Meijer Drukker
Meijer Drukker | ||||
---|---|---|---|---|
Geboren | 27 februari 1863 | |||
Overleden | 23 april 1943 | |||
Land | Nederland | |||
Beroep(en) | violist | |||
|
Meijer Drukker (Rotterdam, 27 februari 1863 – Sobibór, 23 april 1943) was een Nederlands violist.
Hij was zoon van koopman Leendert Marcus Drukker en Dina de Groot. Hij huwde Carolina Bernardina de Groot. Hun laatste levensjaren woonde het echtpaar in Wageningen, waar zij door Nazi-Duitsland werden opgepakt. Zij werden gedeporteerd en werden op 23 april 1943 omgebracht in vernietigingskamp Sobibór. Hun namen komen voor op de lijst van 71 omgebrachte Joodse burgers uit Wageningen en omgeving, die opgeborgen is in het monument De Levenspoort.
Hij kreeg zijn muziekopleiding in Rotterdam van Emanuel Wirth, Czilla (viool) en Friedrich Gernsheim (muziektheorie en contrapunt). Hij ging vervolgens aan de slag als violist in het Parkorkest van Willem Stumpff te Amsterdam. Daarna speelde hij in diverse orkesten in Amsterdam, Rotterdam, Aken en vanaf 1893 in Utrecht. Hij bekleedde daar vanaf 1904 in het Utrechts Stedelijk Orkest tevens de functie van tweede concertmeester. Ook was hij administrateur van dat orkest. Hij gaf een aantal jaren les en gaf ook kamermuziekconcerten. In 1920 legde hij na zevenentwintig jaar in Utrecht zijn speelfunctie neer.
Hij wordt herdacht in het Holocaust Namenmonument in Amsterdam.
- J.H. Letzer: Muzikaal Nederland 1850-1910. Bio-bibliographisch woordenboek van Nederlandsche toonkunstenaars en toonkunstenaressen - Alsmede van schrijvers en schrijfsters op muziek-literarisch gebied, 2. uitgaaf met aanvullingen en verbeteringen. Utrecht: J. L. Beijers, 1913, pagina 45
- Geïllustreerd muzieklexicon, onder redactie van Mr. G. Keller en Philip Kruseman, medewerking van Sem Dresden, Wouter Hutschenruijter (1859-1943), Willem Landré, Alexander Voormolen en Henri Zagwijn; uitgegeven in 1932/1949 bij J. Philips Kruseman, Den Haag; pagina 169
- 4 en 5 mei monumenten
- Aankondiging herdenkingsconcert USO van december 1945 voor zes Joodse slachtoffers vanuit het USO