psuć
psuć (język polski)
- znaczenia:
czasownik przechodni
- (1.1) sprawiać, że coś przestaje spełniać swoją funkcję
- (1.2) pogarszać
- (1.3) sprawiać, że przestaje być właściwe
- (1.4) o dziecku: źle wychowywać
czasownik zwrotny psuć się
- (2.1) uszkadzać się, przestawać spełniać swoją funkcję
- (2.2) o żywności: stawać się niejadalną w wyniku gnicia, rozkładu, fermentacji
- (2.3) pogarszać się
- (2.4) o dziecku: nabierać złych cech, nawyków
- przykłady:
- (1.1) Tatusiu, ona mi psuje zabawkę!
- (1.1) Cukier psuje zęby.
- (1.2) Oskarżenie prokuratora psuje każdemu reputację.
- (1.2) To niedopatrzenie psuje obraz całości.
- (1.3) To mi psuje cały plan!
- (1.4) Babcia tym rozpieszczaniem łakociami psuje nam dziecko.
- (2.1) Psuje mi się samochód.
- (2.2) Zobacz, ryba nam się psuje.
- (2.3) Opinia ludzi na temat rządu psuje się zawsze z biegiem czasu.
- (2.4) Mała psuje się od tego oglądania telewizji.
- składnia:
- psuć + B.
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- imiesłów psujący się oznacza także towar który potencjalnie może ulec zepsuciu, niekoniecznie psujący się akurat teraz.
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) mangle, destroy; (1.2) weaken, spoil, vitate; (1.3) upset, pot. mess up
- czeski: (1.1) kazit; (1.2) kazit; (1.3) kazit
- duński: (1.1) beskadige; (1.2) forværre; (1.4) spolere; (2.1) fordærves
- esperanto: (1.1) difekti; (1.2) malbonigi; (1.3) malĝustigi, fuŝi; (1.4) dorloti; (2.1) difektiĝi, fuŝiĝi; (2.2) putri; (2.3) malboniĝi; (2.4) dorlotiĝi
- japoński: (2.2) 腐敗する
- rosyjski: (1.1) портить; (2.1) портиться, ломаться; (2.2) пориться
- suahili: (1.1) haribu; (1.2) haribu
- ukraiński: (1.1) псувати; (1.2) псувати; (1.3) псувати; (1.4) псувати
- źródła: