Przejdź do zawartości

Otto (król Bawarii)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Otto I Wittelsbach
Ilustracja
ilustracja herbu
król Bawarii
Okres

od 13 czerwca 1886
do 5 listopada 1913

Poprzednik

Ludwik II Wittelsbach

Następca

Ludwik III Wittelsbach

Dane biograficzne
Dynastia

Wittelsbachowie

Data urodzenia

27 kwietnia 1848

Data śmierci

11 października 1916

Ojciec

Maksymilian II Wittelsbach

Matka

Maria Fryderyka Hohenzollern

Odznaczenia
Order św. Huberta (Bawaria) Order św. Jerzego (Bawaria) Order Maksymiliana Józefa (Bawaria) Order Zasługi Korony Bawarskiej Order Zasługi św. Michała (Bawaria) Order Królewski Maksymiliana za Naukę i Sztukę Order Zasługi Wojskowej (wojenny, Bawaria) Order Ludwika (Bawaria) Order Złotego Runa (Austria)

Otto I Bawarski, Otto Wilhelm Luitpold Adalbert Waldemar Wittelsbach (ur. 27 kwietnia 1848 w Monachium, zm. 11 października 1916 w zamku Fürstenried) – król Bawarii w latach 1886–1913.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem króla Maksymiliana II i księżniczki pruskiej Marii, młodszym bratem Ludwika II. Imię otrzymał po swoim stryju Ottonie I, królu Grecji.

Wraz z bratem wychowywał się na Zamku Hohenschwangau, położonym w niemieckiej wiosce Hohenschwangau niedaleko Füssen, w południowo-zachodniej Bawarii. W latach 1853–1863 wakacje i ferie letnie spędzał w królewskiej willi ojca, w Berchtesgaden[1]. 27 kwietnia 1863 został promowany do stopnia porucznika, a 1 marca 1864 rozpoczął edukację wojskową w korpusie kadetów. 27 kwietnia 1866 roku awansowany do stopnia kapitana służył w królewsko-bawarskim regimencie piechoty.

Otto I Bawarski

Książę Otto reprezentował swojego brata Ludwika 18 stycznia 1871 roku na uroczystości koronacji króla Prus Wilhelma Hohenzollerna na cesarza niemieckiego, sam Ludwik odmówił wzięcia udziału w uroczystości. Otto mocno skrytykował ceremonię w liście do brata.

Otto został królem Bawarii po śmierci brata w 1886 roku, jednak nigdy naprawdę nie rządził, a nawet nie do końca był świadomy, że jest królem. Podobnie jak brat, cierpiał na porfirię odziedziczoną po matce; był także chory psychicznie. Został oficjalnie uznany za niepoczytalnego w 1875 roku. Był trzymany w odosobnieniu i pod nadzorem lekarzy aż do swojej śmierci. Krajem rządził regent, którym był stryj Ottona i Ludwika Luitpold Bawarski, a następnie jego syn Ludwik (późniejszy król Ludwik III).

4 listopada 1913 roku konstytucja Bawarii została zmieniona – dodano klauzulę mówiącą, że gdyby regencja z powodu choroby lub nieumiejętności króla trwała przez dziesięć lat i nie byłoby żadnych szans, że król kiedykolwiek będzie zdolny panować – wtedy regent może ogłosić koniec regencji i sam się koronować. Już następnego dnia Otto został pozbawiony korony przez księcia regenta Ludwika. 6 listopada parlament bawarski uchwalił zmianę króla i Ludwikowi złożył przysięgę na konstytucję. Otto dostał natomiast pozwolenie na zachowanie swojego tytułu i wszystkich honorów z nim związanych do czasu śmierci.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Genealogia

[edytuj | edytuj kod]
Prapradziadkowie

Fryderyk Michał Wittelsbach
(1724–1767)
∞1746
Maria Franciszka Wittelsbach
(1724–1794)

Jerzy Wilhelm z Hesji-Darmstadt
(1722–1782)
∞1748
Maria z Leiningen-Dagsburg-Falkenburg
(1729–1818)

Ernest Fryderyk III Wettyn
(1727–1780)
∞1758
Ernestyna Augusta Wettyn
(1740–1786)

wielki książę
Karol II Mecklenburg-Strelitz
(1741–1816)
∞ 1768
Fryderyka Karolina z Hesji-Darmstadt
(1752–1782)

August Wilhelm Hohenzollern
(1722–1758)
∞1742
Ludwika Amalia z Brunszwiku-Lüneburga
(1722–1780)

landgraf Hesji-Darmstad
Ludwik IX
(1719–1790)
∞1741
Karolina Wittelsbach (Pfalz-Zweibrücken)
(1721–1774)

landgraf Hesji-Homburg
Fryderyk IV
(1724–1751)
∞1746
Ulrika Solms-Braunfels
(1731–1792)

Pradziadkowie

król Bawarii
Maksymilian I Józef Wittelsbach
(1756–1825)
∞1785
Augusta Wilhelmina z Hesji-Darmstadt
(1765–1796)

Fryderyk Wettyn
(1763–1834)
∞1785
Charlotta z Mecklemburgii-Strelitz
(1769–1818)

król Prus
Fryderyk Wilhelm II Hohenzollern
(1744–1797)
∞1769
Fryderyka Luiza z Hesji-Darmstadt
(1751–1805)

Karolina z Hesji-Darmstadt
(1746–1821)
∞1768
landgraf Hesji-Homburg
Fryderyk V
(1748–1820)

Dziadkowie

król Bawarii
Ludwik I Wittelsbach
(1786–1868)
∞1810
Teresa Wettyn
(1792–1854)

Wilhelm Hohenzollern
(1783–1851)
∞1804
Maria Anna Amalie z Hesji-Homburga
(1785–1846)

Rodzice

król Bawarii
Maksymilian II Wittelsbach
(1811–1864)
∞1842
Maria Fryderyka Hohenzollern
(1825–1889)

Otto Wittelsbach (1848–1916), król Bawarii

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Walter Flemmer, Stationen eines Märchenkönigs. Orte und Landschaften König Ludwigs II. In: Georg Jenal unter Mitarbeit von Stephanie Haarländer (Hrsg.): Gegenwart in Vergangenheit. Beiträge zur Kultur und Geschichte der Neueren und Neuesten Zeit. Festgabe für Friedrich Prinz zu seinem 65. Geburtstag, München 1993, s. 419.
  2. a b c d e f g h Hof- und Staatshandbuch des Königreichs Bayern. Monachium: 1908, s. 6, 10, 15, 16, 30, 117, 119, 120. (niem.).

Najważniejsza literatura

[edytuj | edytuj kod]
  • Cajetan von Aretin, Die Erbschaft des Königs Otto von Bayern. Höfische Politik und Wittelsbacher Vermögensrechte 1916 bis 1922. Beck, München 2006, ISBN 3-406-10745-1 (Schriftenreihe zur bayerischen Landesgeschichte 149), (Zugleich: München, Univ., Diss., 2006).
  • Heinz Häfner, Ein König wird beseitigt. Ludwig II von Bayern. C. H. Beck Verlag, München 2008, ISBN 978-3-406-56888-6, s. 330ff.
  • Arndt Richter: Die Geisteskrankheit der bayerischen Könige Ludwig II. und Otto. Eine interdisziplinäre Studie mittels Genealogie, Genetik und Statistik. Degener & Co., Neustadt an der Aisch, 1997, ISBN 3-7686-5111-8.
  • Alfons Schweiggert, Schattenkönig. Otto, der Bruder König Ludwig II. von Bayern, ein Lebensbild. Ehrenwirth, München 1992, ISBN 3-431-03192-7.
  • Jean des Cars, Ludwik II Bawarski. Król rażony szaleństwem, PIW, Warszawa 1997, ISBN 83-06-026618-7.