La Scala
Nieprawidłowe parametry: {45|28|04|N|9|11|19|E|region:IT_type:landmark}
Teatro alla Scala – najsłynniejsza scena operowa w Mediolanie i na świecie. Gmach teatru zaprojektował w latach 1776-1778 architekt Giuseppe Piermarini. Na podstawie jego planów, w ciągu zaledwie dwóch lat powstał gmach z klasycystyczną fasadą i piękną widownią. W teatrze mieściło się ponad 3000 widzów, iluminowany był tysiącem świec, posiadał 5 wieńców lóż, z których każda była inna. Nazwa "Teatro alla Scala" pochodzi od nazwiska księżnej Reginy della Scala, żony księcia Bernabo Viscontiego, fundatora kościoła Santa Maria alla Scala zbudowanego w XIV wieku, który stał niegdyś na placu budowy nowego gmachu opery. Przedstawienie inauguracyjne (opera Salieriego L'Europa riconosciuta) odbyło się 3 sierpnia 1778 roku. Poczynając od końca XVIII wieku La Scala odgrywa rolę centrum sztuki operowej o znaczeniu międzynarodowym.
La Scala jest piątym wielkim budynkiem operowym, jaki został wybudowany w XVIII wieku we Włoszech.
Wiele wybitnych oper włoskich powstało z przeznaczeniem do wykonania na tej scenie, m.in. dzieła operowe takie jak "Turek we Włoszech" Rossiniego, "Norma" Belliniego, "Lucrezia Borgia" Donizettiego, "Madama Butterfly", "Turandot"Pucciniego, "Mefistofeles" Arrigo Boito i "Nabucco", "Otello", "Falstaff" największego włoskiego kompozytora Giuseppe Verdiego).
W latach 2000-2004 przeprowadzono prace renowacyjne pod nadzorem Maria Botty, całość kosztowała 61,5 milionów euro. W czasie tych prac wzniesiono wysoką na 38 metrów wieżę sięgającą dodatkowo 16 metrów w głąb, a także dobudówkę w kształcie elipsy. 7 grudnia 2004 roku odbył się wieczór galowy zorganizowany z okazji ponownego otwarcia gmachu po zakończeniu prac renowacyjnych, w gali wzięło udział 2 tysiące osób, które nierzadko płaciły ponad 2 tys. euro za bilet.
