Pagóry Chełmskie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
rezerwaty i miasto |
szablon źródła |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{źródła|data=2013-01}} |
|||
{{region infobox |
{{region infobox |
||
|nazwa=Pagóry Chełmskie |
|nazwa=Pagóry Chełmskie |
Wersja z 21:26, 8 sty 2013
Megaregion | |
---|---|
Prowincja | |
Podprowincja | |
Makroregion | |
Mezoregion |
Pagóry Chełmskie |
Zajmowane jednostki administracyjne |
Pagóry Chełmskie (845.32) – to na szeroko pojętej Lubelszczyźnie region skrajny pod względem rozbicia. Tak bardzo zaawansowane efekty erozji i denudacji umożliwione zostały litologią (występowaniem kredy piszącej), a zapewne i tektoniką. To rozbicie rośnie ku północy; w części południowej można mówić jeszcze o grzbietach kredowych, podczas gdy na północy formy wypukłe zmieniają się w góry wyspowe.
Masywność tych form skłania więc do nazwania ich właśnie pagórami, które podobne są do ostańcowych gór stołowych, osiągających wysokości do 274 m n.p.m. Pagóry te nie tworzą zwartej wyżyny, a obniżenia między nimi wypełniają obniżenia zasypane piaskami akumulacji fluwioglacjalnej, rzecznej i jeziornej. Zarówno podmokłe doliny rzek, jak i bezwodne niecki denudacyjne, są szerokie. Bezpośrednio na osadach kredowych, jak i na cienkiej pokrywie akumulacyjnej, rozsiane są liczne zagłębienia krasowe.
Występująca w tym regionie sieć rzeczna jest średniej gęstości – a większość odcinków rzek jest uregulowanych. Podmokłość obniżeń warunkuje obfitość łąk na drobnoziarnistych piaskach, torfach i mułkach. Krótka wiosna, wysokie amplitudy roczne temperatury oraz niewielkie opady znamionują znaczny stopień kontynentalizmu.
W okolicach Chełma są dwa rezerwaty roślinności stepowej: "Stawska Góra" (4ha) i "Wolwinów" (1,1ha). Największym ośrodkiem jest wojewódzkie miasto Chełm.