Przejdź do zawartości

V1400 Centauri

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Szczureq (dyskusja | edycje) o 14:33, 6 sie 2024. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
V1400 Centauri
Ilustracja
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Centaur

Rektascensja

14h 07m 47,930s[1]

Deklinacja

−39° 45′ 42,77″[1]

Paralaksa (π)

0,007235 ± 0,000014[1]

Odległość

450,80 ± 0,87 ly
138,22 ± 0,27 pc

Wielkość obserwowana
(pasmo V)

12,31 ± 0,03m[1]

Ruch własny (RA)

−23,108 ± 0,015[1]

Ruch własny (DEC)

−21,048 ± 0,017[1]

Prędkość radialna

5,904 ± 0,151[1]

Charakterystyka fizyczna
Typ widmowy

K5 IV(e)Li[2]

Masa

0,95 ± 0,10[2] M

Promień

1,0661 +0,0062−0,0139[3] R

Metaliczność [Fe/H]

−0,193 +0,045−0,042[3]

Wielkość absolutna

6,61 ± 0,03m[a]

Jasność

0,3431 +0,0067−0,0064[3]

Prędkość obrotu

14,6 ± 0,4[2]

Wiek

16 mln lat[4]

Temperatura

4343 +24−29[3] K

Alternatywne oznaczenia
2MASS: J14074792-3945427
1SWASP J140747.93-394542.6, ASAS J140748-3945.7

V1400 Centauri (1SWASP J140747.93-394542.6[b]) – gwiazda w gwiazdozbiorze Centaura, położona w odległości około 450 lat świetlnych od Słońca. W 2007 roku została zaćmiona przez swobodny obiekt, który podejrzewano o bycie planetą z pierścieniami.

Charakterystyka

Gwiazda jest znaczne młodsza od Słońca i jeszcze nie weszła na ciąg główny; jej wiek szacowany jest na 16 milionów lat[4]. Ma ona temperaturę ok. 4340 K, promień ok. 1,1 promienia Słońca[3] i masę ok. 0,95 masy Słońca[2]. Jako gwiazda zmienna nosi oznaczenie V1400 Centauri[1].

Zaćmienie z 2007 roku

Krzywa blasku gwiazdy podczas zaćmienia z 2007 roku.

W 2007 roku zostało zaobserwowane zaćmienie tej gwiazdy. Krzywa blasku 1SWASP J140747 była niezmiernie skomplikowana, ale dosyć symetryczna i przypominała krzywą blasku innej gwiazdy, EE Cephei, która jest otoczona grubym dyskiem protoplanetarnym. Obserwowane przejście tego obiektu przed tarczą gwiazdy trwało 54 dni, w niektórych momentach przesłonięte było do 95% światła emitowanego przez gwiazdę. Badanie opublikowane w 2012 roku wykazywało, że tajemniczy zaćmiewający obiekt okrąża gwiazdę i, podobnie jak Saturn, posiada pierścienie z licznymi przerwami. Jego natura nie była określona, mogła to być masywna planeta, brązowy karzeł, a nawet niewielka gwiazda o małej masie[4]. Obiekt ten został żartobliwie określony jako „Saturn na sterydach” (ang. „Saturn on steroids”) z racji olbrzymich rozmiarów postulowanego systemu pierścieni[5].

Jeżeli zaćmiewający obiekt istotnie był planetą, to zaćmienia gwiazdy powinny się okresowo powtarzać. Ponownego zaćmienia gwiazdy jednak nie zaobserwowano, a analizy archiwalnych płyt fotograficznych nie wykazały wystąpienia podobnego zjawiska od 1890 roku, co mocno sugeruje, że było to zjawisko jednorazowe, wywołane przez niezwiązany grawitacyjnie obiekt[2]. Dodatkowe wątpliwości budziły analizy stabilności postulowanego układu pierścieni planetarnych[6]. Obserwacje z użyciem radioteleskopów ALMA i instrumentu NACO na VLT odnalazły w pobliżu gwiazdy obiekt, który może odpowiadać za zaćmienie. Jest to obiekt podgwiazdowy, otoczony przez dysk pyłowy, który od czasu zaćmienia przemieszczał się ze stałą prędkością względem V1400 Cen, co przeczy powiązaniu grawitacyjnemu (chociaż nie można wykluczyć, że zaobserwowano galaktykę tła)[6].

Zobacz też

  • Epsilon Aurigae - gwiazda zaćmiewana przez towarzyszkę z masywnym dyskiem

Uwagi

  1. Wartość obliczona na podstawie wielkości obserwowanej i paralaksy.
  2. Oznaczenie gwiazdy określa jej położenie na niebie przy pomocy współrzędnych astronomicznych.

Przypisy

  1. a b c d e f g h V1400 Centauri w bazie SIMBAD (ang.) [dostęp 2024-08-06].
  2. a b c d e R.T. Mentel i inni, Constraining the period of the ringed secondary companion to the young star J1407 with photographic plates, „Astronomy and Astrophysics”, 619, 2018, s. 7, DOI10.1051/0004-6361/201834004, Bibcode2018A&A...619A.157M, arXiv:1810.05171, A157 (ang.).
  3. a b c d e A. Vallenari, Gaia, Gaia Data Release 3. Summary of the content and survey properties, „Astronomy and Astrophysics”, 674, 2023, A1, DOI10.1051/0004-6361/202243940, Bibcode2023A&A...674A...1G, arXiv:2208.00211. [wpis w katalogu].
  4. a b c Eric E. Mamajek i inni, Planetary Construction Zones in Occultation: Discovery of an Extrasolar Ring System Transiting a Young Sun-like Star and Future Prospects for Detecting Eclipses by Circumsecondary and Circumplanetary Disks, „The Astrophysical Journal”, 3, 143, 2012, s. 72, DOI10.1088/0004-6256/143/3/72 (ang.).
  5. Peter Iglinski: Scientists Discover a Saturn-like Ring System Eclipsing a Sun-like Star. University of Rochester, 2012-01-11. [dostęp 2012-01-14]. (ang.).
  6. a b M.A. Kenworthy i inni, ALMA and NACO observations towards the young exoring transit system J1407 (V1400 Cen), „Astronomy and Astrophysics”, 633, 2020, s. 6, DOI10.1051/0004-6361/201936141, Bibcode2020A&A...633A.115K, arXiv:1912.03314, A115 (ang.).

Linki zewnętrzne