Naar inhoud springen

Jo Bogaert

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Bjelka (overleg | bijdragen) op 17 aug 2012 om 02:01. (→‎Biografie)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Jo Bogaert
Jo Bogaert
Algemene informatie
Volledige naam Jo Bogaert
Geboren Aalst, 1956
Geboorteplaats AalstBewerken op Wikidata
Land Vlag van België België
Werk
Genre(s) New Beat
Beroep Muzikant
Producer
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Jo Bogaert (Aalst, 1956), ook bekend als Thomas De Quincey is een Belgische muzikant en producer.

Biografie

Hij begon zijn muzikale carrière in de marge van de new wave. Zo was hij bassist bij de door Velvet Underground geïnspireerde formatie White Light en bracht hij de LP None of Them Are Green[1] uit ('83). Niet veel later richtte hij zijn eigen label Clip Records op, waarmee hij omstreeks 1986 de eerste Belgische New Beat-producties uitbracht van The Colonel Bogey Band.

Met de projecten Acts of Madmen[2][3] en vooral Nux Nemo[4] trad Bogaert een eerste maal in de schijnwerpers. Zo bracht hij met laatstgenoemde de eerste New Beat-lp China Town ('87) uit en de single Hiroshima[5] waarmee hij in november 1987 de BRT Top 30 haalde. In deze periode liet hij zich duidelijk inspireren door de Duitsers van Off en 16 Bit. Een ander bekend nummer uit deze periode is Asian Fair[6], eveneens uitgegevens als Nux Nemo.[7] In datzelfde jaar ('87) volgde tevens de LP Riott 88[8] uitgebracht onder zijn eigen naam.

Met zijn trage ritme, zware bassen, etnische invloeden en vele samples drukte hij zijn stempel op de Belgische New Beat. Tot omstreeks 1988 released hij op zijn label nog een twintigtal producties alvorens zich als eerste van het intussen (over-)gecommercialiseerde genre te distantiëren. Hij begon te sleutelen aan een origineel en nieuw geluid en kort daarop bracht hij de op een na meest succesvolle Belgische single allertijden op de markt met het Eurodance-project Technotronic: Pump Up the Jam[9] ('89). Het nummer werd in bijna de ganse wereld een nummer 1-hit, wat resulteerde in een verkoopssucces van 3,5 miljoen verkochte exemplaren.[10] Het nummer werd ingezongen door de Zaïrese Manuela Kamosi (Ya Kid K), maar op podia werd het gebracht door Felly Killingi.

Datzelfde jaar verscheen het gelijknamige album[11] en nog drie andere singles, met name Get Up[12], This Beat Is Technotronic[13] en Megamix[14]. Deze konden echter niet de gigantische verkoopsucces van Pump Up the Jam evenaren. In respectievelijk 1990 (Trip On This[15]) en 1991 (Body To Body[16]) verschenen er nog twee Technotronic-albums, waarvan laatst genoemde werd ingezongen door zangeres Reggie (bekend van Last Night a DJ Saved My Life van Indeep).

Drie jaar bleef het stil rond Technotronic wat Bogaert de kans gaf om onder zijn eigen naam het album Different Voices ('93) uit te brengen. Het album werd voorafgegaan door de single Water[17] ('92), later verscheen nog Guerilla (1994).

In 1995 werd een nieuw (en tevens het laatste) Technotronic-album Recall[18] uitgebracht, met opnieuw Ya Kid K achter de microfoon. De single Move This[19] van dit album groeide uit tot een hit en klom in de Amerikaanse Billboard-charts op tot nummer 6. Het nummer werd gebruikt in een reclame van Revlon.

Mee bezig
Mee bezig
Aan dit artikel of deze sectie wordt de komende uren of dagen nog druk gewerkt.
Klik op geschiedenis voor de laatste ontwikkelingen.

In 2010 publiceerde hij het boek Van Eyck, de aanbidding van het Lam Gods: machtstroom en esoterie, twee jaar later (2012) volgde "Oe zeg de?" een hommage aan het Aalsters dialect.[20][21]

Selectieve discografie

Albums

Muzikant / Producer

  • Jo Bogaert - None of Them Are Green (productie, 1983)
  • Nux Nemo - China Town (productie, 1987)
  • Jo Bogaert - Riott 88 (productie, 1987)
  • Technotronic - Pump Up The Jam - The Album (productie, 1989)
  • Technotronic - Rockin' Over the Beat (productie, 1990)
  • Technotronic - Trip On This (productie, 1990)
  • Technotronic - Trip On This - The Remixes (productie, 1990)
  • Technotronic - Body To Body (productie, 1991)
  • Jo Bogaert - Different Voices (productie, 1993)
  • William Souffreau - In My Room (productie, programmatie en gitaar, 1994)
  • Technotronic - Recall (productie, 1995)
  • Millennium - A Civilised Word (productie, programmatie, shaker, sitar, 1995)
  • Gorki - Monstertje (productie, 1996)
  • An Pierlé - Mud Stories (productie, 1999)
  • Gabriel Ríos - Ghostboy (productie, klavier, programmatie, 2004)
  • The Rhythm Junks - Virus B-23 (productie, 2004)
  • An Pierlé & White Velvet - White Velvet (backing vocals, 2006)
  • Gabriel Ríos - Angelhead (productie, 2007)
  • Lynn Verlayne - Drifter (productie, programmatie, keyboards, 2010)

Tekst-/muziekschrijver

  • Jo Bogaert - None of Them Are Green (1983)
  • Nux Nemo - China Town (1987)
  • Jo Bogaert - Riott 88 (1987)
  • Technotronic - Pump Up The Jam - The Album (1989)
  • Technotronic - Rockin' Over the Beat (1990)
  • Technotronic - Trip On This (1990)
  • Technotronic - Trip On This - The Remixes (1990)
  • Technotronic - Body To Body (1991)
  • Jo Bogaert - Different Voices (1993)
  • Technotronic - Recall (1995)
  • Millennium - A Civilised Word 1995)
  • Gabriel Ríos - Angelhead (2007)

Singles

Muzikant

  • Arno - Whoop That Thing (1990, remix)
  • Noordkaap - Dans met Mij (1991, remix)
  • Millennium - Another Great Victory (1995, programmatie, shaker en klavier)
  • Millennium - Prosak (1996, programmatie)
  • Gabriel Ríos - Banos Bugalu (2003)
  • Gabriel Ríos - Catastrofe (2004)
  • Gabriel Ríos - Ghostboy (2004)
  • Gabriel Ríos - Broad daylight (2004)
  • Gabriel Ríos - Unrock (2005)
  • An Pierlé & White Velvet - How Does It Feel (2006, backing vocals)
  • An Pierlé & White Velvet - Jupiter (2006, backing vocals)
  • An Pierlé & White Velvet - It's Got to Be Me (2007, backing vocals)

Producer

  • Nux Nemo - Chinatown (1987)
  • Nux Nemo - Hiroshima (1987)
  • Nux Nemo - Asian Fair (1987)
  • Acts of Madmen - The Dream (1987)
  • Acts of Madmen - What's the Matter (1988)
  • Hi Tek 3 - Spin That Wheel (1989)
  • Technotronic - Rockin' Over the Beat (1990)
  • Technotronic - Get Up (1990)
  • Technotronic - Megamix (1990)
  • Technotronic - This Beat Is Technotronic (1990)
  • Technotronic - Work (1990)
  • Technotronic - Move That Body (1990)
  • Sjamayee! - Widi Widi Widi (1992)
  • Jo Bogaert - Water (1992)
  • Technotronic - Hey Yoh, Here We Go (1993)
  • The Believers - Hush (1994)
  • The Believers - Get Up (1994)
  • JO Bogaert - Guerilla (1994)
  • Millennium - Another Great Victory (1995)
  • Millennium - Prosak (1996)
  • Technotronic - I Want You By My Side (1996)
  • Technotronic - Like This (1999)
  • Technotronic - The Mariachi (2000)
  • Technotronic - The G-Train (2000)
  • An Pierlé - Tower (2000)
  • Gabriel Ríos - Banos Bugalu (2003)
  • Gabriel Ríos - Broad daylight (2004)
  • Gabriel Ríos - Catastrofe (2004)
  • Gabriel Ríos : Ghostboy (2004)
  • Gabriel Ríos - Unrock (2005)
  • Gabriel Ríos - Baby Lone Star (2007)
  • Gabriel Ríos - Angelhead (2007)

Bibliografie

  • Van Eyck, de aanbidding van het Lam Gods: machtstroom en esoterie (2010)
  • Oe zeg de? (2012)
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jo_Bogaert&oldid=32343960"