Antopol (Białoruś)

osiedle typu miejskiego na Białorusi

Antopol (biał. Антопаль, Antopal) – osiedle typu miejskiego na Białorusi, w obwodzie brzeskim w rejonie drohiczyńskim, 35 km od Kobrynia, ok. 1700 mieszkańców (2010).

Antopol
Антопаль
Ilustracja
Cerkiew Zmartwychwstania Pańskiego z kolumną Konstytucji 3 maja (P)
Państwo

 Białoruś

Obwód

 brzeski

Wysokość

148 m n.p.m.

Populacja (2010)
• liczba ludności


1700[1]

Nr kierunkowy

1644

Kod pocztowy

225850

Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Antopol”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Antopol”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, po prawej znajduje się punkt z opisem „Antopol”
Ziemia52°13′N 24°47′E/52,216667 24,783333

Znajdują tu się dwie świątynie prawosławne – cerkiew parafialna pw. Zmartwychwstania Pańskiego i kaplica cmentarna pw. św. Teodora[2], a także przystanek kolejowy Antopol, położony na linii HomelŁuniniecŻabinka.

Historia

edytuj

Prywatne miasto szlacheckie położone było w końcu XVIII wieku powiecie brzeskolitewskim województwa brzeskolitewskiego[3].

Za II RP miejscowość należała do województwa poleskiego, powiatu kobryńskiego, gminy Antopol. Była siedzibą wiejskiej gminy Antopol. W 1933 w mieście mieszkało 2206 osób. W mieście był urząd gminy, urząd pocztowy 4 kategorii, kościół katolicki, cerkiew, przystanek kolejowy. Targi odbywały się w poniedziałki[4].

Podczas okupacji hitlerowskiej, wiosną 1942 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 2500 osób. 15 października 1943 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowano na cmentarzu żydowskim[5].

Przypisy

edytuj
  1. Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года. belstat.gov.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-18)]. (ros.)..
  2. Православный приход храма Воскресения Христова в г.п. Антополь. pravbrest.by. [dostęp 2021-01-25]. (ros.).
  3. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 107.
  4. Ziemie północno-wschodnie Rzeczypospolitej. Informator społeczno-gospodarczy m. Wilna oraz województw Białostockiego, Nowogródzkiego, Poleskiego i Wileńskiego, Wilno 1933, s. 51.
  5. Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1325.

Linki zewnętrzne

edytuj