consentir

consentir (język francuski)

wymowa:

IPA: /kɔ̃.sɑ̃.tiʁ/ ​

​ ​ ​ ​ ​

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) przyzwalać, pozwalać, akceptować, zgadzać się

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. consentement

przym. consentant

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

consentir (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [kon.sen̦.ˈtiɾ]

​

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) pozwalać, przyzwalać, zezwalać, wyrażać zgodę, aprobować, cierpieć, znosić

(1.2) rozpuszczać, rozpieszczać, folgować, pobłażać

odmiana:

(1.1-2) koniugacja III: czasownik nieregularny, model sentir

 

notas Gdy akcent pada na rdzenną głoskę [e], przechodzi ona w dyftong „ie”. Gdy jest nieakcentowana, rdzenna głoska [e] przechodzi w samogłoskę „i” w 3. os. czasu pretérito perfecto simple, w czasach pretérito imperfecto (sub.) i futuro (sub.) oraz w gerundio.
formas no personales	infinitivo		gerundio		participio
simples	consentir		consintiendo		consentido
compuestas	haber consentido		habiendo consentido		—
formas personales	número singular			número plural
modo indicativo	yo	tú / vos	él, ella usted	nosotros nosotras	vosotros vosotras	ellos, ellas ustedes
presente	consiento	consientes consentís	consiente	consentimos	consentís	consienten
pretérito imperfecto	consentía	consentías	consentía	consentíamos	consentíais	consentían
pretérito perfecto simple	consentí	consentiste	consintió	consentimos	consentisteis	consintieron
futuro simple	consentiré	consentirás	consentirá	consentiremos	consentiréis	consentirán
condicional simple	consentiría	consentirías	consentiría	consentiríamos	consentiríais	consentirían
tiempos compuestos pretérito perfecto compuesto he consentido has consentido ha consentido hemos consentido habéis consentido han consentido pretérito pluscuamperfecto había consentido habías consentido había consentido habíamos consentido habíais consentido habían consentido pretérito anterior hube consentido hubiste consentido hubo consentido hubimos consentido hubisteis consentido hubieron consentido futuro compuesto habré consentido habrás consentido habrá consentido habremos consentido habréis consentido habrán consentido condicional compuesto habría consentido habrías consentido habría consentido habríamos consentido habríais consentido habrían consentido
modo subjuntivo	yo	tú, vos	él, ella usted	nosotros nosotras	vosotros vosotras	ellos, ellas ustedes
presente	consienta	consientas	consienta	consintamos	consintáis	consientan
pretérito imperfecto	consintiera	consintieras	consintiera	consintiéramos	consintierais	consintieran
	consintiese	consintieses	consintiese	consintiésemos	consintieseis	consintiesen
futuro simple	consintiere	consintieres	consintiere	consintiéremos	consintiereis	consintieren
tiempos compuestos pretérito perfecto haya consentido hayas consentido haya consentido hayamos consentido hayáis consentido hayan consentido pretérito pluscuamperfecto hubiera consentido hubieras consentido hubiera consentido hubiéramos consentido hubierais consentido hubieran consentido hubiese consentido hubieses consentido hubiese consentido hubiésemos consentido hubieseis consentido hubiesen consentido futuro compuesto hubiere consentido hubieres consentido hubiere consentido hubiéremos consentido hubiereis consentido hubieren consentido
modo imperativo	tú	vos	usted	nosotros nosotras	vosotros vosotras	ustedes
presente	consiente	consentí	consienta	consintamos	consentid	consientan

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) autorizar, tolerar, aceptar, permitir

(1.2) malcriar, maleducar, mimar, malacostumbrar

antonimy:

(1.1) impedir, prohibir, rechazar

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. consentido m, consentida ż, consentidor m, consentidora ż, consentimiento m

przym. consentido, consentidor

czas. consentirse

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. consentīre

uwagi:

(1.1) w użyciu również jako czasownik nieprzechodni

źródła:

consentir (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) przyzwalać, zgadzać się

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

consentir (język kataloński)

wymowa:

or. centr. IPA: [kun.sənˈti]

bal. IPA: [kon.sənˈti] lub [kun.sənˈti]

occ. n-occ. IPA: [kon.senˈti]

val. IPA: [kon.senˈtiɾ]

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) zgodzić się

odmiana:

(1.1) koniugacja dormir

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

consentir (język portugalski)

wymowa:

IPA: /kɔ̃.sε̃.tiːr/

podział przy przenoszeniu wyrazu: con•sen•tir

znaczenia:

czasownik

(1.1) przyzwalać, pozwalać

(1.2) tolerować, akceptować

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

consentir (język starofrancuski)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) zgodzić się, pozwolić

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz starofrancuski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.