mehmûd

Kurmancî

Rengdêr

mehmûd

1. kesê ku xelk jê razî ne û pesnê wî bi başî û qencî didin. spasbûyî
2. navekî zilaman

ji

ji erebî wek nav tenê di kurdî de peyda dibe, belê di wateyê xwe ya erebî de ne likar e.

Ji wêjeya klasîk

• Ger husn û mehebbet bi sera perdeê can bin
  Geh şah û geda geh bi xwe Mehmûd û Eyaz in
  Ev hor û perî çehre but û latê cemalê — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)