خوارزم
وسطی ایشیا دی اک پرانی ریاست جہڑی دریائے جیحوں (آمو دریا) دے طاس چ پھیلی ہوئی سی ۔ ہن ایہہ علاقہ ازبکستان چ شامل اے ۔ پرانے زمانےآں چ ایہہ علاقہ رہتل ( تہذیب) دا اہم مرکز سی ۔ 6ویں صدی قبل مسیح چ اس تے سائرس اعظم دا قبضہ ہوئیا تے چوتھی صدی ق م چ ایہہ خودمختار ہو گئیا ۔ 7ویں صدی عیسوی چ اس تے عرباں نے قبضہ کر لئیا تے ایتھے دے لوکاں نے اسلام قبول کر لئیا ۔ 995ء چ ایہہ علاقہ خوارزمی امیراں دے ہیٹھ متحد ہو گئیا جس دا اراجگھر زرنج شہر سی جہڑا تجارت ، صنعتاں دے نال نال عربی دی تعلیم دا وی اہم مرکز سی ۔ 12ویں صدی عیسوی دے آخیر تک خوارزم نے سلجوقی ترکاں توں آزادی حاصل کر لئی جہڑے عرباں دے بعد اس علاقے حکومت کرن لگے سن ۔ بعد چ اینہاں نے اپلی سلطنت نوں ودھئیا تے 13ویں صدی عیسوی دے شروع چ ایہہ سلطنت بحیرہ خزر ( بحیرہ کیسپیئن یاں بحیرہ قزوین) توں سمرقند تے بخارا تک پھیلی ہوئی سی 1221ء چ چنگیز خان نے اس علاقے تے حملہ کیتا تے راجگھر نوں تباہ برباد کر دتا ۔ 14ویں صدی عیےوی دے آخیر چ امیر تیمور نے خوارزم نوں ملیامیٹ کر دتا ۔ 1505ء چ ازبک اس تے قابض ہو گئے تے خیوا نوں صدر مقام بنا لئیا ۔ اس تھاں اج وی پرانے زمانے دے قلعاں دے کھنڈر ملدے نیں ۔