Minos Kokkinakis
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
handlowiec |
Minos Kokkinakis (gr. Μίνως Κοκκινάκης, ur. 25 stycznia 1919, Sitia, Kreta Grecja, zm. 28 stycznia 1999 tamże) – grecki działacz religijny Świadek Jehowy (były wyznawca Greckiego Kościoła Prawosławnego), który prowadził kampanię w celu zniesienia zakazu prozelityzmu w Grecji, traktowanego przez prawo greckie jako przestępstwo. Łącznie od roku 1938 Kokkinakis był przeszło 60 razy aresztowany, 18 razy stawał przed greckimi sądami i spędził ponad 6 lat w więzieniu za prozelityzm[1].
Życiorys
Kokkinakis, z zawodu handlowiec, został Świadkiem Jehowy w 1936 roku. W 1938 roku został pierwszym Świadkiem Jehowy w Grecji, aresztowanym za naruszenie prawa zakazującego prozelityzmu, które właśnie zostało wprowadzone w tym kraju przez rząd dyktatora Metaksasa. Na mocy tego prawa w latach 1938–1992 aresztowano Świadków Jehowy 19 147 razy[1]. .
W roku 1938 Kokkinakis bez żadnego procesu został zesłany na 13 miesięcy na wyspę Amorgos, na Morzu Egejskim. W roku 1939 skazano go dwukrotnie – za każdym razem na dwa i pół miesiąca. W roku 1940 Kokkinakisa wywieziono na sześć miesięcy na wyspę Melos. W następnym roku, ponad 18 miesięcy spędził w wojskowym więzieniu w Atenach. W roku 1949 Minosa Kokkinakisa zesłano na wyspę Makronisos. W latach 50., był aresztowany sześć razy, w więzieniu spędził 10 miesięcy. W następnej dekadzie aresztowano go cztery razy i skazano w sumie na osiem miesięcy. 20 marca 1986 roku Sąd Karny w Lasithi na Krecie rozpatrzył sprawę Kokkinakisów (Minosa i jego żony) i orzekł, iż dopuścili się prozelityzmu. Oboje zostali skazani na 4 miesiące więzienia. Kokkinakisowie odwołali się do Sądu Apelacyjnego na Krecie. 17 marca 1987 roku sąd ten uniewinnił żonę Kokkinakisa, ale utrzymał w mocy jego wyrok, obniżając go do 3 miesięcy więzienia. Minos Kokkinakis odwołał się do Sądu Kasacyjnego – Sądu Najwyższego Grecji. Jednak 22 kwietnia 1988 roku wniosek o apelację został oddalony. 22 sierpnia 1988 roku Kokkinakis zwrócił się o pomoc do Europejskiej Komisji Praw Człowieka. 21 lutego 1992 roku jego prośbę uznano za uzasadnioną i przedłożono ją Europejskiemu Trybunałowi Praw Człowieka. Rozprawa odbyła się 25 listopada 1992 roku[2].
W dniu 25 maja 1993 roku Europejski Trybunał Praw Człowieka uznał, że obywatel Grecji ma prawo mówić drugim o swych poglądach religijnych. Trybunał ten orzekł, iż rząd Grecji pogwałcił prawo Kokkinakisa do wolności wyznania, i zasądził mu odszkodowanie w wysokości 400 tys. drachm[2] (ok. 14 400 dolarów). W uzasadnieniu wyroku stwierdzono, że Świadkowie Jehowy rzeczywiście są znaną religią oraz Religia stanowi część‚ stale odnawianego nurtu myśli ludzkiej i nie do pomyślenia jest, by została wyłączona z publicznej dyskusji.
Wyrok ten, był często cytowany w podobnych przypadkach dot. prozelityzmu w Grecji, co doprowadziło do zmiany sytuacji prawnej nie tylko Świadków Jehowy, ale też członków wyznań zielonoświątkowych, a nawet buddyjskich. Po raz pierwszy ETPC uznał jakieś państwo za winne pogwałcenia prawa do wolności wyznania [1].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c Watchtower, Wspomnienie 50-letniej batalii o prawo do głoszenia [online], jw.org, 7 stycznia 2019 .
- ↑ a b KOKKINAKIS v. GREECE, European Court of Human Rights, Strasbourg 1993 (ang.).
Bibliografia
- KOKKINAKIS v. GREECE, European Court of Human Rights, Strasbourg 1993 [dostęp 2013-07-22] (ang.).
- Felix Corley. Obituary: Minos Kokkinakis. „The Independent”, 10 marca 1999. [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04]. (ang.).
- „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy” 1 grudnia 1998 s. 19-22; 1 września 1993, ss. 27–31
- Rocznik Świadków Jehowy 1994 ss. 67, 68, 82, 83, 108, 110
- „Przebudźcie się!” 8 marca 1996, s. 21
- ‛Składajmy dokładne świadectwo o Królestwie Bożym’ s. 200
- Watchtower: Świadkowie Jehowy – historia żywej wiary, część 2: Niech zajaśnieje światło. jw.org, 2011. [dostęp 2015-12-18]. (pol.).
- Human Rights Watch World Report 2000 – Greece. Human Rights Watch, 1 grudnia 1999. [dostęp 22 lipca 2013]. (ang.).
- Christian Jehovah’s Witnesses of Greece. Center for Documentation and Information on Minorities in Europe – Southeast Europe, wrzesień 2002. [dostęp 22 lipca 2013]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-09)]. (ang.).
- Μπάμπη Ανδρεόπουλου: Μπάμπης Ανδρεόπουλος Οι ελληνικές υποθέσεις των Χριστιανών Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Στρασβούργο – Επωνύμως – δικαιωματικά! τεύχος 7, Οκτώβριος 2000. październik 2000. [dostęp 22 lipca 2013]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-26)]. (gr.).