Bieżuń: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Anulowanie wersji 62408602 autorstwa Kok Kokawczak (dyskusja) już jest Znacznik: Anulowanie edycji |
szablon Znaczniki: Wycofane VisualEditor |
||
Linia 10: | Linia 10: | ||
|powiat = [[powiat żuromiński|żuromiński]] |
|powiat = [[powiat żuromiński|żuromiński]] |
||
|gmina = [[Bieżuń (gmina)|Bieżuń]] |
|gmina = [[Bieżuń (gmina)|Bieżuń]] |
||
|data założenia = [[1406]] |
|data założenia = [[1406]] - [[1700]], [[1767]] - [[1869]], od [[1994]] |
||
|prawa miejskie = [[1406]] |
|prawa miejskie = [[1406]] |
||
|stanowisko zarządzającego = |
|stanowisko zarządzającego = |
Wersja z 00:30, 27 lut 2021
miasto w gminie miejsko-wiejskiej | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||
Powiat | |||||
Gmina | |||||
Data założenia | |||||
Prawa miejskie | |||||
Burmistrz |
Andrzej Szymański | ||||
Powierzchnia |
12,07 km² | ||||
Populacja (31.12.2019) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Strefa numeracyjna |
+48 23 | ||||
Kod pocztowy |
09-320 | ||||
Tablice rejestracyjne |
WZU | ||||
Położenie na mapie gminy Bieżuń | |||||
Położenie na mapie Polski | |||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |||||
Położenie na mapie powiatu żuromińskiego | |||||
52°57′41″N 19°53′27″E/52,961389 19,890833 | |||||
TERC (TERYT) |
1437014 | ||||
SIMC |
0111981 | ||||
Urząd miejski ul. Warszawska 209-320 Bieżuń | |||||
Strona internetowa |
Bieżuń – miasto w Polsce, w województwie mazowieckim, w powiecie żuromińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Bieżuń, nad rzeką Wkrą.
Prywatne miasto szlacheckie położone było w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sierpeckim województwa płockiego[2]. Miasto prywatne Królestwa Kongresowego, położone było w 1827 w powiecie mławskim, obwodzie mławskim województwa płockiego[3]. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. ciechanowskiego. Bieżuń uzyskał lokację miejską w 1406 roku, został zdegradowany przed 1700 rokiem. Ponownie odzyskał prawa miejskie w 1767 roku i stracił w 1869 roku. W grudniu 1993 roku Rada Ministrów nadała mu prawa miejskie[4], a rozporządzenie weszło w życie 1 stycznia 1994 roku[5].
Według danych GUS z 31 grudnia 2019 r. miasto miało 1850 mieszkańców[1].
Historia i teraźniejszość
W XIV wieku Bieżuń był ośrodkiem intensywnej kolonizacji, w 1406 otrzymał prawa miejskie. W XVIII wieku stanowił własność Zamoyskich, którzy zapewnili mu rozkwit i ożywienie gospodarcze. W późniejszych latach miasto wielokrotnie zmieniało właścicieli, było miejscem targów i stanowiło lokalny ośrodek handlowy. W I połowie XIX wieku rozwinęło się sukiennictwo, podczas powstania styczniowego w okolicach miasta potyczki. W ramach represji Bieżuń został pozbawiony praw miejskich i zdegradowany do roli wsi. Po 1945 stał się miejscowością rolniczą, przodującą w hodowli drobiu, ogrodnictwie szklarniowym, z drobnym przemysłem spożywczym i rzemiosłem. W czasach Polski Ludowej powstało liceum ogólnokształcące i dom kultury[6]. Rozporządzeniem Rady Ministrów z 13 grudnia 1993 roku Bieżuniowi przywrócono prawa miejskie[4]. Rozporządzenie weszło w życie 1 stycznia 1994 roku[5].
Miejscowość jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Stanisława Biskupa Męczennika.
W Bieżuniu urodził się Izaak Cylkow, pierwszy rabin Wielkiej Synagogi w Warszawie; z Bieżunia pochodzi wicemistrz olimpijski z Pekinu w rzucie dyskiem, Piotr Małachowski, oraz polski aktor i reżyser teatralny Jerzy Bończak
Burmistrzowie Bieżunia
- Alina Truszczyńska (1994-1998)
- Roman Kochanowicz (1998-2002)
- Ewa Łubińska (2002-2010)
- Andrzej Szymański (od 2010)
Demografia
- Piramida wieku mieszkańców Bieżunia w 2014 roku[7]
Zabytki
- barokowy kościół Świętej Trójcy
- pałac Zamoyskich z II połowy XVIII wieku, przebudowany, barokowo-klasycystyczny, ruiny oficyny z XVIII w.
- park krajobrazowy z pozostałościami fortyfikacji z XVI wieku
- synagoga w Bieżuniu
- Muzeum Małego Miasta przy rynku
- pozostałości domu poety Stefana Gołębiowskiego
- ruiny młyna wodnego na rzece Wkrze
- drewniane domy
Komunikacja
W mieście zbiegają się drogi wojewódzkie:
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-09-14] .
- ↑ Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
- ↑ Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego, z wyrażeniem ich położenia i ludności, alfabetycznie ułożona w Biórze Kommissyi Rządowéy Spraw Wewnętrznych i Policyi. T. 1 : A-Ł, Warszawa 1827, s. 23.
- ↑ a b ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 13 grudnia 1993 r. w sprawie nadania niektórym miejscowościom statusu miasta. [online], www.prawo.pl, 1993 .
- ↑ a b Nowe miasta - Archiwum Rzeczpospolitej [online], archiwum.rp.pl [dostęp 2020-07-01] .
- ↑ Tomasz Chludziński, Janusz Żmudziński "Mazowsze, mały przewodnik" Wyd. Sport i Turystyka Warszawa 1978 s. 99
- ↑ Bieżuń w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-06-24] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
Linki zewnętrzne
- Miasto i gmina Bieżuń
- BIP Miasto i gmina Bieżuń
- Historia Żydów w Bieżuniu na portalu Wirtualny Sztetl
- Bieżuń, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 224 .