ołówek

ołówek (język polski)

ołówek (1.1)

wymowa:

​, IPA: [ɔˈwuvɛk], AS: [ou̯uvek]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) przyrząd służący do pisania, posiada rysik z grafitu, można go zmazywać; zob. też ołówek w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

(1.1) Przed wyjściem do szkoły włożył do piórnika ołówek.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ołówkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

od ołów

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pencil
• chorwacki: (1.1) olovka ż
• czeski: (1.1) tužka ż
• dolnołużycki: (1.1) wołojnik m
• duński: (1.1) blyant w
• esperanto: (1.1) krajono
• francuski: (1.1) crayon m
• hebrajski: (1.1) עיפרון m (iparon)
• hiszpański: (1.1) lápiz m
• islandzki: (1.1) blýantur m
• jidysz: (1.1) בלײַער m (blajer)
• koreański: (1.1) 연필
• niemiecki: (1.1) Bleistift m
• norweski (bokmål): (1.1) blyant m
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• pruski: (1.1) alwinnis m
• rosyjski: (1.1) карандаш m
• suahili: (1.1) penseli
• szwedzki: (1.1) blyertspenna w
• ukraiński: (1.1) олівець m
• włoski: (1.1) matita

źródła: