Przejdź do zawartości

Fiodor Jemieljanienko: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycja
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
drobne techniczne
m MalarzBOT: usunięcie odwołania commons:File:Fedor Aleksandr Ivan Emelianenko.jpg (usunięto z Wikimedia Commons), usunięcie odwołania commons:File:Fedor Emelianenko - sambo win.jpg (usunięto z Wikimedia Commons)
 
(Nie pokazano 31 wersji utworzonych przez 18 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Zawodnik sportów walki infobox
{{Zawodnik sportów walki infobox
|dyscyplina = mma
| dyscyplina = mma
|imię i nazwisko = Fiodor Jemieljanienko
| imię i nazwisko = Fiodor Jemieljanienko
|imię i nazwisko org =
| imię i nazwisko org = Фёдор Владимирович Емельяненко
|grafika = Fedor Emelianenko 2012.jpg
| grafika = Fedor Emelianenko Dec 2015.jpg
|opis grafiki = Fiodor Jemieljanienko (2012)
| opis grafiki = Jemieljanienko na konferencji prasowej [[Rizin Fighting Federation]]
|pełne imię i nazwisko =
| pełne imię i nazwisko = Fiodor Władimirowicz Jemieljanienko
| pseudonim = ''The Last Emperor''
|pseudonim = Ostatni Car<ref>{{cytuj stronę|url= http://www.sport.plinne1,102005,8900260,Najlepszy_zawodnik_MMA_na_swiecie_powraca_.html|tytuł= Najlepszy zawodnik MMA na świecie powraca!|nazwisko=Madej|imię=Jakub |data= 4 stycznia 2011|opublikowany= sport.pl|język=pl|data dostępu=2011-01-04}}</ref>(ang. The Last Emperor)<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.sherdog.comfighterFedor-Emelianenko-1500|tytuł=Fedor "The Last Emperor" Emelianenko MMA Stats, Pictures, News, Videos, Biography, and More|data=28 stycznia 2011|opublikowany=sherdog.com|język=en|data dostępu=2011-01-28}}</ref>
|data śmierci =
| data urodzenia = [[28 września]] [[1976]]
|miejsce śmierci =
| miejsce urodzenia = [[Rubiżne]], [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]
|wzrost = 183
| data śmierci =
|masa ciała = 108 (2018)
| miejsce śmierci =
|obywatelstwo = {{państwo|RUS}}
| obywatelstwo = [[Rosja]]
|data urodzenia = [[28 września]] [[1976]]
| wzrost = 183
⚫
| masa ciała = 106
|miejsce urodzenia = [[Rubiżne]], [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]
|kategoria wagowa = [[Waga ciężka|ciężka]]
| styl walki = [[Sambo (sztuka walki)|sambo]], [[judo]]
| trener = Vladimir Voronov (judo, sambo)<br />Alexander Michkov (boks)<br />Peter Teijsse (boks tajski)<br />[[Ernesto Hoost]] (kickboxing)
|klub = Red Devil Sport Club
|styl walki = [[Sambo (sztuka walki)|sambo]], [[judo]]
| debiut = 2000
|liczba walk = 44
| federacja = [[Bellator MMA]]
| kategoria wagowa = [[Waga ciężka|ciężka]]
|zwycięstwa = 38
| klub = FedorTeam (2015–obecnie)<br />Red Devil Sport Club (2003–2012)<br />Russian Top Team (2000–2003)
⚫
|nokauty = 13
|poddania = 16
| liczba walk = 48
|decyzje = 9
| zwycięstwa = 40
|porażki = 5
| nokauty = 16
|remisy =
| poddania = 15
|nieodbyte = 1
| decyzje = 9
|data = 13 października 2018
| porażki = 7
|medale =
| remisy =
|commons = Category:Fedor Emelianenko
| nieodbyte = 1
|quote = Fiodor Jemieljanienko
| data = 5 lutego 2023
|www =
| medale =
⚫
| odznaczenia =
| commons = Category:Fedor Emelianenko
| quote = Fiodor Jemieljanienko
| www = http://www.fedoremelianenko.tv/eng/
}}
}}
'''Fiodor Władimirowicz Jemieljanienko''' ([[język rosyjski|ros.]] Фёдор Владимирович Емельяненко, ur. [[28 września]] [[1976]] w [[Rubiżne]]) – rosyjski [[judo]]ka, [[sambo (sztuka walki)|sambista]] i zawodnik [[mieszane sztuki walki|MMA]]. Był mistrzem wagi ciężkiej organizacji [[Fighting Network RINGS|RINGS]], [[PRIDE Fighting Championships|PRIDE FC]] i [[World Alliance of Mixed Martial Arts|WAMMA]] oraz wielokrotnym mistrzem świata w sambo bojowym. Nieprzerwanie przez 7 lat (2003–2010) był klasyfikowany przez fachowe portale na 1. miejscu wśród zawodników MMA wagi ciężkiej na świecie. Prezes Rosyjskiego Związku MMA i działacz Komisji ds. Kultury Fizycznej i Sportu przy Ministerstwie Sportu Federacji Rosyjskiej<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.mmarocks.pl/fedor-emelianenko/fedor-emelianenko-nie-dopuszcza-mysli-o-powrocie-na-ring/|tytuł=Fedor Emelianenko nie dopuszcza myśli o powrocie na ring|data=2013-09-04|opublikowany=mmarocks.pl|język=pl|data dostępu=2013-09-05}}</ref>.
'''Fiodor Władimirowicz Jemieljanienko''' ([[język rosyjski|ros.]] Фёдор Владимирович Емельяненко, ur. [[28 września]] [[1976]] w [[Rubiżne]]) – rosyjski [[judo]]ka, [[sambo (sztuka walki)|sambista]] i zawodnik [[mieszane sztuki walki|MMA]]. Był mistrzem wagi ciężkiej organizacji [[Fighting Network Rings|RINGS]], [[Pride Fighting Championships|PRIDE FC]] i [[World Alliance of Mixed Martial Arts|WAMMA]] oraz wielokrotnym mistrzem świata w sambo bojowym. Nieprzerwanie przez 7 lat (2003–2010) był klasyfikowany przez fachowe portale na 1. miejscu wśród zawodników MMA wagi ciężkiej na świecie. Prezes Rosyjskiego Związku MMA i działacz Komisji ds. Kultury Fizycznej i Sportu przy Ministerstwie Sportu Federacji Rosyjskiej<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.mmarocks.pl/fedor-emelianenko/fedor-emelianenko-nie-dopuszcza-mysli-o-powrocie-na-ring/|tytuł=Fedor Emelianenko nie dopuszcza myśli o powrocie na ring|data=2013-09-04|opublikowany=mmarocks.pl|język=pl|data dostępu=2013-09-05}}</ref>.


== Życie prywatne ==
== Życie prywatne ==
⚫
Fiodor Jemieljanienko był drugim dzieckiem Olgi Fiodorowny i Władimira Aleksandrowicza Jemieljanienki. Ma troje rodzeństwa: braci [[Aleksandr Jemieljanienko|Aleksandra]] (również zawodnik sambo i MMA) i Iwana oraz siostrę Marinę. Kiedy miał 2 lata, jego rodzina przeniosła się z [[Ukraina|Ukrainy]] do [[Rosja|Rosji]]. Fiodor rozpoczął naukę [[sambo (sztuka walki)|sambo]] i [[judo]] pod okiem trenera Wasilija Iwanowicza Gawriłowa. W 1991 roku skończył szkołę podstawową i podjął 3-letnią naukę w szkole przysposobienia zawodowego, którą ukończył z wyróżnieniem ze specjalizacją "elektryk"<ref>{{cytuj stronę| url =https://web.archive.org/web/20100921215724/http://efedor.ru/news/146.html| tytuł = Победить можно и лежа на спине. Федор Емельяненко дал интервью общенациональной газете «Россiя»| data dostępu = 2011-01-24| autor = | język =ru}}</ref>. W latach 1995–1997 służył w [[Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej|armii rosyjskiej]] w jednostce przeciwpożarowej. W 2009 roku został absolwentem Państwowego Uniwersytetu Biełgorodzkiego na kierunku "kultura fizyczna i sport", a rok później rozpoczął tam studia doktoranckie.
[[Plik:Fedor Aleksandr Ivan Emelianenko.jpg|mały|lewo|240px|Fiodor Jemieljanienko z braćmi: Iwanem (z lewej) i Aleksandrem (z prawej)]]
⚫
Fiodor Jemieljanienko był drugim dzieckiem Olgi Fiodorowny i Władimira Aleksandrowicza Jemieljanienki. Ma troje rodzeństwa: braci [[Aleksandr Jemieljanienko|Aleksandra]] (również zawodnik sambo i MMA) i Iwana oraz siostrę Marinę. Kiedy miał 2 lata, jego rodzina przeniosła się z [[Ukraina|Ukrainy]] do [[Rosja|Rosji]]. Fiodor rozpoczął naukę [[sambo (sztuka walki)|sambo]] i [[judo]] pod okiem trenera Wasilija Iwanowicza Gawriłowa. W 1991 roku skończył szkołę podstawową i podjął 3-letnią naukę w szkole przysposobienia zawodowego, którą ukończył z wyróżnieniem ze specjalizacją "elektryk"<ref>{{cytuj stronę| url =http://www.efedor.ru/news/146.html| tytuł = Победить можно и лежа на спине. Федор Емельяненко дал интервью общенациональной газете «Россiя»| data dostępu = 24 stycznia 2011| autor = | język =ru}}</ref>. W latach 1995-1997 służył w [[Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej|armii rosyjskiej]] w jednostce przeciwpożarowej. W 2009 roku został absolwentem Państwowego Uniwersytetu Biełgorodzkiego na kierunku "kultura fizyczna i sport", a rok później rozpoczął tam studia doktoranckie.


W 1999 roku ożenił się z Oksaną. W tym samym roku urodziła się im córka Marija. W 2006 roku jego związek z Oksaną rozpadł się. Rok później jego nowa partnerka życiowa – Marina, urodziła córkę Wasilisę<ref>{{cytuj stronę| url =http://www.sport-express.ru/art.shtml?155946 | tytuł = ЛУЧШИЙ БОЕЦ МИРА ПО ВЕРСИИ Чака НОРРИСА| data dostępu = 27 lutego 2009| autor = | język =ru}}</ref>. W 2009 roku para zawarła małżeństwo. W 2011 roku narodziła się ich druga córka − Jelizawieta<ref>{{cytuj stronę| url =http://www.mixfight.ru/news/2011/7/22/Pozdravlyaem_Fedora_Emelianenko_s_rozhdeniem_docheri/ | tytuł = Поздравляем Федора Емельяненко с рождением дочери!| data dostępu = 24 lipca 2011| autor = | język =ru}}</ref>. W połowie 2013 roku Jemieljanienko rozwiódł się z Mariną i w 2014 roku ponownie zawarł związek małżeński ze swoją pierwszą żoną Oksaną<ref>{{cytuj stronę| url =http://www.topnews.ru/news_id_65487.html | tytuł = Федор Емельяненко обвенчался со своей первой женой| data dostępu = 25 stycznia 2015| autor = | język =ru}}</ref>.
W 1999 roku ożenił się z Oksaną. W tym samym roku urodziła się im córka Marija. W 2006 roku jego związek z Oksaną rozpadł się. Rok później jego nowa partnerka życiowa – Marina, urodziła córkę Wasilisę<ref>{{cytuj stronę| url =https://archive.ph/20090619115651/http://www.sport-express.ru/art.shtml?155946 | tytuł = ЛУЧШИЙ БОЕЦ МИРА ПО ВЕРСИИ Чака НОРРИСА| data dostępu = 2009-02-27| autor = | język =ru}}</ref>. W 2009 roku para zawarła małżeństwo. W 2011 roku narodziła się ich druga córka − Jelizawieta<ref>{{cytuj stronę| url =http://www.mixfight.ru/news/2011/7/22/Pozdravlyaem_Fedora_Emelianenko_s_rozhdeniem_docheri/ | tytuł = Поздравляем Федора Емельяненко с рождением дочери!| data dostępu = 2011-07-24| autor = | język =ru}}</ref>. W połowie 2013 roku Jemieljanienko rozwiódł się z Mariną i w 2014 roku ponownie zawarł związek małżeński ze swoją pierwszą żoną Oksaną<ref>{{cytuj stronę| url =http://www.topnews.ru/news_id_65487.html | tytuł = Федор Емельяненко обвенчался со своей первой женой| data dostępu = 2015-01-25| autor = | język =ru}}</ref>.


== Sambo i judo ==
== Sambo i judo ==
[[Plik:Fedor Emelianenko - sambo win.jpg|mały|240px|Jemieljanienko (z prawej) podczas mistrzostw Rosji w sambo bojowym (2009)]]
W 1997 roku Jemieljanienko zdobył czarny pas w judo i osiągnął stopień mistrzowski w sambo. W tym samym roku został mistrzem Rosji w judo w kategorii do 100&nbsp;kg oraz mistrzem Rosji i Europy w sambo bojowym. W 1998 roku zdobył międzynarodowe uprawnienia mistrzowskie w sambo oraz został mistrzem Armii Rosyjskiej na turnieju w [[Moskwa|Moskwie]], wywalczył też dwa brązowe medale na mistrzostwach Rosji − jeden w sambo bojowym, drugi w judo. W 1999 roku zdobył kilka kolejnych medali na turniejach w całej Rosji. Podczas mistrzostw Europy w [[Stambuł|Stambule]] był członkiem drużyny narodowej w sambo. Rosjanie zajęli 1. miejsce.
W 1997 roku Jemieljanienko zdobył czarny pas w judo i osiągnął stopień mistrzowski w sambo. W tym samym roku został mistrzem Rosji w judo w kategorii do 100&nbsp;kg oraz mistrzem Rosji i Europy w sambo bojowym. W 1998 roku zdobył międzynarodowe uprawnienia mistrzowskie w sambo oraz został mistrzem Armii Rosyjskiej na turnieju w [[Moskwa|Moskwie]], wywalczył też dwa brązowe medale na mistrzostwach Rosji − jeden w sambo bojowym, drugi w judo. W 1999 roku zdobył kilka kolejnych medali na turniejach w całej Rosji. Podczas mistrzostw Europy w [[Stambuł|Stambule]] był członkiem drużyny narodowej w sambo. Rosjanie zajęli 1. miejsce.


W kolejnych latach Jemieljanienko był niepokonany, czterokrotnie zostając mistrzem świata w sambo bojowym (dwukrotnie w klasie open oraz dwukrotnie w wadze ciężkiej). 16 listopada 2008 roku doznał sensacyjnej porażki (pierwszej od 8 lat) w półfinale Mistrzostw Świata w Sambo Bojowym w [[Petersburg]]u. Przegrał na punkty (5:8) z 23-letnim Bułgarem [[Błagoj Iwanow|Błagojem Iwanowem]]<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.sherdog.com/news/news/overeem-cro-cop-yet-to-sign-manhoef-returns-15277| tytuł =Overeem: ‘Cro Cop’ Yet to Sign; Manhoef Returns | data dostępu = 27 lutego 2009| autor = Tim Leidecker| język = en}}</ref>.
W kolejnych latach Jemieljanienko był niepokonany, czterokrotnie zostając mistrzem świata w sambo bojowym (dwukrotnie w klasie open oraz dwukrotnie w wadze ciężkiej). 16 listopada 2008 roku doznał sensacyjnej porażki (pierwszej od 8 lat) w półfinale Mistrzostw Świata w Sambo Bojowym w [[Petersburg]]u. Przegrał na punkty (5:8) z 23-letnim Bułgarem [[Błagoj Iwanow|Błagojem Iwanowem]]<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.sherdog.com/news/news/overeem-cro-cop-yet-to-sign-manhoef-returns-15277| tytuł =Overeem: ‘Cro Cop’ Yet to Sign; Manhoef Returns | data dostępu = 2009-02-27| autor = Tim Leidecker| język = en}}</ref>.


W lutym 2009 roku został mistrzem Rosji w sambo bojowym w kategorii +100&nbsp;kg. Wygrał wszystkie trzy turniejowe walki – żadna nie trwała dłużej niż pół minuty (odpowiednio 14, 26 i finał 20 sekund)<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.m1mixfight.com/info/overviews/2009/2/24/Fedor-Russian-CS-2009-photoreview/| tytuł = Fedor Emelianenko at Russian Combat Sambo Championship 2009| data dostępu = 27 lutego 2009| autor = | język = en}}</ref>. W lutym 2012 roku po raz siódmy w karierze został mistrzem Rosji w najcięższej kategorii. Tym razem w finale zmierzył się ze swoim bratem Aleksandrem (czterokrotnym mistrzem), który nie podjął jednak walki i poddał się 6 sekund po rozpoczęciu pojedynku<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.sovsport.ru/gazeta/article-item/507370|tytuł=В чем правда, брат? |data=6 lutego 2012|opublikowany=sovsport.ru|język=ru|data dostępu=2012-02-07}}</ref>.
W lutym 2009 roku został mistrzem Rosji w sambo bojowym w kategorii +100&nbsp;kg. Wygrał wszystkie trzy turniejowe walki – żadna nie trwała dłużej niż pół minuty (odpowiednio 14, 26 i finał 20 sekund)<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.m1mixfight.com/info/overviews/2009/2/24/Fedor-Russian-CS-2009-photoreview/| tytuł = Fedor Emelianenko at Russian Combat Sambo Championship 2009| data dostępu = 2009-02-27| autor = | język = en| archiwum = https://web.archive.org/web/20090227095700/http://www.m1mixfight.com/info/overviews/2009/2/24/Fedor-Russian-CS-2009-photoreview/| zarchiwizowano = 27 lutego 2009}}</ref>. W lutym 2012 roku po raz siódmy w karierze został mistrzem Rosji w najcięższej kategorii. Tym razem w finale zmierzył się ze swoim bratem Aleksandrem (czterokrotnym mistrzem), który nie podjął jednak walki i poddał się 6 sekund po rozpoczęciu pojedynku<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.sovsport.ru/gazeta/article-item/507370|tytuł=В чем правда, брат? |data=6 lutego 2012|opublikowany=sovsport.ru|język=ru|data dostępu=2012-02-07}}</ref>.


== Mieszane sztuki walki ==
== Kariera MMA ==
=== RINGS ===
=== RINGS ===
W profesjonalnym MMA zadebiutował w maju 2000 roku w japońskiej organizacji [[Fighting Network RINGS|RINGS]]. Na gali ''Russia vs. Bulgaria'' wygrał z Martinem Łazarowem. Walcząc w RINGS odniósł 9 zwycięstw, pokonując min. [[Ricardo Arona|Ricardo Aronę]] czy [[Renato Sobral]]a. W 2001 roku został mistrzem RINGS w wadze ciężkiej, a w 2002 roku po zwycięstwie nad Chrisem Hasemanem zdobył mistrzostwo w klasie absolutnej (bez podziału na kategorie wagowe). Wcześniej, w 2000 roku poniósł pierwszą porażkę w swojej karierze w walce z [[Tsuyoshi Kōsaka|Tsuyoshim Kōsaką]]. Pojedynek ten do dziś budzi kontrowersje. Już w pierwszych sekundach walki Kōsaka rozciął uderzeniem łokciem łuk brwiowy Jemieljanienki. Sekundanci Rosjanina nie byli w stanie doraźnie zasklepić rany, więc walkę przerwano i ogłoszono zwycięstwo Japończyka przez [[nokaut|techniczny nokaut]]. Zgodnie z ówczesnym regulaminem organizacji uderzenia łokciem w głowę były zabronione, więc starcie powinno zostać przerwane i uznane za [[no contest|nierozstrzygnięte]]. Jednak z racji tego, że była to walka turniejowa i musiała wyłonić zwycięzcę, organizatorzy zdecydowali się ogłosić porażkę Jemieljanienki i awans Kōsaki do następnej rundy.
W profesjonalnym MMA zadebiutował w maju 2000 roku w japońskiej organizacji [[Fighting Network Rings|RINGS]]. Na gali ''Russia vs. Bulgaria'' wygrał z Martinem Łazarowem. Walcząc w RINGS odniósł 9 zwycięstw, pokonując min. [[Ricardo Arona|Ricardo Aronę]] czy [[Renato Sobral]]a. W 2001 roku został mistrzem RINGS w wadze ciężkiej, a w 2002 roku po zwycięstwie nad Chrisem Hasemanem zdobył mistrzostwo w klasie absolutnej (bez podziału na kategorie wagowe). Wcześniej, w 2000 roku poniósł pierwszą porażkę w swojej karierze w walce z [[Tsuyoshi Kōsaka|Tsuyoshim Kōsaką]]. Pojedynek ten do dziś budzi kontrowersje. Już w pierwszych sekundach walki Kōsaka rozciął uderzeniem łokciem łuk brwiowy Jemieljanienki. Sekundanci Rosjanina nie byli w stanie doraźnie zasklepić rany, więc walkę przerwano i ogłoszono zwycięstwo Japończyka przez [[nokaut|techniczny nokaut]]. Zgodnie z ówczesnym regulaminem organizacji uderzenia łokciem w głowę były zabronione, więc starcie powinno zostać przerwane i uznane za [[no contest|nierozstrzygnięte]]. Jednak z racji tego, że była to walka turniejowa i musiała wyłonić zwycięzcę, organizatorzy zdecydowali się ogłosić porażkę Jemieljanienki i awans Kōsaki do następnej rundy.


=== PRIDE FC ===
=== PRIDE FC ===
[[Plik:Fedor Emelianenko.jpg|mały|240px|Fiodor Jemieljanienko podczas treningu (2006)]]
[[Plik:Fedor Emelianenko.jpg|mały|240px|Fiodor Jemieljanienko podczas treningu (2006)]]
W [[2002]] roku Jemieljanienko przeniósł się do [[PRIDE Fighting Championships|PRIDE FC]] i w pierwszej walce pokonał przez decyzję Holendra [[Semmy Schilt|Semmy'ego Schilta]]. Po zwycięstwie z [[Heath Herring|Heathem Herringiem]] zmierzył się z mistrzem wagi ciężkiej [[Antônio Rodrigo Nogueira|Antônio Rodrigo "Minotauro" Nogueirą]]. Starcie to odbyło się w marcu 2003 roku na gali Pride 25 i uznawane jest za jedną z najlepszych walk Jemieljanienki. Przez większą część walki dominował w stójce oraz przejawiał inicjatywę w parterze, zasypując Brazylijczyka ciosami pięściami. Wygrał przez jednogłośną decyzję i zdobył mistrzowski pas, który dzierżył do końca istnienia PRIDE FC.
W [[2002]] roku Jemieljanienko przeniósł się do [[Pride Fighting Championships|PRIDE FC]] i w pierwszej walce pokonał przez decyzję Holendra [[Semmy Schilt|Semmy’ego Schilta]]. Po zwycięstwie z [[Heath Herring|Heathem Herringiem]] zmierzył się z mistrzem wagi ciężkiej [[Antônio Rodrigo Nogueira|Antônio Rodrigo "Minotauro" Nogueirą]]. Starcie to odbyło się w marcu 2003 roku na gali Pride 25 i uznawane jest za jedną z najlepszych walk Jemieljanienki. Przez większą część walki dominował w stójce oraz przejawiał inicjatywę w parterze, zasypując Brazylijczyka ciosami pięściami. Wygrał przez jednogłośną decyzję i zdobył mistrzowski pas, który dzierżył do końca istnienia PRIDE FC.


Trzy miesiące później stanął do walki z japońskim zapaśnikiem [[Kazuyuki Fujita|Kazuyukim Fujitą]] i omal nie został znokautowany po otrzymaniu celnego ciosu sierpowego. Jednak wyszedł z opresji i wygrał walkę przez duszenie zza pleców. Jednym z następnych rywali miał być główny pretendent do mistrzostwa, była gwiazda [[K-1 (organizacja)|K-1]], [[Mirko Filipović]]. Do pojedynku jednak nie doszło, gdyż Jemieljanienko złamał palec we wcześniejszej walce z [[Gary Goodridge|Garym Goodridge'em]].
Trzy miesiące później stanął do walki z japońskim zapaśnikiem [[Kazuyuki Fujita|Kazuyukim Fujitą]] i omal nie został znokautowany po otrzymaniu celnego ciosu sierpowego. Jednak wyszedł z opresji i wygrał walkę przez duszenie zza pleców. Jednym z następnych rywali miał być główny pretendent do mistrzostwa, była gwiazda [[K-1 (organizacja)|K-1]], [[Mirko Filipović]]. Do pojedynku jednak nie doszło, gdyż Jemieljanienko złamał palec we wcześniejszej walce z [[Gary Goodridge|Garym Goodridge’em]].


W 2004 roku wystartował w turnieju Pride Grand Prix, pokonując kolejno: byłego mistrza UFC i zwycięzcę Pride Grand Prix 2000 [[Mark Coleman|Marka Colemana]], byłego mistrza UFC [[Kevin Randleman|Kevina Randlemana]] oraz wielokrotnego mistrza świata judo, Japończyka [[Naoya Ogawa|Naoyę Ogawę]]. Każdą z tych trzech walk wygrał przez [[poddanie]]. W finale turnieju ponownie spotkał się z [[Antônio Rodrigo Nogueira|Nogueirą]], ale po przypadkowym zderzeniu głowami, w wyniku którego Rosjanin doznał głębokiego rozcięcia na czole, walkę przerwano i uznano za nierozstrzygniętą. Pojedynek powtórzono w grudniu 2004 roku na gali Shockwave − ponownie wygrał Jemieljanienko przez jednogłośną decyzję sędziów.
W 2004 roku wystartował w turnieju Pride Grand Prix, pokonując kolejno: byłego mistrza UFC i zwycięzcę Pride Grand Prix 2000 [[Mark Coleman|Marka Colemana]], byłego mistrza UFC [[Kevin Randleman|Kevina Randlemana]] oraz wielokrotnego mistrza świata judo, Japończyka [[Naoya Ogawa|Naoyę Ogawę]]. Każdą z tych trzech walk wygrał przez [[poddanie]]. W finale turnieju ponownie spotkał się z [[Antônio Rodrigo Nogueira|Nogueirą]], ale po przypadkowym zderzeniu głowami, w wyniku którego Rosjanin doznał głębokiego rozcięcia na czole, walkę przerwano i uznano za nierozstrzygniętą. Pojedynek powtórzono w grudniu 2004 roku na gali Shockwave − ponownie wygrał Jemieljanienko przez jednogłośną decyzję sędziów.
Linia 66: Linia 68:
W 2006 roku poddał się skomplikowanej operacji ręki, która wykluczyła go z turnieju Open Weight Grand Prix. Powrócił na ring w październiku 2006 roku na pierwszej gali Pride w USA, gdzie ponownie przez poddanie pokonał Marka Colemana. Gdy Filipović wygrał turniej Open Weight Grand Prix, spekulowano nad możliwą walką rewanżową pomiędzy nim a Jemieljanienką. Jednak starcie nie doszło do skutku, gdyż Chorwat wkrótce odszedł do UFC.
W 2006 roku poddał się skomplikowanej operacji ręki, która wykluczyła go z turnieju Open Weight Grand Prix. Powrócił na ring w październiku 2006 roku na pierwszej gali Pride w USA, gdzie ponownie przez poddanie pokonał Marka Colemana. Gdy Filipović wygrał turniej Open Weight Grand Prix, spekulowano nad możliwą walką rewanżową pomiędzy nim a Jemieljanienką. Jednak starcie nie doszło do skutku, gdyż Chorwat wkrótce odszedł do UFC.


Jemieljanienko bronił więc tytułu w walce przeciwko byłemu mistrzowi K-1 [[Mark Hunt|Markowi Huntowi]]. Hunt to typowy pięściarz, posiadający małe doświadczenie w walce w parterze, mimo to założył Jemieljanience dźwignie na ramię, ale nie był w stanie zmusić go do poddania. Kilka minut później Rosjanin sam założył mu dźwignię, wygrywając walkę.
Jemieljanienko bronił więc tytułu w walce przeciwko byłemu mistrzowi K-1 [[Mark Hunt|Markowi Huntowi]]. Hunt to typowy pięściarz, posiadający małe doświadczenie w walce w parterze, mimo to założył Jemieljanience dźwignię na ramię, ale nie był w stanie zmusić go do poddania. Kilka minut później Rosjanin sam założył mu dźwignię, wygrywając walkę.


Kolejny pojedynek Jemieljanienko stoczył w [[Petersburg]]u w kwietniu [[2007]] roku na gali BodogFIGHT (dzięki klauzuli w kontrakcie z PRIDE, zezwalającej na starty dla innych promotorów), pokonując srebrnego medalistę olimpijskiego z 2000 roku w [[Zapasy|zapasach klasycznych]] [[Matt Lindland|Matta Lindlanda]]. Pojedynek ten obserwowali prezydenci [[Władimir Putin]] oraz [[Jacques Chirac]].
Kolejny pojedynek Jemieljanienko stoczył w [[Petersburg]]u w kwietniu [[2007]] roku na gali BodogFIGHT (dzięki klauzuli w kontrakcie z PRIDE, zezwalającej na starty dla innych promotorów), pokonując srebrnego medalistę olimpijskiego z 2000 roku w [[Zapasy|zapasach klasycznych]] [[Matt Lindland|Matta Lindlanda]]. Pojedynek ten obserwowali prezydenci [[Władimir Putin]] oraz [[Jacques Chirac]].


=== M-1 Global ===
=== M-1 Global ===
W 2007 roku PRIDE FC zostało sprzedane UFC. Rosjanin stał się wolnym agentem i przystąpił do negocjacji z władzami tej organizacji. Spekulowano o możliwej walce z najbardziej utytułowanym zawodnikiem UFC w historii [[Randy Couture|Randym Couture'em]]. Jemieljanienko uznał jednak, że proponowane mu warunki (m.in. zakaz udziału w turniejach sambo) są nie do przyjęcia. Ostatecznie związał się więc z organizacją [[M-1 Global]], podpisując w październiku 2-letni kontrakt na 6 walk (z klauzulą zezwalającą mu na walki dla innych promotorów)<ref>{{cytuj stronę|url=http://mmajunkie.com/news/3043/its-official-fedor-emelianenko-signs-with-m-1-global.mma|tytuł=It's Official: Fedor Emelianenko Signs With M-1 Global|nazwisko=Stupp|imię=Dann|data=22 października 2007|opublikowany=mmajunkie.com|język=en|data dostępu=2009-08-06|archiwum=http://archive.is/jSdR|zarchiwizowano=2012-05-25}}</ref>. W 2008 roku został również jej współwłaścicielem. Pod szyldem M-1 Global, na gali [[Yarennoka!]] w grudniu 2007 roku, stoczył walkę z koreańską gwiazdą K-1 [[Choi Hong-man]]em. Wygrał ją przez poddanie.
W 2007 roku PRIDE FC zostało sprzedane UFC. Rosjanin stał się wolnym agentem i przystąpił do negocjacji z władzami tej organizacji. Spekulowano o możliwej walce z najbardziej utytułowanym zawodnikiem UFC w historii [[Randy Couture|Randym Couture’em]]. Jemieljanienko uznał jednak, że proponowane mu warunki (m.in. zakaz udziału w turniejach sambo) są nie do przyjęcia. Ostatecznie związał się więc z organizacją [[M-1 Global]], podpisując w październiku 2-letni kontrakt na 6 walk (z klauzulą zezwalającą mu na walki dla innych promotorów)<ref>{{cytuj stronę|url=http://mmajunkie.com/news/3043/its-official-fedor-emelianenko-signs-with-m-1-global.mma|tytuł=It's Official: Fedor Emelianenko Signs With M-1 Global|nazwisko=Stupp|imię=Dann|data=22 października 2007|opublikowany=mmajunkie.com|język=en|data dostępu=2009-08-06|archiwum=http://archive.is/jSdR|zarchiwizowano=2012-05-25}}</ref>. W 2008 roku został również jej współwłaścicielem. Pod szyldem M-1 Global, na gali [[Yarennoka!]] w grudniu 2007 roku, stoczył walkę z koreańską gwiazdą K-1 [[Choi Hong-man]]em. Wygrał ją przez poddanie.


=== Affliction ===
=== Affliction ===
W 2008 roku M-1 Global podjęło współpracę z nowo powstałą amerykańską organizacją [[Affliction Entertainment]]. 19 lipca 2008 roku podczas gali ''Affliction: Banned'' Jemieljanienko zmierzył się w walce o tytuł mistrza świata [[World Alliance of Mixed Martial Arts|WAMMA]] w kategorii ciężkiej z byłym dwukrotnym mistrzem UFC [[Tim Sylvia|Timem Sylvią]]. Pokonał go przez duszenie zza pleców w 36 sekundzie walki. 24 stycznia 2009 roku (gala ''Affliction: Day of Reckoning'') obronił tytuł przeciwko innemu byłemu mistrzowi UFC Białorusinowi [[Andrej Arłouski|Andrejowi Arłouskiemu]], nokautując go w pierwszej rundzie<ref>{{cytuj stronę| url = http://sports.espn.go.com/extra/mma/news/story?id=3858645| tytuł = Fedor counters knee to KO Arlovski| data dostępu = 27 lutego 2009| autor = Joe Hall| język = en}}</ref>.
W 2008 roku M-1 Global podjęło współpracę z nowo powstałą amerykańską organizacją [[Affliction Entertainment]]. 19 lipca 2008 roku podczas gali ''Affliction: Banned'' Jemieljanienko zmierzył się w walce o tytuł mistrza świata [[World Alliance of Mixed Martial Arts|WAMMA]] w kategorii ciężkiej z byłym dwukrotnym mistrzem UFC [[Tim Sylvia|Timem Sylvią]]. Pokonał go przez duszenie zza pleców w 36 sekundzie walki. 24 stycznia 2009 roku (gala ''Affliction: Day of Reckoning'') obronił tytuł przeciwko innemu byłemu mistrzowi UFC Białorusinowi [[Andrej Arłouski|Andrejowi Arłouskiemu]], nokautując go w pierwszej rundzie<ref>{{cytuj stronę| url = http://sports.espn.go.com/extra/mma/news/story?id=3858645| tytuł = Fedor counters knee to KO Arlovski| data dostępu = 2009-02-27| autor = Joe Hall| język = en}}</ref>.


Trzecia walka w obronie pasa mistrzowskiego była planowana 1 sierpnia podczas gali ''Affliction: Trilogy''. Jednak przeprowadzona wcześniej kontrola antydopingowa wykryła w próbce moczu rywala Rosjanina, [[Josh Barnett|Josha Barnetta]], ślady [[sterydy anaboliczne|sterydu anabolicznego]] − [[drostanolon]]u. Sankcjonująca walkę California State Athletic Commission odmówiła w rezultacie wydania licencji Amerykaninowi, a całą galę organizatorzy postanowili odwołać<ref>{{cytuj stronę|url=http://sherdog.com/news/news/update-affliction-cancels-trilogy-18705|tytuł=Update: Affliction Cancels ‘Trilogy’|nazwisko=Knapp|imię=Brian|data=24 lipca 2009|opublikowany=sherdog.com|język=en|data dostępu=2009-07-24}}</ref>. 24 lipca Affliction ogłosiło wycofanie się z dalszej działalności promotorskiej.
Trzecia walka w obronie pasa mistrzowskiego była planowana 1 sierpnia podczas gali ''Affliction: Trilogy''. Jednak przeprowadzona wcześniej kontrola antydopingowa wykryła w próbce moczu rywala Rosjanina, [[Josh Barnett|Josha Barnetta]], ślady [[sterydy anaboliczne|sterydu anabolicznego]] − [[drostanolon]]u. Sankcjonująca walkę California State Athletic Commission odmówiła w rezultacie wydania licencji Amerykaninowi, a całą galę organizatorzy postanowili odwołać<ref>{{cytuj stronę|url=http://sherdog.com/news/news/update-affliction-cancels-trilogy-18705|tytuł=Update: Affliction Cancels ‘Trilogy’|nazwisko=Knapp|imię=Brian|data=24 lipca 2009|opublikowany=sherdog.com|język=en|data dostępu=2009-07-24}}</ref>. 24 lipca Affliction ogłosiło wycofanie się z dalszej działalności promotorskiej.
Linia 80: Linia 82:
=== Strikeforce ===
=== Strikeforce ===
[[Plik:Vadim Finkelshteyn.jpg|mały|240px|Jemieljanienko ze swoim menadżerem Wadimem Finkelsztejnem na konferencji prasowej po walce z Rogersem]]
[[Plik:Vadim Finkelshteyn.jpg|mały|240px|Jemieljanienko ze swoim menadżerem Wadimem Finkelsztejnem na konferencji prasowej po walce z Rogersem]]
Na początku sierpnia, po kolejnych nieudanych negocjacjach z UFC, Jemieljanienko podpisał kontrakt na trzy walki z amerykańską organizacją [[Strikeforce]], która równocześnie nawiązała ścisłą współpracę z jego grupą promotorską M-1 Global<ref>{{cytuj stronę|url=http://ca.sports.yahoo.com/top/news?slug=txstrikeforcefedor&prov=st&type=lgns|tytuł=Strikeforce signs top heavyweight Fedor|nazwisko=Skretta|imię=Dave|data=3 sierpnia 2009|opublikowany=sports.yahoo.com|język=en|data dostępu=2009-08-06}}</ref>. Pierwsza współorganizowana przez obie organizacje gala, na której wystąpił Rosjanin, odbyła się 7 listopada 2009 roku w [[Hoffman Estates]] (przedmieścia [[Chicago]]). W walce wieczoru Jemieljanienko zwyciężył niepokonanego dotychczas [[Brett Rogers|Bretta Rogersa]] przez techniczny nokaut w drugiej rundzie.
Na początku sierpnia, po kolejnych nieudanych negocjacjach z UFC, Jemieljanienko podpisał kontrakt na trzy walki z amerykańską organizacją [[Strikeforce]], która równocześnie nawiązała ścisłą współpracę z jego grupą promotorską M-1 Global<ref>{{cytuj stronę|url=https://archive.is/20120707063255/http://ca.sports.yahoo.com/top/news?slug=txstrikeforcefedor&prov=st&type=lgns|tytuł=Strikeforce signs top heavyweight Fedor|nazwisko=Skretta|imię=Dave|data=3 sierpnia 2009|opublikowany=sports.yahoo.com|język=en|data dostępu=2009-08-06}}</ref>. Pierwsza współorganizowana przez obie organizacje gala, na której wystąpił Rosjanin, odbyła się 7 listopada 2009 roku w [[Hoffman Estates]] (przedmieścia [[Chicago]]). W walce wieczoru Jemieljanienko zwyciężył niepokonanego dotychczas [[Brett Rogers|Bretta Rogersa]] przez techniczny nokaut w drugiej rundzie.


Druga gala Strikeforce i M-1 odbyła się 26 czerwca 2010 roku w [[San Jose (Kalifornia)|San Jose]]. Podczas niej Jemieljanienko sensacyjnie przegrał w pierwszej rundzie z [[Fabricio Werdum]]em. Na początku walki Rosjanin zdołał sprowadzić Brazylijczyka do [[walka w parterze|parteru]]. Jednak wkrótce po tym Werdum wykonał duszenie trójkątne, jednocześnie zakładając dźwignię na ramię. Jemieljanienko poddał walkę w 1 minucie i 9 sekundzie pojedynku, doznając pierwszej porażki od ponad 9 lat<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.sherdog.com/news/news/Fedor-Loses-Werdum-Shocks-the-World-25338|tytuł=Fedor Loses: Werdum Shocks the World|nazwisko=Savage|imię=Greg|data=26 czerwca 2006|opublikowany=sherdog.com|język=en|data dostępu=2010-06-27}}</ref>.
Druga gala Strikeforce i M-1 odbyła się 26 czerwca 2010 roku w [[San Jose (Kalifornia)|San Jose]]. Podczas niej Jemieljanienko sensacyjnie przegrał w pierwszej rundzie z [[Fabricio Werdum]]em. Na początku walki Rosjanin zdołał sprowadzić Brazylijczyka do [[walka w parterze|parteru]]. Jednak wkrótce po tym Werdum wykonał duszenie trójkątne, jednocześnie zakładając dźwignię na ramię. Jemieljanienko poddał walkę w 1 minucie i 9 sekundzie pojedynku, doznając pierwszej porażki od ponad 9 lat<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.sherdog.com/news/news/Fedor-Loses-Werdum-Shocks-the-World-25338|tytuł=Fedor Loses: Werdum Shocks the World|nazwisko=Savage|imię=Greg|data=26 czerwca 2006|opublikowany=sherdog.com|język=en|data dostępu=2010-06-27}}</ref>.


W styczniu 2011 roku podpisał ze Strikeforce nowy kontrakt na cztery kolejne walki<ref>{{cytuj stronę| url =http://www.sherdog.com/news/news/Fedor-Signs-4-Fight-Deal-with-Strikeforce-29188| tytuł = Fedor Signs 4-Fight Deal with Strikeforce|opublikowany= sherdog.com|data = 4 stycznia 2011|data dostępu = 5 stycznia 2011| autor =| język = en}}</ref>. W lutym wystartował w 8-osobowym turnieju skupiającym najlepszych zawodników Strikeforce w wadze ciężkiej. W jednym z ćwierćfinałów zmierzył się z Brazylijczykiem [[Antônio Silva|Antônio Silvą]]. Pierwsza runda była wyrównana i toczyła się głównie w stójce. Druga stała pod znakiem dominacji cięższego od swego rywala w chwili walki o 25&nbsp;kg Silvy (16&nbsp;kg w dniu oficjalnego ważenia), który najpierw obalił Rosjanina, a następnie kontrolował pojedynek w parterze, próbując zakończyć go kolejno: ciosami pięściami z dosiadu, duszeniem trójkątnym rękami, duszeniem zza pleców oraz dźwignią na staw kolanowy. Jemieljanienko zdołał odeprzeć te ataki, jednak na skutek otrzymanych cisów jego prawe oko było na tyle spuchnięte, że lekarz ringowy nakazał przerwać walkę w przerwie między drugą a trzecią rundą. Tym samym Rosjanin doznał drugiej z rzędu porażki przed czasem. W wywiadzie po walce zasygnalizował możliwość zakończenia kariery, mówiąc że "być może jest to czas, by odejść. Tak, być może to był ostatni raz, może to najwyższy czas. Dziękuję za wszystko. Miałem wspaniałą, piękną, długą sportową karierę"<ref>{{cytuj stronę| url =http://www.sherdog.com/news/news/Bigfoot-Batters-Fedor-Forces-Stoppage-30129| tytuł = ‘Bigfoot’ Batters Fedor, Forces Stoppage |opublikowany= sherdog.com|data = 13 lutego 2011|data dostępu = 14 lutego 2011| autor =Brian Knapp| język = en}}</ref>. Kilka dni później w wypowiedzi dla rosyjskich dziennikarzy zaznaczył jednak, że wciąż nie wyklucza dalszych startów.
W styczniu 2011 roku podpisał ze Strikeforce nowy kontrakt na cztery kolejne walki<ref>{{cytuj stronę| url =http://www.sherdog.com/news/news/Fedor-Signs-4-Fight-Deal-with-Strikeforce-29188| tytuł = Fedor Signs 4-Fight Deal with Strikeforce|opublikowany= sherdog.com|data = 4 stycznia 2011|data dostępu = 2011-01-05| autor =| język = en}}</ref>. W lutym wystartował w 8-osobowym turnieju skupiającym najlepszych zawodników Strikeforce w wadze ciężkiej. W jednym z ćwierćfinałów zmierzył się z Brazylijczykiem [[Antônio Silva|Antônio Silvą]]. Pierwsza runda była wyrównana i toczyła się głównie w stójce. Druga stała pod znakiem dominacji cięższego od swego rywala w chwili walki o 25&nbsp;kg Silvy (16&nbsp;kg w dniu oficjalnego ważenia), który najpierw obalił Rosjanina, a następnie kontrolował pojedynek w parterze, próbując zakończyć go kolejno: ciosami pięściami z dosiadu, duszeniem trójkątnym rękami, duszeniem zza pleców oraz dźwignią na staw kolanowy. Jemieljanienko zdołał odeprzeć te ataki, jednak na skutek otrzymanych cisów jego prawe oko było na tyle spuchnięte, że lekarz ringowy nakazał przerwać walkę w przerwie między drugą a trzecią rundą. Tym samym Rosjanin doznał drugiej z rzędu porażki przed czasem. W wywiadzie po walce zasygnalizował możliwość zakończenia kariery, mówiąc że "być może jest to czas, by odejść. Tak, być może to był ostatni raz, może to najwyższy czas. Dziękuję za wszystko. Miałem wspaniałą, piękną, długą sportową karierę"<ref>{{cytuj stronę| url =http://www.sherdog.com/news/news/Bigfoot-Batters-Fedor-Forces-Stoppage-30129| tytuł = ‘Bigfoot’ Batters Fedor, Forces Stoppage |opublikowany= sherdog.com|data = 13 lutego 2011|data dostępu = 2011-02-14| autor =Brian Knapp| język = en}}</ref>. Kilka dni później w wypowiedzi dla rosyjskich dziennikarzy zaznaczył jednak, że wciąż nie wyklucza dalszych startów.


W marcu władze Strikeforce ujawniły, że Jemieljanienko powróci do rywalizacji w lipcu 2011 roku<ref>{{cytuj stronę| url =http://www.sherdog.com/news/news/Coker-Fedor-to-Return-at-July-Strikeforce-Event-31043| tytuł = Coker: Fedor to Return at July Strikeforce Event |opublikowany= sherdog.com|data = 24 marca 2011|data dostępu = 24 marca 2011| autor =Chris Nelson| język = en}}</ref>. Jego rywalem ogłoszono mistrza wagi półciężkiej, [[Dan Henderson|Dana Hendersona]]<ref>{{cytuj stronę| url =http://www.sherdog.com/news/news/Henderson-Fedor-Fight-Makes-the-Most-Sense-32161| tytuł = Henderson: Fedor Fight Makes the Most Sense |opublikowany= sherdog.com|data = 17 maja 2011|data dostępu = 26 czerwca 2011| autor =| język = en}}</ref>. Pojedynek, który zakontraktowano w wadze ciężkiej, odbył się 30 lipca w Hoffman Estates. Odmiennie niż w swoich poprzednich walkach, Rosjanin miał znaczącą przewagę wagi nad rywalem − w przeddzień starcia ważył 101&nbsp;kg, a Amerykanin niecałe 94&nbsp;kg. Mimo to Henderson w wyniku początkowej wymiany ciosów w stójce przyparł Jemieljanienkę do siatki, wykorzystując klincz. Po jego rozerwaniu Rosjanin zdołał trafić zawodnika gospodarzy prawym sierpowym, doprowadzając do jego nokdaunu, i próbował zakończyć bój ciosami z góry w parterze. Henderson szybko odwrócił jednak losy walki − zrzucił z siebie Jemieljanienkę, wyszedł za jego plecy i trafił go prawym podbródkowym. Chwilowo zamroczony Rosjanin upadł twarzą na ring. Widząc to sędzia zdecydował się przerwać pojedynek<ref>{{cytuj stronę| url =http://www.sherdog.com/news/news/Henderson-Stops-Fedor-in-First-34398| tytuł = Henderson Stops Fedor in First |opublikowany= sherdog.com|data = 31 lipca 2011|data dostępu = 31 lipca 2011| autor =Brian Knapp| język = en}}</ref>.
W marcu władze Strikeforce ujawniły, że Jemieljanienko powróci do rywalizacji w lipcu 2011 roku<ref>{{cytuj stronę| url =http://www.sherdog.com/news/news/Coker-Fedor-to-Return-at-July-Strikeforce-Event-31043| tytuł = Coker: Fedor to Return at July Strikeforce Event |opublikowany= sherdog.com|data = 24 marca 2011|data dostępu = 2011-03-24| autor =Chris Nelson| język = en}}</ref>. Jego rywalem ogłoszono mistrza wagi półciężkiej, [[Dan Henderson|Dana Hendersona]]<ref>{{cytuj stronę| url =http://www.sherdog.com/news/news/Henderson-Fedor-Fight-Makes-the-Most-Sense-32161| tytuł = Henderson: Fedor Fight Makes the Most Sense |opublikowany= sherdog.com|data = 17 maja 2011|data dostępu = 2011-06-26| autor =| język = en}}</ref>. Pojedynek, który zakontraktowano w wadze ciężkiej, odbył się 30 lipca w Hoffman Estates. Odmiennie niż w swoich poprzednich walkach, Rosjanin miał znaczącą przewagę wagi nad rywalem − w przeddzień starcia ważył 101&nbsp;kg, a Amerykanin niecałe 94&nbsp;kg. Mimo to Henderson w wyniku początkowej wymiany ciosów w stójce przyparł Jemieljanienkę do siatki, wykorzystując klincz. Po jego rozerwaniu Rosjanin zdołał trafić zawodnika gospodarzy prawym sierpowym, doprowadzając do jego nokdaunu, i próbował zakończyć bój ciosami z góry w parterze. Henderson szybko odwrócił jednak losy walki − zrzucił z siebie Jemieljanienkę, wyszedł za jego plecy i trafił go prawym podbródkowym. Chwilowo zamroczony Rosjanin upadł twarzą na ring. Widząc to sędzia zdecydował się przerwać pojedynek<ref>{{cytuj stronę| url =http://www.sherdog.com/news/news/Henderson-Stops-Fedor-in-First-34398| tytuł = Henderson Stops Fedor in First |opublikowany= sherdog.com|data = 31 lipca 2011|data dostępu = 2011-07-31| autor =Brian Knapp| język = en}}</ref>.


4 sierpnia spółka Zuffa Ltd., właściciel Strikeforce, rozwiązała kontrakt z Jemieljanienką. Kilka dni później menadżer zawodnika zapowiedział, że mimo trzech porażek z rzędu, Rosjanin nie zamierza kończyć kariery<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.sherdog.com/news/news/Finkelstein-Fedor-Not-Finished-Eying-Fall-Return-in-Russia-34615|tytuł=Finkelstein: Fedor Not Finished, Eying Fall Return in Russia|autor=Chris Nelson|data=8 sierpnia 2011|opublikowany=sherdog.com|język=en|data dostępu=2011-08-08}}</ref>.
4 sierpnia spółka Zuffa Ltd., właściciel Strikeforce, rozwiązała kontrakt z Jemieljanienką. Kilka dni później menadżer zawodnika zapowiedział, że mimo trzech porażek z rzędu, Rosjanin nie zamierza kończyć kariery<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.sherdog.com/news/news/Finkelstein-Fedor-Not-Finished-Eying-Fall-Return-in-Russia-34615|tytuł=Finkelstein: Fedor Not Finished, Eying Fall Return in Russia|autor=Chris Nelson|data=8 sierpnia 2011|opublikowany=sherdog.com|język=en|data dostępu=2011-08-08}}</ref>.


=== Po Strikeforce ===
=== Po Strikeforce ===

20 listopada 2011 roku Jemieljanienko po raz pierwszy od ponad 4 lat wystąpił w ojczyźnie, gdy podczas gali M-1 Global w [[Olimpijskij|hali "Olimpijskij" w Moskwie]] pokonał przez jednogłośną decyzję [[Jeff Monson|Jeffa Monsona]]. Rosjanin walczył ostrożnie, utrzymując walkę w stójce, w której to płaszczyźnie wyraźnie dominował nad rywalem (Amerykanin kilkukrotnie leżał po celnych ciosach pięściami na deskach, ponadto wskutek niskich kopnięć Jemieljanienki doznał złamania nogi)<ref>{{cytuj stronę|url=http://mmajunkie.com/news/26204/m-1-global-results-fedor-emelianenko-cruises-in-win-over-jeff-monson.mma|tytuł=M-1 Global results: Fedor Emelianenko cruises in win over Jeff Monson|data=20 listopada 2011|opublikowany=mmajunki.com|język=en|data dostępu=2011-12-06|archiwum=http://archive.is/ur53|zarchiwizowano=2012-07-12}}</ref>. Na widowni zasiadło 22 153 ludzi (w tym [[Władimir Putin]]), dzięki czemu został pobity europejski rekord frekwencji na zawodach MMA<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.mmamania.com/2011/11/30/2599699/m-1-global-fedor-vs-monson-ratings-hit-7-5-million-viewers|tytuł=M-1 Global: 'Fedor vs. Monson' ratings hit 7.5 million viewers |autor=Adam Guillen Jr.|data=30 listopada 2011|opublikowany=mmamania.com|język=en|data dostępu=2011-12-06}}</ref>.
20 listopada 2011 roku Jemieljanienko po raz pierwszy od ponad 4 lat wystąpił w ojczyźnie, gdy podczas gali M-1 Global w [[Olimpijskij|hali "Olimpijskij" w Moskwie]] pokonał przez jednogłośną decyzję [[Jeff Monson|Jeffa Monsona]]. Rosjanin walczył ostrożnie, utrzymując walkę w stójce, w której to płaszczyźnie wyraźnie dominował nad rywalem (Amerykanin kilkukrotnie leżał po celnych ciosach pięściami na deskach, ponadto wskutek niskich kopnięć Jemieljanienki doznał złamania nogi)<ref>{{cytuj stronę|url=http://mmajunkie.com/news/26204/m-1-global-results-fedor-emelianenko-cruises-in-win-over-jeff-monson.mma|tytuł=M-1 Global results: Fedor Emelianenko cruises in win over Jeff Monson|data=20 listopada 2011|opublikowany=mmajunki.com|język=en|data dostępu=2011-12-06|archiwum=http://archive.is/ur53|zarchiwizowano=2012-07-12}}</ref>. Na widowni zasiadło 22 153 ludzi (w tym [[Władimir Putin]]), dzięki czemu został pobity europejski rekord frekwencji na zawodach MMA<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.mmamania.com/2011/11/30/2599699/m-1-global-fedor-vs-monson-ratings-hit-7-5-million-viewers|tytuł=M-1 Global: 'Fedor vs. Monson' ratings hit 7.5 million viewers |autor=Adam Guillen Jr.|data=30 listopada 2011|opublikowany=mmamania.com|język=en|data dostępu=2011-12-06}}</ref>.


Linia 98: Linia 99:
21 czerwca 2012 roku Jemieljanienko stoczył pojedynek przeciwko [[Pedro Rizzo]]. Odbył się on w petersburskim [[Pałac Lodowy w Sankt Petersburgu|Pałacu Lodowym]]. Rosjanin znokautował Brazylijczyka w półtorej minuty ciosami pięściami. Wkrótce potem 35-letni Jemieljanienko ogłosił, że była to ostatnia walka w jego 12-letniej karierze MMA<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.sherdog.com/news/news/M1-Global-Confirms-Fedor-Emelianenko-Retirement-Announcement-43669 | tytuł = M-1 Global Confirms Fedor Emelianenko Retirement Announcement | autor = Mike Whitman | data = 23 czerwca 2012 | opublikowany = sherdog.com | język = en | data dostępu = 2012-07-30}}</ref>.
21 czerwca 2012 roku Jemieljanienko stoczył pojedynek przeciwko [[Pedro Rizzo]]. Odbył się on w petersburskim [[Pałac Lodowy w Sankt Petersburgu|Pałacu Lodowym]]. Rosjanin znokautował Brazylijczyka w półtorej minuty ciosami pięściami. Wkrótce potem 35-letni Jemieljanienko ogłosił, że była to ostatnia walka w jego 12-letniej karierze MMA<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.sherdog.com/news/news/M1-Global-Confirms-Fedor-Emelianenko-Retirement-Announcement-43669 | tytuł = M-1 Global Confirms Fedor Emelianenko Retirement Announcement | autor = Mike Whitman | data = 23 czerwca 2012 | opublikowany = sherdog.com | język = en | data dostępu = 2012-07-30}}</ref>.


Po ponad 3-letniej przerwie w zawodowym uprawianiu sportu zapowiedział jednak, iż powróci do startów w MMA. We wrześniu 2015 roku poinformował, iż pierwszą walkę stoczy 31 grudnia 2015 roku w Japonii dla nowo powstałej organizacji, kierowanej przez dawnego szefa PRIDE FC − Noboyukiego Sakakibarę<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.sherdog.com/news/news/Fedor-Emelianenko-to-Return-on-New-Years-Eve-in-Japan-Reunites-with-ExPride-Boss-92639 | tytuł = Fedor Emelianenko to Return on New Year's Eve in Japan, Reunites with Ex-Pride Boss| autor = Tristen Critchfield | data = 20 września 2015 | opublikowany = sherdog.com | język = en | data dostępu = 2015-09-20}}</ref>. 8 października podczas konferencji prasowej zorganizowanej przez Sakakibarę oficjalnie potwierdzono występ Rosjanina, wtedy też przedstawiona została nazwa nowej organizacji - RIZIN Fighting Federation<ref>{{Cytuj | url=http://www.graciemag.com/2015/10/new-mma-event-named-rizin-fighting-federation-fedor-sakuraba-gabi-to-star-first-card/ | tytuł=New MMA event named Rizin Fighting Federation; Fedor, Sakuraba, Gabi to star first card &#124; Graciemag<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=www.graciemag.com | język=en | data dostępu=2017-11-23}}</ref>. W sylwestrową noc 31 grudnia udanie powrócił do startów w MMA pokonując na gali Rizin FF hinduskiego kickboksera, mistrza [[DEEP (mieszane sztuki walki)|DEEP]] [[Jaideep Singh|Jaideepa Singha]] przez TKO w 1. rundzie<ref>{{Cytuj | url=http://www.mmarocks.pl/fedor-emelianenko/fedor-emelianenko-udanie-wraca-do-mma-niszczy-singha-w-3-minuty-wideo | tytuł=Fedor Emelianenko udanie wraca do MMA, niszczy Singha w 3 minuty [wideo&#93; &#124; MMAROCKS<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=www.mmarocks.pl | język=pl | data dostępu=2017-11-23}}</ref>.
Po ponad 3-letniej przerwie w zawodowym uprawianiu sportu zapowiedział jednak, iż powróci do startów w MMA. We wrześniu 2015 roku poinformował, iż pierwszą walkę stoczy 31 grudnia 2015 roku w Japonii dla nowo powstałej organizacji, kierowanej przez dawnego szefa PRIDE FC − Noboyukiego Sakakibarę<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.sherdog.com/news/news/Fedor-Emelianenko-to-Return-on-New-Years-Eve-in-Japan-Reunites-with-ExPride-Boss-92639 | tytuł = Fedor Emelianenko to Return on New Year’s Eve in Japan, Reunites with Ex-Pride Boss| autor = Tristen Critchfield | data = 20 września 2015 | opublikowany = sherdog.com | język = en | data dostępu = 2015-09-20}}</ref>. 8 października podczas konferencji prasowej zorganizowanej przez Sakakibarę oficjalnie potwierdzono występ Rosjanina, wtedy też przedstawiona została nazwa nowej organizacji - Rizin Fighting Federation<ref>{{Cytuj | url=http://www.graciemag.com/2015/10/new-mma-event-named-rizin-fighting-federation-fedor-sakuraba-gabi-to-star-first-card/ | tytuł=New MMA event named Rizin Fighting Federation; Fedor, Sakuraba, Gabi to star first card &#124; Graciemag<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany = graciemag.com | język=en | data dostępu=2017-11-23}}</ref>. W sylwestrową noc 31 grudnia udanie powrócił do startów w MMA pokonując na gali Rizin FF hinduskiego kickboksera, mistrza [[Deep (mieszane sztuki walki)|DEEP]] [[Jaideep Singh|Jaideepa Singha]] przez TKO w 1. rundzie<ref>{{Cytuj | url=http://www.mmarocks.pl/fedor-emelianenko/fedor-emelianenko-udanie-wraca-do-mma-niszczy-singha-w-3-minuty-wideo | tytuł=Fedor Emelianenko udanie wraca do MMA, niszczy Singha w 3 minuty [wideo&#93; &#124; MMAROCKS<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany = mmarocks.pl | język=pl | data dostępu=2017-11-23}}</ref>.


== Osiągnięcia ==
== Osiągnięcia ==

'''Mieszane sztuki walki:'''
=== [[Mieszane sztuki walki]] ===
* 2008–2010: mistrz World Alliance of Mixed Martial Arts (WAMMA) w wadze ciężkiej
* 2008–2010: mistrz World Alliance of Mixed Martial Arts (WAMMA) w wadze ciężkiej
* 2004: Pride Grand Prix Heavyweight Tournament – 1. miejsce
* 2004: Pride Grand Prix Heavyweight Tournament – 1. miejsce
Linia 107: Linia 109:
* 2002: Rings Absolute Class Tournament – 1. miejsce
* 2002: Rings Absolute Class Tournament – 1. miejsce
* 2001: Rings Heavyweight Class Tournament – 1. miejsce
* 2001: Rings Heavyweight Class Tournament – 1. miejsce

'''Sambo bojowe:'''
=== [[Sambo (sztuka walki)|Sambo]] ===
* 2012: Mistrzostwa Rosji – 1. miejsce w kat. +100&nbsp;kg
* 2012: Mistrzostwa Rosji – 1. miejsce w kat. +100&nbsp;kg
* 2009: Mistrzostwa Rosji – 1. miejsce w kat. +100&nbsp;kg
* 2009: Mistrzostwa Rosji – 1. miejsce w kat. +100&nbsp;kg
Linia 126: Linia 129:
* 1997: Mistrzostwa Europy – 1. miejsce
* 1997: Mistrzostwa Europy – 1. miejsce
* 1997: Mistrzostwa Rosji – 1. miejsce
* 1997: Mistrzostwa Rosji – 1. miejsce

'''Judo:'''
=== [[Judo]] ===
* 1998: Mistrzostwa Rosji – 3. miejsce w kat. open
* 1998: Mistrzostwa Rosji – 3. miejsce w kat. open
* 1997: Mistrzostwa Rosji – 1. miejsce w kat. +100&nbsp;kg
* 1997: Mistrzostwa Rosji – 1. miejsce w kat. +100&nbsp;kg


== Lista walk w MMA ==
== Lista zawodowych walk w MMA ==

'''38''' zwycięstw (13 przez [[nokaut|KO/TKO]], 16 przez [[poddanie]], 9 przez decyzję) – '''5''' porażek (4 przez KO/TKO, 1 przez poddanie) – '''1''' [[no contest]]
{| style="font-size: 85%; text-align: left;" class="wikitable"
{| style="font-size: 85%; text-align: left;" class="wikitable"
!style="border-style: none none solid solid; background: #e3e3e3"|'''Wynik'''
!style="border-style: none none solid solid; background: #e3e3e3"|'''Wynik'''
!style="border-style: none none solid solid; background: #e3e3e3"|'''Bilans'''
!style="border-style: none none solid solid; background: #e3e3e3"|'''Bilans'''
!style="border-style: none none solid solid; background: #e3e3e3"|'''Przeciwnik'''
!style="border-style: none none solid solid; background: #e3e3e3"|'''Przeciwnik (bilans przed walką)'''
!style="border-style: none none solid solid; background: #e3e3e3"|'''Rozstrzygnięcie'''
!style="border-style: none none solid solid; background: #e3e3e3"|'''Rozstrzygnięcie'''
!style="border-style: none none solid solid; background: #e3e3e3"|'''Runda'''
!style="border-style: none none solid solid; background: #e3e3e3"|'''Runda'''
Linia 143: Linia 147:
!style="border-style: none none solid solid; background: #e3e3e3"|'''Miejsce'''
!style="border-style: none none solid solid; background: #e3e3e3"|'''Miejsce'''
!style="border-style: none none solid solid; background: #e3e3e3"|'''Uwagi'''
!style="border-style: none none solid solid; background: #e3e3e3"|'''Uwagi'''
⚫
|-
⚫
|style="background: #FFDDDD"|Przegrana
|40-7 (1)
⚫
|{{flaga|USA}} [[Ryan Bader]] (30-7)
|TKO (ciosy pięściami)
⚫
|1
|2:30
|Bellator 290
|04.02.2023
|{{Flaga|USA}} [[Inglewood]]
|<small>Pojedynek o pas mistrza [[Bellator MMA]] w wadze ciężkiej. Main Event. Ostatnia walka w karierze</small>
|-
|-
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|40-6 (1)
|{{flaga|USA}} [[Timothy Johnson]] (15-7)
|KO (prawy hak)
|1
|1:40
|Bellator 269
|23.10.2021
⚫
|{{flaga|RUS}} [[Moskwa]]
|<small>Main Event </small>
|-
|-
|-
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|39-6 (1)
|39-6 (1)
|{{flaga|USA}} [[Quinton Jackson]]
|{{flaga|USA}} [[Quinton Jackson]] (37-13)
|KO (prawy cross)
|KO (prawy cross)
|1
|1
|2:44
|2:44
|Bellator 237: Fedor vs. Rampage
|Bellator 237
|29.12.2019
|29.12.2019
|{{flaga|JPN}} [[Saitama]]
|{{flaga|JPN}} [[Saitama]]
Linia 158: Linia 186:
|style="background: #FFDDDD"|Przegrana
|style="background: #FFDDDD"|Przegrana
|38-6 (1)
|38-6 (1)
|{{flaga|USA}} [[Ryan Bader]]
|{{flaga|USA}} [[Ryan Bader]] (26-5)
|TKO (ciosy pięściami)
|TKO (ciosy pięściami)
|1
|1
Linia 170: Linia 198:
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|38-5(1)
|38-5(1)
|{{flaga|USA}} [[Chael Sonnen]]
|{{flaga|USA}} [[Chael Sonnen]] (30-15-1)
|TKO (ciosy pięściami)
|TKO (ciosy pięściami w parterze)
|1
|1
|4:46
|4:46
Linia 181: Linia 209:
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|37-5 (1)
|37-5 (1)
|{{flaga|USA}} [[Frank Mir]]
|{{flaga|USA}} [[Frank Mir]] (18-11)
|TKO (lewy podbródkowy i ciosy w parterze)
|TKO (lewy podbródkowy i ciosy w parterze)
|1
|1
Linia 193: Linia 221:
|style="background: #FFDDDD"|Przegrana
|style="background: #FFDDDD"|Przegrana
|36-5 (1)
|36-5 (1)
|{{flaga|USA}} [[Matt Mitrione]]
|{{flaga|USA}} [[Matt Mitrione]] (11-5)
|TKO (ciosy pięściami)
|TKO (ciosy pięściami)
|1
|1
Linia 200: Linia 228:
|24.06.2017
|24.06.2017
|{{flaga|USA}} [[Nowy Jork]]
|{{flaga|USA}} [[Nowy Jork]]
|
|-
|-
|-
|-
|style="background: #DDFFDD" |Wygrana
|style="background: #DDFFDD" |Wygrana
|36-4 (1)
|36-4 (1)
|{{flaga|BRA}} Fabio Maldonado
|{{flaga|BRA}} Fabio Maldonado (22-9)
|Decyzja (niejednogłosna)
|Decyzja (niejednogłosna)
|3
|3
Linia 215: Linia 244:
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|35-4 (1)
|35-4 (1)
|{{flaga|IND}} [[Jaideep Singh]]
|{{flaga|IND}} [[Jaideep Singh]] (2-0)
|TKO (ciosy pięściami)
|TKO (ciosy pięściami)
|1
|1
Linia 222: Linia 251:
|31.12.2015
|31.12.2015
|{{flaga|JPN}} [[Saitama]]
|{{flaga|JPN}} [[Saitama]]
|
|-
|-
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|34-4 (1)
|34-4 (1)
|{{flaga|BRA}} [[Pedro Rizzo]]
|{{flaga|BRA}} [[Pedro Rizzo]] (19-9)
|KO (ciosy pięściami)
|KO (ciosy pięściami)
|1
|1
Linia 232: Linia 262:
|21.06.2012
|21.06.2012
|{{flaga|RUS}} [[Petersburg]]
|{{flaga|RUS}} [[Petersburg]]
|
|-
|-
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|33-4 (1)
|33-4 (1)
|{{flaga|JPN}} [[Satoshi Ishii]]
|{{flaga|JPN}} [[Satoshi Ishii]] (5-2-1)
|KO (ciosy pięściami)
|KO (ciosy pięściami)
|1
|1
Linia 242: Linia 273:
|31.12.2011
|31.12.2011
|{{flaga|JPN}} [[Saitama]]
|{{flaga|JPN}} [[Saitama]]
|
|-
|-
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|32-4 (1)
|32-4 (1)
|{{flaga|USA}} [[Jeff Monson]]
|{{flaga|USA}} [[Jeff Monson]] (43-12)
|Decyzja (jednogłośna)
|Decyzja (jednogłośna)
|3
|3
Linia 252: Linia 284:
|20.11.2011
|20.11.2011
|{{flaga|RUS}} [[Moskwa]]
|{{flaga|RUS}} [[Moskwa]]
|
|-
|-
|style="background: #FFDDDD"|Przegrana
|style="background: #FFDDDD"|Przegrana
|31-4 (1)
|31-4 (1)
|{{flaga|USA}} [[Dan Henderson]]
|{{flaga|USA}} [[Dan Henderson]] (27-8)
|TKO (ciosy pięściami)
|TKO (ciosy pięściami)
|1
|1
Linia 262: Linia 295:
|30.07.2011
|30.07.2011
|{{flaga|USA}} [[Hoffman Estates]]
|{{flaga|USA}} [[Hoffman Estates]]
|
|-
|-
|style="background: #FFDDDD"|Przegrana
|style="background: #FFDDDD"|Przegrana
|31-3 (1)
|31-3 (1)
|{{flaga|BRA}} [[Antônio Silva]]
|{{flaga|BRA}} [[Antônio Silva]] (15-2)
|TKO (decyzja lekarza)
|TKO (przerwanie przez lekarza)
|2
|2
|5:00
|5:00
Linia 276: Linia 310:
|style="background: #FFDDDD"|Przegrana
|style="background: #FFDDDD"|Przegrana
|31-2 (1)
|31-2 (1)
|{{flaga|BRA}} [[Fabricio Werdum]]
|{{flaga|BRA}} [[Fabricio Werdum]] (13-4-1)
|Poddanie (duszenie trójkątne i dźwignia na staw łokciowy)
|Poddanie (duszenie trójkątne i dźwignia na staw łokciowy)
|1
|1
Linia 286: Linia 320:
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|31-1 (1)
|31-1 (1)
|{{flaga|USA}} [[Brett Rogers]]
|{{flaga|USA}} [[Brett Rogers]] (10-0)
|KO (ciosy pięściami)
|KO (ciosy pięściami)
|2
|2
Linia 297: Linia 331:
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|30-1 (1)
|30-1 (1)
|{{flaga|BLR}} [[Andrej Arłouski]]
|{{flaga|BLR}} [[Andrej Arłouski]] (15-5)
|KO (prawy sierpowy)
|KO (prawy sierpowy)
|1
|1
Linia 308: Linia 342:
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|29-1 (1)
|29-1 (1)
|{{flaga|USA}} [[Tim Sylvia]]
|{{flaga|USA}} [[Tim Sylvia]] (24-4)
|Poddanie (duszenie zza pleców)
|Poddanie (duszenie zza pleców)
|1
|1
Linia 319: Linia 353:
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|28-1 (1)
|28-1 (1)
|{{flaga|KOR}} [[Choi Hong-man]]
|{{flaga|KOR}} [[Choi Hong-man]] (1-0)
|Poddanie (dźwignia na staw łokciowy)
|Poddanie (dźwignia na staw łokciowy)
|1
|1
Linia 326: Linia 360:
|31.12.2007
|31.12.2007
|{{flaga|JPN}} [[Saitama]]
|{{flaga|JPN}} [[Saitama]]
|
|-
|-
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|27-1 (1)
|27-1 (1)
|{{flaga|USA}} [[Matt Lindland]]
|{{flaga|USA}} [[Matt Lindland]] (20-4)
|Poddanie (dźwignia na staw łokciowy)
|Poddanie (dźwignia na staw łokciowy)
|1
|1
Linia 336: Linia 371:
|14.04.2007
|14.04.2007
|{{flaga|RUS}} [[Petersburg]]
|{{flaga|RUS}} [[Petersburg]]
|
|-
|-
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|26-1 (1)
|26-1 (1)
|{{flaga|NZL}} [[Mark Hunt]]
|{{flaga|NZL}} [[Mark Hunt]] (5-2)
|Poddanie (kimura)
|Poddanie (kimura)
|1
|1
Linia 350: Linia 386:
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|25-1 (1)
|25-1 (1)
|{{flaga|USA}} [[Mark Coleman]]
|{{flaga|USA}} [[Mark Coleman]] (15-7)
|Poddanie (dźwignia na staw łokciowy)
|Poddanie (dźwignia na staw łokciowy)
|2
|2
Linia 360: Linia 396:
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|24-1 (1)
|24-1 (1)
|{{flaga|BRA}} [[Zuluzinho]]
|{{flaga|BRA}} [[Zuluzinho]] (5-0)
|Poddanie (ciosy pięściami)
|Poddanie (ciosy pięściami)
|1
|1
Linia 367: Linia 403:
|31.12.2005
|31.12.2005
|{{flaga|JPN}} [[Saitama]]
|{{flaga|JPN}} [[Saitama]]
|
|-
|-
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|23-1 (1)
|23-1 (1)
|{{flaga|HRV}} [[Mirko Filipović]]
|{{flaga|HRV}} [[Mirko Filipović]] (16-2-2)
|Decyzja sędziów (jednomyślna)
|Decyzja (jednogłośna)
|3
|3
|5:00
|5:00
Linia 381: Linia 418:
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|22-1 (1)
|22-1 (1)
|{{flaga|JPN}} [[Tsuyoshi Kōsaka]]
|{{flaga|JPN}} [[Tsuyoshi Kōsaka]] (38-27-2)
|TKO (decyzja lekarza)
|TKO (przerwanie przez lekarza)
|1
|1
|10:00
|10:00
Linia 391: Linia 428:
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|21-1 (1)
|21-1 (1)
|{{flaga|BRA}} [[Antônio Rodrigo Nogueira]]
|{{flaga|BRA}} [[Antônio Rodrigo Nogueira]] (24-2-1. 1NC)
|Decyzja sędziów (jednomyślna)
|Decyzja (jednogłośna)
|3
|3
|5:00
|5:00
Linia 400: Linia 437:
|<small>Obronił mistrzostwo PRIDE FC / finał PRIDE 2004 HW GP</small>
|<small>Obronił mistrzostwo PRIDE FC / finał PRIDE 2004 HW GP</small>
|-
|-
|style="background: #DDDDFF"|No contest
|style="background: #DDDDFF"|Nieodbyta
|20-1 (1)
|20-1 (1)
|{{flaga|BRA}} [[Antônio Rodrigo Nogueira]]
|{{flaga|BRA}} [[Antônio Rodrigo Nogueira]] (24-2-1)
|No contest
|<small>Walka przerwana z powodu rozcięcia na czole Jemieljanienki powstałego w wyniku przypadkowego zderzenia się głowami</small>
|1
|1
|3:52
|3:52
Linia 409: Linia 446:
|15.08.2004
|15.08.2004
|{{flaga|JPN}} [[Saitama]]
|{{flaga|JPN}} [[Saitama]]
|<small>Walka o mistrzostwo PRIDE FC / finał PRIDE 2004 HW GP</small>
|<small>Walka przerwana z powodu rozcięcia na czole Jemieljanienki powstałego w wyniku przypadkowego zderzenia się głowami.</small> <small>Walka o mistrzostwo PRIDE FC / finał PRIDE 2004 HW GP</small>
|-
|-
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|20-1
|20-1
|{{flaga|JPN}} [[Naoya Ogawa]]
|{{flaga|JPN}} [[Naoya Ogawa]] (6-0)
|Poddanie (dźwignia na staw łokciowy)
|Poddanie (dźwignia na staw łokciowy)
|1
|1
Linia 424: Linia 461:
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|19-1
|19-1
|{{flaga|USA}} [[Kevin Randleman]]
|{{flaga|USA}} [[Kevin Randleman]] (15-7)
|Poddanie (kimura)
|Poddanie (kimura)
|1
|1
Linia 435: Linia 472:
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|18-1
|18-1
|{{flaga|USA}} [[Mark Coleman]]
|{{flaga|USA}} [[Mark Coleman]] (13-5)
|Poddanie (dźwignia na staw łokciowy)
|Poddanie (dźwignia na staw łokciowy)
|1
|1
Linia 446: Linia 483:
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|17-1
|17-1
|{{flaga|JPN}} [[Yuji Nagata]]
|{{flaga|JPN}} [[Yuji Nagata]] (0-1)
|TKO (ciosy pięściami)
|TKO (ciosy pięściami)
|1
|1
Linia 453: Linia 490:
|31.12.2003
|31.12.2003
|{{flaga|JPN}} [[Kobe]]
|{{flaga|JPN}} [[Kobe]]
|
|-
|-
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|16-1
|16-1
|{{flaga|TTO}} [[Gary Goodridge]]
|{{flaga|TTO}} [[Gary Goodridge]] (17-13-1)
|TKO (kopnięcia i ciosy pięściami)
|TKO (kopnięcia i ciosy pięściami)
|1
|1
Linia 463: Linia 501:
|10.08.2003
|10.08.2003
|{{flaga|JPN}} [[Saitama]]
|{{flaga|JPN}} [[Saitama]]
|
|-
|-
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|15-1
|15-1
|{{flaga|JPN}} [[Kazuyuki Fujita]]
|{{flaga|JPN}} [[Kazuyuki Fujita]] (9-3)
|Poddanie (duszenie zza pleców)
|Poddanie (duszenie zza pleców)
|1
|1
Linia 476: Linia 515:
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|14-1
|14-1
|{{flaga|LTU}} Egidijus Valavičius
|{{flaga|LTU}} Egidijus Valavičius (4-2)
|Poddanie (kimura)
|Poddanie (kimura)
|2
|2
Linia 483: Linia 522:
|05.04.2003
|05.04.2003
|{{flaga|LTU}} [[Wilno]]
|{{flaga|LTU}} [[Wilno]]
|
|-
|-
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|13-1
|13-1
|{{flaga|BRA}} [[Antônio Rodrigo Nogueira]]
|{{flaga|BRA}} [[Antônio Rodrigo Nogueira]] (19-1-1)
|Decyzja sędziów (jednomyślna)
|Decyzja (jednogłośna)
|3
|3
|5:00
|5:00
Linia 497: Linia 537:
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|12-1
|12-1
|{{flaga|USA}} [[Heath Herring]]
|{{flaga|USA}} [[Heath Herring]] (20-7)
|TKO (rozcięcie)
|TKO (rozcięcie)
|1
|1
Linia 504: Linia 544:
|24.11.2002
|24.11.2002
|{{flaga|JPN}} [[Tokio]]
|{{flaga|JPN}} [[Tokio]]
|
|-
|-
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|11-1
|11-1
|{{flaga|NLD}} [[Semmy Schilt]]
|{{flaga|NLD}} [[Semmy Schilt]] (22-10-1)
|Decyzja sędziów (jednomyślna)
|Decyzja (jednogłośna)
|3
|3
|5:00
|5:00
Linia 514: Linia 555:
|23.06.2002
|23.06.2002
|{{flaga|JPN}} [[Saitama]]
|{{flaga|JPN}} [[Saitama]]
|
|-
|-
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|10-1
|10-1
|{{flaga|AUS}} [[Chris Haseman]]
|{{flaga|AUS}} [[Chris Haseman]] (24-23)
|TKO (ciosy pięściami)
|TKO (ciosy pięściami)
|1
|1
Linia 528: Linia 570:
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|9-1
|9-1
|{{flaga|GBR}} [[Lee Hasdell]]
|{{flaga|GBR}} [[Lee Hasdell]] (11-13-3)
|Poddanie (duszenie gilotynowe)
|Poddanie (duszenie gilotynowe)
|1
|1
Linia 538: Linia 580:
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|8-1
|8-1
|{{flaga|JPN}} Ryushi Yanagisawa
|{{flaga|JPN}} Ryushi Yanagisawa (24-21-9)
|Decyzja sędziów (jednomyślna)
|Decyzja (jednogłośna)
|3
|3
|5:00
|5:00
Linia 545: Linia 587:
|20.10.2001
|20.10.2001
|{{flaga|JPN}} [[Tokio]]
|{{flaga|JPN}} [[Tokio]]
|
|-
|-
|style="background: #DDFFDD"|''Wygrana''*
| style="background: #DDFFDD" |Wygrana
| − −
⚫
|{{flaga|USA}} Bobby Hoffman
|TKO
⚫
|1
|0:00
|Rings – 10th Anniversary
|11.08.2001
⚫
|{{flaga|JPN}} [[Tokio]]
|<small>Zdobył mistrzostwo RINGS w wadze ciężkiej<br />* ''Hoffman nie wyszedł do ringu ze względu na kontuzję, walka nie uwzględniana w statystykach przez sherdog.com ani oficjalną stronę Jemieljanienki''</small>
⚫
|-
⚫
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
|7-1
|7-1
|{{flaga|BRA}} [[Renato Sobral]]
|{{flaga|BRA}} [[Renato Sobral]] (19-2)
|Decyzja sędziów (jednomyślna)
|Decyzja (jednogłośna)
|2
|2
|5:00
|5:00
Linia 566: Linia 598:
|11.08.2001
|11.08.2001
|{{flaga|JPN}} [[Tokio]]
|{{flaga|JPN}} [[Tokio]]
|
|-
|-
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
| style="background: #DDFFDD" |Wygrana
|6-1
|6-1
|{{flaga|USA}} Kerry Schall
|{{flaga|USA}} Kerry Schall (5-2)
|Poddanie (dźwignia na staw łokciowy)
|Poddanie (dźwignia na staw łokciowy)
|1
|1
Linia 576: Linia 609:
|20.04.2001
|20.04.2001
|{{flaga|JPN}} [[Tokio]]
|{{flaga|JPN}} [[Tokio]]
|
|-
|-
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
| style="background: #DDFFDD" |Wygrana
|5-1
|5-1
|{{flaga|BGR}} Michaił Apostołow
|{{flaga|BGR}} Michaił Apostołow (0-0)
|Poddanie (duszenie zza pleców)
|Poddanie (duszenie zza pleców)
|1
|1
Linia 586: Linia 620:
|06.04.2001
|06.04.2001
|{{flaga|RUS}} [[Jekaterynburg]]
|{{flaga|RUS}} [[Jekaterynburg]]
|
|-
|-
|style="background: #FFDDDD"|Przegrana
| style="background: #FFDDDD" |Przegrana
|4-1
|4-1
|{{flaga|JPN}} [[Tsuyoshi Kōsaka]]
|{{flaga|JPN}} [[Tsuyoshi Kōsaka]] (33-22-2)
|TKO (rozcięcie łuku brwiowego)
|TKO (rozcięcie łuku brwiowego)
|1
|1
Linia 597: Linia 632:
|{{flaga|JPN}} [[Osaka]]
|{{flaga|JPN}} [[Osaka]]
|-
|-
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
| style="background: #DDFFDD" |Wygrana
|4-0
|4-0
|{{flaga|BRA}} [[Ricardo Arona]]
|{{flaga|BRA}} [[Ricardo Arona]] (2-0)
|Decyzja sędziów (jednomyślna)
|Decyzja (jednogłośna)
|3
|3
|5:00
|5:00
Linia 606: Linia 641:
|22.12.2000
|22.12.2000
|{{flaga|JPN}} [[Osaka]]
|{{flaga|JPN}} [[Osaka]]
|
|-
|-
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
| style="background: #DDFFDD" |Wygrana
|3-0
|3-0
|{{flaga|JPN}} Hiroya Takada
|{{flaga|JPN}} Hiroya Takada (0-0)
|KO (ciosy pięściami)
|KO (ciosy pięściami)
|1
|1
Linia 617: Linia 653:
|{{flaga|JPN}} [[Tokio]]
|{{flaga|JPN}} [[Tokio]]
|-
|-
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
| style="background: #DDFFDD" |Wygrana
|2-0
|2-0
|{{flaga|GEO|wariant=1990}} Lewon Lagwilawa
|{{flaga|GEO|wariant=1990}} Lewon Lagwilawa (3-3)
|Poddanie (duszenie)
|Poddanie (duszenie)
|1
|1
Linia 626: Linia 662:
|16.08.2000
|16.08.2000
|{{flaga|RUS}} [[Tuła]]
|{{flaga|RUS}} [[Tuła]]
|
|-
|-
|style="background: #DDFFDD"|Wygrana
| style="background: #DDFFDD" |Wygrana
|1-0
|1-0
|{{flaga|BGR}} Martin Łazarow
|{{flaga|BGR}} [[Martin Łazarow]] (0-0)
|Poddanie (duszenie gilotynowe)
|Poddanie (duszenie gilotynowe)
|1
|1
Linia 636: Linia 673:
|21.05.2000
|21.05.2000
|{{flaga|RUS}} [[Jekaterynburg]]
|{{flaga|RUS}} [[Jekaterynburg]]
|<small>Debiut w zawodowym MMA</small>
|-
|-
|}
|}
Linia 643: Linia 681:


== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==
* [http://www.fedor.bel.ru/index_eng.shtml Oficjalna strona Fiodora Jemieljanienko] {{lang|en|ja|ko|ru}}
* {{Cytuj stronę | url = http://www.fedor.bel.ru/index_eng.shtml | tytuł = Oficjalna strona Fiodora Jemieljanienko | opublikowany = fedor.bel.ru | archiwum = https://web.archive.org/web/20080924193057/http://www.fedor.bel.ru/index_eng.shtml | zarchiwizowano = 2008-09-24}} {{lang|en|ja|ko|ru}}
* [http://www.fedoremelianenko.tv/ Nowa oficjalna strona Fiodora Jemieljanienko] {{lang|en|ru}}
* [http://www.fedoremelianenko.tv/ Nowa oficjalna strona Fiodora Jemieljanienko] {{lang|en|ru}}
* [http://www.sherdog.com/fighter/Fedor-Emelianenko-1500 Statystyki i lista walk MMA na sherdog.com]
* [http://www.sherdog.com/fighter/Fedor-Emelianenko-1500 Statystyki i lista walk MMA na sherdog.com]
* {{IMDb|osoba|2178954|Fiodor Jemieljanienko}}
* {{IMDb|osoba|2178954|Fiodor Jemieljanienko}}


{{Kontrola autorytatywna}}
⚫
{{SORTUJ:Jemieljanienko, Fiodor}}


⚫
{{SORTUJ:Jemieljanienko, Fiodor}}
[[Kategoria:Rosyjscy zawodnicy MMA]]
[[Kategoria:Rosyjscy zawodnicy MMA]]
[[Kategoria:Rosyjscy judocy]]
[[Kategoria:Rosyjscy judocy]]
[[Kategoria:Sambiści]]
[[Kategoria:Rosyjscy sambiści]]
[[Kategoria:Rosyjscy działacze sportowi]]
[[Kategoria:Rosyjscy działacze sportowi]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1976]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1976]]

Aktualna wersja na dzień 23:05, 6 kwi 2024

Fiodor Jemieljanienko
Фёдор Владимирович Емельяненко
Ilustracja
Jemieljanienko na konferencji prasowej Rizin Fighting Federation
Pełne imię i nazwisko

Fiodor Władimirowicz Jemieljanienko

Pseudonim

The Last Emperor

Data i miejsce urodzenia

28 września 1976
Rubiżne, ZSRR

Obywatelstwo

Rosja

Wzrost

183 cm

Masa ciała

106 kg

Styl walki

sambo, judo

Trenowany przez

Vladimir Voronov (judo, sambo)
Alexander Michkov (boks)
Peter Teijsse (boks tajski)
Ernesto Hoost (kickboxing)

Debiut

2000

Federacja

Bellator MMA

Kategoria wagowa

ciężka

Klub

FedorTeam (2015–obecnie)
Red Devil Sport Club (2003–2012)
Russian Top Team (2000–2003)

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

48

Zwycięstwa

40

Przez nokauty

16

Przez poddania

15

Przez decyzje

9

Porażki

7

Nieodbyte

1

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 5 lutego 2023.
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Fiodor Władimirowicz Jemieljanienko (ros. Фёдор Владимирович Емельяненко, ur. 28 września 1976 w Rubiżne) – rosyjski judoka, sambista i zawodnik MMA. Był mistrzem wagi ciężkiej organizacji RINGS, PRIDE FC i WAMMA oraz wielokrotnym mistrzem świata w sambo bojowym. Nieprzerwanie przez 7 lat (2003–2010) był klasyfikowany przez fachowe portale na 1. miejscu wśród zawodników MMA wagi ciężkiej na świecie. Prezes Rosyjskiego Związku MMA i działacz Komisji ds. Kultury Fizycznej i Sportu przy Ministerstwie Sportu Federacji Rosyjskiej[1].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Fiodor Jemieljanienko był drugim dzieckiem Olgi Fiodorowny i Władimira Aleksandrowicza Jemieljanienki. Ma troje rodzeństwa: braci Aleksandra (również zawodnik sambo i MMA) i Iwana oraz siostrę Marinę. Kiedy miał 2 lata, jego rodzina przeniosła się z Ukrainy do Rosji. Fiodor rozpoczął naukę sambo i judo pod okiem trenera Wasilija Iwanowicza Gawriłowa. W 1991 roku skończył szkołę podstawową i podjął 3-letnią naukę w szkole przysposobienia zawodowego, którą ukończył z wyróżnieniem ze specjalizacją "elektryk"[2]. W latach 1995–1997 służył w armii rosyjskiej w jednostce przeciwpożarowej. W 2009 roku został absolwentem Państwowego Uniwersytetu Biełgorodzkiego na kierunku "kultura fizyczna i sport", a rok później rozpoczął tam studia doktoranckie.

W 1999 roku ożenił się z Oksaną. W tym samym roku urodziła się im córka Marija. W 2006 roku jego związek z Oksaną rozpadł się. Rok później jego nowa partnerka życiowa – Marina, urodziła córkę Wasilisę[3]. W 2009 roku para zawarła małżeństwo. W 2011 roku narodziła się ich druga córka − Jelizawieta[4]. W połowie 2013 roku Jemieljanienko rozwiódł się z Mariną i w 2014 roku ponownie zawarł związek małżeński ze swoją pierwszą żoną Oksaną[5].

Sambo i judo

[edytuj | edytuj kod]

W 1997 roku Jemieljanienko zdobył czarny pas w judo i osiągnął stopień mistrzowski w sambo. W tym samym roku został mistrzem Rosji w judo w kategorii do 100 kg oraz mistrzem Rosji i Europy w sambo bojowym. W 1998 roku zdobył międzynarodowe uprawnienia mistrzowskie w sambo oraz został mistrzem Armii Rosyjskiej na turnieju w Moskwie, wywalczył też dwa brązowe medale na mistrzostwach Rosji − jeden w sambo bojowym, drugi w judo. W 1999 roku zdobył kilka kolejnych medali na turniejach w całej Rosji. Podczas mistrzostw Europy w Stambule był członkiem drużyny narodowej w sambo. Rosjanie zajęli 1. miejsce.

W kolejnych latach Jemieljanienko był niepokonany, czterokrotnie zostając mistrzem świata w sambo bojowym (dwukrotnie w klasie open oraz dwukrotnie w wadze ciężkiej). 16 listopada 2008 roku doznał sensacyjnej porażki (pierwszej od 8 lat) w półfinale Mistrzostw Świata w Sambo Bojowym w Petersburgu. Przegrał na punkty (5:8) z 23-letnim Bułgarem Błagojem Iwanowem[6].

W lutym 2009 roku został mistrzem Rosji w sambo bojowym w kategorii +100 kg. Wygrał wszystkie trzy turniejowe walki – żadna nie trwała dłużej niż pół minuty (odpowiednio 14, 26 i finał 20 sekund)[7]. W lutym 2012 roku po raz siódmy w karierze został mistrzem Rosji w najcięższej kategorii. Tym razem w finale zmierzył się ze swoim bratem Aleksandrem (czterokrotnym mistrzem), który nie podjął jednak walki i poddał się 6 sekund po rozpoczęciu pojedynku[8].

Kariera MMA

[edytuj | edytuj kod]

RINGS

[edytuj | edytuj kod]

W profesjonalnym MMA zadebiutował w maju 2000 roku w japońskiej organizacji RINGS. Na gali Russia vs. Bulgaria wygrał z Martinem Łazarowem. Walcząc w RINGS odniósł 9 zwycięstw, pokonując min. Ricardo Aronę czy Renato Sobrala. W 2001 roku został mistrzem RINGS w wadze ciężkiej, a w 2002 roku po zwycięstwie nad Chrisem Hasemanem zdobył mistrzostwo w klasie absolutnej (bez podziału na kategorie wagowe). Wcześniej, w 2000 roku poniósł pierwszą porażkę w swojej karierze w walce z Tsuyoshim Kōsaką. Pojedynek ten do dziś budzi kontrowersje. Już w pierwszych sekundach walki Kōsaka rozciął uderzeniem łokciem łuk brwiowy Jemieljanienki. Sekundanci Rosjanina nie byli w stanie doraźnie zasklepić rany, więc walkę przerwano i ogłoszono zwycięstwo Japończyka przez techniczny nokaut. Zgodnie z ówczesnym regulaminem organizacji uderzenia łokciem w głowę były zabronione, więc starcie powinno zostać przerwane i uznane za nierozstrzygnięte. Jednak z racji tego, że była to walka turniejowa i musiała wyłonić zwycięzcę, organizatorzy zdecydowali się ogłosić porażkę Jemieljanienki i awans Kōsaki do następnej rundy.

PRIDE FC

[edytuj | edytuj kod]
Fiodor Jemieljanienko podczas treningu (2006)

W 2002 roku Jemieljanienko przeniósł się do PRIDE FC i w pierwszej walce pokonał przez decyzję Holendra Semmy’ego Schilta. Po zwycięstwie z Heathem Herringiem zmierzył się z mistrzem wagi ciężkiej Antônio Rodrigo "Minotauro" Nogueirą. Starcie to odbyło się w marcu 2003 roku na gali Pride 25 i uznawane jest za jedną z najlepszych walk Jemieljanienki. Przez większą część walki dominował w stójce oraz przejawiał inicjatywę w parterze, zasypując Brazylijczyka ciosami pięściami. Wygrał przez jednogłośną decyzję i zdobył mistrzowski pas, który dzierżył do końca istnienia PRIDE FC.

Trzy miesiące później stanął do walki z japońskim zapaśnikiem Kazuyukim Fujitą i omal nie został znokautowany po otrzymaniu celnego ciosu sierpowego. Jednak wyszedł z opresji i wygrał walkę przez duszenie zza pleców. Jednym z następnych rywali miał być główny pretendent do mistrzostwa, była gwiazda K-1, Mirko Filipović. Do pojedynku jednak nie doszło, gdyż Jemieljanienko złamał palec we wcześniejszej walce z Garym Goodridge’em.

W 2004 roku wystartował w turnieju Pride Grand Prix, pokonując kolejno: byłego mistrza UFC i zwycięzcę Pride Grand Prix 2000 Marka Colemana, byłego mistrza UFC Kevina Randlemana oraz wielokrotnego mistrza świata judo, Japończyka Naoyę Ogawę. Każdą z tych trzech walk wygrał przez poddanie. W finale turnieju ponownie spotkał się z Nogueirą, ale po przypadkowym zderzeniu głowami, w wyniku którego Rosjanin doznał głębokiego rozcięcia na czole, walkę przerwano i uznano za nierozstrzygniętą. Pojedynek powtórzono w grudniu 2004 roku na gali Shockwave − ponownie wygrał Jemieljanienko przez jednogłośną decyzję sędziów.

W kwietniu 2005 roku Jemieljanienko zrewanżował się Kōsace, kiedy to na gali Pride Bushido 6 pokonał go przez techniczny nokaut. W sierpniu tego samego roku, na gali Final Conflict doszło do długo oczekiwanej walki z Mirko Filipoviciem. Rosjanin, w obawie przed znakomitymi umiejętnościami kick-bokserskimi Chorwata, trenował przez kilka tygodni boks tajski pod okiem Ernesto Hoosta, czterokrotnego mistrza K-1. Dzięki temu zaprezentował cały arsenał kopnięć i uderzeń, kontrolując walkę w stójce. Zdecydowaną przewagę osiągnął w parterze, gdzie zmusił Chorwata do ciągłej obrony, mimo że, jak stwierdził po walce sam Jemieljanienko, kontuzja ręki uniemożliwiła mu w pełni wykorzystać umiejętności chwytacza.

Bardzo udany rok 2005 Jemieljanienko zakończył na gali Shockwave, szybko nokautując Brazylijczyka Zuluzinho.

Jemieljanienko w drugiej walce z Colemanem (PRIDE 32)

W 2006 roku poddał się skomplikowanej operacji ręki, która wykluczyła go z turnieju Open Weight Grand Prix. Powrócił na ring w październiku 2006 roku na pierwszej gali Pride w USA, gdzie ponownie przez poddanie pokonał Marka Colemana. Gdy Filipović wygrał turniej Open Weight Grand Prix, spekulowano nad możliwą walką rewanżową pomiędzy nim a Jemieljanienką. Jednak starcie nie doszło do skutku, gdyż Chorwat wkrótce odszedł do UFC.

Jemieljanienko bronił więc tytułu w walce przeciwko byłemu mistrzowi K-1 Markowi Huntowi. Hunt to typowy pięściarz, posiadający małe doświadczenie w walce w parterze, mimo to założył Jemieljanience dźwignię na ramię, ale nie był w stanie zmusić go do poddania. Kilka minut później Rosjanin sam założył mu dźwignię, wygrywając walkę.

Kolejny pojedynek Jemieljanienko stoczył w Petersburgu w kwietniu 2007 roku na gali BodogFIGHT (dzięki klauzuli w kontrakcie z PRIDE, zezwalającej na starty dla innych promotorów), pokonując srebrnego medalistę olimpijskiego z 2000 roku w zapasach klasycznych Matta Lindlanda. Pojedynek ten obserwowali prezydenci Władimir Putin oraz Jacques Chirac.

M-1 Global

[edytuj | edytuj kod]

W 2007 roku PRIDE FC zostało sprzedane UFC. Rosjanin stał się wolnym agentem i przystąpił do negocjacji z władzami tej organizacji. Spekulowano o możliwej walce z najbardziej utytułowanym zawodnikiem UFC w historii Randym Couture’em. Jemieljanienko uznał jednak, że proponowane mu warunki (m.in. zakaz udziału w turniejach sambo) są nie do przyjęcia. Ostatecznie związał się więc z organizacją M-1 Global, podpisując w październiku 2-letni kontrakt na 6 walk (z klauzulą zezwalającą mu na walki dla innych promotorów)[9]. W 2008 roku został również jej współwłaścicielem. Pod szyldem M-1 Global, na gali Yarennoka! w grudniu 2007 roku, stoczył walkę z koreańską gwiazdą K-1 Choi Hong-manem. Wygrał ją przez poddanie.

Affliction

[edytuj | edytuj kod]

W 2008 roku M-1 Global podjęło współpracę z nowo powstałą amerykańską organizacją Affliction Entertainment. 19 lipca 2008 roku podczas gali Affliction: Banned Jemieljanienko zmierzył się w walce o tytuł mistrza świata WAMMA w kategorii ciężkiej z byłym dwukrotnym mistrzem UFC Timem Sylvią. Pokonał go przez duszenie zza pleców w 36 sekundzie walki. 24 stycznia 2009 roku (gala Affliction: Day of Reckoning) obronił tytuł przeciwko innemu byłemu mistrzowi UFC Białorusinowi Andrejowi Arłouskiemu, nokautując go w pierwszej rundzie[10].

Trzecia walka w obronie pasa mistrzowskiego była planowana 1 sierpnia podczas gali Affliction: Trilogy. Jednak przeprowadzona wcześniej kontrola antydopingowa wykryła w próbce moczu rywala Rosjanina, Josha Barnetta, ślady sterydu anabolicznego − drostanolonu. Sankcjonująca walkę California State Athletic Commission odmówiła w rezultacie wydania licencji Amerykaninowi, a całą galę organizatorzy postanowili odwołać[11]. 24 lipca Affliction ogłosiło wycofanie się z dalszej działalności promotorskiej.

Strikeforce

[edytuj | edytuj kod]
Jemieljanienko ze swoim menadżerem Wadimem Finkelsztejnem na konferencji prasowej po walce z Rogersem

Na początku sierpnia, po kolejnych nieudanych negocjacjach z UFC, Jemieljanienko podpisał kontrakt na trzy walki z amerykańską organizacją Strikeforce, która równocześnie nawiązała ścisłą współpracę z jego grupą promotorską M-1 Global[12]. Pierwsza współorganizowana przez obie organizacje gala, na której wystąpił Rosjanin, odbyła się 7 listopada 2009 roku w Hoffman Estates (przedmieścia Chicago). W walce wieczoru Jemieljanienko zwyciężył niepokonanego dotychczas Bretta Rogersa przez techniczny nokaut w drugiej rundzie.

Druga gala Strikeforce i M-1 odbyła się 26 czerwca 2010 roku w San Jose. Podczas niej Jemieljanienko sensacyjnie przegrał w pierwszej rundzie z Fabricio Werdumem. Na początku walki Rosjanin zdołał sprowadzić Brazylijczyka do parteru. Jednak wkrótce po tym Werdum wykonał duszenie trójkątne, jednocześnie zakładając dźwignię na ramię. Jemieljanienko poddał walkę w 1 minucie i 9 sekundzie pojedynku, doznając pierwszej porażki od ponad 9 lat[13].

W styczniu 2011 roku podpisał ze Strikeforce nowy kontrakt na cztery kolejne walki[14]. W lutym wystartował w 8-osobowym turnieju skupiającym najlepszych zawodników Strikeforce w wadze ciężkiej. W jednym z ćwierćfinałów zmierzył się z Brazylijczykiem Antônio Silvą. Pierwsza runda była wyrównana i toczyła się głównie w stójce. Druga stała pod znakiem dominacji cięższego od swego rywala w chwili walki o 25 kg Silvy (16 kg w dniu oficjalnego ważenia), który najpierw obalił Rosjanina, a następnie kontrolował pojedynek w parterze, próbując zakończyć go kolejno: ciosami pięściami z dosiadu, duszeniem trójkątnym rękami, duszeniem zza pleców oraz dźwignią na staw kolanowy. Jemieljanienko zdołał odeprzeć te ataki, jednak na skutek otrzymanych cisów jego prawe oko było na tyle spuchnięte, że lekarz ringowy nakazał przerwać walkę w przerwie między drugą a trzecią rundą. Tym samym Rosjanin doznał drugiej z rzędu porażki przed czasem. W wywiadzie po walce zasygnalizował możliwość zakończenia kariery, mówiąc że "być może jest to czas, by odejść. Tak, być może to był ostatni raz, może to najwyższy czas. Dziękuję za wszystko. Miałem wspaniałą, piękną, długą sportową karierę"[15]. Kilka dni później w wypowiedzi dla rosyjskich dziennikarzy zaznaczył jednak, że wciąż nie wyklucza dalszych startów.

W marcu władze Strikeforce ujawniły, że Jemieljanienko powróci do rywalizacji w lipcu 2011 roku[16]. Jego rywalem ogłoszono mistrza wagi półciężkiej, Dana Hendersona[17]. Pojedynek, który zakontraktowano w wadze ciężkiej, odbył się 30 lipca w Hoffman Estates. Odmiennie niż w swoich poprzednich walkach, Rosjanin miał znaczącą przewagę wagi nad rywalem − w przeddzień starcia ważył 101 kg, a Amerykanin niecałe 94 kg. Mimo to Henderson w wyniku początkowej wymiany ciosów w stójce przyparł Jemieljanienkę do siatki, wykorzystując klincz. Po jego rozerwaniu Rosjanin zdołał trafić zawodnika gospodarzy prawym sierpowym, doprowadzając do jego nokdaunu, i próbował zakończyć bój ciosami z góry w parterze. Henderson szybko odwrócił jednak losy walki − zrzucił z siebie Jemieljanienkę, wyszedł za jego plecy i trafił go prawym podbródkowym. Chwilowo zamroczony Rosjanin upadł twarzą na ring. Widząc to sędzia zdecydował się przerwać pojedynek[18].

4 sierpnia spółka Zuffa Ltd., właściciel Strikeforce, rozwiązała kontrakt z Jemieljanienką. Kilka dni później menadżer zawodnika zapowiedział, że mimo trzech porażek z rzędu, Rosjanin nie zamierza kończyć kariery[19].

Po Strikeforce

[edytuj | edytuj kod]

20 listopada 2011 roku Jemieljanienko po raz pierwszy od ponad 4 lat wystąpił w ojczyźnie, gdy podczas gali M-1 Global w hali "Olimpijskij" w Moskwie pokonał przez jednogłośną decyzję Jeffa Monsona. Rosjanin walczył ostrożnie, utrzymując walkę w stójce, w której to płaszczyźnie wyraźnie dominował nad rywalem (Amerykanin kilkukrotnie leżał po celnych ciosach pięściami na deskach, ponadto wskutek niskich kopnięć Jemieljanienki doznał złamania nogi)[20]. Na widowni zasiadło 22 153 ludzi (w tym Władimir Putin), dzięki czemu został pobity europejski rekord frekwencji na zawodach MMA[21].

Po ponad 4 latach stoczył kolejną walkę w Japonii. Na współorganizowanej przez DREAM, M-1 Global i Antonio Inokiego sylwestrowej gali Fight For Japan: Genki Desu Ka Omisoka 2011 znokautował w pierwszej rundzie mistrza olimpijskiego w judo z 2008 roku, Satoshiego Ishiiego[22].

21 czerwca 2012 roku Jemieljanienko stoczył pojedynek przeciwko Pedro Rizzo. Odbył się on w petersburskim Pałacu Lodowym. Rosjanin znokautował Brazylijczyka w półtorej minuty ciosami pięściami. Wkrótce potem 35-letni Jemieljanienko ogłosił, że była to ostatnia walka w jego 12-letniej karierze MMA[23].

Po ponad 3-letniej przerwie w zawodowym uprawianiu sportu zapowiedział jednak, iż powróci do startów w MMA. We wrześniu 2015 roku poinformował, iż pierwszą walkę stoczy 31 grudnia 2015 roku w Japonii dla nowo powstałej organizacji, kierowanej przez dawnego szefa PRIDE FC − Noboyukiego Sakakibarę[24]. 8 października podczas konferencji prasowej zorganizowanej przez Sakakibarę oficjalnie potwierdzono występ Rosjanina, wtedy też przedstawiona została nazwa nowej organizacji - Rizin Fighting Federation[25]. W sylwestrową noc 31 grudnia udanie powrócił do startów w MMA pokonując na gali Rizin FF hinduskiego kickboksera, mistrza DEEP Jaideepa Singha przez TKO w 1. rundzie[26].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Mieszane sztuki walki

[edytuj | edytuj kod]
  • 2008–2010: mistrz World Alliance of Mixed Martial Arts (WAMMA) w wadze ciężkiej
  • 2004: Pride Grand Prix Heavyweight Tournament – 1. miejsce
  • 2003–2007: mistrz Pride FC w wadze ciężkiej
  • 2002: Rings Absolute Class Tournament – 1. miejsce
  • 2001: Rings Heavyweight Class Tournament – 1. miejsce

Sambo

[edytuj | edytuj kod]
  • 2012: Mistrzostwa Rosji – 1. miejsce w kat. +100 kg
  • 2009: Mistrzostwa Rosji – 1. miejsce w kat. +100 kg
  • 2008: Mistrzostwa Świata – 3. miejsce w kat. open
  • 2008: Mistrzostwa Rosji – 1. miejsce w kat. +100 kg
  • 2007: Mistrzostwa Świata – 1. miejsce w kat. open
  • 2007: Mistrzostwa Rosji – 1. miejsce
  • 2006: Mistrzostwa Rosji – 1. miejsce
  • 2005: Mistrzostwa Świata – 1. miejsce w wadze ciężkiej
  • 2005: Mistrzostwa Rosji – 1. miejsce w kat. +100 kg
  • 2002: Mistrzostwa Świata – 1. miejsce w kat. open
  • 2002: Mistrzostwa Świata – 1. miejsce w wadze ciężkiej
  • 2002: Mistrzostwa Rosji – 1. miejsce
  • 2000: Mistrzostwa Rosji – 3. miejsce
  • 1998: Mistrzostwa Rosyjskich Sił Zbrojnych – 1. miejsce w wadze ciężkiej
  • 1998: Mistrzostwa Rosyjskich Sił Zbrojnych – 2. miejsce w kat. open
  • 1998: Mistrzostwa Rosji – 3. miejsce
  • 1997: Mistrzostwa Europy – 1. miejsce
  • 1997: Mistrzostwa Rosji – 1. miejsce

Judo

[edytuj | edytuj kod]
  • 1998: Mistrzostwa Rosji – 3. miejsce w kat. open
  • 1997: Mistrzostwa Rosji – 1. miejsce w kat. +100 kg

Lista zawodowych walk w MMA

[edytuj | edytuj kod]
Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 40-7 (1) Stany Zjednoczone Ryan Bader (30-7) TKO (ciosy pięściami) 1 2:30 Bellator 290 04.02.2023 Stany Zjednoczone Inglewood Pojedynek o pas mistrza Bellator MMA w wadze ciężkiej. Main Event. Ostatnia walka w karierze
Wygrana 40-6 (1) Stany Zjednoczone Timothy Johnson (15-7) KO (prawy hak) 1 1:40 Bellator 269 23.10.2021 Rosja Moskwa Main Event
Wygrana 39-6 (1) Stany Zjednoczone Quinton Jackson (37-13) KO (prawy cross) 1 2:44 Bellator 237 29.12.2019 Japonia Saitama Main Event
Przegrana 38-6 (1) Stany Zjednoczone Ryan Bader (26-5) TKO (ciosy pięściami) 1 0:35 Bellator 214 26.01.2019 Stany Zjednoczone Los Angeles Finał Bellator Grand Prix wagi ciężkiej; Pojedynek o pas mistrza Bellator MMA w wadze ciężkiej
Wygrana 38-5(1) Stany Zjednoczone Chael Sonnen (30-15-1) TKO (ciosy pięściami w parterze) 1 4:46 Bellator 208 13.10.2018 Stany Zjednoczone Uniondale Półfinał Bellator Grand Prix wagi ciężkiej
Wygrana 37-5 (1) Stany Zjednoczone Frank Mir (18-11) TKO (lewy podbródkowy i ciosy w parterze) 1 0:48 Bellator 196 28.04.2018 Stany Zjednoczone Chicago Ćwierćfinał Bellator Grand Prix wagi ciężkiej
Przegrana 36-5 (1) Stany Zjednoczone Matt Mitrione (11-5) TKO (ciosy pięściami) 1 1:14 Bellator NYC: Sonnen vs. Silva 24.06.2017 Stany Zjednoczone Nowy Jork
Wygrana 36-4 (1) Brazylia Fabio Maldonado (22-9) Decyzja (niejednogłosna) 3 5:00 Fight Nights Global 50: Emelianenko vs. Maldonado 17.06.2016 Rosja Petersburg Po głosowaniu przez Światowe Stowarzyszenie Mieszanych Sztuk Walki wynik walki nie został zmieniony na remis decyzja ta nie została uznana przez Rosyjską Unię MMA
Wygrana 35-4 (1) Indie Jaideep Singh (2-0) TKO (ciosy pięściami) 1 3:02 Rizin FF: Iza no Mai 31.12.2015 Japonia Saitama
Wygrana 34-4 (1) Brazylia Pedro Rizzo (19-9) KO (ciosy pięściami) 1 1:24 M-1 Global 2: Fedor vs. Rizzo 21.06.2012 Rosja Petersburg
Wygrana 33-4 (1) Japonia Satoshi Ishii (5-2-1) KO (ciosy pięściami) 1 2:34 Fight For Japan: Genki Desu Ka Omisoka 2011 31.12.2011 Japonia Saitama
Wygrana 32-4 (1) Stany Zjednoczone Jeff Monson (43-12) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 M-1 Global: Fedor vs Monson 20.11.2011 Rosja Moskwa
Przegrana 31-4 (1) Stany Zjednoczone Dan Henderson (27-8) TKO (ciosy pięściami) 1 4:12 Strikeforce: Fedor vs. Henderson 30.07.2011 Stany Zjednoczone Hoffman Estates
Przegrana 31-3 (1) Brazylia Antônio Silva (15-2) TKO (przerwanie przez lekarza) 2 5:00 Strikeforce: Fedor vs. Silva 12.02.2011 Stany Zjednoczone New Jersey Ćwierćfinał Strikeforce World GP HW Tournament
Przegrana 31-2 (1) Brazylia Fabricio Werdum (13-4-1) Poddanie (duszenie trójkątne i dźwignia na staw łokciowy) 1 1:09 Strikeforce: Fedor vs. Werdum 26.06.2010 Stany Zjednoczone San Jose
Wygrana 31-1 (1) Stany Zjednoczone Brett Rogers (10-0) KO (ciosy pięściami) 2 1:24 Strikeforce: Fedor vs. Rogers 07.11.2009 Stany Zjednoczone Hoffman Estates Obronił mistrzostwo WAMMA
Wygrana 30-1 (1) Białoruś Andrej Arłouski (15-5) KO (prawy sierpowy) 1 3:14 Affliction: Day of Reckoning 24.01.2009 Stany Zjednoczone Anaheim Obronił mistrzostwo WAMMA
Wygrana 29-1 (1) Stany Zjednoczone Tim Sylvia (24-4) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 0:36 Affliction: Banned 19.07.2008 Stany Zjednoczone Anaheim Zdobył wakujące mistrzostwo WAMMA w wadze ciężkiej
Wygrana 28-1 (1) Korea Południowa Choi Hong-man (1-0) Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 1:54 Yarennoka! 31.12.2007 Japonia Saitama
Wygrana 27-1 (1) Stany Zjednoczone Matt Lindland (20-4) Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 2:58 BodogFight: Clash Of The Nations 14.04.2007 Rosja Petersburg
Wygrana 26-1 (1) Nowa Zelandia Mark Hunt (5-2) Poddanie (kimura) 1 8:16 PRIDE Shockwave 2006 31.12.2006 Japonia Saitama Obronił mistrzostwo PRIDE FC
Wygrana 25-1 (1) Stany Zjednoczone Mark Coleman (15-7) Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 2 1:15 PRIDE 32: The Real Deal 21.10.2006 Stany Zjednoczone Las Vegas
Wygrana 24-1 (1) Brazylia Zuluzinho (5-0) Poddanie (ciosy pięściami) 1 0:26 PRIDE Shockwave 2005 31.12.2005 Japonia Saitama
Wygrana 23-1 (1) Chorwacja Mirko Filipović (16-2-2) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 PRIDE Final Conflict 2005 28.08.2005 Japonia Saitama Obronił mistrzostwo PRIDE FC
Wygrana 22-1 (1) Japonia Tsuyoshi Kōsaka (38-27-2) TKO (przerwanie przez lekarza) 1 10:00 PRIDE Bushido 6 03.04.2005 Japonia Jokohama
Wygrana 21-1 (1) Brazylia Antônio Rodrigo Nogueira (24-2-1. 1NC) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 PRIDE Shockwave 2004 31.12.2004 Japonia Saitama Obronił mistrzostwo PRIDE FC / finał PRIDE 2004 HW GP
Nieodbyta 20-1 (1) Brazylia Antônio Rodrigo Nogueira (24-2-1) No contest 1 3:52 PRIDE Final Conflict 2004 15.08.2004 Japonia Saitama Walka przerwana z powodu rozcięcia na czole Jemieljanienki powstałego w wyniku przypadkowego zderzenia się głowami. Walka o mistrzostwo PRIDE FC / finał PRIDE 2004 HW GP
Wygrana 20-1 Japonia Naoya Ogawa (6-0) Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 0:54 PRIDE Final Conflict 2004 15.08.2004 Japonia Saitama Półfinał PRIDE 2004 HW GP
Wygrana 19-1 Stany Zjednoczone Kevin Randleman (15-7) Poddanie (kimura) 1 1:33 PRIDE Critical Countdown 2004 20.06.2004 Japonia Saitama Ćwierćfinał PRIDE 2004 HW GP
Wygrana 18-1 Stany Zjednoczone Mark Coleman (13-5) Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 2:11 PRIDE Total Elimination 2004 25.04.2004 Japonia Saitama I runda PRIDE 2004 HW GP
Wygrana 17-1 Japonia Yuji Nagata (0-1) TKO (ciosy pięściami) 1 1:02 Inoki Bom-Ba-Ye 2003 31.12.2003 Japonia Kobe
Wygrana 16-1 Trynidad i Tobago Gary Goodridge (17-13-1) TKO (kopnięcia i ciosy pięściami) 1 1:09 PRIDE Total Elimination 2003 10.08.2003 Japonia Saitama
Wygrana 15-1 Japonia Kazuyuki Fujita (9-3) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 4:17 PRIDE 26: Bad to the Bone 08.06.2003 Japonia Tokio
Wygrana 14-1 Litwa Egidijus Valavičius (4-2) Poddanie (kimura) 2 1:11 RINGS Lithuania -Bushido Rings 7: Adrenalinas 05.04.2003 Litwa Wilno
Wygrana 13-1 Brazylia Antônio Rodrigo Nogueira (19-1-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 PRIDE 25: Body Blow 16.03.2003 Japonia Jokohama Zdobył mistrzostwo PRIDE FC w wadze ciężkiej
Wygrana 12-1 Stany Zjednoczone Heath Herring (20-7) TKO (rozcięcie) 1 10:00 PRIDE 23: Championship Chaos 2 24.11.2002 Japonia Tokio
Wygrana 11-1 Holandia Semmy Schilt (22-10-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 PRIDE 21: Demolition 23.06.2002 Japonia Saitama
Wygrana 10-1 Australia Chris Haseman (24-23) TKO (ciosy pięściami) 1 2:50 RINGS – World Title Series Grand Final 15.02.2002 Japonia Jokohama Zdobył mistrzostwo RINGS w klasie absolutnej
Wygrana 9-1 Wielka Brytania Lee Hasdell (11-13-3) Poddanie (duszenie gilotynowe) 1 4:10 RINGS – World Title Series 5 21.12.2001 Japonia Jokohama
Wygrana 8-1 Japonia Ryushi Yanagisawa (24-21-9) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 RINGS – World Title Series 4 20.10.2001 Japonia Tokio
Wygrana 7-1 Brazylia Renato Sobral (19-2) Decyzja (jednogłośna) 2 5:00 RINGS – 10th Anniversary 11.08.2001 Japonia Tokio
Wygrana 6-1 Stany Zjednoczone Kerry Schall (5-2) Poddanie (dźwignia na staw łokciowy) 1 1:47 RINGS – World Title Series 1 20.04.2001 Japonia Tokio
Wygrana 5-1 Bułgaria Michaił Apostołow (0-0) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 1:03 RINGS – Russia vs Bulgaria 06.04.2001 Rosja Jekaterynburg
Przegrana 4-1 Japonia Tsuyoshi Kōsaka (33-22-2) TKO (rozcięcie łuku brwiowego) 1 0:17 RINGS – King of Kings 2000 Block B 22.12.2000 Japonia Osaka
Wygrana 4-0 Brazylia Ricardo Arona (2-0) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 RINGS – King of Kings 2000 Block B 22.12.2000 Japonia Osaka
Wygrana 3-0 Japonia Hiroya Takada (0-0) KO (ciosy pięściami) 1 0:12 RINGS – Battle Genesis Vol. 6 05.09.2000 Japonia Tokio
Wygrana 2-0 Gruzja Lewon Lagwilawa (3-3) Poddanie (duszenie) 1 7:24 RINGS – Russia vs. Georgia 16.08.2000 Rosja Tuła
Wygrana 1-0 Bułgaria Martin Łazarow (0-0) Poddanie (duszenie gilotynowe) 1 2:24 RINGS – Russia vs. Bulgaria 21.05.2000 Rosja Jekaterynburg Debiut w zawodowym MMA

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Fedor Emelianenko nie dopuszcza myśli o powrocie na ring. mmarocks.pl, 2013-09-04. [dostęp 2013-09-05]. (pol.).
  2. ↑ Победить можно и лежа на спине. Федор Емельяненко дал интервью общенациональной газете «Россiя». [dostęp 2011-01-24]. (ros.).
  3. ↑ ЛУЧШИЙ БОЕЦ МИРА ПО ВЕРСИИ Чака НОРРИСА. [dostęp 2009-02-27]. (ros.).
  4. ↑ Поздравляем Федора Емельяненко с рождением дочери!. [dostęp 2011-07-24]. (ros.).
  5. ↑ Федор Емельяненко обвенчался со своей первой женой. [dostęp 2015-01-25]. (ros.).
  6. ↑ Tim Leidecker: Overeem: ‘Cro Cop’ Yet to Sign; Manhoef Returns. [dostęp 2009-02-27]. (ang.).
  7. ↑ Fedor Emelianenko at Russian Combat Sambo Championship 2009. [dostęp 2009-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 lutego 2009)]. (ang.).
  8. ↑ В чем правда, брат?. sovsport.ru, 6 lutego 2012. [dostęp 2012-02-07]. (ros.).
  9. ↑ Dann Stupp: It's Official: Fedor Emelianenko Signs With M-1 Global. mmajunkie.com, 22 października 2007. [dostęp 2009-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-25)]. (ang.).
  10. ↑ Joe Hall: Fedor counters knee to KO Arlovski. [dostęp 2009-02-27]. (ang.).
  11. ↑ Brian Knapp: Update: Affliction Cancels ‘Trilogy’. sherdog.com, 24 lipca 2009. [dostęp 2009-07-24]. (ang.).
  12. ↑ Dave Skretta: Strikeforce signs top heavyweight Fedor. sports.yahoo.com, 3 sierpnia 2009. [dostęp 2009-08-06]. (ang.).
  13. ↑ Greg Savage: Fedor Loses: Werdum Shocks the World. sherdog.com, 26 czerwca 2006. [dostęp 2010-06-27]. (ang.).
  14. ↑ Fedor Signs 4-Fight Deal with Strikeforce. sherdog.com, 4 stycznia 2011. [dostęp 2011-01-05]. (ang.).
  15. ↑ Brian Knapp: ‘Bigfoot’ Batters Fedor, Forces Stoppage. sherdog.com, 13 lutego 2011. [dostęp 2011-02-14]. (ang.).
  16. ↑ Chris Nelson: Coker: Fedor to Return at July Strikeforce Event. sherdog.com, 24 marca 2011. [dostęp 2011-03-24]. (ang.).
  17. ↑ Henderson: Fedor Fight Makes the Most Sense. sherdog.com, 17 maja 2011. [dostęp 2011-06-26]. (ang.).
  18. ↑ Brian Knapp: Henderson Stops Fedor in First. sherdog.com, 31 lipca 2011. [dostęp 2011-07-31]. (ang.).
  19. ↑ Chris Nelson: Finkelstein: Fedor Not Finished, Eying Fall Return in Russia. sherdog.com, 8 sierpnia 2011. [dostęp 2011-08-08]. (ang.).
  20. ↑ M-1 Global results: Fedor Emelianenko cruises in win over Jeff Monson. mmajunki.com, 20 listopada 2011. [dostęp 2011-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-12)]. (ang.).
  21. ↑ Adam Guillen Jr.: M-1 Global: 'Fedor vs. Monson' ratings hit 7.5 million viewers. mmamania.com, 30 listopada 2011. [dostęp 2011-12-06]. (ang.).
  22. ↑ Fedor Emelianenko vs Satoshi Ishii na sylwestrowym DREAM. fight24.pl. (pol.).
  23. ↑ Mike Whitman: M-1 Global Confirms Fedor Emelianenko Retirement Announcement. sherdog.com, 23 czerwca 2012. [dostęp 2012-07-30]. (ang.).
  24. ↑ Tristen Critchfield: Fedor Emelianenko to Return on New Year’s Eve in Japan, Reunites with Ex-Pride Boss. sherdog.com, 20 września 2015. [dostęp 2015-09-20]. (ang.).
  25. ↑ New MMA event named Rizin Fighting Federation; Fedor, Sakuraba, Gabi to star first card | Graciemag [online], graciemag.com [dostęp 2017-11-23] (ang.).
  26. ↑ Fedor Emelianenko udanie wraca do MMA, niszczy Singha w 3 minuty [wideo] | MMAROCKS [online], mmarocks.pl [dostęp 2017-11-23] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Fiodor_Jemieljanienko&oldid=73437614”