Kazachstan

państwo w Azji i Europie

Kazachstan, Republika Kazachstanu[5] (kaz. Қазақстан, Қазақстан Республикасы / Qazaqstan, Qazaqstan Respublıkasy; ros. Казахстан, Республика Казахстан, trl. Kazachstan, Riespublika Kazachstan) – państwo leżące częściowo w Azji (88% powierzchni) i częściowo w Europie (12% powierzchni) – tereny na zachód od rzeki Emba), powstałe w 1991 w wyniku rozpadu Związku Radzieckiego, graniczące z Chinami (1460 km granicy), Kirgistanem (980 km), Turkmenistanem (380 km), Uzbekistanem (2300 km) oraz Federacją Rosyjską (6467 km). Łączna długość granic Kazachstanu wynosi 12 187 km. Kazachstan ma również dostęp do największego jeziora świata – Morza Kaspijskiego – na długości 2340 km – jest przy tym największym państwem śródlądowym na świecie pod względem powierzchni. Całkowita powierzchnia kraju wynosi 2 724 902 km²[6] i jest największym w całości państwem Azji Środkowej.

Republika Kazachstanu
Қазақстан Республикасы / Qazaqstan Respublıkasy (kaz.)
Республика Казахстан (ros.)
Godło Flaga
Godło Flaga
Hymn: Meniń Qazaqstanım
Менің Қазақстаным

(Mój Kazachstan)

Ustrój polityczny

republika prezydencka

Konstytucja

Konstytucja Kazachstanu

Stolica

Astana

Data powstania

16 grudnia 1991

Prezydent

Kasym-Żomart Tokajew

Premier

Ołżas Bektenow

Powierzchnia

2 724 902 km²

Populacja (1.VII.2024)
• liczba ludności


20 159 707[1]

• gęstość

7,40 os./km²

Kod ISO 3166

KZ

Waluta

tenge (KZT)

Telefoniczny nr kierunkowy

+997

Domena internetowa

.kz

Kod samochodowy

KZ

Kod samolotowy

UP

Strefa czasowa

UTC +5 (od 1.III.2024)[2]

Język urzędowy

kazachski, rosyjski[3]

Religia dominująca

islam (69,3%)
chrześcijaństwo (17,2%)

PKB (2022)
 • całkowite 
 • na osobę


225,5 mld[4] USD
11 486[4] USD

PKB (PSN) (2022)
 • całkowite 
 • na osobę


602,8 mld[4] dolarów międzynar.
30 701,6[4] dolarów międzynar.

Mapa opisywanego kraju
Położenie na mapie
Położenie na mapie

Geografia

edytuj
Osobny artykuł: Geografia Kazachstanu.

Ogólne położenie

edytuj

Zdecydowana większość terytorium Kazachstanu leży w Azji, tylko stosunkowo niewielka część północno-zachodniego Kazachstanu leży w Europie. Przeważająca większość terytorium kraju należy do Azji Środkowej, której Kazachstan zajmuje największą część. Do Kazachstanu należą także południowe obrzeża zachodniej Syberii.

Ukształtowanie terenu

edytuj
 
Ukształtowanie terenu

Zachodnią i środkową część Kazachstanu stanowią niziny. Idąc od zachodu jest to Nizina Wschodnioeuropejska, a ściślej rzecz biorąc jej skrajnie południowa część – Nizina Nadkaspijska (pow. 200 tys. km²). Równoleżnikowy pas nizin jest rozdzielony przez południkowe pasmo niskich gór Mugodżarów – 657 m n.p.m. (południowe przedłużenie Uralu) i stanowiący jego kontynuację na południu płaskowyż Ustiurt (pow. 200 tys. km²). Na wschód od Mugodżarów i Jeziora Aralskiego (pow. 16,6 tys. km²) rozciąga się kazachska część Niziny Turańskiej. W północnej części kraju leży Płaskowyż Turgajski, rozcięty dolinną Bramą Turgajską. Wschodnią część Kazachstanu zajmuje rozległe Pogórze Kazachskie z izolowanymi pasmami gór średnich. Wschodnie pogranicze kraju zajmują góry – zachodnie krańce Ałtaju i Tienszanu. Na północy kraju do Kazachstanu należy południowy skraj Niziny Zachodniosyberyjskiej.

Klimat

edytuj

Klimat Kazachstanu jest zdeterminowany przez jego położenie w sercu olbrzymiego kontynentu, z dala od oceanu, przez co nie docierają tu masy powietrza morskiego. Klimat kraju jest umiarkowany, suchy, skrajnie kontynentalny. Różnice temperatur lata (do +40 °C) i zimy (do –45 °C) oraz nocy i dnia są nadzwyczaj duże. Lato jest długie i gorące, zima równie długa i mroźna, zaś wiosna i jesień są bardzo krótkie. W centralnej części Kazachstanu opady praktycznie nie występują, na północnych i południowych obrzeżach dochodzą zaledwie do 300 mm rocznie.

Stosunki wodne

edytuj

Wskutek suchości klimatu Kazachstan należy do krajów cierpiących na niedostatek wody. Sieć rzeczna kraju jest słabo rozwinięta. Częste są rzeki nieuchodzące do żadnego zbiornika wodnego, lecz wysychające w piaskach pustyń oraz rzeki okresowe. Maksymalne stany rzek występują wiosną – w porze topnienia śniegów na stepach.

Większość terytorium państwa należy do bezodpływowego obszaru zlewisk Morza Kaspijskiego (rzeki Ural i Emba), Jeziora Aralskiego (Syr-daria) i jeziora Bałchasz (Ili) i innych, pomniejszych bezodpływowych jezior, w większości zasolonych.

Północne pogranicze Kazachstanu należy do zlewni Obu (Toboł, Iszym i Irtysz).

Przyroda ożywiona

edytuj
 
Step w obwodzie akmolskim

Północne obrzeże Kazachstanu leży w strefie lasostepu – na czarnoziemach spotyka się tu zagajniki brzozowo-osikowe, a na piaskach – sosnowe. Poza tym lasy spotyka się tylko wysoko w górach na obrzeżach kraju. Centralny równoleżnikowy pas kraju zajmują stepy – część Wielkiego Stepu eurazjatyckiego. Na południu stepy te przechodzą w półpustynie z dużym udziałem słonych bagien, częściowo pozbawionych roślinności. Na południe od pasa półpustyń leżą pustynie gliniaste i piaszczyste (Kyzył-kum, Mujun-kum), które łącznie zajmują 2/3 powierzchni państwa.

Ten pierwotny układ roślinności został znacząco zaburzony przez człowieka, zwłaszcza w czasach najnowszych. Znaczną część stepów zajęto pod uprawy rolne, które jednak wymagają sztucznego nawadniania.

Historia

edytuj
Osobny artykuł: Historia Kazachstanu.

W I tysiącleciu p.n.e. Kazachstan zamieszkiwany był przez związki plemienne Saków i Issydonów. Od II do III wieku zajęty przez Xiongnu, później w składzie kaganatu tureckiego. Od VIII do X wieku pod panowaniem dynastii Karachanidów. W latach 1219–1221 podbity przez Mongołów, należał do Złotej Ordy. Po jej rozpadzie podzielony na Chanat Uzbecki (na wschodzie) i Ordę Nogajską (na zachodzie). W połowie XV wieku w Chanacie Uzbeckim wyodrębnili się Kazachowie (tzn. ludzie wolni). Na innych ziemiach powstały 3 ordy (żuzy) – Wielka (Siedmiorzecze), Średnia i Mała.

Kazachstan został podbity przez Rosję i wcielony do tego kraju w 1868 roku. Po utworzeniu Związku Radzieckiego na terenie kraju utworzono autonomię dla Kazachów, początkowo jako wchodzącą w skład Rosyjskiej FSRR Kirgiską Autonomiczną Socjalistyczną Republikę Radziecką, w 1925 roku przemianowaną na Kazachską Autonomiczną Socjalistyczną Republikę Radziecką. W 1936 roku Kazachska ASRR zmieniła swój status i jako Kazachska Socjalistyczna Republika Radziecka weszła bezpośrednio w skład ZSRR.

W czasie rządów Stalina Kazachstan był znany ze znajdujących się na jego terenie obozów pracy (łagrów) oraz jako miejsce deportacji m.in. ludności polskiej oraz Czeczenów. Później Kazachstan stał się miejscem kilku ambitnych radzieckich projektów, takich jak: umiejscowione w Semeju laboratoria jądrowe, próby z bronią jądrową, kosmodrom Bajkonur, zagospodarowywanie bezludnych terytoriów. 16 grudnia 1991 Kazachstan, jako ostatnia z republik ZSRR, proklamował niepodległość. W 1997 roku stolica kraju została przeniesiona z położonego na południu miasta Ałmaty do znajdującej się bliżej geograficznego centrum kraju i dalej od granicy z Chinami Akmoły, przemianowanej później na Astanę.

Demografia

edytuj

Ludność Kazachstanu jest bardzo zróżnicowana. Spośród ponad 19 mln mieszkańców (2021) Kazachstanu największe grupy etniczne stanowią Kazachowie – 70,4% oraz Rosjanie – ponad 15,5%[7].

Demografia Kazachstanu w latach 1926–2021 na podstawie spisów powszechnych oraz udział Kazachów w ogólnej liczbie ludności[8][9][10][11]
Rok 1926
spis
1939
spis
1959
spis
1970
spis
1979
spis
1989
spis
1999
spis
2009
spis
2021
spis
Populacja 6 198 465 6 151 102 9 309 847 12 848 573 14 684 283 16 464 464 14 981 281 16 009 597 19 186 015
Kazachowie 3 627 612 2 327 625 2 794 966 4 161 164 5 289 349 6 534 616 8 011 452 10 096 763 13 497 891
Kazachowie % 58,5% 37,8% 30% 32,4% 36% 39,7% 53,5% 63,1% 70,4%

Narodowości (2021)

edytuj
Liczba %
Kazachowie 13 497 900 70,4%
Rosjanie 2 981 946 15,5%
Uzbecy 614 047 3,2%
Ukraińcy 387 327 2,0%
Ujgurzy 290 337 1,5%
Niemcy 226 092 1,2%
Tatarzy 218 653 1,1%
Azerowie 145 615 0,8%
Koreańczycy 118 450 0,6%
Turcy 85 478 0,5%
Dunganie 78 817 0,4%
Białorusini 76 484 0,4%
Tadżycy 49 827 0,3%
Kurdowie 47 880 0,3%
Polacy 35 319 0,2%
Kirgizi 34 184 0,2%
Czeczeni 33 557 0,2%
Inne 264 111 1,4%

Wyznania

edytuj
Osobny artykuł: Islam w Kazachstanie.

Struktura religijna w 2021 roku, według spisu powszechnego z 2021 roku:

Statystyki demograficzne

edytuj
 
Liczba ludności w latach 1992–2003
(2010)
Liczba ludności 15 460 484
Ludność według wieku
0–14 lat 21,8%
15–64 lat 70,2%
ponad 64 lata 7,9%
Wiek (mediana)
W całej populacji 29,9 lat
Mężczyzn 28,4 lat
Kobiet 31,6 lat
Przyrost naturalny 0,399%
Współczynnik urodzeń 16,66 urodzin/1000 mieszkańców
Współczynnik zgonów 9,39 zgonów/1000 mieszkańców
Współczynnik migracji -3,28 migrantów/1000 mieszkańców
Ludność według płci
przy narodzeniu 1,06 mężczyzn/kobiet
poniżej 15 lat 1,04 mężczyzn/kobiet
15–64 lat 0,95 mężczyzn/kobiet
powyżej 64 lat 0,53 mężczyzn/kobiet
Umieralność noworodków
W całej populacji 24,93 śmiertelnych/1000 żywych
płci męskiej 29,29 śmiertelnych/1000 żywych
płci żeńskiej 20,32 śmiertelnych/1000 żywych
Oczekiwana długość życia
W całej populacji 68,19 lat
Mężczyzn 62,91 lat
Kobiet 73,78 lat
Rozrodczość 1,87 urodzin/kobietę
Współczynnik dorosłych z HIV/AIDS 0,4% (2008)
Liczba osób zakażonych HIV/AIDS 11 699 (2008)
Liczba zmarłych na HIV/AIDS 230 (2008)

Główne miasta

edytuj
 
Ałmaty

Ałmaty (1 977 000), Astana (1 184 000), Szymkent (1 074 000), Aktobe (513 000), Karaganda (501 000), Taraz (363 000), Ust-Kamienogorsk (335 000), Pawłodar (334 000), Semej (324 000), Atyrau (296 000), Kustanaj (252 000), Kyzyłorda (248 000), Uralsk (236 000), Pietropawłowsk (220 000), Aktau (200 000), Turkiestan (180 000), Temyrtau (179 000), Kokczetaw (149 000), Tałdykorgan (148 000).

Ustrój polityczny

edytuj

Kazachstan jest republiką prezydencką z systemem partii dominującej. Na czele państwa stoi prezydent, wybierany w wyborach powszechnych na siedmioletnią kadencję bez możliwości reelekcji. Władza prezydenta jest bardzo silna: powołuje i odwołuje rząd, ma prawo rozwiązywania parlamentu i zarządzania referendum bez żadnych konsultacji politycznych. Tylko prezydent może wnosić projekty zmian w konstytucji. Władza ustawodawcza należy do dwuizbowego parlamentu.

Osobny artykuł: Rząd Kazachstanu.

W izbie niższej parlamentu zasiada 107 deputowanych, z czego 98 jest wybieranych w wyborach proporcjonalnych, w głosowaniu na partyjne listy krajowe, przy wyborczej klauzuli zaporowej wynoszącej 7%. Dziewięciu deputowanych wybiera Zgromadzenie narodu Kazachstanu. Kadencja izby trwa pięć lat.

W Senacie, izbie wyższej parlamentu, zasiada 47 senatorów. 32 z nich pochodzi z wyborów pośrednich, przeprowadzanych w czternastu kazachskich obwodach, w stolicy (Astanie) oraz w największym mieście (Ałmaty). Każdy z tych regionów wybiera dwóch senatorów. Wyboru dokonują na wspólnym posiedzeniu radni wszystkich szczebli z danego terenu (Maslichaty). Co trzy lata odnawiana jest połowa składu wybieralnej części Senatu. Pozostałych piętnastu senatorów nominuje na okres sześciu lat prezydent Kazachstanu. Dożywotni mandat senatora przysługuje również byłym prezydentom republiki.

W wyborach parlamentarnych z 20 marca 2016, 84 z 98 bezpośrednio wybieranych miejsc w parlamencie przypadły partii Nur Otan Nursułtana Nazarbajewa (na którą zagłosowało 82,20% uprawnionych). Do parlamentu weszły także Demokratyczna Partia Kazachstanu Ak Żoł (7 miejsc) oraz Komunistyczna Ludowa Partia Kazachstanu (7 miejsc).

Mimo iż Kazachstan uważany jest za państwo, które w porównaniu do innych krajów Azji Środkowej czyni największe postępy we wdrażaniu reform demokratycznych, to sytuacja w tym kraju wciąż daleka jest od standardów zachodnich. Międzynarodowe i pozarządowe organizacje zajmujące się ochroną praw człowieka wskazują na częste przypadki ich łamania przez miejscowe władze.

Główne partie polityczne

edytuj

Nowelizacja konstytucji z 18 maja 2007

edytuj

18 maja 2007 prezydent Nursułtan Nazarbajew dokonał zmian w konstytucji republiki.

W izbie niższej (Mażylis) trzeciej kadencji – od września 2004 do czerwca 2007 – zasiadało 77 deputowanych, wybieranych w większości w okręgach jednomandatowych. Dziesięcioro było wybieranych w wyborach proporcjonalnych, w głosowaniu na partyjne listy krajowe, przy wyborczej klauzuli zaporowej wynoszącej 7%. Kadencja trzeciego Mażylisu uległa skróceniu wskutek uchwalenia zmiany konstytucji.

W Mażylisie czwartej kadencji – wybranym 18 i 20 sierpnia 2007 – zasiada 107 deputowanych, z czego 98 jest wybieranych w bezpośrednich wyborach proporcjonalnych na partyjne listy krajowe. Pozostałych 9 członków wybiera Zgromadzenie narodu Kazachstanu – organ składający się z przedstawicieli organizacji reprezentujących narodowości zamieszkujące Kazachstan.

Wyborcy głosują tylko na partie polityczne – po wyborach partie wyznaczają deputowanych spośród zgłoszonych do wyborów kandydatów. W przypadku odejścia z partii lub zmiany przynależności deputowany może utracić mandat.

Siły zbrojne

edytuj

Kazachstan dysponuje trzema rodzajami sił zbrojnych: wojskami lądowymi, marynarką wojenną oraz siłami powietrznymi[12].

Uzbrojenie sił lądowych Kazachstanu składało się w 2018 roku z: 300 czołgów, 1613 opancerzonych pojazdów bojowych, 285 dział samobieżnych, 744 zestawów artylerii holowanej oraz 393 wieloprowadnicowych wyrzutni rakietowych[13].

Marynarka wojenna Kazachstanu dysponowała w 2018 roku 15 okrętami obrony przybrzeżnej[13].

Kazachskie siły powietrzne z kolei posiadały w 2018 roku uzbrojenie w postaci m.in. 149 myśliwców, 90 samolotów transportowych, 18 samolotów szkolno-bojowych, 75 śmigłowców oraz 18 śmigłowców szturmowych[13].

Wojska kazachskie w 2018 roku liczyły 106 tys. żołnierzy zawodowych oraz 32 tys. rezerwistów[13].

Według rankingu Global Firepower(inne języki) (2018) kazachskie siły zbrojne stanowią 50.[14] siłę militarną na świecie, z rocznym budżetem na cele obronne w wysokości 2,4 mld dolarów (USD)[13].

Podział administracyjny

edytuj
 
Porty lotnicze w Kazachstanie

Kazachstan podzielony jest na 17 obwodów i 3 miasta wydzielone. Obwody dzielą się dalej na rejony.

Obwody (w nawiasie podana stolica):

Miasta wydzielone:

Gospodarka

edytuj
Osobny artykuł: Gospodarka Kazachstanu.
 
Kosmodrom Bajkonur w Kazachstanie. Start misji Sojuz TMA-5

Niemal w równym stopniu gospodarka Kazachstanu opiera się na przemyśle i rolnictwie. Kraj posiada dość bogate złoża surowców energetycznych (węgiel kamienny, ropa naftowa, gaz ziemny) oraz rudy żelaza, miedzi, cynku, ołowiu, fosforytów, chromu, manganu, srebra i złota. Spółki wydobywcze należą do kazachskiego funduszu państwowego Samruk-Kazyna(inne języki), ale dopuszczają udziały inwestorów zachodnich i chińskich[15]. Od kilku lat zajmuje pierwsze miejsce na świecie w wydobyciu rud uranu, wyprzedzając wieloletniego lidera, Kanadę. Dzięki ich wydobyciu rozwija się przemysł hutniczy, maszynowy, chemiczny, a rolnictwo dostarcza surowców przemysłowi włókienniczemu i spożywczemu. Oprócz roślin przemysłowych (głównie bawełna, tytoń, buraki cukrowe) uprawia się zboża (pszenicę, jęczmień i owies), ziemniaki. Spory odsetek upraw prowadzony jest na polach sztucznie nawadnianych. W hodowli dominują owce, bydło, konie, wielbłądy i kozy, a w okolicach większych miast – trzoda chlewna i drób.

Głównymi celami planu rozwoju Kazachstan 2050: Nasza Siła, zainicjowanego 15 grudnia 2012 przez prezydenta Nursułtana Nazarbajewa, są tworzenie nowego modelu społecznego, rozwój edukacji i ochrony zdrowia, wzmocnienie państwowości i wsparcie przedsiębiorczości.

Telekomunikacja

edytuj

Od 1 stycznia 2023 roku telefoniczny kod kraju Kazachstanu to +997, przydzielony przez Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny w 2021 roku. Wcześniej Kazachstan używał numeru +7 przyporządkowanego do Rosji. Na podstawie umowy z Rosją, regionalne numery kierunkowe Kazachstanu rozpoczynały się od cyfry 6 lub 7. Zgodnie z umową z Federacją Rosyjską, w okresie przejściowym, do końca 2024 roku, dzwoniąc do Kazachstanu będzie można używać dotychczasowych numerów kierunkowych +7 6xx oraz +7 7xx[16].

Turystyka

edytuj
Osobny artykuł: Turystyka w Kazachstanie.
Osobny artykuł: Kuchnia kazachska.
 
Jezioro Kaindy powstało w wyniku osuwiska, które przegrodziło dolinę rzeki
 
Rezerwat Markakol w górach Ałtaj na terenie Kazachstanu

W 2013 roku kraj ten odwiedziło 4,93 miliona zagranicznych turystów (11% więcej niż w roku poprzednim), generując dla niego przychody na poziomie 1,460 mld dolarów[17][18].

Problemy ekologiczne

edytuj

Olbrzymie kazachskie pustynie były dla radzieckich władz jednym z powodów umiejscowienia w Kazachstanie prób z bronią jądrową. Te dawne eksperymenty w połączeniu z brakiem kontroli zanieczyszczeń wpłynęły na alarmująco wysoki współczynnik zachorowań w wielu regionach wiejskich. W granicach Kazachstanu zanotowano dwie wielkie katastrofy ekologiczne: wysychanie Jeziora Aralskiego oraz wysokie skażenie radioaktywne na obszarach dawnych prób jądrowych (skażona jest wielka strefa na południe od miasta Kurczatow oraz obszary wzdłuż granicy z Chinami). Po zakończeniu II wojny światowej, decyzją władz radzieckich zaorano 250 tys. km² kazachskiego stepu i przekształcono go w pola uprawne. Po rozpadzie Związku Radzieckiego w 1991 roku i upadku kołchozów, większość owych terenów stała się nieużytkami rolnymi i obecnie ekolodzy obserwują intensywną regenerację ekosystemu trawiastych równin.

Kazachstan jest sygnatariuszem tzw. konwencji waszyngtońskiej (Międzynarodowej Konwencji o Międzynarodowym Handlu Dzikimi Zwierzętami i Roślinami Gatunków Zagrożonych Wyginięciem). W Kazachstanie ma swoją siedzibę Środkowoazjatyckie Regionalne Centrum Ekologiczne, rozwijające współpracę lokalnych państw w dziedzinie ochrony środowiska.

Święta państwowe

edytuj
Data Polska nazwa Oryginalna nazwa
1 stycznia Nowy Rok Жаңа жыл
8 marca Dzień Kobiet Халықаралық әйелдер күні
22 marca Święto Wiosny Наурыз мейрамы
1 maja Święto Jedności Narodów Kazachstanu Қазақстан халық бірлігі мейрамы
7 maja Dzień Obrońców Ojczyzny Отан Қорғаушы күні
9 maja Dzień Zwycięstwa Жеңіс күні
6 lipca Dzień Stolicy Астана күні
30 sierpnia Dzień Konstytucji Қазақстан Республикасы Конституциясы күні
25 października Dzień Republiki Республика күні
1 grudnia Dzień Pierwszego Prezydenta Тұңғыш Президент күні
16 grudnia Dzień Niepodległości Тәуелсіздік күні

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Strona główna - infografika, ludność. [online], stat.gov.kz [dostęp 2024-08-28] (ros.).
  2. Raja Minap: Ujednolicona strefa czasowa: Jak zmienimy strefę czasową od 1 marca?. Aiqyn, 2024-02-29. [dostęp 2024-08-28]. (kaz.).
  3. Język rosyjski jest powszechnie używany, posiada status języka do kontaktów międzynarodowościowych.
  4. a b c d Dane dotyczące PKB na podstawie szacunków Międzynarodowego Funduszu Walutowego na lata 2023 - 2029: International Monetary Fund: World Economic Outlook Database, April 2024. [dostęp 2024-08-28]. (ang.).
  5. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych Poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Wyd. II. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019, s. 430. ISBN 978-83-254-2578-4.
  6. Rocznik statystyczny Kazachstanu, 2009. stat.kz. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-14)]. (ros.).
  7. Қазақстан Республикасы халқының жекелеген этностары бойынша саны [online], Қазақстан Республикасы Ұлттық экономика министрлігі Статистика комитеті [dostęp 2020-07-16] (kaz.).
  8. Динамика численности и состава населения Казахстана во второй половине ХХ века.
  9. CIA – The World Factbook. cia.gov. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-26)].
  10. Archiwalne dane dotyczące liczby mieszkańców Kazachstanu [online] [dostęp 2018-08-01] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-27] (ros.).
  11. Wstępne wyniki spisu powszechnego z 2021 roku, Astana (kaz. • ros.).
  12. Kazakhstan. Global Firepower. [dostęp 2014-09-01]. (ang.).
  13. a b c d e 2018 Kazakhstan Military Strength [online] [dostęp 2018-12-03] (ang.).
  14. 2018 Military Strength Ranking [online] [dostęp 2018-12-03] (ang.).
  15. Michał Sutowski: Między Rosją a Chinami. [w:] Rozmowa z Ludwiką Włodek [on-line]. Krytyka Polityczna, 2016-03-22. [dostęp 2016-05-14].
  16. Current Time, Kazakhstan Will Get Its Own International Dialing Code And Abandon Russian One, „Radio Free Europe/Radio Liberty”, 21 września 2021 [dostęp 2023-02-27] (ang.).
  17. UNWTO Tourism Highlights, 2014 Edition [online], UNWTO, 2014, s. 8 [dostęp 2015-02-17] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-14] (ang.).
  18. World Development Indicators: Travel and tourism. Bank Światowy. [dostęp 2016-02-07]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj