Przejdź do zawartości

Język makian zachodni: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 48 wersji utworzonych przez 31 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Inne znaczenia||[[język moi (ujednoznacznienie)|inne języki zwane „moi”]]}}
{{Nie mylić z|[[język makian wschodni]] (taba), [[język moi]] (mosana), [[język mekwei]] (moi, mooi)}}
{{Język infobox
{{Język infobox
|nazwa oryginalna = Moi
|nazwa oryginalna = Moi
Linia 20: Linia 20:
|wikisłownik =
|wikisłownik =
}}
}}
'''Język makian zachodni''', także '''moi''' – [[języki zachodniopapuaskie|język zachodniopapuaski]] używany w prowincji [[Moluki Północne]] w [[Indonezja|Indonezji]], zwłaszcza na wyspach [[Makian (wyspa)|Makian]] i [[Kayoa]] oraz na południowo-zachodnim wybrzeżu [[Halmahera|Halmahery]]. Według danych z 1977 roku posługuje się nim 12 tys. osób<ref name="et" />, z czego 7 tys. zamieszkuje wyspę Makian<ref name="Voorhoeve" />. Należy do rodziny [[Języki północnohalmaherskie|języków północnohalmaherskich]]<ref name="et" />.
'''Język makian zachodni''' (makian barat, makian luar), także '''moi''' – język używany w prowincji [[Moluki Północne]] w [[Indonezja|Indonezji]], m.in. na wyspie [[Makian (wyspa)|Makian]] (zachodni fragment) i w grupie wysp [[Kayoa]]. Według danych z 1977 roku posługuje się nim 12 tys. osób<ref name="et" />, w tym 7 tys. na Makian oraz 5 tys. na wyspach Kayoa{{odn|Voorhoeve|1982|s=4, 46}}. Dodatkowe skupiska jego użytkowników są obecne na wyspie [[Halmahera]] (południowo-zachodnie wybrzeże{{r|et}}{{odn|Voorhoeve|1988|s=182}} oraz region [[Malifut]]{{Odn|Perangin Angin|2023}}{{Odn|Bowden|2002|s=122}}).


Jest przedstawicielem rodziny [[Języki północnohalmaherskie|języków północnohalmaherskich]], jednej z grup zakwalifikowanych do postulowanej [[Języki zachodniopapuaskie|rodziny zachodniopapuaskiej]]{{odn|Holton|Klamer|2018|s=577, 626}}. Jego bliższe związki z innymi językami rodziny są jednak trudne do ustalenia. Ponadto jest zupełnie odrębny od pobliskiego [[Język makian wschodni|języka makian wschodniego]] (taba, makian dalam), który należy do [[Języki austronezyjskie|rodziny austronezyjskiej]]<ref name="Blust2013" />.
Jest odrębny od pobliskiego [[język makian wschodni|języka makian wschodniego]] (taba, makian dalam), należącego do [[języki austronezyjskie|rodziny austronezyjskiej]]<ref name="Blust2013" />. Skrótowy opis języka, opublikowany przez wydawnictwo [[Pacific Linguistics]], sporządził lingwista [[Clemens L. Voorhoeve]]<ref name="Pacific Linguistics" />.


Język ten jest znany pod szeregiem różnych nazw: zachodniomakiański<ref name="afm" />, makian barat<ref name="et" />, makian luar<ref name="et" />, moi<ref name="Palmer" />, jitinee<ref name="Melalatoa1995" />, titinee<ref name="afm" />, destine<ref name="afm" />. Rodzimą nazwę ''moi'' dzieli z [[Język moi|językiem moi]] z [[Papua Zachodnia (prowincja)|Papui Zachodniej]]<ref name="Palmer" /><ref name="Bradley" />, przypuszczalnie spokrewnionym w ramach rodziny zachodniopapuaskiej. Jednakże nie wykazuje bliskich związków z żadnym innym językiem, a w obrębie rodziny północnohalmaherskiej jest klasyfikowany jako [[języki izolowane|język izolowany]]<ref name="et" />.
Jest określany różnymi nazwami: zachodniomakiański<ref name="afm" /> (makian barat<ref name="et" />, makean barat{{odn|Perangin Angin|2023}}), makian luar<ref name="et" />, moi{{odn|Holton|Klamer|2018|s=573}}, jitinee<ref name="Melalatoa1995" />, titinee<ref name="afm" />, destine<ref name="afm" />, likil<ref name="Usman2011" /><ref name="Ibrahim2009" />. Sami użytkownicy posługują się nazwą „moi”, która jednocześnie określa wyspę Makian{{odn|Bowden|2002|s=118}}{{odn|Voorhoeve|1982|s=4}}. Taką samą nazwę nosi [[język moi]] z północno-zachodniej [[Nowa Gwinea|Nowej Gwinei]], również włączony do propozycji rodziny zachodniopapuaskiej{{odn|Holton|Klamer|2018|s=570, 573, 626}}. Zbieżność nazw, jeśli nie przypadkowa, może być śladem historycznych kontaktów handlowych{{odn|Reesink|2002|s=19}}. Określenie „Moi Tesité” (oficjalnie w j. indonez. ''Makian Luar'') odnosi się do zachodniej części wyspy{{odn|Voorhoeve|1982|s=4}}.


W użyciu jest także [[Język malajski Moluków Północnych|malajski Moluków Północnych]] wraz z [[Język indonezyjski|językiem indonezyjskim]]{{r|Endangered}}. Odnotowano, że znaczna grupa osób z zachodniej części wyspy zna również język makian wschodni<ref name="Bowden2001" />. Tym niemniej w nowszych czasach wzmocniła się pozycja malajskiego w roli środka komunikacji międzyetnicznej{{odn|Perangin Angin|2023|s=32–33}}.
Wielu użytkowników tego języka porozumiewa się również w makian wschodnim<ref name="Bowden2001-s23" />.

Został słabo udokumentowany w literaturze. Opublikowano pobieżne listy słownictwa{{odn|Voorhoeve|1982|s=3}}. Skrótowy opis jego gramatyki opracował [[Clemens L. Voorhoeve|C.L. Voorhoeve]]{{odn|Voorhoeve|1982}}.


== Klasyfikacja ==
== Klasyfikacja ==
Jest silnie odrębny od pozostałych języków regionu, toteż jego klasyfikacja pozostawała przez dłuższy czas nieustalona<ref name="Taber" />. Był błędnie zaliczany do rodziny języków austronezyjskich, podobnie jak język taba (faktycznie należący do tej rodziny). Późniejsze badania lingwistyczne ujawniły jednak, że język ten nie dzieli związku genetycznego ze swoim wschodnim sąsiadem. W 1976 roku indonezyjski językoznawca F.S. Watuseke wykazał jego przynależność do rodziny języków północnej Halmahery, na podstawie analizy zbieżności słownikowych<ref name="Pacific Linguistics" />. Klasyfikację te uwzględniają współczesne bazy danych i źródła językoznawcze, jak np. publikacja [[Ethnologue]]<ref name="et" />{{odn|Holton|Klamer|2018|s=573}}. W ramach tej rodziny jest klasyfikowany jako [[języki izolowane|język izolowany]]<ref name="et" />.
Jest silnie odrębny od pozostałych języków regionu, toteż jego przynależność przez dłuższy czas pozostawała nieustalona<ref name="Taber" />. Pierwotnie został zaliczony do języków austronezyjskich, podobnie jak język taba ze wschodniej części wyspy. W 1890 r. F.S.A. de Clercq zwrócił uwagę na brak wzajemnej zrozumiałości między oboma językami wyspy Makian. Wcześniej, w 1872 r., {{link-interwiki|P.J.B.C. Robidé van der Aa|tekst=Robidé van der Aa|Q=Q2543492}} powiązał makian zachodni z językami północnej Halmahery, lecz propozycja ta nie przyjęła się w literaturze{{odn|Voorhoeve|1982|s=3}}. W toku późniejszych badań potwierdzono słuszność tej opinii, ujawniając, że języki wschodni i zachodni w ogóle nie są ze sobą spokrewnione. W 1976 r. indonezyjski językoznawca F.S. Watuseke wykazał, że makian zachodni to jeden z języków północnohalmaherskich (''North Halmahera'', NH), na podstawie analizy zbieżności słownikowych{{odn|Voorhoeve|1982|s=4, 46}}{{r|watuseke1976}}. Dodatkowo [[Clemens L. Voorhoeve|C.L. Voorhoeve]] (1982) stwierdził istnienie regularnych zależności dźwiękowych między nim a [[Język tidore|językiem tidore]]{{odn|Voorhoeve|1982|s=37}}.

Z perspektywy leksykostatystyki makian zachodni został sklasyfikowany jako [[Języki izolowane|język izolowany]] na poziomie rodziny NH (sensu largo, ''NH stock''){{odn|Voorhoeve|1988|s=182}}{{odn|Holton|Klamer|2018|s=577}}. Taki jego status odzwierciedlają różne publikacje, w tym [[Ethnologue]] (wyd. 21, 2018) i '' Atlas bahasa tanah Maluku'' (1996)<ref name="et" /><ref name="Taber" />. W ujęciu, które zaproponował C.L. Voorhoeve (1983), makian zachodni to odosobniony przedstawiciel gałęzi południowej języków NH (w opozycji do pozostałych języków rodziny, stanowiących gałąź północną){{odn|Voorhoeve|1983|s=19}}. Bliższa analiza cech leksykalnych i fonologicznych daje jednak podstawy, by sądzić, że makian zachodni jest bliżej spokrewniony z językami ternate i tidore, z którymi tworzyłby gałąź południową (z możliwym włączeniem [[język sahu|języka sahu]]){{odn|Voorhoeve|1982|s=38–39}}.

Jego struktura gramatyczna została prawdopodobnie przekształcona pod wpływem bliżej nieokreślonego austronezyjskiego otoczenia językowego. Pierwotnie musiał być typologicznie bliski innym papuaskim językom Halmahery i okolic (szyk zdania [[SOV (Subject Object Verb)|SOV]], obecność [[Poimek|poimków]], złożona [[Morfologia (językoznawstwo)|morfologia]] czasownika). Jego cechy charakterystyczne to: szyk zdania [[SVO (Subject Verb Object)|SVO]], występowanie [[Przyimek|przyimków]], mało rozbudowana odmiana czasownika (formy czasowników nie wyrażają [[Dopełnienie (językoznawstwo)|dopełnienia]], ale nadal zawierają informację o [[Podmiot (językoznawstwo)|podmiocie]]){{odn|Voorhoeve|1982|s=7, 12}}. Nie występuje rozróżnienie między [[Rodzaj męski|rodzajem męskim]] a [[Rodzaj żeński|żeńskim]] w trzeciej osobie liczby pojedynczej{{odn|Voorhoeve|1982|s=7}}. Obecna jest [[harmonia samogłosek]]{{odn|Voorhoeve|1982|s=10}}. Zachował pewne cechy charakterystyczne dla rodziny NH: szyk wyrazów w konstrukcjach dzierżawczych (określnik dzierżawczy występuje przed rzeczownikiem określanym) oraz system [[Klasa nominalna|klas rzeczowników]]{{odn|Voorhoeve|1982|s=7}}. Analiza zapożyczeń w tym języku pozwala dojść do wniosku, że przeszedł on niezależną historię kontaktu z przedstawicielami rodziny austronezyjskiej; możliwe, że prajęzyk zachodniomakiański dotarł do regionu Halmahery w innym czasie niż przodek pozostałych języków NH – co tłumaczyłoby jego silnie zaznaczoną odrębność{{odn|Voorhoeve|1994|s=651|loc=przyp. 6}}.


== Sytuacja językowa ==
Z uwagi na wpływy obce jest najbardziej odrębnym spośród języków północnohalmaherskich{{odn|Holton|Klamer|2018|s=577}}. Na płaszczyźnie gramatyki i słownictwa wykazuje wpływy języków austronezyjskich – makian wschodniego i [[język malajski|malajskiego]] – a także spokrewnionego [[język ternate|języka ternate]]. Obecne są również wpływy niderlandzkie i portugalskie<ref name="Pacific Linguistics" />.
Każda ze wsi w zachodniej części wyspy Makian używa własnego wariantu języka, ale różnice są niewielkie (dotyczą pewnej części leksyki){{odn|Voorhoeve|1988|s=183}}. Z uwagi na wpływy obce jest najbardziej odrębnym spośród języków NH{{odn|Holton|Klamer|2018|s=577}}. Na płaszczyźnie gramatyki i słownictwa wykazuje wpływy języków austronezyjskich – makian wschodniego i [[Język malajski|malajskiego]] – a także [[Język ternate|języka ternate]]{{odn|Voorhoeve|1982|s=5, 47 (1.5, 1.6)}}. Wskutek kontaktów handlowych zaczerpnął też pewną grupę słów niderlandzkich i portugalskich. Wyspa Makian słynęła bowiem z dobrej jakości pożywienia i doskonałych goździków{{odn|Voorhoeve|1982|s=5}}. Od XVII w. do początku XX w. wyspa znajdowała się pod kontrolą [[Sułtanat Ternate|Sułtanatu Ternate]], a w niepodległej Indonezji za pośrednictwem systemu edukacji zaczęto promować [[język indonezyjski]]{{odn|Voorhoeve|1982|s=5–6}}. Pożyczki z języka ternate to często wyrazy należące do ''bahasa halus'', czyli uprzejmego wariantu języka{{odn|Voorhoeve|1982|s=47 (1.5)}}. W nowszych czasach najważniejszym źródłem zapożyczeń stał się język narodowy{{odn|Voorhoeve|1982|s=6}}. D.M. Perangin Angin (2023) odnotował, że młodsze grupy wiekowe posługują się wręcz odmianami języka, które wykazują bardzo silne wpływy słownictwa malajskiego/indonezyjskiego; ponadto odmiana ''bahasa halus'' praktycznie wyszła z użycia{{odn|Perangin Angin|2023|s=31–32}}.


W latach 70. XX w., z uwagi na zagrożenie wulkaniczne, podjęto decyzję o przesiedleniu ludności Makian do regionu [[Malifut]] na [[Halmahera|Halmaherze]]{{odn|Perangin Angin|2023|s=26–27}}. Wśród tamtejszej społeczności makian zachodni przestał być przyswajany przez młodsze grupy wiekowe. Przyczynia się do tego zawieranie małżeństw mieszanych wraz ze słabszym przywiązaniem do tożsamości etnicznej Makian{{odn|Perangin Angin|2023|s=36–39}}. Region Malifut jest silnie zróżnicowany etnicznie i językowo (inne używane języki to m.in. makian wschodni i [[język pagu|pagu]]; dodatkowo zamieszkują tu też migranci z [[Jawa|Jawy]] i [[Celebes Południowy|Celebesu Południowego]]){{odn|Bowden|2002|s=122–123}}. Migranci Makian zamieszkujący południowo-zachodnie wybrzeże Halmahery (w tym region Gita) również mają styczność z różnymi grupami etnicznymi{{odn|Lucardie|1983|s=340}}.
Na tle swojej rodziny wyróżnia się szykiem wyrazów [[SVO (Subject Verb Object)|SVO (podmiot orzeczenie dopełnienie)]]. Formy czasowników w języku makian zachodnim nie wyrażają [[Dopełnienie (językoznawstwo)|dopełnienia]], ale nadal wyrażają [[Podmiot (językoznawstwo)|podmiot]]. Język zachował także charakterystyczny dla tej rodziny szyk w konstrukcjach dzierżawczych (określnik dzierżawczy występuje przed rzeczownikiem określanym)<ref name="Pacific Linguistics" />.


== System dźwiękowy ==
== System dźwiękowy ==
Linia 92: Linia 99:
|
|
|}
|}
/{{IPA|ɲ}}/ występuje prawie wyłącznie w zapożyczeniach z [[język indonezyjski|języka indonezyjskiego]]. Jedyne rodzime słowo z głoską /ɲ/ to /miɲə/ „jeden”.
/{{IPA|ɲ}}/ występuje prawie wyłącznie w zapożyczeniach z [[Język indonezyjski|języka indonezyjskiego]]. Jedyne rodzime słowo z głoską /ɲ/ to /miɲe/ „jeden”.

== Zobacz też ==
* [[język makian wschodni]]


== Przypisy ==
== Przypisy ==
<references responsive>
<references>
<ref name="afm">{{Majewicz1989|s=96}}</ref>
<ref name="afm">{{Majewicz1989|s=96}}</ref>
<ref name="Blust2013">{{Cytuj książkę |autor = [[Robert Blust]] |tytuł = The Austronesian Languages |url = https://openresearch-repository.anu.edu.au/bitstream/1885/10191/6/Blust-2013-AustronesianLanguages.pdf |data = 2013 |isbn = 9781922185075 |oclc = 851066712 |miejsce = Canberra |strony = 9 |wydawca = Asia-Pacific Linguistics, Research School of Pacific and Asian Studies, The Australian National University |język = en |data dostępu = 2022-08-12}}</ref>
<ref name="Blust2013">{{Cytuj książkę | autor = [[Robert Blust]] | tytuł = The Austronesian Languages | url = https://web.archive.org/web/20221006152420/https://openresearch-repository.anu.edu.au/bitstream/1885/10191/6/Blust-2013-AustronesianLanguages.pdf | data = 2013 | isbn = 9781922185075 | oclc = 851066712 | miejsce = Canberra | strony = 9 | wydanie = popr. | seria = Asia-Pacific Linguistics 008 | wydawca = Asia-Pacific Linguistics, Research School of Pacific and Asian Studies, The Australian National University | język = en | data dostępu = 2022-08-12}}</ref>
<ref name="Bowden2001-s23">{{Cytuj książkę |autor link = John Bowden |nazwisko = Bowden |imię = John |tytuł = Taba: Description of a South Halmahera Language |url = https://openresearch-repository.anu.edu.au/bitstream/1885/146703/1/PL-521.pdf |rok = 2001 |isbn = 978-0-85883-517-7 |wydawca = Pacific Linguistics, Research School of Pacific and Asian Studies, The Australian National University |strony = 23 |język = en |data dostępu = 2022-01-27}}</ref>
<ref name="Bowden2001">{{Cytuj książkę | autor link = John Bowden | nazwisko = Bowden | imię = John | tytuł = Taba: Description of a South Halmahera Language | url = https://openresearch-repository.anu.edu.au/bitstream/1885/146703/1/PL-521.pdf | rok = 2001 | doi = 10.15144/PL-521 | oclc = 50166340 | miejsce = Canberra | seria = Pacific Linguistics 521 | isbn = 978-0-85883-517-7 | wydawca = Pacific Linguistics, Research School of Pacific and Asian Studies, The Australian National University | strony = 23 | język = en | data dostępu = 2022-01-27}}</ref>
<ref name="et">{{Ethnologue | tytuł = Makian, West | wydanie = 21 | archiwum = https://web.archive.org/web/20180623005153/https://www.ethnologue.com/language/mqs/20 | id = mqs | zarchiwizowano = 2018-06-23 | data dostępu = 2018-04-25}}</ref>
<ref name="Bradley">{{Cytuj |autor = David Bradley, Maya Bradley |tytuł = Language Endangerment and Language Maintenance: An Active Approach |data = 2013 |isbn = 978-1-136-85271-8 |wydawca = Routledge |s = 118 |url = https://books.google.com/books?id=O1NdAgAAQBAJ |język = en}}</ref>
<ref name="Melalatoa1995">{{Cytuj | autor = [[M. Junus Melalatoa]] | tytuł = Ensiklopedi Suku Bangsa di Indonesia Jilid L-Z | data = 1995 | oclc = 1027453789 | wydawca = Direktorat Jenderal Kebudayaan, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan | miejsce = Jakarta | s = 506–507 | data dostępu = 2022-08-03 | url = https://books.google.com/books?id=FbGECgAAQBAJ&pg=PA506 | język = id}}</ref>
<ref name="et">{{Ethnologue |tytuł = Makian, West |wydanie = 21 |archiwum = https://web.archive.org/web/20180623005153/https://www.ethnologue.com/language/mqs/20 |id = mqs |zarchiwizowano = 2018-06-23 |data dostępu = 2018-04-25}}</ref>
<ref name="Taber">{{Cytuj książkę | autor = Mark Taber (red.) | tytuł = Atlas bahasa tanah Maluku | url = https://www.sil.org/resources/archives/37652 | data dostępu = 2023-08-28 <!-- | url = https://books.google.com/books?id=HH5iAAAAMAAJ&dq=%22Bahasa+Makian+Luar+menarik+perhatian+orang+karena+bahasa+ini+lama+menjadi+tekateki+bagi+para+linguis+untuk+bagaimana+mengelompokkannya+%22 --> | data = 1996 | isbn = 978-979-8132-90-2 | miejsce = Ambon | wydawca = Pusat Pengkajian dan Pengembangan Maluku, Universitas Pattimura / Summer Institute of Linguistics | strony = 8 | oclc = 40713056 <!-- | cytat = Bahasa Makian Luar menarik perhatian orang karena bahasa ini lama menjadi teka-teki bagi para linguis untuk bagaimana mengelompokkannya, karena tampaknya tidak ada hubungannya dengan bahasa-bahasa lainnya dalam wilayah tersebut. Walaupun demikian, penelitian baru-baru ini menunjukkan bahwa bahasa tersebut termasuk dalam rumpun bahasa Halmahera Utara --> | język = id}}</ref>
<ref name="Melalatoa1995">{{Cytuj |autor = [[M. Junus Melalatoa]] |tytuł = Ensiklopedi Suku Bangsa di Indonesia Jilid L-Z |data = 1995 |wydawca = Direktorat Jenderal Kebudayaan, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan |miejsce = Jakarta |s = 506–507 |data dostępu = 2022-08-03 |url = https://books.google.com/books?id=FbGECgAAQBAJ&pg=PA506 |język = id}}</ref>
<ref name="West Makian">{{Cytuj | archiwum = https://web.archive.org/web/20200305184434/https://phoible.org/inventories/view/469 | url = https://phoible.org/inventories/view/469 | tytuł = West Makian | opublikowany = PHOIBLE Online | data dostępu = 2020-03-05 | zarchiwizowano = 2020-03-05}}</ref>
<ref name="Pacific Linguistics">{{Cytuj książkę |autor = [[Clemens L. Voorhoeve]] |tytuł = The Makian languages and their neighbours |url = http://www.language-archives.org/item/oai:gial.edu:25233 |data = 1982 |isbn = 0858832771 |miejsce = Canberra |wydawca = Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, Australian National University |seria = Pacific Linguistics D-46 |język = en |data dostępu = 2019-01-30}}</ref>
<ref name="Endangered">{{Cytuj stronę | tytuł=Moi (Maluku, Indonesia) | zarchiwizowano=2022-09-05 | data dostępu=2022-09-05 | opublikowany=Endangered Languages Project | url=https://www.endangeredlanguages.com/lang/10725 | archiwum=http://archive.vn/2022.09.05-153036/https://www.endangeredlanguages.com/lang/10725 | język=en}}</ref>
<ref name="Palmer">{{Cytuj książkę | autor r link = Gary Holton | autor r2 link = Marian Klamer | imię r=Gary | nazwisko r=Holton | imię2 r = Marian |nazwisko2 r = Klamer | autor=Bill Palmer (red.) | data = 2018 | tytuł=The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide | rozdział=The Papuan languages of East Nusantara and the Bird’s Head | seria=The World of Linguistics 4 | strony=569–640 | miejsce=Berlin–Boston | wydawca=Walter de Gruyter | oclc=1041880153 | isbn=978-3-11-029525-2 | doi=10.1515/9783110295252-005 | język = en }}</ref>
<ref name="watuseke1976">{{Cytuj pismo | imię = F. S. | nazwisko = Watuseke | tytuł = West Makian, a Language of the North-Halmahéra Group of the West-Irian Phylum | czasopismo = Anthropological Linguistics | rok = 1976 | data dostępu = 2022-12-01 | issn = 0003-5483 | oclc = 773555532 | jstor = 30027583 | wolumin = 18 | numer = 6 | strony = 274–285 | język = en}}</ref>
<ref name="Taber">{{Cytuj książkę |autor = Mark Taber |tytuł = Atlas bahasa tanah Maluku |url = https://books.google.com/books?id=HH5iAAAAMAAJ&dq=%22Bahasa+Makian+Luar+menarik+perhatian+orang+karena+bahasa+ini+lama+menjadi+tekateki+bagi+para+linguis+untuk+bagaimana+mengelompokkannya+%22 |data = 1996 |isbn = 978-979-8132-90-2 |miejsce = Ambon |wydawca = Pusat Pengkajian dan Pengembangan Maluku, Universitas Pattimura |strony = 8 |oclc = 40713056 |cytat = Bahasa Makian Luar menarik perhatian orang karena bahasa ini lama menjadi teka-teki bagi para linguis untuk bagaimana mengelompokkannya, karena tampaknya tidak ada hubungannya dengan bahasa-bahasa lainnya dalam wilayah tersebut. Walaupun demikian, penelitian baru-baru ini menunjukkan bahwa bahasa tersebut termasuk dalam rumpun bahasa Halmahera Utara |język = id |data dostępu = 2022-08-13}}</ref>
<ref name="Voorhoeve">{{Cytuj książkę |tytuł = Papers in New Guinea linguistics. No. 26 |url = https://core.ac.uk/download/pdf/159465463.pdf |autor r = [[Clemens L. Voorhoeve]] |rok = 1988 |isbn = 0-85883-370-0 |miejsce = Canberra |wydawca = Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, Australian National University |oclc = 220535054 |strony = 181–209 |rozdział = The languages of the North Halmaheran stock |seria = Pacific Linguistics A-76 |język = en |data dostępu = 2022-08-08}}</ref>
<ref name="Usman2011">{{Cytuj | autor r = Usman | rozdział = Bahasa Pagu | data = 2011 | tytuł = Senarai kata | autor = Imelda; M. Ali Humaedi; Umar Muslim; Katubi; Leolita Masnun; Usman; | miejsce = Jakarta | wydawca = Pusat Penelitian Kemasyarakatan dan Kebudayaan, Lembaga Ilmu Pengetahuan Indonesia (PMB-LIPI) | oclc = 781427292 | s = 139–163 | url = https://karya.brin.go.id/id/eprint/17685/ | data dostępu = 2024-07-16 | język = id}}</ref>
<ref name="Ibrahim2009">{{Cytuj | autor = [[Gufran Ali Ibrahim]] | tytuł = Metamorfosa Sosial dan Kepunahan Bahasa | data = 2009 | isbn = 978-979-98962-5-4 | miejsce = Ternate | wydawca = Lembaga Penerbitan Universitas Khairun | s = 110 | język = id}}</ref>
<ref name="West Makian">{{Cytuj |archiwum = https://web.archive.org/web/20200305184434/https://phoible.org/inventories/view/469 |url = https://phoible.org/inventories/view/469 |tytuł = West Makian |opublikowany = PHOIBLE Online |data dostępu = 2020-03-05 |zarchiwizowano = 2020-03-05}}</ref>
</references>
</references>


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* {{Cytuj |odn = tak |autor = [[Gary Holton]], [[Marian Klamer]] |redaktor = Bill Palmer |rozdział = The Papuan languages of East Nusantara and the Bird’s Head |tytuł = The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide |data = 2018 | miejsce=Berlin–Boston | oclc=1041880153 | isbn=978-3-11-029525-2 | doi=10.1515/9783110295252-005 | wydawca=Walter de Gruyter |s = 569–640 |język = en |seria = The World of Linguistics 4}}
* {{Cytuj | odn = tak | autor r = [[John Bowden]] | rozdział = The Impact of Malay on Taba: a type of incipient language death or incipient death of a language type? | redaktor = David Bradley, Maya Bradley | tytuł = Language Endangerment and Language Maintenance: An Active Approach | oclc = 50663047 <!-- | oclc2 = 1290081641 --> | doi = 10.4324/9781315028811 | isbn = 978-0-700-71456-8 978-1-315-02881-1 978-1-136-85271-8 | wydawca = RoutledgeCurzon | miejsce = London–New York | data = 2002 | s = 114–143 | język = en}}
* {{Cytuj | odn = tak | autor r = G.R.E. Lucardie | rozdział = The Geographical Mobility of the Makianese: Migratory Traditions and Resettlement Problems | redaktor = [[E.K.M. Masinambow]] | tytuł = Halmahera dan Raja Ampat sebagai kesatuan majemuk: studi-studi terhadap suatu daerah transisi | oclc = 23557257 | miejsce = Jakarta | data = 1983 | wydawca = Lembaga Ekonomi dan Kemasyarakatan Nasional, Lembaga Ilmu Pengetahuan Indonesia (LEKNAS-LIPI) | seria = Buletin LEKNAS II.2 | s = 333–346 | język = en}}
* {{Cytuj | odn = tak | autor = [[Gary Holton]], [[Marian Klamer]] | redaktor = Bill Palmer | rozdział = [https://scholarlypublications.universiteitleiden.nl/access/item%3A3463909/view The Papuan languages of East Nusantara and the Bird’s Head] | tytuł = The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide | data = 2018 | miejsce = Berlin–Boston | oclc = 1041880153 | isbn=978-3-11-029525-2 | doi = 10.1515/9783110295252-005 | wydawca = Walter de Gruyter | s = 569–640 | język = en | seria = The World of Linguistics 4}}
* {{Cytuj | odn = tak | autor r = Perangin Angin, Dalan Mehuli; | rozdział = Ekologi dan Ketahanan Bahasa Makean Barat di Pulau Makean dan kecamatan Malifut, Provinsi Maluku Utara, Indonesia | redaktor = F. X. Sinungharjo | tytuł = Ekolinguistik | data = 2023 | isbn = 978-623-143-005-2 | miejsce = Yogyakarta | wydawca = Sanata Dharma University Press | s = 25–43 | język = id}}
* {{Cytuj |odn = tak |autor r = [[Ger Reesink|Ger P. Reesink]] |rozdział = The eastern Bird’s Head languages compared |tytuł = Languages of the eastern Bird’s Head |redaktor = Ger P. Reesink |data = 2002 |isbn = 0-85883-494-4 |miejsce = Canberra |wydawca = Pacific Linguistics, Research School of Pacific and Asian Studies, Australian National University |doi = 10.15144/PL-524.1 |oclc = 50699329 |s = 1–44 |seria = Pacific Linguistics 524 |język = en}}
* {{Cytuj | autor r = [[Clemens L. Voorhoeve]] | rozdział = The West Makian language, North Moluccas, Indonesia: a fieldwork report | redaktor = Clemens L. Voorhoeve | tytuł = The Makian languages and their neighbours | url = https://openresearch-repository.anu.edu.au/bitstream/1885/144389/1/PL-D46.pdf | data = 1982 | isbn = 0858832771 |miejsce = Canberra | wydawca = Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, Australian National University | seria = Pacific Linguistics D-46; Materials in languages of Indonesia 12 | doi = 10.15144/PL-D46.1 | oclc = 12421689 | data dostępu = 2022-08-23 | s = 1–74 | język = en | odn = tak}}
* {{Cytuj | autor r = [[Clemens L. Voorhoeve]] | rozdział = The Non-Austronesian Languages in the North Moluccas | redaktor = [[E.K.M. Masinambow]] | tytuł = Halmahera dan Raja Ampat sebagai kesatuan majemuk: studi-studi terhadap suatu daerah transisi | oclc = 23557257 | miejsce = Jakarta | data = 1983 | wydawca = Lembaga Ekonomi dan Kemasyarakatan Nasional, Lembaga Ilmu Pengetahuan Indonesia (LEKNAS-LIPI) | seria = Buletin LEKNAS II.2 | s = 13–40 | odn = tak | język = en}}
* {{Cytuj | tytuł = Papers in New Guinea linguistics. No. 26 | url = https://core.ac.uk/download/pdf/159465463.pdf | autor r = [[Clemens L. Voorhoeve]] | rozdział = The languages of the North Halmaheran stock | data = 1988 | isbn = 0-85883-370-0 | miejsce = Canberra | wydawca = Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, Australian National University | oclc = 220535054 | doi = 10.15144/PL-A76.181 | s = 181–209 | seria = Pacific Linguistics A-76 | język = en | data dostępu = 2022-08-08 | odn = tak}}
* {{Cytuj | odn = tak |redaktor = [[Tom Dutton]]: [[Darrell T. Tryon]]; | autor r = [[Clemens L. Voorhoeve]] | rozdział = Contact-induced change in the non-Austronesian languages in the north Moluccas, Indonesia | tytuł = Language Contact and Change in the Austronesian World | data = 1994 | s = 649–674 | isbn = 978-3-11-088309-1 | doi = 10.1515/9783110883091.649 | oclc = 853258768 | miejsce = Berlin–Boston | seria = Trends in Linguistics: Studies and Monographs 77 | wydawca = Walter de Gruyter | język = en}}

== Linki zewnętrzne ==
* {{Cytuj stronę | tytuł = West Makian | data dostępu = 2023-12-05 | opublikowany = Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology | url = https://lingweb.eva.mpg.de/channumerals/Makian-West.htm | język = en}}
* {{Cytuj stronę| tytuł = Wordlist – West Makian| opublikowany = The ASJP Database |url = https://asjp.clld.org/languages/WEST_MAKIAN| data dostępu = 2024-07-18| język = en}}


{{Języki zachodniopapuaskie}}
{{Języki zachodniopapuaskie}}

{{Kontrola autorytatywna}}
{{Kontrola autorytatywna}}



Aktualna wersja na dzień 11:34, 2 wrz 2024

Moi
Obszar

wyspy Makian, Kayoa, Halmahera (Moluki Północne, Indonezja)

Liczba mówiących

12 tys. (1977)

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 6a żywy
Kody języka
ISO 639-3 mqs
IETF mqs
Glottolog west2600
Ethnologue mqs
WALS wma
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język makian zachodni (makian barat, makian luar), także moi – język używany w prowincji Moluki Północne w Indonezji, m.in. na wyspie Makian (zachodni fragment) i w grupie wysp Kayoa. Według danych z 1977 roku posługuje się nim 12 tys. osób[1], w tym 7 tys. na Makian oraz 5 tys. na wyspach Kayoa[2]. Dodatkowe skupiska jego użytkowników są obecne na wyspie Halmahera (południowo-zachodnie wybrzeże[1][3] oraz region Malifut[4][5]).

Jest przedstawicielem rodziny języków północnohalmaherskich, jednej z grup zakwalifikowanych do postulowanej rodziny zachodniopapuaskiej[6]. Jego bliższe związki z innymi językami rodziny są jednak trudne do ustalenia. Ponadto jest zupełnie odrębny od pobliskiego języka makian wschodniego (taba, makian dalam), który należy do rodziny austronezyjskiej[7].

Jest określany różnymi nazwami: zachodniomakiański[8] (makian barat[1], makean barat[4]), makian luar[1], moi[9], jitinee[10], titinee[8], destine[8], likil[11][12]. Sami użytkownicy posługują się nazwą „moi”, która jednocześnie określa wyspę Makian[13][14]. Taką samą nazwę nosi język moi z północno-zachodniej Nowej Gwinei, również włączony do propozycji rodziny zachodniopapuaskiej[15]. Zbieżność nazw, jeśli nie przypadkowa, może być śladem historycznych kontaktów handlowych[16]. Określenie „Moi Tesité” (oficjalnie w j. indonez. Makian Luar) odnosi się do zachodniej części wyspy[14].

W użyciu jest także malajski Moluków Północnych wraz z językiem indonezyjskim[17]. Odnotowano, że znaczna grupa osób z zachodniej części wyspy zna również język makian wschodni[18]. Tym niemniej w nowszych czasach wzmocniła się pozycja malajskiego w roli środka komunikacji międzyetnicznej[19].

Został słabo udokumentowany w literaturze. Opublikowano pobieżne listy słownictwa[20]. Skrótowy opis jego gramatyki opracował C.L. Voorhoeve[21].

Klasyfikacja

[edytuj | edytuj kod]

Jest silnie odrębny od pozostałych języków regionu, toteż jego przynależność przez dłuższy czas pozostawała nieustalona[22]. Pierwotnie został zaliczony do języków austronezyjskich, podobnie jak język taba ze wschodniej części wyspy. W 1890 r. F.S.A. de Clercq zwrócił uwagę na brak wzajemnej zrozumiałości między oboma językami wyspy Makian. Wcześniej, w 1872 r., Robidé van der Aa(inne języki) powiązał makian zachodni z językami północnej Halmahery, lecz propozycja ta nie przyjęła się w literaturze[20]. W toku późniejszych badań potwierdzono słuszność tej opinii, ujawniając, że języki wschodni i zachodni w ogóle nie są ze sobą spokrewnione. W 1976 r. indonezyjski językoznawca F.S. Watuseke wykazał, że makian zachodni to jeden z języków północnohalmaherskich (North Halmahera, NH), na podstawie analizy zbieżności słownikowych[2][23]. Dodatkowo C.L. Voorhoeve (1982) stwierdził istnienie regularnych zależności dźwiękowych między nim a językiem tidore[24].

Z perspektywy leksykostatystyki makian zachodni został sklasyfikowany jako język izolowany na poziomie rodziny NH (sensu largo, NH stock)[3][25]. Taki jego status odzwierciedlają różne publikacje, w tym Ethnologue (wyd. 21, 2018) i Atlas bahasa tanah Maluku (1996)[1][22]. W ujęciu, które zaproponował C.L. Voorhoeve (1983), makian zachodni to odosobniony przedstawiciel gałęzi południowej języków NH (w opozycji do pozostałych języków rodziny, stanowiących gałąź północną)[26]. Bliższa analiza cech leksykalnych i fonologicznych daje jednak podstawy, by sądzić, że makian zachodni jest bliżej spokrewniony z językami ternate i tidore, z którymi tworzyłby gałąź południową (z możliwym włączeniem języka sahu)[27].

Jego struktura gramatyczna została prawdopodobnie przekształcona pod wpływem bliżej nieokreślonego austronezyjskiego otoczenia językowego. Pierwotnie musiał być typologicznie bliski innym papuaskim językom Halmahery i okolic (szyk zdania SOV, obecność poimków, złożona morfologia czasownika). Jego cechy charakterystyczne to: szyk zdania SVO, występowanie przyimków, mało rozbudowana odmiana czasownika (formy czasowników nie wyrażają dopełnienia, ale nadal zawierają informację o podmiocie)[28]. Nie występuje rozróżnienie między rodzajem męskim a żeńskim w trzeciej osobie liczby pojedynczej[29]. Obecna jest harmonia samogłosek[30]. Zachował pewne cechy charakterystyczne dla rodziny NH: szyk wyrazów w konstrukcjach dzierżawczych (określnik dzierżawczy występuje przed rzeczownikiem określanym) oraz system klas rzeczowników[29]. Analiza zapożyczeń w tym języku pozwala dojść do wniosku, że przeszedł on niezależną historię kontaktu z przedstawicielami rodziny austronezyjskiej; możliwe, że prajęzyk zachodniomakiański dotarł do regionu Halmahery w innym czasie niż przodek pozostałych języków NH – co tłumaczyłoby jego silnie zaznaczoną odrębność[31].

Sytuacja językowa

[edytuj | edytuj kod]

Każda ze wsi w zachodniej części wyspy Makian używa własnego wariantu języka, ale różnice są niewielkie (dotyczą pewnej części leksyki)[32]. Z uwagi na wpływy obce jest najbardziej odrębnym spośród języków NH[25]. Na płaszczyźnie gramatyki i słownictwa wykazuje wpływy języków austronezyjskich – makian wschodniego i malajskiego – a także języka ternate[33]. Wskutek kontaktów handlowych zaczerpnął też pewną grupę słów niderlandzkich i portugalskich. Wyspa Makian słynęła bowiem z dobrej jakości pożywienia i doskonałych goździków[34]. Od XVII w. do początku XX w. wyspa znajdowała się pod kontrolą Sułtanatu Ternate, a w niepodległej Indonezji za pośrednictwem systemu edukacji zaczęto promować język indonezyjski[35]. Pożyczki z języka ternate to często wyrazy należące do bahasa halus, czyli uprzejmego wariantu języka[36]. W nowszych czasach najważniejszym źródłem zapożyczeń stał się język narodowy[37]. D.M. Perangin Angin (2023) odnotował, że młodsze grupy wiekowe posługują się wręcz odmianami języka, które wykazują bardzo silne wpływy słownictwa malajskiego/indonezyjskiego; ponadto odmiana bahasa halus praktycznie wyszła z użycia[38].

W latach 70. XX w., z uwagi na zagrożenie wulkaniczne, podjęto decyzję o przesiedleniu ludności Makian do regionu Malifut na Halmaherze[39]. Wśród tamtejszej społeczności makian zachodni przestał być przyswajany przez młodsze grupy wiekowe. Przyczynia się do tego zawieranie małżeństw mieszanych wraz ze słabszym przywiązaniem do tożsamości etnicznej Makian[40]. Region Malifut jest silnie zróżnicowany etnicznie i językowo (inne używane języki to m.in. makian wschodni i pagu; dodatkowo zamieszkują tu też migranci z Jawy i Celebesu Południowego)[41]. Migranci Makian zamieszkujący południowo-zachodnie wybrzeże Halmahery (w tym region Gita) również mają styczność z różnymi grupami etnicznymi[42].

System dźwiękowy

[edytuj | edytuj kod]
Samogłoski

W języku moi występują cztery samogłoski: a, ə, i, u[43].

Spółgłoski
Fonemy spółgłoskowe języka makian zachodniego
dwuwargowe zębowe podniebienne miękkopodniebienne krtaniowe
zwarte bezdźwięczne p c k
dźwięczne b ɟ g
szczelinowe ɸ h
nosowe m (ɲ) ŋ
aproksymanty
drżące

/ɲ/ występuje prawie wyłącznie w zapożyczeniach z języka indonezyjskiego. Jedyne rodzime słowo z głoską /ɲ/ to /miɲe/ „jeden”.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Makian, West, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 21, Dallas: SIL International, 2018 [dostęp 2018-04-25] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-23] (ang.).
  2. a b Voorhoeve 1982 ↓, s. 4, 46.
  3. a b Voorhoeve 1988 ↓, s. 182.
  4. a b Perangin Angin 2023 ↓.
  5. Bowden 2002 ↓, s. 122.
  6. Holton i Klamer 2018 ↓, s. 577, 626.
  7. Robert Blust: The Austronesian Languages. Wyd. popr. Canberra: Asia-Pacific Linguistics, Research School of Pacific and Asian Studies, The Australian National University, 2013, s. 9, seria: Asia-Pacific Linguistics 008. ISBN 978-1-922185-07-5. OCLC 851066712. [dostęp 2022-08-12]. (ang.).
  8. a b c Alfred F. Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 96, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).
  9. Holton i Klamer 2018 ↓, s. 573.
  10. M. Junus Melalatoa, Ensiklopedi Suku Bangsa di Indonesia Jilid L-Z, Jakarta: Direktorat Jenderal Kebudayaan, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1995, s. 506–507, OCLC 1027453789 [dostęp 2022-08-03] (indonez.).
  11. Usman, Bahasa Pagu, [w:] Imelda i inni, Senarai kata, Jakarta: Pusat Penelitian Kemasyarakatan dan Kebudayaan, Lembaga Ilmu Pengetahuan Indonesia (PMB-LIPI), 2011, s. 139–163, OCLC 781427292 [dostęp 2024-07-16] (indonez.).
  12. Gufran Ali Ibrahim, Metamorfosa Sosial dan Kepunahan Bahasa, Ternate: Lembaga Penerbitan Universitas Khairun, 2009, s. 110, ISBN 978-979-98962-5-4 (indonez.).
  13. Bowden 2002 ↓, s. 118.
  14. a b Voorhoeve 1982 ↓, s. 4.
  15. Holton i Klamer 2018 ↓, s. 570, 573, 626.
  16. Reesink 2002 ↓, s. 19.
  17. Moi (Maluku, Indonesia). Endangered Languages Project. [dostęp 2022-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-05)]. (ang.).
  18. John Bowden: Taba: Description of a South Halmahera Language. Canberra: Pacific Linguistics, Research School of Pacific and Asian Studies, The Australian National University, 2001, s. 23, seria: Pacific Linguistics 521. DOI: 10.15144/PL-521. ISBN 978-0-85883-517-7. OCLC 50166340. [dostęp 2022-01-27]. (ang.).
  19. Perangin Angin 2023 ↓, s. 32–33.
  20. a b Voorhoeve 1982 ↓, s. 3.
  21. Voorhoeve 1982 ↓.
  22. a b Mark Taber (red.): Atlas bahasa tanah Maluku. Ambon: Pusat Pengkajian dan Pengembangan Maluku, Universitas Pattimura / Summer Institute of Linguistics, 1996, s. 8. ISBN 978-979-8132-90-2. OCLC 40713056. [dostęp 2023-08-28]. (indonez.).
  23. F. S. Watuseke. West Makian, a Language of the North-Halmahéra Group of the West-Irian Phylum. „Anthropological Linguistics”. 18 (6), s. 274–285, 1976. ISSN 0003-5483. OCLC 773555532. JSTOR: 30027583. (ang.). 
  24. Voorhoeve 1982 ↓, s. 37.
  25. a b Holton i Klamer 2018 ↓, s. 577.
  26. Voorhoeve 1983 ↓, s. 19.
  27. Voorhoeve 1982 ↓, s. 38–39.
  28. Voorhoeve 1982 ↓, s. 7, 12.
  29. a b Voorhoeve 1982 ↓, s. 7.
  30. Voorhoeve 1982 ↓, s. 10.
  31. Voorhoeve 1994 ↓, przyp. 6, s. 651.
  32. Voorhoeve 1988 ↓, s. 183.
  33. Voorhoeve 1982 ↓, s. 5, 47 (1.5, 1.6).
  34. Voorhoeve 1982 ↓, s. 5.
  35. Voorhoeve 1982 ↓, s. 5–6.
  36. Voorhoeve 1982 ↓, s. 47 (1.5).
  37. Voorhoeve 1982 ↓, s. 6.
  38. Perangin Angin 2023 ↓, s. 31–32.
  39. Perangin Angin 2023 ↓, s. 26–27.
  40. Perangin Angin 2023 ↓, s. 36–39.
  41. Bowden 2002 ↓, s. 122–123.
  42. Lucardie 1983 ↓, s. 340.
  43. West Makian [online], PHOIBLE Online [dostęp 2020-03-05] [zarchiwizowane z adresu 2020-03-05].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]