هموردایی عام: تفاوت میان نسخه‌ها
جز خرد |
ویژگی پیوندهای پیشنهادی: ۲ پیوند افزوده شد. برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه وظیفه تازه‌وارد پیشنهادی: افزودن پیوند |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
در [[فیزیک نظری]]، '''هموردایی عام''' {{انگلیسی|General covariance}} که به نام‌های '''هموردایی دیفئومورفیسم''' و '''ناوردایی عام''' نیز شناخته می‌شود، [[اصل ناوردایی|ناوردایی]] شکل قوانین فیزیکی در تبدیلات مختصات دیفرانسیل پذیر دلخواه، می‌باشد. ایده اساسی این است که مختصات به‌طور پیش‌فرض در طبیعت وجود ندارند بلکه مصنوعاتی هستند که برای توصیف طبیعت به کار می‌روند و از این رو نباید در فرمولبندی قوانین بنیادی فیزیک نقشی داشته باشند. |
در [[فیزیک نظری]]، '''هموردایی عام''' {{انگلیسی|General covariance}} که به نام‌های '''هموردایی دیفئومورفیسم''' و '''ناوردایی عام''' نیز شناخته می‌شود، [[اصل ناوردایی|ناوردایی]] شکل قوانین فیزیکی در تبدیلات مختصات دیفرانسیل پذیر دلخواه، می‌باشد. ایده اساسی این است که مختصات به‌طور پیش‌فرض در طبیعت وجود ندارند بلکه مصنوعاتی هستند که برای توصیف طبیعت به کار می‌روند و از این رو نباید در فرمولبندی قوانین بنیادی فیزیک نقشی داشته باشند. |
||
یک [[قانون فیزیکی]] که به صورت هموردای عام تعریف می‌شود، در تمام دستگاه‌های مختصات شکل ریاضی آن ثابت می‌ماند<ref>More precisely, only coordinate systems related through sufficiently differentiable transformations are considered.</ref> و معمولاً بر حسب [[میدان |
یک [[قانون فیزیکی]] که به صورت هموردای عام تعریف می‌شود، در تمام دستگاه‌های مختصات شکل ریاضی آن ثابت می‌ماند<ref>More precisely, only coordinate systems related through sufficiently differentiable transformations are considered.</ref> و معمولاً بر حسب [[میدان تانسوری|میدان‌های تانسوری]] بیان می‌شود. نظریه کلاسیک(غیرکوانتومی) [[الکترودینامیک]] یکی از نظریه‌هایی است که از چنین فرمولبندی برخوردار است. |
||
[[آلبرت اینشتین]] این اصل را برای نظریه [[نسبیت خاص]] خود پیشنهاد نمود، هر چند که نظریه محدود به دستگاه‌های مختصات فضازمانی بود که با سرعت یکنواخت نسبت به یکدیگر حرکت می‌کردند. اینشتین متوجه شد که می‌توان [[اصل نسبیت#اصل نسبیت عام|اصل نسبیت عام]] را برای دستگاه‌های که نسبت به یکدیگر حرکت شتابدار دارند، نیز به کار برد. او از ابزار تازه به وجود آمده [[میدان |
[[آلبرت اینشتین]] این اصل را برای نظریه [[نسبیت خاص]] خود پیشنهاد نمود، هر چند که نظریه محدود به دستگاه‌های مختصات فضازمانی بود که با سرعت یکنواخت نسبت به یکدیگر حرکت می‌کردند. اینشتین متوجه شد که می‌توان [[اصل نسبیت#اصل نسبیت عام|اصل نسبیت عام]] را برای دستگاه‌های که نسبت به یکدیگر حرکت شتابدار دارند، نیز به کار برد. او از ابزار تازه به وجود آمده [[میدان تانسوری#حساب تانسوری|حساب تانسوری]] بهره برد تا بتواند [[هموردایی لورنتز]] در [[نسبیت خاص]] (که تنها در مورد چارچوب‌های لخت کاربرد داشت) را به شکل عمومی تر [[هموردایی محلی لورنتز]] نوشت (که در مورد تمام چارچوب‌ها کاربرد دارد)، و نظریه [[نسبیت عام]] را بنا نهاد. در این نظریه، کاهش محلی تانسور متریک عمومی به [[فضای مینکوفسکی|متریک مینکوفسکی]] متناظر با حرکت سقوط آزاد است و در نتیجه این نظریه [[گرانش]] را نیز در بر می‌گیرد. |
||
بسیاری از کارهایی که در زمینه [[نظریه‌های میدان یکپارچه کلاسیک]] انجام شد شامل تلاش‌هایی در زمینه گسترش نظریه نسبیت عام و افزودن الکترومغناطیس به آن بود که در چارچوب هموردایی عام انجام می‌شدند. |
بسیاری از کارهایی که در زمینه [[نظریه‌های میدان یکپارچه کلاسیک]] انجام شد شامل تلاش‌هایی در زمینه گسترش [[نظریه نسبیت]] عام و افزودن [[الکترومغناطیس]] به آن بود که در چارچوب هموردایی عام انجام می‌شدند. |
||
== واژه‌شناسی == |
== واژه‌شناسی == |
||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۲۱
در فیزیک نظری، هموردایی عام (به انگلیسی: General covariance) که به نام‌های هموردایی دیفئومورفیسم و ناوردایی عام نیز شناخته می‌شود، ناوردایی شکل قوانین فیزیکی در تبدیلات مختصات دیفرانسیل پذیر دلخواه، می‌باشد. ایده اساسی این است که مختصات به‌طور پیش‌فرض در طبیعت وجود ندارند بلکه مصنوعاتی هستند که برای توصیف طبیعت به کار می‌روند و از این رو نباید در فرمولبندی قوانین بنیادی فیزیک نقشی داشته باشند.
یک قانون فیزیکی که به صورت هموردای عام تعریف می‌شود، در تمام دستگاه‌های مختصات شکل ریاضی آن ثابت می‌ماند[۱] و معمولاً بر حسب میدان‌های تانسوری بیان می‌شود. نظریه کلاسیک(غیرکوانتومی) الکترودینامیک یکی از نظریه‌هایی است که از چنین فرمولبندی برخوردار است.
آلبرت اینشتین این اصل را برای نظریه نسبیت خاص خود پیشنهاد نمود، هر چند که نظریه محدود به دستگاه‌های مختصات فضازمانی بود که با سرعت یکنواخت نسبت به یکدیگر حرکت می‌کردند. اینشتین متوجه شد که می‌توان اصل نسبیت عام را برای دستگاه‌های که نسبت به یکدیگر حرکت شتابدار دارند، نیز به کار برد. او از ابزار تازه به وجود آمده حساب تانسوری بهره برد تا بتواند هموردایی لورنتز در نسبیت خاص (که تنها در مورد چارچوب‌های لخت کاربرد داشت) را به شکل عمومی تر هموردایی محلی لورنتز نوشت (که در مورد تمام چارچوب‌ها کاربرد دارد)، و نظریه نسبیت عام را بنا نهاد. در این نظریه، کاهش محلی تانسور متریک عمومی به متریک مینکوفسکی متناظر با حرکت سقوط آزاد است و در نتیجه این نظریه گرانش را نیز در بر می‌گیرد.
بسیاری از کارهایی که در زمینه نظریه‌های میدان یکپارچه کلاسیک انجام شد شامل تلاش‌هایی در زمینه گسترش نظریه نسبیت عام و افزودن الکترومغناطیس به آن بود که در چارچوب هموردایی عام انجام می‌شدند.
واژه‌شناسی
[ویرایش]فرهنگستان زبان فارسی، وردیدن از ریشه باستانی ورت (ورتیدن)، را به جای فعل to varry برگزیده است و از این فعل مشتقات وردایی(variance)،وردش(variation)، وردا(variant)، هم‌وردا(covariant)، هم وردایی(covariannce)، ناوردا(invariant)، ناوردایی(invariance)، پادوردا(contravariance) را برساخته است.
یادداشتها
[ویرایش]- ↑ More precisely, only coordinate systems related through sufficiently differentiable transformations are considered.
منابع
[ویرایش]- O'Hanian, Hans C.; & Ruffini, Remo (1994). Gravitation and Spacetime (2nd edition ed.). New York: W. W. Norton. ISBN 0-393-96501-5.
{{cite book}}:|edition=has extra text (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link) See section 7.1.
 | این یک مقالهٔ خرد هندسه دیفرانسیل است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |