Հարուն ալ-Ռաշիդ (փետրվարի 19, 766, Ռեյ, Աբասյան խալիֆայություն - մարտի 24, 809, Թուս, Իրան), խալիֆ 786 թ.-ից։ Աբբասյանների դինաստիայից։ Շարունակել Է Բյուզանդիայի դեմ պայքարը, ասպատակել Փոքր Ասիան։ Նրա օրոք, թեև նկատվում էին արաբական խալիֆայության քայքայման առաջին նշանները, բարձր զարգացման հասան տնտեսությունն ու մշակույթը, իսկ Հայաստանում փոխվեցին բազմաթիվ կառավարիչներ, ծանրացան հարկերը, ուժեղացավ արտագաղթը։ Սակայն խալիֆայության նկատվող թուլությունը նպաստել Է Բագրատունիների հզորացմանը, և 804 թ.-ին Աշոտ Մսակեր Բագրատունին ճանաչվել է Հայոց իշխան։

Հարուն ալ-Ռաշիդ
արաբ․՝ هَارُون الرَشِيد‎‎
Դիմանկար
Ծնվել էփետրվարի 19, 766
ԾննդավայրՌեյ, Աբասյան խալիֆայություն
Մահացել էմարտի 24, 809 (43 տարեկան)
Մահվան վայրԹուս, Իրան
ԳերեզմանHarun ِal-Rashid Mausoleum
Կրոնիսլամ
Մասնագիտությունքաղաքական գործիչ և բանաստեղծ
ԱմուսինZubaidah bint Ja`far?, Abbasa bint Sulayman? և Umm Muhammad bint Salih?
Ծնողներհայր՝ Ալ-Մահդի, մայր՝ Al-Khayzuran?
Զբաղեցրած պաշտոններAbbasid caliph?
ԵրեխաներAl-Amin?, al-Maʾmun?, Al-Mu'tasim?, Ahmed Al-Sabti?, Al-Qasim ibn Harun al-Rashid? և Abu Issa bin Al-Rashid?
 Harun al-Rashid Վիքիպահեստում

Գրականություն

խմբագրել
  • Ա. Տեր֊Ղևոնդյան
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Հարուն ալ-Ռաշիդ» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 6, էջ 323