Przejdź do zawartości

Aleksander Śnieżko (poeta)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksander Śnieżko
Aleksandr Snežko
Data i miejsce urodzenia

3 lutego 1945
Poszyłajcie

Zawód, zajęcie

literat, poeta

Tytuł naukowy

inżynier

Alma Mater

Ryski Instytut Lotnictwa Cywilnego

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej”

Aleksander Śnieżko (lit. Aleksandr Snežko; ur. 3 lutego 1945 r. w Poszyłajciach[1]) – litewski literat i poeta narodowości polskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył polską szkołę średnią w Bujwidach[2]. W latach 1963–1968 studiował inżynierię lotniczą w Ryskim Instytucie Lotnictwa Cywilnego. Po studiach został skierowany do pracy w Kazachstanie, później pracował na Litwie. Od 1989 roku jest Sekretarzem Sekcji Literatów Polskich przy Związku Pisarzy Litwy, a od 1999 członkiem Związku Literatów Polskich. W 2009 wraz z grupą polskich pisarzy utworzył Republikańskie Stowarzyszenie Literatów Polskich na Litwie. Działa w Stowarzyszeniu Techników i Inżynierów Polskich na Litwie oraz w wileńskim kole Związku Polaków na Litwie.

Dorobek twórczy

[edytuj | edytuj kod]

Wiersze Aleksandra Śnieżki w druku po raz pierwszy ukazały się w 1985 w antologii poetyckiej "Sponad Wilii cichych fal". Autor pisze teksty piosenek dla "Kapeli Wileńskiej", "Kabaretu Wujka Mańka", zespołów estradowych "Drużbanci", "Jagielloni" i in. W jego dorobku są także przekłady z języka rosyjskiego wierszy Władimira Wysockiego "Człowiek za burtą" (1996) i "Płonące żagle" (2013)[3]. Wydał następujące tomiki wierszy:

  • "Ballady i pieśni Ziemi Wileńskiej", Wilno, 1992
  • "Nad Wilią", Warszawa, 1992
  • "W kręgu Wilna", Zielona Góra, 1993
  • "Dom pod Wilnem", Wolno, 1994
  • "Człowiek za burtą", Warszawa, 1996
  • "Wileński Polak", Warszawa, 1998
  • "Wybór wierszy", Wilno, 2000[4]
  • "W zasięgu wzroku", Wilno, 2000
  • "Wilno zaprasza na bal", Koszalin, 2002
  • "Iskry spod pióra", Wilno, 2004
  • "Szukałem cię, Jezu", Wilno, 2013[5]
  • "Równoległe Wszechświaty", Wilno, 2017
  • "Świat w różowych okularach", Wilno, 2017[6]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Henryk Mażul, Iskry spod piór krzesając..., „Tygodnik Wileńszczyzny”.
  2. Kurier Wileński, Gazeta w moim życiu – Aleksander Śnieżko [online], kurierwilenski.lt [dostęp 2020-11-19].
  3. Cztery jubileusze poetów w DKP - Wiadomości Znad Wilii [online], zw.lt, 30 kwietnia 2015 [dostęp 2020-11-19].
  4. Halina Turkiewicz, „Mój ród się znad Wilii wywodzi (o najbardziej wileńskim wśród poetów wileńskich) [online], www.magwil.lt [dostęp 2020-11-19].
  5. Wilnoteka.lt, Poetyckie poszukiwania Boga [online], 29 października 2013.
  6. Krystyna Kamińska, "Świat w różowych okularach" zaprasza [online], 4 sierpnia 2017.
  7. M.P. z 2020 r. poz. 114
  8. Z okazji 11 listopada - Krzyże Zasługi dla działaczy Wileńszczyzny - Wiadomości Znad Wilii [online], zw.lt, 11 listopada 2019 [dostęp 2020-11-19].