Język nias
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
770 tys. (2000) | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-2 | nia | ||
| ISO 639-3 | nia | ||
| IETF | nia | ||
| Glottolog | nias1242 | ||
| Ethnologue | nia | ||
| BPS | 0025 5 | ||
| WALS | nia | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język nias (Li Niha) – język austronezyjski używany w Indonezji na wyspie Nias, w archipelagu Batu oraz na Sumatrze[1]. Jest głównym językiem grupy etnicznej Nias[2].
Według danych z 2000 roku posługuje się nim ok. 770 tys. osób. Dzieli się na pięć dialektów, przy czym funkcję lingua franca pełni dialekt północny, uchodzący za bardziej prestiżowy. W użyciu jest także język indonezyjski[1].
Ze względu na swoją izolację geograficzną jest dość odrębny od pozostałych języków austronezyjskich[2]. Jego najbliższymi krewnymi są najprawdopodobniej języki batackie oraz język mentawai[3]. Wskazuje się także na jego bliski związek z językiem sikule[4][5].
Sporządzono opis jego gramatyki. Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1]. W języku nias swoje publikacje wydają Świadkowie Jehowy[6].
Przypisy
- ↑ a b c M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Nias, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 19, Dallas: SIL International, 2016 [dostęp 2020-02-20] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-03] (ang.).
- ↑ a b Niasans. W: James B. Minahan: Ethnic Groups of South Asia and the Pacific: An Encyclopedia: An Encyclopedia. Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2012. ISBN 978-1-59884-660-7. OCLC 819572006. [dostęp 2021-08-23]. (ang.).
- ↑ Niasans. W: Timothy L. Gall, Jeneen Hobby: Worldmark Encyclopedia of Cultures and Daily Life. Wyd. 2. Farmington Hills, Michigan: Gale, 2009, s. 738. ISBN 978-1-4144-4892-3. OCLC 388481759. (ang.).
- ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Sikule, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Nias-Sikule. Glottolog 4.6. [dostęp 2022-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-28)]. (ang.).
- ↑ Watchtower, Biblioteka (j. nias) [online], jw.org [dostęp 2022-08-28].