Przejdź do zawartości

Walenty Szczepaniak: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Beau.bot (dyskusja | edycje)
usunięcie szablonu {{bibliografia}}
m poprawa linków
Linia 1: Linia 1:
'''Walenty Szczepaniak''' (ur. [[8 stycznia]] [[1931]] w [[Kotlina|Kotlinie]]) – [[Polska|polski]] [[chemia|chemik]], [[profesor]] [[chemia analityczna|chemii analitycznej]].
'''Walenty Szczepaniak''' (ur. [[8 stycznia]] [[1931]] w [[Kotlin (województwo wielkopolskie)|Kotlinie]]) – [[Polska|polski]] [[chemia|chemik]], [[profesor]] [[chemia analityczna|chemii analitycznej]].


W 1951 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące w Pleszewie. Studia na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii [[Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu|Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu]] ukończył w roku 1955. Sześć lat później uzyskał stopień [[doktor (stopień naukowy)|doktora]] za rozprawę pt. "''Selektywne wymieniacze jonowe''". Natomiast [[habilitacja|habilitację]] otrzymał za pracę "''Żywica dwufenylokarbazydowa i jej zastosowania do oznaczania chromu''". W 1986 roku uzyskał tytuł profesora.
W 1951 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące w Pleszewie. Studia na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii [[Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu|Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu]] ukończył w roku 1955. Sześć lat później uzyskał stopień [[doktor (stopień naukowy)|doktora]] za rozprawę pt. "''Selektywne wymieniacze jonowe''". Natomiast [[habilitacja|habilitację]] otrzymał za pracę "''Żywica dwufenylokarbazydowa i jej zastosowania do oznaczania chromu''". W 1986 roku uzyskał tytuł profesora.

Wersja z 10:33, 17 wrz 2013

Walenty Szczepaniak (ur. 8 stycznia 1931 w Kotlinie) – polski chemik, profesor chemii analitycznej.

W 1951 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące w Pleszewie. Studia na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu ukończył w roku 1955. Sześć lat później uzyskał stopień doktora za rozprawę pt. "Selektywne wymieniacze jonowe". Natomiast habilitację otrzymał za pracę "Żywica dwufenylokarbazydowa i jej zastosowania do oznaczania chromu". W 1986 roku uzyskał tytuł profesora.

Tematem jego prac i badań naukowych są m.in.: selektywne wymieniacze jonowe, kompleksony fosfoorganiczne, analiza ekstrakcyjno-spektrofotometryczna oraz analiza instrumentalna. Jest autorem popularnego podręcznika akademickiego "Metody instrumentalne w analizie chemicznej". Był członkiem Polskiej Akademii Nauk.

Prace badawcze

  • Opracowanie metod oznaczenia pozostałości sulfonamidów w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego z zastosowaniem micelarnej chromatografii cieczowej
  • Metody wydzielania, zatężania i oznaczania wybranych anionów w środkach spożywczych

Odznaczenia

Bibliografia