(2060) Chiron
| |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
18 października 1977 |
| Numer kolejny |
2060 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Przynależność obiektu |
|
| Półoś wielka |
13,7086 au |
| Mimośród |
0,3791 |
| Peryhelium |
8,5115 au |
| Aphelium |
18,9057 au |
| Okres obiegu wokół Słońca |
50 lat 276 dni 12 godzin |
| Średnia prędkość |
7,75 km/s |
| Inklinacja |
6,93° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica |
ok. 166 km |
| Masa |
2,4-3,0 × 1018 kg |
| Średnia gęstość |
2,0? g/cm3 |
| Okres obrotu |
(5 h 55 min) h |
| Albedo |
0,10? |
| Jasność absolutna |
6,5m |
| Typ spektralny | |
| Średnia temperatura powierzchni |
~75 K |
2060 Chiron – planetoida krążąca pomiędzy Saturnem i Uranem. Planetoidy takie zwane są też centaurami. Chiron ma średnicę pomiędzy 148 a 208 km, krąży w średniej odległości 13,71 j.a. od Słońca. Został odkryty 18 października 1977 przez Charlesa Kowala w obserwatorium astronomicznym na Mount Palomar. Nazwa planetoidy pochodzi od Chirona, jednego z najbardziej znanych centaurów w mitologii greckiej.
Astronomowie snują także przypuszczenia, że Chiron może być kometą, gdyż obserwowano u niego coś, co można uznać za komę kometarną, która powstała w wyniku wybuchów gazu na jego powierzchni (zjawisko to związane jest z podnoszeniem się temperatury wskutek działania promieni słonecznych). Oficjalne oznaczenie Chirona jako komety to 95P/Chiron.