθύνων Σύμβουλος Λειτουργιών Παραγωγής)
Καρακούσης Γεώργιος (Αναπληρωτής Διευθύνων Σύμβουλος Εμπορικών Δραστηριοτήτων)
Πατεράκης Αλέξανδρος (Αναπληρωτής Διευθύνων Σύμβουλος Ψηφιακού Μετασχηματισμού)
Προϊόντα/
Υπηρεσίες
Παραγωγή και προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας, πώληση φυσικού αερίου
ΠροϊόνταΗλεκτρική ενέργεια και φυσικό αέριο
Κύκλος εργασιώνΜείωση 7.686.767.000 (2023)
Καθαρά έσοδαΜείωση -137.239.000€ (2023)
Σύνολο ενεργητικούΑύξηση 15.152.279.000€ (2023)
Σύνολο ιδίων κεφαλαίωνΑύξηση 5.357.966.000€ (2023)
ΙδιοκτήτηςΕΕΣΥΠ (34,123%)[2]
Υπάλληλοι13.174 (2023)
ΘυγατρικέςΔΕΔΔΗΕ
ΔΕΗ Ανανεώσιμες
PPC Bulgaria
ΙστότοποςΕπίσημη ιστοσελίδα
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Σελίδα στο Instagram Λογαριασμός στο YouTube Σελίδα στο Linkedin
Πυλώνας ηλεκτρικού ρεύματος στην περιοχή του Μητροπολιτικού Πάρκου «Αντώνης Τρίτσης».

Η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού, περισσότερο γνωστή με τα αρχικά ΔΕΗ, είναι ελληνική εταιρεία παραγωγής και προμήθειας ηλεκτρικού ρεύματος και εμπορίας φυσικού αερίου, από τις μεγαλύτερες στην Ελλάδα. Απασχολεί περίπου 17.500 εργαζόμενους[3] και αντιστοιχεί το 62% περίπου του συνολικού κύκλου εργασιών του κλάδου παροχής ηλεκτρικού ρεύματος, φυσικού αερίου και νερού στη χώρα.[4] Από τα τέλη του 2000 λειτουργεί ως ανώνυμη εταιρεία[5][6] και είναι εισηγμένη στα χρηματιστήρια Αθηνών και Λονδίνου. Διατηρεί το 72,58%, σύμφωνα με στοιχεία του ΔΕΔΔΗΕ, του μεριδίου της αγοράς.[7]

Όταν ιδρύθηκε η ΔΕΗ, υπήρχαν 385 εταιρείες, από τις οποίες οι 263 ιδιωτικές με απλή άδεια, οι 54 ιδιωτικές με προνομιακή άδεια, 58 δημοτικές ή κοινοτικές, ενώ υπήρχαν και 10 ιδιωτικές χωρίς άδεια.[8] Κατά τη διάρκεια της Κατοχής και μετά την Απελευθέρωση τόσο η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος όσο και το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας εκπόνησαν μελέτες για την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας. Μελέτες εκπόνησε και η United Nations Relief and Rehabilitation Αdministration (UNRRA).[9] Το 1948, η EBASCO Services υπέβαλε έκθεση για το ενεργειακό πρόγραμμα της Ελλάδος: αυτή προέβλεπε την κατασκευή υδροηλεκτρικών και θερμοηλεκτρικών εργοστασίων, την ενοποίηση του δικτύου και τον καθορισμό ενιαίας τιμής κατανάλωσης. Όλα αυτά προϋπέθεταν ένα μόνο διαχειριστή. Έτσι, με το ΦΕΚ Α 169/1950, Περί ιδρύσεως δημοσίας επιχειρήσεως ηλεκτρισμού, συστήθηκε η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού.[10]

Η σύσταση της ΔΕΗ το 1950 εθνικοποίησε την παραγωγή και διανομή της ηλεκτρικής ενέργειας. Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας θεωρήθηκε πλέον υπηρεσία κοινής ωφέλειας.[11] Η ΔΕΗ είχε το αποκλειστικό προνόμιο της κατασκευής, λειτουργίας και εκμετάλλευσης υδροηλεκτρικών και θερμικών εργοστασίων, της χρήσης (κατά προτίμηση) εθνικών καυσίμων και την υποχρέωση κατασκευής εθνικού δικτύου μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας, το μονοπώλιο διάθεσης και πώλησης του παραγόμενου ηλεκτρικού ρεύματος. Έπρεπε να έχει οικονομική αυτάρκεια, να παρέχει στη φθηνότερη δυνατή τιμή το ρεύμα στους αγροτικούς και αστικούς πληθυσμούς και να μην κάνει διακρίσεις μεταξύ αστικών και αγροτικών πληθυσμών τόσο στη διανομή όσο και στην τιμολογιακή πολιτική της.

Με τη λήξη των συμβάσεων ανάμεσα στο Ελληνικό Δημόσιο και στις ιδιωτικές εταιρείες, το προνόμιο της ΔΕΗ επεκτεινόταν και στις περιοχές των εταιρειών αυτών.[12] Το αρχικό κεφάλαιο της ΔΕΗ σχηματίσθηκε από τα κεφάλαια σε συνάλλαγμα, δραχμές, μηχανήματα, υλικά και υπηρεσίες που παρέχονταν από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα ανόρθωσης της αμερικανικής βοήθειας, από τις ιταλικές επανορθώσεις και από κεφάλαια του κρατικού προϋπολογισμού.[13] Όταν ιδρύθηκε η ΔΕΗ το 1950, η κατανάλωση ανά κάτοικο ήταν 88 Kwh το χρόνο, ενώ μετά από πέντε χρόνια έφτασε τις 150 Kwh το χρόνο. Αντίστοιχα, το 1950 ο ηλεκτροδοτούμενος πληθυσμός της χώρας ήταν 55% του συνόλου, ενώ το 1955 έφτασε το 59,1%.[14]

Το μονοπώλιο της ΔΕΗ στην παραγωγή, μεταφορά, διανομή και πώληση ηλεκτρικής ενέργειας έχει αρθεί πλήρως από το 2012, ενώ εξαίρεση αποτελούν τα Μη Διασυνδεδεμένα Νησιά (ΜΔΝ) στα οποία έχει αρθεί μερικώς. Το εθνικό δίκτυο μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας, συνολικού μήκους 208.000 χλμ. περίπου, έχει περάσει στην διαχείριση διαφορετικών εταιρειών, πλήρως θυγατρικών της ΔΕΗ κατά την σύσταση τους. Συγκεκριμένα, ο Ανεξάρτητος Διαχειριστής Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας είναι υπεύθυνος για το δίκτυο μεταφοράς (δίκτυο υψηλής τάσης 400kV, 150kV και 66kV), ενώ ο Διαχειριστής Ελληνικού Δικτύου Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας είναι υπεύθυνος για το δίκτυο διανομής (δίκτυο μέσης τάσης 20kV, 15kV, 6.6kV, δίκτυο χαμηλής τάσης 400V) και διανέμει την ισχύ σε κάθε καταναλωτή της ελληνικής επικράτειας. Η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας εποπτεύεται από τη Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων η οποία συστάθηκε το 1999 με σκοπό τον έλεγχο της τιμολογιακής και των άλλων πολιτικών του κλάδου και τη σταδιακή απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας έτσι ώστε η Ελλάδα να είναι σύμφωνη με τις Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης περί ελεύθερου ανταγωνισμού και κατάργηση των μονοπωλιακών αγορών.

Συγκεκριμένα, τον Ιούλιο του 2023, η ΔΕΗ εκπροσωπούσε 5.601.543 μετρητές (72% της λιανικής). Στους οικιακούς καταναλωτές εκπροσωπεί 3.847.594 μετρητές (72,08%) και στους δικαιούχους του Κοινωνικού Τιμολογίου 474.356 μετρητές (72,97%).[15]

Στις αρχές Νοεμβρίου του 2023 η ΔΕΗ ανακοίνωσε την εξαγορά της Κωτσόβολος με αντίτιμο ύψους 200 εκατομμυρίων ευρώ, με σκοπό την ικανοποίηση του σχεδίου της για μετεξέλιξη σε έναν πάροχο προϊόντων και υπηρεσιών. Αποκτά πρόσβαση σε ένα μεγάλο δίκτυο υποδομών και επιμελητείας, πράγμα το οποίο έλειπε και ταυτόχρονα ήταν απαραίτητο για μία μεγάλη εταιρεία παροχής ενέργειας.[16]

Μονάδες παραγωγής και ορυχεία λιγνίτη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της ΔΕΗ είναι τα εξής:

Σταθμός Τοποθεσία Συντεταγμένες Καύσιμο Ισχύς (MW) Περίοδος λειτουργίας Αιτία διακοπής λειτουργίας
ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου 5 Άγιος Δημήτριος Κοζάνης 40°23′38″N 21°55′30″E / 40.394°N 21.925°E / 40.394; 21.925 (Agios Dimitrios Power Station) Λιγνίτης 1595 1984-2023 Θα γίνει Απολιγνιτοποίηση, και αντικατάσταση με οικολογικά καύσιμα
ΑΗΣ Πτολεμαΐδας 5 ΒΙ.ΠΕ. Πτολεμαΐδας 40°28′51″N 21°43′37″E / 40.4808629°N 21.7269015°E / 40.4808629; 21.7269015 (Ptolemaida Power Station) Λιγνίτης 610 Λειτουργεί Πιλοτικά
(θα είναι σε λειτουργία για πέντε μόνο χρόνια, από το 2023 έως το 2028)
Θα γίνει Απολιγνιτοποίηση, και αντικατάσταση με φυσικό αέριο TAP
ΑΗΣ Μελίτης Μελίτη Φλώρινας 40°48′40″N 21°36′04″E / 40.811°N 21.601°E / 40.811; 21.601 (Florina Power Station) Λιγνίτης 330 2003-2023 Θα γίνει Απολιγνιτοποίηση, και αντικατάσταση με οικολογικά καύσιμα
ΑΗΣ Αλιβερίου 5 Αλιβέρι 38°23′22″N 24°03′06″E / 38.38953°N 24.05174°E / 38.38953; 24.05174 (Aliveri Power Station) Φυσικό αέριο 417 2015-σήμερα
ΑΗΣ Λαυρίου - Κερατέας ΙΙΙ, IV, V Λαύριο 37°44′47″N 24°04′01″E / 37.74629°N 24.06688°E / 37.74629; 24.06688 (Lavrio Power Station) Φυσικό αέριο 945 1973-σήμερα
ΑΗΣ Μεγαλόπολης 4 ΒΙ.ΠΕ. Μεγαλόπολης 37°25′05″N 22°06′32″E / 37.418°N 22.109°E / 37.418; 22.109 (Megalapolis A Power Station) Λιγνίτης 850 1970-2023 Θα γίνει Απολιγνιτοποίηση, και αντικατάσταση με οικολογικά καύσιμα
ΑΗΣ Μεγαλόπολης V ΒΙ.ΠΕ. Μεγαλόπολης 37°25′05″N 22°06′32″E / 37.418°N 22.109°E / 37.418; 22.109 (Megalapolis B Power Station) Φυσικό αέριο 811 2019-σήμερα
ΑΗΣ Κομοτηνής ΒΙ.ΠΕ. Κομοτηνής 41°03′50″N 25°29′24″E / 41.064°N 25.49°E / 41.064; 25.49 (Komotini Power Station) Φυσικό αέριο 485 2001-σήμερα[17]
ΑΗΣ Λινοπεραμάτων Λινοπεράματα Ηρακλείου 37°44′47″N 24°04′01″E / 37.74629°N 24.06688°E / 37.74629; 24.06688 (Linopermata Power Station) Απόσταγμα πετρ. 111 1970-2023 Θα κλείσουν, για περιβαλλοντικούς λόγους, ενώ η Κρήτη, ήδη σταδιακά, συνδέεται και αυτή με υποβρύχιο καλώδιο, με την Υπόλοιπη Ηπειρωτική Ελλάδα
ΑΗΣ Ξυλακαμάρας Ξυλακαμάρα Χανίων Απόσταγμα πετρ. 290 1980-2023
ΑΗΣ Αθερινόλακκου Αθερινόλακκος Λασιθίου 35°00′14″N 26°08′21″E / 35.0039°N 26.13916°E / 35.0039; 26.13916 (Atherinolakkos Power Station) Βαρύ πετρέλαιο 105 2004-2023
ΑΗΣ Σορωνής ΒΙ.ΠΕ. Σορωνής, Ρόδος 36°22′42″N 28°01′06″E / 36.37842°N 28.0184°E / 36.37842; 28.0184 (Soronis Power Station) Πετρέλαιο 105 1976-σήμερα

Ατμοηλεκτρικά εργοστάσια, που σταμάτησαν οριστικά την λειτουργία τους, για περιβαλλοντικούς λόγους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σταθμός Τοποθεσία Συντεταγμένες Καύσιμο Ισχύς (MW) Περίοδος λειτουργίας Αιτία διακοπής λειτουργίας
ΑΗΣ Καρδιάς 4 Καρδία Κοζάνης
(έχει εγκαταλειφθεί και εκκενωθεί, εδώ και χρόνια αυτό το χωριό, λόγω λιγνίτη)
40°24′36″N 21°47′10″E / 40.41°N 21.786°E / 40.41; 21.786 (Kardia Power Station) Λιγνίτης 1250 1975-2021 Στην Δυτική Μακεδονία, θα κλείσουν όλα τα Ατμοηλεκτρικά Εργοστάσια, και θα γίνει σταδιακή, πλήρης Απολιγνιτοποίηση έως το 2028, και αντικατάσταση με κατά το δυνατότερο οικολογικά καύσιμα
ΑΗΣ Πτολεμαΐδας 4 ΒΙ.ΠΕ. Πτολεμαΐδας 40°28′51″N 21°43′37″E / 40.4808629°N 21.7269015°E / 40.4808629; 21.7269015 (Ptolemaida Power Station) Λιγνίτης 620 1959-2015
ΑΗΣ ΛΙΠΤΟΛ 2 ΒΙ.ΠΕ. Πτολεμαΐδας 40°28′51″N 21°43′37″E / 40.4808629°N 21.7269015°E / 40.4808629; 21.7269015 (Ptolemaida Power Station) Λιγνίτης 43 1975-2010
ΑΗΣ Αμυνταίου 2 Φιλώτας Φλώρινας 40°37′10″N 21°40′58″E / 40.6193112°N 21.6829133°E / 40.6193112; 21.6829133 (Amyntaio Power Station) Λιγνίτης 600 1996-2020

Εργοστάσια πετρελαίου, που σταμάτησαν οριστικά την λειτουργία τους, επίσης για περιβαλλοντικούς λόγους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σταθμός Τοποθεσία Συντεταγμένες Καύσιμο Ισχύς (MW) Περίοδος λειτουργίας Αιτία διακοπής λειτουργίας
ΑΗΣ Νέου Φαλήρου Νέο Φάληρο 37°34′33″N 23°24′07″E / 37.57576°N 23.401825°E / 37.57576; 23.401825 (Piraeus Power Station) 1894 (ΗΕΑΠ)-1972
ΑΗΣ Αγίου Γεωργίου Κερατσινίου Κερατσίνι 37°57′15″N 23°36′37″E / 37.95429°N 23.61023°E / 37.95429; 23.61023 (Agios Georgios Power Station) Πετρέλαιο
Φυσικό αέριο
360 1930 (ΗΕΑΠ)-2012 Έκλεισαν, για περιβαλλοντικούς λόγους, κυρίως λόγω της μόλυνσης των θαλάσσιων υδάτων και του αέρα της Αττικής και της Νότιας Εύβοιας, και γίνεται αντικατάσταση με κατά το δυνατότερο οικολογικά καύσιμα
ΑΗΣ Αλιβερίου 4 Αλιβέρι 38°23′22″N 24°03′06″E / 38.38953°N 24.05174°E / 38.38953; 24.05174 (Aliveri Power Station) Βαρύ πετρέλαιο 300 1953-2013
ΑΗΣ Λαυρίου - Κερατέας 2 Λαύριο 37°44′47″N 24°04′01″E / 37.74629°N 24.06688°E / 37.74629; 24.06688 (Lavrio Power Station) Πετρέλαιο 560 1973-2014
Σταθμός Τοποθεσία Συντεταγμένες Χωρητικότητα (MW) Κατάσταση
Υ.Η.Σ. Θησαυρού Δράμα 41°21′16″N 24°22′01″E / 41.354444°N 24.366944°E / 41.354444; 24.366944 (Thisavros Hydroelectric Dam) 384 Εν λειτουργία
Υ.Η.Σ. Καστρακίου Καστράκι 38°44′30.69″N 21°21′51.05″E / 38.7418583°N 21.3641806°E / 38.7418583; 21.3641806 (Kastraki Hydroelectric Dam) 320 Εν λειτουργία
Υ.Η.Σ. Κρεμαστών Επισκοπή Ευρυτανίας 38°53′02″N 21°29′38″E / 38.8839511°N 21.4937961°E / 38.8839511; 21.4937961 (Kremasta Hydroelectric Dam) 437 Εν λειτουργία
Υ.Η.Σ. Λάδωνα Αρκαδία 37°45′28″N 21°58′18″E / 37.7577°N 21.9716°E / 37.7577; 21.9716 (Ladon Hydroelectric Dam) 50 Εν λειτουργία
Υ.Η.Σ. Πλαστήρα Καρδίτσα 39°14′08″N 21°44′47″E / 39.235556°N 21.746389°E / 39.235556; 21.746389 (Plastiras Hydroelectric Dam) 130 Εν λειτουργία
Υ.Η.Σ. Στράτου Αιτωλοακαρνανία 38°40′33″N 21°19′33″E / 38.6758027°N 21.3258898°E / 38.6758027; 21.3258898 (Stratos Hydroelectric Dam) 150 Εν λειτουργία
Υ.Η.Σ. Πολυφύτου Λίμνη Πολυφύτου, Νομός Κοζάνης 375 Εν λειτουργία
Υ.Η.Σ. Σφηκιάς Σφηκιά Ημαθίας 315 Εν λειτουργία
Υ.Η.Σ. Πουρναρίου Άρτα 300 Εν λειτουργία
Υ.Η.Σ. Πηγών Αωού Μέτσοβο 210 Εν λειτουργία
Υ.Η.Σ. Άγρα Άγρας Πέλλας 210 Εν λειτουργία
Ενέργεια[18][19] Τοποθεσία Περιγραφή Έτος κατασκευής
200 - 300 MW Κοζάνη[20][21] Βιομηχανικό πάρκο Κοζάνης
50 MW Μεγαλόπολη Βιομηχανικό πάρκο Μεγαλόπολης
4,3 MW Φλώρινα Βιομηχανική περιοχή Φλώρινας 2009
2 MW Βόλος Φωτοβολταϊκός σταθμός ηλεκτροπαραγωγής 2009
2 MW Θήβα Φωτοβολταϊκός σταθμός ηλεκτροπαραγωγής 2009
1,997 MW Κουτσοπόδι Άργους 2009
1,99 MW Τρίπολη Αρκαδίας 2009
1,25 MW Πουρναριά Αρκαδίας 2009
1 MW Ηλιοεπενδυτική 2009
0,48 MW Κρήτη Βιομηχανικό πάρκο Αθερινόλακκου
944 kW Ποντοηράκλεια Κιλκίς 2009
100 kW Κύθνος 2009
60 kW Σίφνος 1998
20 kW ΗΛΠΑΠ Ταύρου 2009
20 kW Σταθμός Εθέλ 2009
20 kW Μετρό Ειρήνης, Μαρούσι 2009

Επίσης κατέχει και εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος με την χρήση του ανέμου, τα λεγόμενα αιολικά πάρκα, τα οποία βρίσκονται κυρίως στα νησιά του Αιγαίου Πελάγους. Επί του παρόντος, το 30% της συνολικής παραγωγής προέρχεται από καύση του λιγνίτη, το 10% από πετρέλαιο, το 27% από φυσικό αέριο, το 10% από υδροηλεκτρικούς σταθμούς, το 6% από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ) και το 17% από διασυνδέσεις.

Η ΔΕΗ κατέχει τα περισσότερα από τα ορυχεία λιγνίτη της χώρας[εκκρεμεί παραπομπή] τα οποία διοχετεύουν τα εργοστάσιά της με το κατάλληλο υλικό προς καύση[εκκρεμεί παραπομπή]. Τα ατμοηλεκτρικά εργοστάσια χρησιμοποιούν κατά μεγάλο μέρος του λιγνίτη για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος αλλά σε μερικές περιπτώσεις και πετρέλαιο. Τα μεγαλύτερα ορυχεία της Ελλάδας βρίσκονται στις περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας (Πτολεμαΐδας, Αμυνταίου και Λιγνιτωρυχεία Αχλάδας Φλώρινας) και της Μεγαλόπολης, στην Αρκαδία. Τέλος τα αυτόνομα νησιά παράγουν ηλεκτρισμό αποκλειστικά με πετρέλαιο, το οποίο είναι αρκετά ακριβό. Εκεί υπάρχουν 32 αυτόνομες μονάδες παραγωγής.

Διεθνείς Διασυνδέσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το διασυνδεδεμένο σύστημα μεταφοράς της ΔΕΗ είναι συνδεδεμένο με τα συστήματα μεταφοράς πέντε γειτονικών χωρών της Ελλάδας (Ιταλία, Βουλγαρία, Αλβανία, Βόρεια Μακεδονία και Τουρκία):

  • Η διασύνδεση με την Ιταλία αποτελείται από υποβρύχιο καλώδιο και γραμμή μεταφοράς συνεχούς ρεύματος (HVDC) ισχύος 500 MW. Η γραμμή διασυνδέει τον υποσταθμό του Πουρναρίου στην Άρτα, το οποίο υπογειώνεται στα ελληνοαλβανικά σύνορα κοντά στην Σαγιάδα Θεσπρωτίας, και καταλήγει στο Λέτσε, τερματίζοντας ως γραμμή HVDC, επί Ιταλικού εδάφους στην Γκαλατίνα. Η γραμμή αυτή αποτελεί την σημαντικότερη διεθνή διασύνδεση ηλεκτρικού ρεύματος στην χώρα μας, λόγω του ότι η Ιταλία βρίσκεται γεωγραφικά μεταξύ Δυτικής και Ανατολικής Ευρώπης.
  • Η διασύνδεση με τη Βουλγαρία αποτελείται από μία γραμμή υπερύψηλης τάσης των 400 kV και διασυνδέοντας, τον υποσταθμό του Σιδηροκάστρου με τον υποσταθμό του Μπλαγκόεβγκραντ.
  • Η διασύνδεση με την Αλβανία αποτελείται από μία γραμμή υψηλής τάσης των 150 kV και μία γραμμή υπερύψηλης τάσης των 400 kV. Η μία γραμμή υπερύψηλης τάσης διασυνδέει με τον ΑΗΣ Καρδίας του Νομού Κοζάνης με τον υποσταθμό του Ζέμπλακ Κορυτσάς και η δεύτερη γραμμή υψηλής τάσης μεταξύ της Ηγουμενίτσας και του Μπίστριτσε Αυλώνα.
  • Η διασύνδεση με την Βόρεια Μακεδονία γίνεται με δύο γραμμές υπερύψηλης τάσης των 400 kV. Η συνολική ονομαστική δυναμικότητα είναι περίπου 4.400 ΜW. Η μία γραμμή διασυνδέει τον ΚΥΤ Ωραιοκάστρου με τον ατμοηλεκτρικό σταθμό (ΡΕΚ) του Ντούμπροβο, στο κέντρο της χώρας, και η δεύτερη μεταξύ του ΚΥΤ Μελίτης και του ατμοηλεκτρικού σταθμού (ΡΕΚ) του Νόβατσι. Οι γραμμές αυτές είναι από τις κυριότερες στην Βόρεια Μακεδονία, λόγω του ότι η συγκεκριμένη χώρα, είναι αρκετά μικρή σε έκταση, και το ρεύμα που παράγει δεν είναι αρκετό να καλύψει εξ ολοκλήρου τις ανάγκες της, με αποτέλεσμα να αγοράζει σε μεγάλο βαθμό ρεύμα, από τις γειτονικές της χώρες (ειδικότερα από Ελλάδα, Σερβία και Βουλγαρία).
  • Η διασύνδεση με την Τουρκία ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο του 2008 με μια μόνο γραμμή 400 kV (2000 ΜVΑ), η οποία διασυνδέει τον υποσταθμό τον ΚΥΤ Νέας Σάντας στον Νομό Ροδόπης με τον υποσταθμό του Μπαμπαέτσκι, κοντά στην ομώνυμη πόλη.

Διατελέσαντες Διευθύνοντες Σύμβουλοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Διευθύνων Σύμβουλος Διάστημα
Νέζης Στέργιος 03/06/2000 - 23/02/2005
Μανιατάκης Δημήτριος 23/02/2005 - 16/01/2007
Αθανασόπουλος Παναγιώτης 17/01/2007 - 12/10/2009
Ζερβός Αρθούρος 15/12/2009 - 04/03/2015
Παναγιωτάκης Εμμανουήλ 01/04/2015 - 10/07/2019
Στάσσης Γεώργιος 29/07/2019 - σήμερα
1950–2003 2003–2020 2020–σήμερα
  1. «Νομός υπ' αριθ. 1468 (ΦΕΚ Α 169/1950)» (PDF). Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 7 Αυγούστου 1950. 
  2. «Μετοχική σύνθεση ΔΕΗ Α.Ε.». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Φεβρουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2024. 
  3. ICAP, στοιχεία 2009.
  4. ICAP, στοιχεία 2007.
  5. «ΦΕΚ A 278/2000» (PDF). Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 20 Δεκεμβρίου 2000. 
  6. «ΦΕΚ ΑΕ-ΕΠΕ 11871/2000» (PDF). Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 29 Δεκεμβρίου 2000. 
  7. «Ρεύμα: Κυριαρχία ΔΕΗ στα μερίδια αγοράς, «πάγωσε» η κινητικότητα». Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2023. 
  8. Νίκος Παντελάκης, Ο εξηλεκτρισμός της Ελλάδας. Από την ιδιωτική πρωτοβουλία στο κρατικό μονοπώλιο (1889-1956), εκδόσεις Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 1991, σελίδα 197
  9. Νίκος Παντελάκης, Ο εξηλεκτρισμός της Ελλάδας. Από την ιδιωτική πρωτοβουλία στο κρατικό μονοπώλιο (1889-1956), εκδόσεις Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 1991, σελίδες 370-416
  10. 501, υποσ. 1
  11. Νίκος Παντελάκης, Ο εξηλεκτρισμός της Ελλάδας. Από την ιδιωτική πρωτοβουλία στο κρατικό μονοπώλιο (1889-1956), εκδόσεις Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 1991, σελίδα 33
  12. Νίκος Παντελάκης, Ο εξηλεκτρισμός της Ελλάδας. Από την ιδιωτική πρωτοβουλία στο κρατικό μονοπώλιο (1889-1956), εκδόσεις Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 1991, σελίδες 417-418
  13. Νίκος Παντελάκης, Ο εξηλεκτρισμός της Ελλάδας. Από την ιδιωτική πρωτοβουλία στο κρατικό μονοπώλιο (1889-1956), εκδόσεις Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 1991, σελίδα 418
  14. Νίκος Παντελάκης, Ο εξηλεκτρισμός της Ελλάδας. Από την ιδιωτική πρωτοβουλία στο κρατικό μονοπώλιο (1889-1956), εκδόσεις Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 1991, σελίδα 436
  15. «Η ΔΕΗ κρατά τον σφυγμό της λιανικής με μερίδιο σχεδόν 73% τον Ιούλιο του 2023». Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2024. 
  16. «Γιατί η ΔΕΗ αγόρασε την Κωτσόβολος – Το deal των 200 εκατ. ευρώ». Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. 3 Νοεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2024. 
  17. «Το τιτάνιο έργο συντήρησης στον ΑΗΣ Κομοτηνής». www.xronos.gr. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2019. 
  18. «Large-scale photovoltaic power plants located in Greece». pvresources.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιανουαρίου 2010. 
  19. «Ανανεώσιμα Έργα της ΔΕΗ». ΔΕΗ Ανανεώσιμες. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2018. 
  20. «Greece's PPC to launch tender for 200MW PV project». rechargenews.com. 
  21. «PPC to develop a large photovoltaic project in Kozani – press». sofokleous10.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαρτίου 2012. 
  • Νίκος Παντελάκης, Ο εξηλεκτρισμός της Ελλάδας. Από την ιδιωτική πρωτοβουλία στο κρατικό μονοπώλιο (1889-1956), εκδόσεις Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 1991

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]