komandor podporucznik

komandor podporucznik (język polski)

wymowa:

IPA: [kɔ̃ˈmãndɔr ˌpɔtpɔˈruʧ̑ɲik], AS: [kõmãndor potporučʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob.

znaczenia:

związek wyrazów w funkcji rzeczownika rodzaju męskiego

(1.1) stopień oficerski w marynarce wojennej odpowiadający majorowi;zob. też komandor podporucznik w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

zob. komandor + podporucznik

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) lieutenant-commander
• francuski: (1.1) capitaine de corvette m
• hiszpański: (1.1) capitán de corbeta m
• nowogrecki: (1.1) πλωτάρχης m
• włoski: (1.1) capitano di corvetta m

źródła: