Przejdź do zawartości

Tour de France 2005

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tour de France 2005
2004 2006
Ilustracja
Trasa Tour de France 2005
Data

2–24 lipca 2005

Etapów

21

Dystans

3592 km

Czas zwycięzcy

86h 15' 02" (41,654 km/h)

Zgłoszenia

189 kolarzy

Ukończyło wyścig

155 kolarzy

Podium
Pierwsze miejsce

Stany Zjednoczone Lance Armstrong (anulowano)

Drugie miejsce

Włochy Ivan Basso

Trzecie miejsce

Niemcy Jan Ullrich (anulowano)

Pozostałe klasyfikacje
Górska

Dania Michael Rasmussen

Punktowa

Norwegia Thor Hushovd

Młodzieżowa

Ukraina Jarosław Popowycz

Najaktywniejszych

Hiszpania Óscar Pereiro

Drużynowa

Niemcy T-Mobile Team

Strona internetowa
Kolarze na trasie do Gérardmer

92. Tour de France rozpoczął się 2 lipca 2005 w belgijskim Liège, a zakończył 24 lipca 2005 w Paryżu. Wyścig składał się z 21 etapów, w tym 8 płaskich, 5 pagórkowatych, 5 górskich i 3 etapów jazdy na czas. Cała trasa liczyła 3592 km. Rywalizację rozpoczęło 189 kolarzy z 21 grup zawodowych.

Klasyfikacje

[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikację generalną wygrał po raz siódmy z rzędu Amerykanin Lance Armstrong, wyprzedzając Włocha Ivana Basso i Niemca Jana Ullricha. Do czasu dyskwalifikacji Amerykanin był pierwszym kolarzem w historii, który siedmiokrotnie wygrywał Wielką Pętlę. Norweg Thor Hushovd wygrał klasyfikację punktową, Duńczyk Michael Rasmussen wygrał klasyfikację górską, a Ukrainiec Jarosław Popowycz był najlepszy w klasyfikacji młodzieżowej. Najaktywniejszym kolarzem został Hiszpan Óscar Pereiro[1]. W klasyfikacji drużynowej najlepsza była niemiecka drużyna T-Mobile Team. W 2012 roku wynik Ullricha został anulowany.

Doping

[edytuj | edytuj kod]

Przed rozpoczęciem 11. etapu aresztowany został Włoch Dario Frigo po tym, jak policja znalazła erytropoetynę (EPO) w samochodzie jego żony[2]

Trzeci kolarz klasyfikacji generalnej, Jan Ullrich za stosowanie dopingu został w 2012 r. pozbawiony wszystkich wyników z lat 2005–2007[3]. Dziewiąty kolarz klasyfikacji generalnej, Amerykanin Levi Leipheimer został w 2012 roku pozbawiony wszystkich wyników z lat 1999–2006 po tym, jak przyznał się do stosowania dopingu[4]. W tym samym roku dwaj kolejni amerykańscy kolarze: George Hincapie i David Zabriskie także zostali pozbawieni wyników za doping. Hincapie utracił wyniki z lat 2004–2006, a Zabriskie z lat 2003–2006[5].

W 2007 r. do stosowania między innymi (EPO) w latach 1991–2006 przyznał się Niemiec Jörg Jaksche z drużyny Liberty Seguros[6].

W 2012 r. Armstrong został dożywotnio zdyskwalifikowany za stosowanie dopingu przez Amerykańską Agencję Antydopingową. Anulowano także wszystkie jego wyniki począwszy od 1 sierpnia 1998 roku[7]. W 2013 roku Armstrong przyznał się do stosowania między innymi EPO, transfuzji krwi, testosteronu i kortyzonu[8]. Mimo to Ullrich stwierdził, że Amerykaninowi powinno się przywrócić wszystkie wyniki, z uwagi na powszechność stosowania dopingu wśród kolarzy w tamtych czasach[9].

Drużyny

[edytuj | edytuj kod]

W tej edycji TdF wzięło udział 21[10] drużyn:

Etap Data Trasa Dystans Zwycięzca
1 2 lipca FromentineNoirmoutier-en-l’Île ITT 19,0 km Stany Zjednoczone David Zabriskie
2 3 lipca ChallansLes Essarts 181,5 km Belgia Tom Boonen
3 4 lipca La ChâtaigneraieTours 212,5 km Belgia Tom Boonen
4 5 lipca ToursBlois TTT 67,5 km Stany Zjednoczone Discovery Channel
5 6 lipca ChambordMontargis 183,0 km Australia Robbie McEwen
6 7 lipca TroyesNancy 199,0 km Włochy Lorenzo Bernucci
7 8 lipca LunévilleNiemcy Karlsruhe 228,5 km Australia Robbie McEwen
8 9 lipca Niemcy PforzheimGérardmer 231,5 km Holandia Pieter Weening
9 10 lipca GérardmerMiluza 171,0 km Dania Michael Rasmussen
11 lipca Dzień przerwy
10 12 lipca GrenobleCourchevel 192,5 km Hiszpania Alejandro Valverde
11 13 lipca CourchevelBriançon 173,0 km Kazachstan Aleksandr Winokurow
12 14 lipca BriançonDigne-les-Bains 187,0 km Francja David Moncoutié
13 15 lipca MiramasMontpellier 173,5 km Australia Robbie McEwen
14 16 lipca AgdeAx 3 Domaines 220,5 km Austria Georg Totschnig
15 17 lipca Lézat-sur-LèzeSaint-Lary-Soulan 205,5 km Stany Zjednoczone George Hincapie
18 lipca Dzień przerwy
16 19 lipca MourenxPau 180,5 km Hiszpania Óscar Pereiro
17 20 lipca PauRevel 239,5 km Włochy Paolo Savoldelli
18 21 lipca AlbiMende 189,0 km Hiszpania Marcos Serrano
19 22 lipca IssoireLe Puy-en-Velay 153,5 km Włochy Giuseppe Guerini
20 23 lipca Saint-Étienne ITT 55,5 km Stany Zjednoczone Lance Armstrong
21 24 lipca Corbeil-EssonnesParyż (Champs-Élysées) 144,5 km Kazachstan Aleksandr Winokurow

Liderzy klasyfikacji po etapach

[edytuj | edytuj kod]
Etap Zwycięzca Klasyfikacja generalna
Klasyfikacja punktowa
Klasyfikacja górska
Klasyfikacja młodzieżowa
Klasyfikacja drużynowa
1 David Zabriskie David Zabriskie David Zabriskie Brak Fabian Cancellara Team CSC
2 Tom Boonen Tom Boonen Thomas Voeckler
3 Tom Boonen Erik Dekker Jarosław Popowycz
4 Discovery Channel Lance Armstrong
5 Robbie McEwen
6 Lorenzo Bernucci Karsten Kroon
7 Robbie McEwen Fabian Wegmann
8 Pieter Weening Michael Rasmussen Władimir Karpiec
9 Michael Rasmussen Jens Voigt
10 Alejandro Valverde Lance Armstrong Alejandro Valverde
11 Aleksandr Winokurow
12 David Moncoutié Thor Hushovd
13 Robbie McEwen Jarosław Popowycz
14 Georg Totschnig T-Mobile Team
15 George Hincapie
16 Óscar Pereiro
17 Paolo Savoldelli Discovery Channel
18 Marcos Serrano T-Mobile Team
18 Giuseppe Guerini
20 Lance Armstrong
21 Aleksandr Winokurow
Klasyfikacja końcowa Lance Armstrong Thor Hushovd Michael Rasmussen Jarosław Popowycz T-Mobile Team

Klasyfikacje końcowe

[edytuj | edytuj kod]
Pozycja Zawodnik Drużyna Czas
1. Stany Zjednoczone Lance Armstrong Discovery Channel 86 h 15' 02"
2. Włochy Ivan Basso CSC +4' 40"
3. Niemcy Jan Ullrich T-Mobile +6' 21"
4. Hiszpania Francisco Mancebo Illes Balears +9' 59"
5. Kazachstan Aleksandr Winokurow T-Mobile +11' 01"
6. Stany Zjednoczone Levi Leipheimer Gerolsteiner +11' 21"
7. Dania Michael Rasmussen Rabobank +11' 33"
8. Australia Cadel Evans Lotto +11' 55"
9. Stany Zjednoczone Floyd Landis Phonak +12' 44"
10. Hiszpania Óscar Pereiro Phonak +16' 04"
Pozycja Zawodnik Drużyna Punkty
1. Norwegia Thor Hushovd Green jersey Crédit Agricole 194
2. Australia Stuart O’Grady Cofidis 182
3. Australia Robbie McEwen Lotto 178
4. Kazachstan Aleksandr Winokurow T-Mobile 158
5. Australia Allan Davis Liberty Seguros 130
Pozycja Zawodnik Drużyna Punkty
1. Dania Michael Rasmussen Rabobank 185
2. Hiszpania Óscar Pereiro Phonak 155
3. Stany Zjednoczone Lance Armstrong Discovery Channel 99
4. Francja Christophe Moreau Crédit Agricole 93
5. Holandia Michael Boogerd Rabobank 90
Pozycja Zawodnik Drużyna Czas
1. Ukraina Jarosław Popowycz Discovery Channel 86 h 34' 04"
2. Kazachstan Andriej Kaszeczkin Crédit Agricole +9' 02"
3. Hiszpania Alberto Contador Liberty Seguros - Würth Team +44' 23"
4. Kazachstan Maksim Iglinski Domina Vacanze +59' 42"
5. Francja Jérôme Pineau Bouygues Telecom +1 h 12' 36"

Klasyfikacja drużynowa

[edytuj | edytuj kod]
Pozycja Drużyna Czas
1. Niemcy T-Mobile 256 h 10' 29"
2. Stany Zjednoczone Discovery Channel +14' 57"
3. Dania CSC +25' 15"
4. Francja Crédit agricole +55' 24"
5. Hiszpania Illes Balears +1 h 06' 09"

Przeciętny uczestnik

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]