tęcza

Wersja z dnia 00:29, 27 mar 2018 autorstwa Żyrafał (dyskusja | edycje) (+tłumaczenie na macedoński: (1.1) виножито {{n}}, божилак • słoweński: (1.1) mavrica {{f}})

tęcza (język polski)

 
tęcza (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[ˈtɛ̃n͇ʧ̑a], AS[tṇča], zjawiska fonetyczne: udziąs.nazal.asynch. ę 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) meteorol. zjawisko optyczne pod postacią kolorowego łuku z rozszczepionego światła; zob. też tęcza w Wikipedii
(1.2) przen. poet. o czymś wielobarwnym, przypominającym kolory tęczy (1.1)
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na niebie pojawiła się tęcza.
(1.1) W wyobraźni wielu ludów tęcza symbolizuje rozmaitego rodzaju więzi między niebem a ziemią, bogami a ludźmi[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) barwy / kolory tęczy • tęcza po burzy / po deszczu • tęcza rano / wieczorem
(1.2) tęcza barw / kolorów / kwiatów
synonimy:
(1.1) przest. gw. pijawa
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) zjawisko atmosferyczne, rozczepienie światła, fotometeor
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tęcznik m, tęczówka ż, tęczowanie n
czas. tęczować ndk.
przym. tęczowy, tęczówkowy
przysł. tęczowo; przest. tęczowie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) od staro-cerkiewno-słowiańskiego „тѫча” (tǫča) → ulewny deszcz, zamieć, ale w języku rosyjskim, gdzie przeszła w „туча” (tuča) → chmura, ulewa, deszcz; pierwotnym znaczeniem było prawdopodobnie „chmura deszczowa, zwiastująca burzę”[2]; zauważalne pokrewieństwo z serbskim „ту̏ча” i słoweńskim „tȯ́ča” (grad), górnołużyckim „tučel” i dolnołużyckim „tuca” (tęcza)[3].
uwagi:
zob. też tęcza w Wikicytatach
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „tęcza” w: Władysław Kopaliński, Słownik symboli, Wiedza Powszechna, Warszawa 1990, ISBN 83-214-0746-3.
  2. Zbigniew Gołąb O pochodzeniu Słowian w świetle faktów językowych, Kraków 2004, s. 153, ISBN 83-242-0528-4.
  3. hasło туча w rosyjskim Wikisłowniku