Naar inhoud springen

Georg Keßler: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Interactief door geschiedenis bladeren
← Oudere bewerking
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VisueelWikitekst
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website Geavanceerde mobiele bewerking
 
(14 tussenliggende versies door 11 gebruikers niet weergegeven)
Regel 20: Regel 20:
| contracttot =
| contracttot =
| vorigeclubs =
| vorigeclubs =
| jeugdjaren =
| jeugdjaren = {{0|0000}}–1950
| jeugdteams =
| jeugdteams = {{NL-VLAG}} [[RKSV Sittardia|Sittardse Boys]]
| seizoen =
| seizoen = 1951–1954<br>1954–1955<br>1955–1957<br>1957–1958<br>1958–1959
| club = {{NL-VLAG}} [[RKSV Sittardia|Sittardse Boys]]<br>{{NL-VLAG}} [[SV Maurits]]<br>{{NL-VLAG}} [[RKSV Sittardia|Sittardia]]
| club = {{NL-VLAG}} [[SV Maurits]]<br>{{NL-VLAG}} [[RKSV Sittardia|Sittardia]]<br>{{NL-VLAG}} [[MVV Maastricht|MVV]] 2<br>{{NL-VLAG}} [[Fortuna '54]] 2<br>{{NL-VLAG}} [[VV Sanderbout|Sanderbout]]
| wedstr(goals) =
| wedstr(goals) = 18{{0|0}}(0)<br>9{{0|0}}(2)
| interlandjaren =
| interlandjaren =
| interlandteam =
| interlandteam =
| interlandwedstrijden(goals) =
| interlandwedstrijden(goals) =
| trainersjaren = 1966–1970<br>1970–1971<br>1971–1972<br>1973–1974<br>1974–1977<br>1977–1978<br>1978–1982<br>1982–1984<br>1984–1985<br>1986<br>1986–1989<br>1989–1990<br>1991–1992<br>1996–1998
| trainersjaren = 1964–1966<br>1966–1970<br>1970–1971<br>1971–1972<br>1973–1974<br>1974–1977<br>1977–1978<br>1978–1982<br>1982–1984<br>1984–1985<br>1986<br>1986–1989<br>1989–1990<br>1991–1992<br>1996–1998
| getraindeclubs = {{NL-VLAG}} [[Nederlands voetbalelftal|Nederland]]<br>{{NL-VLAG}} [[Sparta Rotterdam|Sparta]]<br>{{BE-VLAG}} [[RSC Anderlecht]]<br>{{NL-VLAG}} [[PEC Zwolle]]<br>{{DE-VLAG}} [[Hertha BSC Berlin|Hertha BSC]]<br>{{AT-VLAG}} [[Wacker Innsbruck]]<br>{{NL-VLAG}} [[AZ (voetbalclub)|AZ '67]]<br>{{BE-VLAG}} [[Club Brugge]]<br>{{GR-VLAG}} [[Olympiakos Piraeus]]<br>{{DE-VLAG}} [[1. FC Köln]]<br>{{BE-VLAG}} [[Antwerp FC]]<br>{{BE-VLAG}} [[Standard de Liège|Standard Luik]]<br>{{NL-VLAG}} [[Fortuna Sittard]]<br>{{BE-VLAG}} [[Antwerp FC]]
| getraindeclubs = {{NL-VLAG}} [[Nederlands voetbalelftal onder 21 (mannen)|Jong Oranje]]/jeugdselecties<br>{{NL-VLAG}} [[Nederlands voetbalelftal (mannen)|Nederland]]<br>{{NL-VLAG}} [[Sparta Rotterdam|Sparta]]<br>{{BE-VLAG}} [[RSC Anderlecht]]<br>{{NL-VLAG}} [[PEC Zwolle]]<br>{{DE-VLAG}} [[Hertha BSC Berlin|Hertha BSC]]<br>{{AT-VLAG}} [[Wacker Innsbruck]]<br>{{NL-VLAG}} [[AZ (voetbalclub)|AZ '67]]<br>{{BE-VLAG}} [[Club Brugge]]<br>{{GR-VLAG}} [[Olympiakos Piraeus]]<br>{{DE-VLAG}} [[1. FC Köln]]<br>{{BE-VLAG}} [[Antwerp FC]]<br>{{BE-VLAG}} [[Standard de Liège|Standard Luik]]<br>{{NL-VLAG}} [[Fortuna Sittard]]<br>{{BE-VLAG}} [[Antwerp FC]]
| erelijstjaren =
| erelijstjaren =
| erelijst =
| erelijst =
Regel 36: Regel 36:
}}
}}


'''Georg Keßler''' ([[Sankt Ingbert]], [[23 september]] [[1932]]) is een voormalig [[Duitsland|Duits]] [[voetballer]] en [[voetbaltrainer]].
'''Georg Keßler''' ([[Sankt Ingbert]], [[23 september]] [[1932]]) is een [[Duitsland|Duits]] voormalig [[voetballer]], [[Nederland]]s [[Lijst van coaches van het Nederlands voetbalelftal (mannen)|bondscoach]] en [[voetbaltrainer]].


==Carrière==
==Carrière==
=== Jeugdjaren ===
Keßler had een Duitse vader en een [[Nederland (hoofdbetekenis)|Nederlandse]] moeder. Keßler voetbalde nooit zelf in Duitsland maar wel in het geboorteland van zijn moeder; daar speelde hij als verdediger voor [[RKSV Sittardia|Sittardse Boys]], [[SV Maurits]] en [[RKSV Sittardia|Sittardia]].
Keßler had een Duitse vader en een [[Nederland (hoofdbetekenis)|Nederlandse]] moeder. Toen hij vijf jaar oud was, overleed zijn vader en keerde hij met zijn moeder terug naar Nederland. Hij groeide op in het Zuid-Limburgse [[Sittard]] en ging voetballen in de jeugd van [[RKSV Sittardia|Sittardse Boys]].


=== Voetballer ===
Later werd Keßler sportleraar en voetbaltrainer. Aan de Academie van Sporten in Keulen werd hij de rechterhand van docent [[Hennes Weisweiler]]. Nadien keerde hij terug naar Nederland, waar hij aan de slag ging bij [[KNVB]] en als algemeen bondscoach verantwoordelijk werd voor de nationale jeugdselecties.
Op zijn achttiende vertrok hij naar [[SV Maurits|Maurits]] dat uitkwam in de Eerste klasse, de hoogste voetbalafdeling. Hij speelde als verdediger. Na drie seizoenen, waarin hij in achttien competitieduels uitkwam, stapte hij over naar [[RKSV Sittardia|Sittardia]].
[[Bestand:Training Nederlands elftal te Zeist, coach Kessler (links met keeper Nico van Zo, Bestanddeelnr 921-0566.jpg|240px|thumb|left|<center>Georg Keßler en [[Nico van Zoghel]] in 1968.</center>]]
⚫
In 1970 werd Keßler trainer bij [[Sparta Rotterdam|Sparta]], er werd een 6de plaats behaald in de eredivisie in 1970/71. Een jaar later verkaste hij voor het eerst naar [[België]], waar hij trainer werd bij [[RSC Anderlecht]]. Keßler vond dat er niet iets bestond als "vedetten" en dus had hij geen probleem om eender wie aan te pakken. [[Jan Mulder (voetballer, 1945)|Jan Mulder]] trok aan het eind van dat seizoen 1971/72, in juni 1972, naar [[AFC Ajax|Ajax]] na enkele meningsverschillen met Keßler en ook [[Paul Van Himst]] incasseerde kritiek van de Duitse Nederlander. Van Himst was een levende legende bij Anderlecht en Keßler werd snel de deur uitgegooid en vervangen door ex-Anderlechtspeler [[Hippolyte Van den Bosch]].


In de afgebroken competitie in het najaar van 1954, voor de invoering van het profvoetbal in Nederland, speelde hij negen duels voor Sittardia waarin hij twee keer scoorde (beide keren uit een strafschop).
⚫
Keßler zelf ging aan de slag bij [[PEC Zwolle]], maar de resultaten vielen tegen (7de in de eerste divisie) en dus trok hij in 1974 naar zijn geboorteland om er trainer te worden van [[Hertha BSC Berlin|Hertha BSC]]. In Berlijn behaalde Keßler wel goede resultaten, maar greep hij steeds net naast de grote prijzen. In het seizoen 1975/76 speelde Hertha voor het Europa Cup III-toernooi in de 2de ronde tegen Ajax. 22 Oktober 1975 werd in Berlijn met 1-0 gewonnen, maar op 5 november 1975 werd in Amsterdam de return met 4-1 verloren van Ajax, met onder meer [[Ruud Geels]] in de gelederen. In 1977 ging Keßler aan de slag in [[Oostenrijk]] bij [[Wacker Innsbruck]] en won dat seizoen de [[Beker van Oostenrijk]]. In de competitie werd in 1977/78 de derde plaats bereikt.
Daarna voetbalde hij nog twee jaar in het tweede elftal van [[MVV Maastricht|MVV]] en een seizoen in het tweede team van [[Fortuna '54]].


De doorbraak naar de hoofdmacht bleef uit en op 26-jarige leeftijd ging hij naar de amateurs. Hij werd in 1958 speler-trainer bij de Sittardse derdeklasser [[VV Sanderbout|Sanderbout]]. De club werd ongeslagen kampioen.
⚫
Vervolgens werd Georg Keßler in de zomer van 1978 trainer van het Nederlandse [[AZ (voetbalclub)|AZ]]'67. In [[Eredivisie 1980/81|1980/81]] werd AZ'67 met grote voorsprong landskampioen, het won de KNVB Beker in [[KNVB beker 1980/81|1980/81]] en bereikte de finale van het Europacup III-toernooi in [[UEFA Cup 1980/81|1980/81]] die nipt verloren werd. Dit na een 4de plaats in [[Eredivisie 1978/79|1978/79]] en een 2de plaats in [[Eredivisie 1979/80|1979/80]]. Keßler werd een monument in Alkmaar en de Zaanstreek, maar besloot toch om halverwege 1982 naar het Belgische [[Club Brugge]] te trekken, na een 3de plaats in [[Eredivisie 1981/82|1981/82]], en opnieuw winst van de KNVB beker. In Brugge leidde hij Club, na een zwarte periode, weer naar Europees voetbal. In 1984 trok hij naar het [[Griekenland|Griekse]] [[Olympiakos Piraeus]]. Daar vielen de resultaten tegen en werd Keßler ontslagen.
=== Opleiding ===
Ondanks dit succes stopte hij in 1959 als speler om de opleiding voor sportleraar en voetbaltrainer te volgen aan de ''Sporthochschule'' in [[Keulen (stad)|Keulen]].<ref>George Kessler naar Keulen. "De nieuwe Limburger". Maastricht, 06-05-1959, p. 9. Geraadpleegd op Delpher op 28-04-2024, https://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMCC01:048056005:mpeg21:p00009</ref>
Hij werd de rechterhand van docent [[Hennes Weisweiler]]. In maart 1960 trad hij in dienst van de [[Duitse voetbalbond]] DFB als districtstrainer en opleider van het ''Verband Mittelrhein''.<ref>Kessler trainer in Duitsland. "Dagblad voor Noord-Limburg". Venlo, 12-04-1960, p. 7. Geraadpleegd op Delpher op 28-04-2024, https://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMCC02:211190010:mpeg21:p00007</ref>
=== KNVB ===
Na 4,5 jaar werkzaam te zijn geweest voor de DFB, keerde hij terug naar Nederland. Hij ging op 1 september 1964 aan de slag bij de [[KNVB]] als bondscoach voor de nationale jeugdselecties.<ref>GEORG KESSLER: MAN VAN RIJKE ERVARING. "Algemeen Dagblad". Rotterdam, 11-03-1964. Geraadpleegd op Delpher op 28-04-2024, https://resolver.kb.nl/resolve?urn=KBPERS01:002822009:mpeg21:p00015</ref>
[[Bestand:Training Nederlands elftal te Zeist, coach Kessler (links met keeper Nico van Zo, Bestanddeelnr 921-0566.jpg|240px|thumb|left|<center>Georg Keßler en [[Nico van Zoghel]] in 1968.</center>]] Ook werd hij verantwoordelijk voor de opleiding van oefenmeesters en werd hij docent van trainerscursussen. Hij kreeg onderdak op het in aanbouw zijnde KNVB-sportcentrum in [[Zeist]] waar hij als eerste bewoner de nieuwbouwwoning betrok.<ref>Kessler eerste bewoner sportcentrum KNVB. Geraadpleegd op Delpher op 28-04-2024, https://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMKNVB01:000553013:00001</ref>
=== Bondscoach ===
Toen [[Denis Neville]] in november 1965 plotseling stopte als bondscoach, schoof de KNVB Keßler als opvolger naar voren. Op 33-jarige leeftijd kreeg hij van de voetbalbond een langlopend contract voorgelegd, van 1 december 1965 tot 31 juli 1971.<ref>Georg Kessler bondscoach. "Algemeen Dagblad". Rotterdam, 29-11-1965. Geraadpleegd op Delpher op 28-04-2024, https://resolver.kb.nl/resolve?urn=KBPERS01:002805025:mpeg21:p00001</ref>
Zijn eerste interland vond plaats op 23 maart 1966. Het [[Nederlands voetbalelftal (mannen)|Nederlands elftal]] verloor thuis de vriendschappelijke wedstrijd tegen [[Duits voetbalelftal (mannen)|West-Duitsland]] met 2-4.


Een belangrijk doel was de kwalificatie voor het [[Wereldkampioenschap voetbal 1970]] in Mexico. Door het 1-1 gelijkspel in de beslissende wedstrijd tegen [[Bulgaars voetbalelftal (mannen)|Bulgarije]] op 22 oktober 1969 werd Nederland uitgeschakeld.<ref>Kessler: Geen excuses, wel kritiek. "Algemeen Handelsblad". Amsterdam, 23-10-1969. Geraadpleegd op Delpher op 28-04-2024, https://resolver.kb.nl/resolve?urn=KBNRC01:000034009:mpeg21:p019</ref> Keßler verklaarde ondanks het mislopen van het WK zijn contract uit te dienen. Maar vier maanden later, in februari 1970, vroeg hij toch zijn ontslag aan.<ref>Bondscoach Kessler vraagt ontslag. "Algemeen Handelsblad". Amsterdam, 09-02-1970. Geraadpleegd op Delpher op 27-04-2024, https://resolver.kb.nl/resolve?urn=KBNRC01:000033403:mpeg21:p001</ref> Van zijn 28 wedstrijden als bondscoach won Nederland tien keer, verloor er twaalf en zesmaal speelde Oranje gelijk.
⚫
In 1986 kreeg hij de opdracht om [[1. FC Köln]] opnieuw succesvol te maken. Dat lukte Keßler, want Köln speelde dat seizoen de finale van de [[UEFA Cup 1985/86|UEFA Cup]]. Köln verloor de finale van [[Real Madrid]] en begon slecht aan het volgende seizoen en dus mocht Keßler al gauw vertrekken.
=== Clubtrainer ===
⚫
In 1970 werd Keßler trainer bij [[Sparta Rotterdam|Sparta]], er werd een 6de plaats behaald in de eredivisie in 1970/71. Een jaar later verkaste hij voor het eerst naar [[België]], waar hij trainer werd bij [[RSC Anderlecht]]. Zowel het landskampioenschap als de beker werden gewonnen in het seizoen 1971/72. Linkerspits [[Rob Rensenbrink]] maakte ook deel uit van dat team. Keßler vond dat er niet iets bestond als "vedetten" en dus had hij geen probleem om eender wie aan te pakken. [[Jan Mulder (voetballer, 1945)|Jan Mulder]] trok aan het eind van dat seizoen 1971/72, in juni 1972, naar [[AFC Ajax]] na enkele meningsverschillen met Keßler en ook [[Paul Van Himst]] incasseerde kritiek van de Duitse Nederlander. Van Himst was een levende legende bij RSC Anderlecht en Keßler werd ondanks de successsen in Brussel snel ontslagen en vervangen door ex-Anderlechtspeler [[Hippolyte Van den Bosch]].


⚫
Keßler zelf ging in Nederland aan de slag bij [[PEC Zwolle]], maar de resultaten vielen tegen (7de in de Eerste Divisie) en dus trok hij in 1974 naar zijn geboorteland om er trainer te worden van [[Hertha BSC Berlin|Hertha BSC]]. In Berlijn behaalde Keßler in het begin wel goede resultaten, maar greep hij steeds net naast de grote prijzen. Hertha werd 2de in de competitie in 1974/75. In het seizoen 1975/76 speelde Hertha voor het Europa Cup III-toernooi in de 2de ronde tegen Ajax. Op 22 oktober 1975 werd in Berlijn met 1-0 gewonnen, maar op 5 november 1975 werd in Amsterdam de return met 4-1 verloren van Ajax, met onder meer [[Ruud Geels]] in de gelederen. In 1975/76 en 1976/77 ging het bergafwaarts met Hertha, het eindigde als 11de, respectievelijk als 10de van de 18 clubs. In 1977 ging Keßler aan de slag in [[Oostenrijk]] bij [[Wacker Innsbruck]] en won dat seizoen de [[Beker van Oostenrijk]]. In de competitie werd in 1977/78 de derde plaats bereikt.
⚫
Uiteindelijk kwam de coach terecht bij [[Antwerp FC]]. De Antwerpse club boekte bij de start van het seizoen 1986-87 onder leiding van Leon Nollet dramatisch slechte resultaten (3 punten uit 13 wedstrijden waaronder 10 opeenvolgende nederlagen), maar kon zich dankzij de aanstelling van George Keßler alsnog redden. Het daaropvolgende seizoen stond Antwerp FC met zeer dominant voetbal enkele maanden aan de leiding en sloot de competitie af op de derde plaats. In 1989 zou Keßler trainer/algemeen directeur bij [[Feyenoord]] worden. Dit ging op het laatste moment niet door en Keßler werd trainer bij [[Standard Luik]] als opvolger van [[Urbain Braems]]. Hij slaagde er echter niet in om met Standard Europees voetbal te halen. Voor het seizoen 1991/92 werd hij trainer bij [[Fortuna Sittard]].


⚫
Vervolgens werd Georg Keßler in de zomer van 1978 trainer van het Nederlandse [[AZ (voetbalclub)|AZ'67]]. In [[Eredivisie 1980/81|1980/81]] werd AZ'67 met grote voorsprong landskampioen, het won de KNVB Beker in [[KNVB beker 1980/81|1980/81]] en bereikte de finale van het Europacup III-toernooi in [[UEFA Cup 1980/81|1980/81]] die nipt verloren werd (3-0 verlies uit en 4-2 winst thuis in het [[Olympisch Stadion (Amsterdam)|Olympisch Stadion]], Dit na een vierde plaats in [[Eredivisie 1978/79|1978/79]] en een tweede plaats in [[Eredivisie 1979/80|1979/80]]. Keßler werd een monument in Alkmaar en de Zaanstreek, maar besloot toch om na het seizoen 1981/82 naar het Belgische [[Club Brugge]] te vertrekken, na een derde plaats in [[Eredivisie 1981/82|1981/82]], en opnieuw winst van de KNVB beker. In Brugge leidde hij Club, na een zwarte periode, weer naar Europees voetbal. In 1984 trok hij naar het [[Griekenland|Griekse]] [[Olympiakos Piraeus]]. Daar vielen de resultaten tegen en werd Keßler ontslagen.
⚫
In 1996 kwam hij toch nog even in actie om opnieuw Antwerp FC te helpen. In het seizoen [[Eerste klasse 1996-97 (voetbal België)|1996/97]] werd hij nog zesde, maar in het daaropvolgende seizoen kon hij de terugval niet vermijden en werd ontslagen. In 1998 stopte hij er voorgoed mee.


⚫
In 1986 kreeg hij de opdracht om [[1. FC Köln]] opnieuw succesvol te maken. Dat lukte Keßler, want Köln speelde dat seizoen de finale van de [[UEFA Cup 1985/86|UEFA Cup]]. Köln verloor de finale van [[Real Madrid]] en begon slecht aan het volgende seizoen en daarom moest Keßler daar al gauw vertrekken.
⚫
Georg Keßler woont nu in [[Gemünd (Schleiden)|Gemünd]] in de [[Eifel]].

⚫
Uiteindelijk kwam de trainer terecht bij het Belgische [[Antwerp FC]]. De Antwerpse club boekte bij de start van het seizoen 1986/87 onder leiding van Leon Nollet dramatisch slechte resultaten (3 punten uit 13 wedstrijden waaronder 10 opeenvolgende nederlagen), maar kon zich onder George Keßler alsnog redden. Het daaropvolgende seizoen stond Antwerp FC met zeer dominant voetbal enkele maanden aan de leiding en sloot de competitie af op de derde plaats. In 1989 zou Keßler trainer/algemeen directeur bij [[Feyenoord]] worden. Dit ging op het laatste moment niet door en Keßler werd trainer bij [[Standard Luik]] als opvolger van [[Urbain Braems]]. Hij slaagde er echter niet in om met Standard Europees voetbal te halen. Voor het seizoen 1991/92 werd hij in de stad waar hij opgroeide trainer bij [[Fortuna Sittard]].

⚫
In 1996 kwam hij toch nog even in actie om opnieuw het Belgische Antwerp FC te helpen. In het seizoen [[Eerste klasse 1996-97 (voetbal België)|1996/97]] werd hij nog zesde, maar in het daaropvolgende seizoen kon hij de terugval niet vermijden en werd ontslagen. In 1998 stopte hij voorgoed als trainer.

⚫
Georg Keßler woont tegenwoordig in het Duitse [[Gemünd (Schleiden)|Gemünd]] in de [[Eifel]].


==Erelijst==
==Erelijst==
Regel 70: Regel 88:


==Zie ook==
==Zie ook==
* [[Lijst van trainers van PEC Zwolle]]
* [[Lijst van spelers van Sittardia]]
* [[Lijst van trainers van PEC Zwolle (mannen)|Lijst van trainers van PEC Zwolle]]


==Trivia==
==Trivia==
Regel 80: Regel 99:
{{References}}
{{References}}
}}
}}
{{Navigatie Belgisch kampioen voetbal (Anderlecht 1972)}}

{{Navigatie Nederlands kampioen voetbal (AZ '67 1981)}}
{{Opvolging
{{Opvolging
| lijst = [[Lijst van trainers van RSC Anderlecht|Trainer van RSC Anderlecht]]<br />1971–dec.1972
| lijst = [[Lijst van trainers van RSC Anderlecht (mannen)|Trainer van RSC Anderlecht]]<br />1971–dec.1972
| vorige = {{BE-VLAG|15}} [[Hippolyte Van den Bosch]]
| vorige = {{BE-VLAG|15}} [[Hippolyte Van den Bosch]]
| volgende = {{BE-VLAG|15}} [[Hippolyte Van den Bosch]]
| volgende = {{BE-VLAG|15}} [[Hippolyte Van den Bosch]]
}}
}}
{{Opvolging
{{Opvolging
| lijst = [[Lijst van trainers van PEC Zwolle|Trainer van PEC Zwolle]]<br />1973–1974
| lijst = [[Lijst van trainers van PEC Zwolle (mannen)|Trainer van PEC Zwolle]]<br />1973–1974
| vorige = {{HU-VLAG|15}} [[Lászlo Zalai]]
| vorige = {{HU-VLAG|15}} [[Lászlo Zalai]]
| volgende = {{AT-VLAG|15}} [[Friedrich Donenfeld]]
| volgende = {{NL-VLAG|15}} [[Friedrich Donenfeld]]
}}
}}
{{Opvolging
{{Opvolging

Huidige versie van 21 aug 2024 om 18:07

Georg Keßler
Georg Keßler, 1968
Georg Keßler, 1968
Persoonlijke informatie
Volledige naam Georg Marie Keßler
Geboortedatum 23 september 1932
Geboorteplaats Sankt Ingbert, Vlag van Duitsland Weimarrepubliek
Jeugd
–1950 Vlag van Nederland Sittardse Boys
Senioren
Seizoen Club W (G)
1951–1954
1954–1955
1955–1957
1957–1958
1958–1959 		Vlag van Nederland SV Maurits
Vlag van Nederland Sittardia
Vlag van Nederland MVV 2
Vlag van Nederland Fortuna '54 2
Vlag van Nederland Sanderbout 		18(0)
9(2)
Getrainde teams
1964–1966
1966–1970
1970–1971
1971–1972
1973–1974
1974–1977
1977–1978
1978–1982
1982–1984
1984–1985
1986
1986–1989
1989–1990
1991–1992
1996–1998 		Vlag van Nederland Jong Oranje/jeugdselecties
Vlag van Nederland Nederland
Vlag van Nederland Sparta
Vlag van België RSC Anderlecht
Vlag van Nederland PEC Zwolle
Vlag van Duitsland Hertha BSC
Vlag van Oostenrijk Wacker Innsbruck
Vlag van Nederland AZ '67
Vlag van België Club Brugge
Vlag van Griekenland Olympiakos Piraeus
Vlag van Duitsland 1. FC Köln
Vlag van België Antwerp FC
Vlag van België Standard Luik
Vlag van Nederland Fortuna Sittard
Vlag van België Antwerp FC
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Georg Keßler (Sankt Ingbert, 23 september 1932) is een Duits voormalig voetballer, Nederlands bondscoach en voetbaltrainer.

Carrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugdjaren

[bewerken | brontekst bewerken]

Keßler had een Duitse vader en een Nederlandse moeder. Toen hij vijf jaar oud was, overleed zijn vader en keerde hij met zijn moeder terug naar Nederland. Hij groeide op in het Zuid-Limburgse Sittard en ging voetballen in de jeugd van Sittardse Boys.

Voetballer

[bewerken | brontekst bewerken]

Op zijn achttiende vertrok hij naar Maurits dat uitkwam in de Eerste klasse, de hoogste voetbalafdeling. Hij speelde als verdediger. Na drie seizoenen, waarin hij in achttien competitieduels uitkwam, stapte hij over naar Sittardia.

In de afgebroken competitie in het najaar van 1954, voor de invoering van het profvoetbal in Nederland, speelde hij negen duels voor Sittardia waarin hij twee keer scoorde (beide keren uit een strafschop). Daarna voetbalde hij nog twee jaar in het tweede elftal van MVV en een seizoen in het tweede team van Fortuna '54.

De doorbraak naar de hoofdmacht bleef uit en op 26-jarige leeftijd ging hij naar de amateurs. Hij werd in 1958 speler-trainer bij de Sittardse derdeklasser Sanderbout. De club werd ongeslagen kampioen.

Opleiding

[bewerken | brontekst bewerken]

Ondanks dit succes stopte hij in 1959 als speler om de opleiding voor sportleraar en voetbaltrainer te volgen aan de Sporthochschule in Keulen.[1] Hij werd de rechterhand van docent Hennes Weisweiler. In maart 1960 trad hij in dienst van de Duitse voetbalbond DFB als districtstrainer en opleider van het Verband Mittelrhein.[2]

KNVB

[bewerken | brontekst bewerken]

Na 4,5 jaar werkzaam te zijn geweest voor de DFB, keerde hij terug naar Nederland. Hij ging op 1 september 1964 aan de slag bij de KNVB als bondscoach voor de nationale jeugdselecties.[3]

Georg Keßler en Nico van Zoghel in 1968.

Ook werd hij verantwoordelijk voor de opleiding van oefenmeesters en werd hij docent van trainerscursussen. Hij kreeg onderdak op het in aanbouw zijnde KNVB-sportcentrum in Zeist waar hij als eerste bewoner de nieuwbouwwoning betrok.[4]

Bondscoach

[bewerken | brontekst bewerken]

Toen Denis Neville in november 1965 plotseling stopte als bondscoach, schoof de KNVB Keßler als opvolger naar voren. Op 33-jarige leeftijd kreeg hij van de voetbalbond een langlopend contract voorgelegd, van 1 december 1965 tot 31 juli 1971.[5] Zijn eerste interland vond plaats op 23 maart 1966. Het Nederlands elftal verloor thuis de vriendschappelijke wedstrijd tegen West-Duitsland met 2-4.

Een belangrijk doel was de kwalificatie voor het Wereldkampioenschap voetbal 1970 in Mexico. Door het 1-1 gelijkspel in de beslissende wedstrijd tegen Bulgarije op 22 oktober 1969 werd Nederland uitgeschakeld.[6] Keßler verklaarde ondanks het mislopen van het WK zijn contract uit te dienen. Maar vier maanden later, in februari 1970, vroeg hij toch zijn ontslag aan.[7] Van zijn 28 wedstrijden als bondscoach won Nederland tien keer, verloor er twaalf en zesmaal speelde Oranje gelijk.

Clubtrainer

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1970 werd Keßler trainer bij Sparta, er werd een 6de plaats behaald in de eredivisie in 1970/71. Een jaar later verkaste hij voor het eerst naar België, waar hij trainer werd bij RSC Anderlecht. Zowel het landskampioenschap als de beker werden gewonnen in het seizoen 1971/72. Linkerspits Rob Rensenbrink maakte ook deel uit van dat team. Keßler vond dat er niet iets bestond als "vedetten" en dus had hij geen probleem om eender wie aan te pakken. Jan Mulder trok aan het eind van dat seizoen 1971/72, in juni 1972, naar AFC Ajax na enkele meningsverschillen met Keßler en ook Paul Van Himst incasseerde kritiek van de Duitse Nederlander. Van Himst was een levende legende bij RSC Anderlecht en Keßler werd ondanks de successsen in Brussel snel ontslagen en vervangen door ex-Anderlechtspeler Hippolyte Van den Bosch.

Keßler zelf ging in Nederland aan de slag bij PEC Zwolle, maar de resultaten vielen tegen (7de in de Eerste Divisie) en dus trok hij in 1974 naar zijn geboorteland om er trainer te worden van Hertha BSC. In Berlijn behaalde Keßler in het begin wel goede resultaten, maar greep hij steeds net naast de grote prijzen. Hertha werd 2de in de competitie in 1974/75. In het seizoen 1975/76 speelde Hertha voor het Europa Cup III-toernooi in de 2de ronde tegen Ajax. Op 22 oktober 1975 werd in Berlijn met 1-0 gewonnen, maar op 5 november 1975 werd in Amsterdam de return met 4-1 verloren van Ajax, met onder meer Ruud Geels in de gelederen. In 1975/76 en 1976/77 ging het bergafwaarts met Hertha, het eindigde als 11de, respectievelijk als 10de van de 18 clubs. In 1977 ging Keßler aan de slag in Oostenrijk bij Wacker Innsbruck en won dat seizoen de Beker van Oostenrijk. In de competitie werd in 1977/78 de derde plaats bereikt.

Vervolgens werd Georg Keßler in de zomer van 1978 trainer van het Nederlandse AZ'67. In 1980/81 werd AZ'67 met grote voorsprong landskampioen, het won de KNVB Beker in 1980/81 en bereikte de finale van het Europacup III-toernooi in 1980/81 die nipt verloren werd (3-0 verlies uit en 4-2 winst thuis in het Olympisch Stadion, Dit na een vierde plaats in 1978/79 en een tweede plaats in 1979/80. Keßler werd een monument in Alkmaar en de Zaanstreek, maar besloot toch om na het seizoen 1981/82 naar het Belgische Club Brugge te vertrekken, na een derde plaats in 1981/82, en opnieuw winst van de KNVB beker. In Brugge leidde hij Club, na een zwarte periode, weer naar Europees voetbal. In 1984 trok hij naar het Griekse Olympiakos Piraeus. Daar vielen de resultaten tegen en werd Keßler ontslagen.

In 1986 kreeg hij de opdracht om 1. FC Köln opnieuw succesvol te maken. Dat lukte Keßler, want Köln speelde dat seizoen de finale van de UEFA Cup. Köln verloor de finale van Real Madrid en begon slecht aan het volgende seizoen en daarom moest Keßler daar al gauw vertrekken.

Uiteindelijk kwam de trainer terecht bij het Belgische Antwerp FC. De Antwerpse club boekte bij de start van het seizoen 1986/87 onder leiding van Leon Nollet dramatisch slechte resultaten (3 punten uit 13 wedstrijden waaronder 10 opeenvolgende nederlagen), maar kon zich onder George Keßler alsnog redden. Het daaropvolgende seizoen stond Antwerp FC met zeer dominant voetbal enkele maanden aan de leiding en sloot de competitie af op de derde plaats. In 1989 zou Keßler trainer/algemeen directeur bij Feyenoord worden. Dit ging op het laatste moment niet door en Keßler werd trainer bij Standard Luik als opvolger van Urbain Braems. Hij slaagde er echter niet in om met Standard Europees voetbal te halen. Voor het seizoen 1991/92 werd hij in de stad waar hij opgroeide trainer bij Fortuna Sittard.

In 1996 kwam hij toch nog even in actie om opnieuw het Belgische Antwerp FC te helpen. In het seizoen 1996/97 werd hij nog zesde, maar in het daaropvolgende seizoen kon hij de terugval niet vermijden en werd ontslagen. In 1998 stopte hij voorgoed als trainer.

Georg Keßler woont tegenwoordig in het Duitse Gemünd in de Eifel.

Erelijst

[bewerken | brontekst bewerken]
Vlag van België RSC Anderlecht
Vlag van Oostenrijk Wacker Innsbruck
Vlag van Nederland AZ '67

Zie ook

[bewerken | brontekst bewerken]

Trivia

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Vanwege zijn formeel taalgebruik en gedistingeerde omgang met pers en spelers kreeg hij de bijnaam Sir Georg.
  • Door de nadruk op discipline te leggen, ontlokte hij aan Keulen-doelman Toni Schumacher de opmerking dat bij Keulen zelfs de vliegen in één richting vlogen.
  • Het stadion van AZ kent een Georg Kessler Lounge.[8]
Voorganger:
Vlag van België Hippolyte Van den Bosch 		Trainer van RSC Anderlecht
1971–dec.1972 		Opvolger:
Vlag van België Hippolyte Van den Bosch
Voorganger:
Vlag van Hongarije Lászlo Zalai 		Trainer van PEC Zwolle
1973–1974 		Opvolger:
Vlag van Nederland Friedrich Donenfeld
Voorganger:
Vlag van Duitsland Hannes Löhr 		Trainer van 1. FC Köln
feb.1985-sep.1986 		Opvolger:
Vlag van Duitsland Christoph Daum
Voorganger:
Vlag van België Urbain Braems 		Trainer van Standard Luik
1989–1991 		Opvolger:
Vlag van Nederland Arie Haan
Voorganger:
Vlag van Nederland Aad de Mos 		Belgisch voetbaltrainer van het jaar
1988 		Opvolger:
Vlag van Nederland Aad de Mos
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Georg_Keßler&oldid=67999218"