er

er (język angielski)

wymowa:

(1.1) IPA: /ɜː/

(2.1) IPA: /ɜː(ɹ)/; wymowa amerykańska

znaczenia:

wykrzyknik

(1.1) bryt. sylaba mająca na celu utrzymanie się przy głosie, kiedy mówca zastanawia się co powiedzieć

czasownik

(2.1) pot. dukać (prawie wyłącznie w zwrocie um and er)

odmiana:

przykłady:

(2.1) He ummed and erred his way through the presentation. → Dukał tak przez całą prezentację.

składnia:

kolokacje:

(2.1) um and er

synonimy:

(1.1) uh

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

er (język duński)

wymowa:

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) forma osobowa czasu teraźniejszego czasownika: være → być (jestem, jesteś, jest, jesteśmy, jesteście, są)

odmiana:

przykłady:

(1.1) Chaufføren er træt. → Kierowca jest zmęczony.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

er (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem przyrostkowy

(1.1) cząstka, oddzielna jednostka

odmiana:

przykłady:

(1.1) sablo — sablero → piasek — ziarnko piasku

(1.1) akvo — akvero → woda — kropla wody

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. ero, ereto, erigo, diserigo, diseriĝo

czas. erigi, diserigi, eriĝi, diseriĝi

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

er (język farerski)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) w formie osobowej (on/ona/ono) jest

odmiana:

przykłady:

(1.1) Hvar er hann? → Gdzie on jest?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

z języku farerskim czasownik być nie posiada bezokolicznika

źródła:

er (język niemiecki)

wymowa:

IPA: /ʔeːɐ̯/ ​, /ʔɛʁ/ ​; ihm /iːm/ ihm; ihn /iːn/ ihn

znaczenia:

zaimek osobowy

(1.1) on

odmiana:

(1.1) er, seiner, ihm, ihn

przykłady:

(1.1) Er kennt meinen Bruder nicht. → On nie zna mojego brata.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: ich • du • sie • es • wir • Ihr

źródła:

er (język norweski (bokmål))

wymowa:

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) forma osobowa czasu teraźniejszego czasownika: være

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

er (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) forma osobowa czasu teraźniejszego czasownika: være

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

er (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

zaimek, forma fleksyjna

(1.1) was, wami, wam; zob. ni → wy

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) eder

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: zaimki w języku szwedzkim

źródła: