Szuty (rejon głębocki): Różnice pomiędzy wersjami
55°16′22″N 28°15′53″E/55,272778 28,264722| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nie podano opisu zmian Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017 |
m MalarzBOT: przenoszę szablon ISG poniżej infoboksu |
||
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| ⚫ | |||
{{Miejscowość infobox |
{{Miejscowość infobox |
||
|nazwa = Szuty |
|nazwa = Szuty |
||
| Linia 5: | Linia 4: | ||
|zdjęcie = |
|zdjęcie = |
||
|opis zdjęcia = |
|opis zdjęcia = |
||
|alt zdjęcia = |
|||
|herb = |
|herb = |
||
|flaga = |
|flaga = |
||
|dopełniacz nazwy = |
|dopełniacz nazwy = |
||
|państwo = |
|państwo = BY-VI |
||
|1. jednostka administracyjna = |
|1. jednostka administracyjna = |
||
|2. jednostka administracyjna = [[rejon głębocki|głębocki]] |
|2. jednostka administracyjna = [[rejon głębocki|głębocki]] |
||
|3. jednostka administracyjna = [[Sielsowiet Prozoroki|Prozoroki]] |
|3. jednostka administracyjna = [[Sielsowiet Prozoroki|Prozoroki]] |
||
| Linia 26: | Linia 26: | ||
|www = |
|www = |
||
}} |
}} |
||
| ⚫ | |||
'''Szuty''' – dawna wieś. Tereny, na których leżała, znajdują się obecnie na [[Białoruś|Białorusi]], w [[Obwód witebski|obwodzie witebskim]], w [[Rejon głębocki|rejonie głębockim]], w [[Sielsowiet Prozoroki|sielsowiecie Prozoroki]]. |
'''Szuty''' – dawna wieś. Tereny, na których leżała, znajdują się obecnie na [[Białoruś|Białorusi]], w [[Obwód witebski|obwodzie witebskim]], w [[Rejon głębocki|rejonie głębockim]], w [[Sielsowiet Prozoroki|sielsowiecie Prozoroki]]. |
||
| Linia 47: | Linia 47: | ||
* {{SgKP|XII|83|Szuty, wieś, powiat dzisieński}} |
* {{SgKP|XII|83|Szuty, wieś, powiat dzisieński}} |
||
{{Gmina Prozoroki (II Rzeczpospolita)} |
{{Gmina Prozoroki (II Rzeczpospolita)}} |
||
[[Kategoria:Rejon głębocki]] |
[[Kategoria:Rejon głębocki]] |
||
[[Kategoria:Opuszczone miejscowości na Białorusi]] |
[[Kategoria:Opuszczone miejscowości na Białorusi]] |
||
Aktualna wersja na dzień 00:53, 12 lut 2024
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
Położenie na mapie obwodu witebskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 55°16′22″N 28°15′53″E/55,272778 28,264722
| |
Szuty – dawna wieś. Tereny, na których leżała, znajdują się obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie głębockim, w sielsowiecie Prozoroki.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W czasach zaborów wieś w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. Pod koniec XIX wieku należała do dóbr Zarębkowo, własność Twardomańskich[1].
W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim, w gminie Prozoroki.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 30 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego i zadeklarowały polską przynależność narodową. Były tu 4 budynki mieszkalne[2]. W 1931 w 4 domach zamieszkiwało 30 osób[3].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Prozorokach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Głębokiem i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Prozorokach[4].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Szuty, wieś, powiat dzisieński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 83.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 70.
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 23.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1690.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Szuty, wieś, powiat dzisieński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 83.