The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.
Ազնվություն, անհատի բարոյական հատկություն, մտածելակերպ և վարվելակերպ՝ մարդկանց, մարդկային ընդհանրությունների և իր նկատմամբ։ Ազնվությունը ոչ թե ժառանգական, բնածին, այլ ձեռքբերովի բարոյական որակ է՝ պայմանավորված մարդկանց հասարակական գործունեության օբյեկտիվ անհրաժեշտությամբ ու պահանջներով, հասարակական պրակտիկայով, դաստիարակությամբ։ Ազնվություն նշանակում է խոսքի և գործի, մտածելակերպի և գործելակերպի, նպատակի և միջոցի, երևույթի և էության ներդաշնակություն, ճշմարտացիություն, սկզբունքայնություն և անկեղծություն։ Հակամարտ հասարակարգերում ազնվությունը դասակարգային հասկացողություն է։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 1, էջ 122)։
