dissensio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.

Latin

Etymology

From dissentiō +‎ -tiō.

Noun

dissēnsiō f (genitive dissēnsiōnis); third declension

  1. disagreement, quarrel
    Synonyms: discordia, dissidentia
    Antonyms: cōnsēnsus, cōnsēnsiō, concordia, congruentia, cōnspīrātiō
  2. dissension, conflict
    Synonyms: cōnflīctus, proelium

Declension

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative dissēnsiō dissēnsiōnēs
Genitive dissēnsiōnis dissēnsiōnum
Dative dissēnsiōnī dissēnsiōnibus
Accusative dissēnsiōnem dissēnsiōnēs
Ablative dissēnsiōne dissēnsiōnibus
Vocative dissēnsiō dissēnsiōnēs

Descendants

References

  • dissensio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • dissensio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • dissensio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • the learned men are most unanimous in..: summa est virorum doctissimorum consensio (opp. dissensio)
    • owing to political dissension: ex rei publicae dissensione