თავისი ქართული წარმომავლობის შესახებ ლეგენდარულ ცნობას გვაწვდის საისტორიო თხზულებაში, რომელიც „ქრონიკის” სახელითაა ცნობილი. ამ გადმოცემის თანახმად, [[ოვანავანქი|ჰოვჰანავანქის მონასტერში]], თურმე, ესვენა [[წმინდა გიორგი]]ს ნეშტი, რომლის შემწეობითაც მრავალი სნეული იკურნებოდა, როდესაც შირაკის ქვეყანა ქართველი მეფეების ხელში იყო, მეფის შვილის განსაკურნად წმინდა ნეშტის საქართველოში გადასვენება გადაწყვიტეს, რისთვისაც მეფე იძულებული გახდა სომხეთში მძევლებად გაეგზავნა ყმაწვილები ქართველი დიდებულთა ოჯახებიდან. შემდეგში ამ მძევალთა ერთი ნაწილი სომხეთში დარჩენილა. მათგან ერთ-ერთის შთამომავალი,ზაქარია ქანაქერცის თქმით, მისი მამა იყო. მიუხედავად იმისა, რომ ზაქარია დარწმუნებული იყო თავის ქართულ წარმომავლობაში და კიდეც ამაყობდა წინაპრებით, ეროვნული თვითშეგნებითა და სარწმუნოებით სომეხი იყო და სომხეთის პოლიტიკურ და კულტურულ ინტერესების ერთგულ დამცველად გვევლინება<ref>[http://georgianencyclopedia.ge/index.php/%E1%83%96%E1%83%90%E1%83%A5%E1%83%90%E1%83%A0%E1%83%98%E1%83%90_%E1%83%A5%E1%83%90%E1%83%9C%E1%83%90%E1%83%A5%E1%83%94%E1%83%A0%E1%83%AA%E1%83%98 ზაქარია ქანაქერცი]</ref>.
