Biezupriecznyj (1902): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków |
m poprawa linków |
||
Linia 65:
=== Bitwa pod Cuszimą ===
{{data|1905-05-25|rok=nie|linkuj=nie}} składająca się z 38 okrętów Eskadra skierowała się w stronę [[Cieśnina Koreańska|Cieśniny Koreańskiej]]{{odn|Dyskant|Michałek|2005|s=324}}. „Biezupriecznyj” wchodził w skład 2. dywizjonu niszczycieli (wraz z „Bodrym”, „Blestiaszczim”, „Gromkim” i „[[Groznyj (1904)|Groznym]]”), płynąc po prawej stronie krążowników kadm. [[Oskar Enqvist|Enkwista]]{{odn|Dyskant|Michałek|2005|s=326}}. Według wydanego przez Rożestwienskiego jeszcze {{data|1905-05-09|rok=nie|linkuj=nie}} rozkazu nr 244, niszczyciele w nadchodzącym starciu miały pełnić funkcję ratowniczą wobec pancerników, gotowe do przyjęcia na swe pokłady ich dowódców i sztaby w obliczu uszkodzeń odniesionych podczas wymiany ognia artyleryjskiego z siłami głównymi przeciwnika{{odn|Dyskant|Michałek|2005|s=332}}. Rosyjskie okręty zostały wykryte przez Japończyków rankiem {{data|1905-05-27|rok=nie|linkuj=nie}}, którzy rozpoczęli przygotowania do [[Bitwa pod Cuszimą|bitwy]]{{odn|Dyskant|Michałek|2005|s=330}}. Około 10:00 główne siły Eskadry przyjęły szyk torowy, a krążowniki i niszczyciele miały osłaniać je przed spodziewanymi atakami torpedowców i niszczycieli wroga{{odn|Dyskant|Michałek|2005|s=334}}. Około godziny 13:00 rosyjskie siły główne przyjęły z powrotem szyk dwukolumnowy, a niszczyciele 2. dywizjonu zostały skierowane wraz z dwoma zespołami krążowników do osłony transportowców, które poruszały się z tyłu lewej kolumny sił głównych{{odn|Dyskant|Michałek|2005|s=336}}{{odn|Gozdawa-Gołębiowski|1985|s=401}}. O 13:30 Rożestwienski nakazał zwrot w lewo i ponowne uformowanie sił głównych w jedną kolumnę, a osłaniane przez krążowniki i niszczyciele 2. dywizjonu transportowce przeszły na prawą stronę zespołu pancerników{{odn|Dyskant|Michałek|2005|s=339–340}}. Na przedzie kolumny transportowców płynęły krążowniki {{link-interwiki|Oleg (1903)|tekst=„Oleg”|Q=Q1502804}} i „Aurora”, po jej lewej stronie „Dmitrij Donskoj” z niszczycielami „Biezupriecznyj”, „Bodryj”, „Blestiaszczij”, „Gromkij” i „Groznyj”, po prawej
Po zakończeniu dziennego boju rosyjska eskadra wykonała zwrot na południowy zachód, chcąc uniknąć japońskich nocnych ataków torpedowych{{odn|Dyskant|Michałek|2005|s=388}}. Większość z jej dziewięciu niszczycieli była uszkodzona (w tym „Biezupriecznyj”); podobnie uszkodzone były krążowniki{{odn|Dyskant|Michałek|2005|s=388}}. W nocy okręty Eskadry zostały rozproszone – okręt flagowy kadm. Enkwista „Oleg” przyspieszył do prędkości 18 węzłów i pociągnął za sobą pozostałe krążowniki i niszczyciele, które opuściły siły główne; większość okrętów nie mogła jednak utrzymać tej prędkości i zaczęły one w różnych miejscach zawracać (w tym „Biezupriecznyj”), przez co jednak nie zdążyły dotrzeć do sił głównych kadm. Niebogatowa przed atakiem japońskich niszczycieli i torpedowców{{odn|Dyskant|Michałek|2005|s=390–391}}{{odn|Olender|2021|s=537}}. Rankiem {{data|1905-05-28|rok=nie|linkuj=nie}} płynący samotnie „Biezupriecznyj” został wykryty w odległości około 90 km na północny wschód od {{link-interwiki|Kaminoshima|tekst=Kaminoshimy|Q=Q49645225}} przez krążownik „[[Chitose (1898)|Chitose]]” i niszczyciel „[[Ariake (1904)|Ariake]]”{{odn|Dyskant|Michałek|2005|s=400}}. Rosyjski okręt został zatopiony ogniem artyleryjskim o godzinie 5:07 na pozycji {{Współrzędne|35°50′00″N 131°05′00″E|umieść=w tekście|dokładność=min}}, a na jego pokładzie śmierć poniosła cała, licząca 73 osoby załoga{{odn|Dyskant|Michałek|2005|s=400}}{{odn|Olender|2021|s=546}}.
|