Italië op het Eurovisiesongfestival
 Italië
| ||||
|---|---|---|---|---|
| Eerste deelname | 1956 | |||
| Aantal deelnamen | 40 | |||
| Aantal gewonnen | 2 | |||
| Zender | RAI | |||
| Statistieken | ||||
| Hoogste positie | 1ste (1964, 1990) | |||
| Laagste positie | laatste (1966) | |||
| ||||
Van 1998 tot en met 2010 deed Italië niet mee aan het Eurovisiesongfestival. Toch was Italië een deelnemer van het eerste uur (in 1956) en bracht het land een geheel eigen muziekstijl in het festival. Een officiële reden voor de Italiaanse terugtrekking is nooit gegeven. Vaak worden de zeer beperkte populariteit van het festival in Italië en de in 1997 ingevoerde verplichting het festival live uit te zenden als mogelijke redenen genoemd.
Italië is een van de grootste betalers aan de EBU; zodoende wordt Italië gerekend tot dé vijf grote Eurovisielanden.
Italië won het Eurovisiesongfestival slechts twee keer, wat in beginsel niet erg veel is voor het groot aantal deelnames die het land heeft gehad. De laatste overwinning was van Toto Cutugno met het liedje Insieme 1992 bij het Eurovisiesongfestival 1990. Bij het Eurovisiesongfestival 1964 won de zangeres Gigliola Cinquetti voor Italië met het liedje Non ho l'età, precies tien jaar later deed ze nog een keer mee en behaalde toen de tweede plaats.
In de beginjaren selecteerde Italië zijn kandidaat via het San Remo Festival, de moeder van het songfestival, maar na een paar jaar kozen ze op een andere manier, omdat het San Remo te veel grandeur had om slechts als een preselectieprogramma te dienen.
Na lang lobbyen is de EBU erin geslaagd om Italië in 2011 terug te krijgen op het songfestival. Hiermee was Italië het vierde land dat terugkeert in 2011. Italië kon als een van de Grote Vijf (met Spanje, Frankrijk, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk) zonder voorronde meedoen aan de finale van het festival. Daarin eindigde Italië op een tweede plaats. Ook in 2012 deed Italië mee. Nina Zilli, bekend van het 2010 en 2012 San Remo festival, vertegenwoordigde Italië met het liedje L'amore è femmina. Het was één van de favorieten voor de zege maar kon deze favorietenrol niet waarmaken. Italië eindigde als negende. Ook in 2013 waren de Italianen van de partij, dit keer met de winnaar van het San Remo Festival, Marco Mengoni. Hij bracht het nummer L'essenziale volledig in het Italiaans en behaalde er de 7de plaats mee. In 2014 behaalde Emma Marrone met La mia città de 21ste plaats.
Italiaanse deelnames
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
· 
· 