Anatolij Tymoszczuk
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Anatolij Ołeksandrowycz Tymoszczuk | ||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
181 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub |
Zenit Petersburg (asystent) | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Anatolij Ołeksandrowycz Tymoszczuk, ukr. Анатолій Олександрович Тимощук (ur. 30 marca 1979 w Łucku) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji pomocnika, reprezentant Ukrainy.
Kariera piłkarska
Kariera klubowa
Wychowanek klubu Wołyń Łuck, w składzie którego 10 września 1995 debiutował w Mistrzostwach Ukrainy. Pierwszy trener Wołodymyr Bajsarowycz. Po dwóch sezonach zimą 1998 przeniósł się do Szachtara Donieck. Na początku 2002 został kapitanem drużyny.
W sierpniu 2006 roku, Tymoszczuk wraz z Szachtarem dwukrotnie zmierzył się z Legią Warszawa w eliminacjach do Ligi Mistrzów. Szachtar wygrał w pierwszym meczu 1:0, a w rewanżu zwycięstwo 3:2 dało awans Ukraińcom.
27 lutego 2007 roku, kapitan Szachtara przeszedł do rosyjskiego Zenitu Petersburg za 30 milionów dolarów. Już na początku kariery w tym klubie otrzymał opaskę kapitana.
29 sierpnia 2008 roku wraz ze swoją drużyną klubową zdobył Superpuchar Europy, pokonując Manchester United 2:1. Na swoim koncie ma również triumf w Pucharze UEFA i jeden tytuł mistrza Rosji.
Od lipca 2009 roku Tymoszczuk był graczem Bayernu Monachium. Po zdobyciu z klubem Ligi Mistrzów w 2013 roku jako wolny agent odszedł z Bayernu i powrócił do Zenitu Petersburg podpisując z rosyjskim klubem dwuletni kontrakt[1]. Grał z numerem 44[2]. Po wygaśnięciu kontraktu latem 2015 opuścił Zenit[3]. 5 lipca 2015 podpisał półtoraroczny kontrakt z Kajratem Ałmaty[4][5][6]. W listopadzie 2016 po wygaśnięciu kontraktu opuścił Kajrat[7].
Kariera reprezentacyjna
26 marca 2000 roku debiutował w reprezentacji Ukrainy w meczu towarzyskim z Bułgarią (1:0), grając do 61 min, kiedy był zmieniony.
22 grudnia 2005 roku Anatolij wziął udział w Meczu Przeciwko Ubóstwu, który odbył się na LTU Arena w Düsseldorfie w Niemczech. Wówczas to zespół przyjaciół Zidane’a, w którym grał Tymoszczuk, pokonał drużynę przyjaciół Ronaldo 4:2.
Doświadczony zawodnik wziął udział w Mistrzostwach Świata 2006 w Niemczech, gdzie z zespołem Ukrainy doszedł do przegranego 0:3 ćwierćfinału z Włochami.
11 października 2010 roku Tymoszczuk rozegrał swój setny mecz reprezentacyjny w meczu z Brazylią (0:2)[8]. Jest drugim po Szewczence ukraińskim piłkarzem, któremu udało się zaliczyć 100 występów, za co otrzymał nagrodę od UEFA[9]
Tymoszczuk zagrał we wszystkich trzech meczach fazy grupowej na Euro 2012. W ostatnim meczu z Anglią wyszedł w podstawowej jedenastce z opaską kapitana.
Sukcesy i odznaczenia
Sukcesy klubowe
- mistrz Ukrainy (3x): 2002, 2005, 2006
- wicemistrz Ukrainy (7x): 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2003, 2004, 2007
- zdobywca Pucharu Ukrainy (4x): 1997, 2001, 2002, 2004
- finalista Pucharu Ukrainy (2x): 2003, 2007
- zdobywca Superpucharu Ukrainy: 2005
- finalista Superpucharu Ukrainy (3x): 2004, 2006, 2007
- zdobywca Pucharu Pierwogo Kanału: 2006
- mistrz Rosji: 2007, 2015
- wicemistrz Rosji: 2014
- zdobywca Superpucharu Rosji: 2008
- zdobywca Pucharu UEFA: 2008
- zdobywca Superpucharu Europy: 2008
- mistrz Niemiec (2×): 2010, 2013
- wicemistrz Niemiec: 2012
- zdobywca Pucharu Niemiec (2×): 2010, 2013
- zdobywca Superpuchar Niemiec (2×): 2010, 2012
- finalista Ligi Mistrzów UEFA (2×): 2010, 2012
- zdobywca Ligi Mistrzów UEFA: 2013
- wicemistrz Kazachstanu (2x): 2015, 2016
- zdobywca Pucharu Kazachstanu: 2015
- finalista Pucharu Kazachstanu 2016
- zdobywca Superpucharu Kazachstanu: 2016
Sukcesy reprezentacyjne
- ćwierćfinalista Mistrzostw Świata: 2006
Sukcesy indywidualne
- najlepszy piłkarz Ukrainy: 2006, 2007
- najlepszy piłkarz Mistrzostw Rosji według Sport-Ekspress: 2007
- wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy Mistrzostw Rosji: 2007, 2008
Odznaczenia
- tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu Ukrainy: 2005[10]
- tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu Rosji: 2008[11]
- tytuł Zasłużonego Pracownika Kultury Fizycznej i Sportu Ukrainy: 2008[12]
- Order „Za odwagę” III klasy: 2006[13]
- Honorowy obywatel miasta Łuck: 2008[14]
Kontrowersje
Po agresji Rosji na Ukrainę w lutym 2022 roku jedyną reakcją Tymoszczuka było oświadczenie, że z powodu nałożonych na Rosję sankcji nie będzie w stanie płacić alimentów na swoje dwie córki[15].
Jego postawa wzbudziła na Ukrainie wiele krytyki. Ostatecznie Ukrajinśka asociacija futbołu pozbawiła Tymoszczuka:
- licencji trenerskiej nabytej w UAF,
- wszelkich nagród i tytułów honorowych,
- wszystkich tytułów i medali za mistrzostwo, Puchar i Superpuchar Ukrainy,
- wykluczył Tymoszczuka z oficjalnego rejestru piłkarzy kadry narodowej,
- dożywotnio zabronił mu prowadzenia jakiejkolwiek działalności piłkarskiej w Ukrainie[16].
Były agent Tymoszczuka przedstawił dokumenty mogące potwierdzać, że piłkarz był agentem rosyjskiej Federalnej Służby Bezpieczeństwa (FSB)[17].
Przypisy
- ↑ Тимощук согласовал условия контракт с „Зенитом” – UA-Футбол.
- ↑ Тимощук и Аршавин выбрали игровые номера. fc-zenit.ru, 2013-06-27. [dostęp 2013-06-27]. (ros.).
- ↑ Тимощук покидает Зенит – UA-Football.
- ↑ Тимощук – игрок «Кайрата». fckairat.kz, 2015-07-05. [dostęp 2015-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-08)]. (ros.).
- ↑ Тимощук стал игроком «Кайрата». sports.kz, 2015-07-05. [dostęp 2015-07-09]. (ros.).
- ↑ Официально: Тимощук – игрок Кайрата. UA-Футбол, 2015-07-05. [dostęp 2015-07-05]. (ros.).
- ↑ Тимощук залишає Кайрат. UA-Футбол, 2016-11-20. [dostęp 2016-11-20]. (ukr.).
- ↑ UA-Футбол. Carpe diem. Анатолий Тимощук – второй „сотник” сборной Украины.
- ↑ UA-Футбол. Carpe diem. Шевченко и Тимощук получат награды УЕФА.
- ↑ Сборная Украины: по заслугам!
- ↑ Министерство спорта, туризма и молодежной политики РФ | Новости [online], gov.ru [dostęp 2021-01-21] [zarchiwizowane z adresu 2009-01-30].
- ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 512/2008 – Офіційне представництво Президента України.
- ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 697/2006 – Офіційне представництво Президента України.
- ↑ Тимощук стал Почетным гражданином Луцка.
- ↑ https://sport.onet.pl/pilka-nozna/w-ukrainie-byl-legenda-po-wybuchu-wojny-zostal-znienawidzony/71ggj4y
- ↑ https://www.onet.pl/sport/onetsport/szok-w-ukrainie-ostra-reakcja-na-zachowanie-legendy-sa-tez-podejrzenia-o-szpiegostwo/wkjnms7,d87b6cc4
- ↑ https://www.onet.pl/sport/onetsport/szok-w-ukrainie-ostra-reakcja-na-zachowanie-legendy-sa-tez-podejrzenia-o-szpiegostwo/wkjnms7,d87b6cc4
Bibliografia
- A. Tymoshchuk, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-01].
- Anatolij Tymoszczuk w bazie Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej (ukr.)
- Szablon:Ukr-football
- Anatolij Tymoszczuk w bazie Allplayers.in.ua (ukr.)
- Anatolij Tymoszczuk w bazie Kopanyi-myach.info (ukr. • ang. • ros.)
- Anatolij Tymoszczuk w bazie Football Facts (ros.)
- Anatolij Tymoszczuk w bazie National Football Teams (ang.)
- Anatoliy Tymoshchuk, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-21].
|
|
|
- Urodzeni w 1979
- Ludzie urodzeni w Łucku
- Reprezentanci Ukrainy w piłce nożnej
- Piłkarze Wołyni Łuck
- Piłkarze Szachtara Donieck
- Piłkarze Zenitu Petersburg
- Piłkarze Bayernu Monachium
- Piłkarze Kajratu Ałmaty
- Zdobywcy Pucharu Europy i Ligi Mistrzów
- Uczestnicy Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2006
- Uczestnicy Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2012
- Uczestnicy Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2016
- Piłkarze ze 100 i więcej występami w reprezentacji
- Odznaczeni Orderem „Za odwagę” (Ukraina)