What do you think?
Rate this book
Cyberpunk girls. Opowiadania.
"Cyberpunk Girls. Opowiadania" to zbiór opowiadań cyberpunkowych polskich autorek. I tych znanych, i docenionych, i tych jeszcze nieodkrytych. Poznaj zawiłe ścieżki wyobraźni cyberpunk girls i wybierz świat dla siebie.
Keira
Pandemia wcale się nie skończyła, ale rozciągnęła w czasie tak bardzo, że nauczyliśmy się z nią żyć, a przynajmniej zbyt szybko nie umierać. Nieustanne obostrzenia, nakazy i zakazy sprawiły, że świat się zmienił. Ale jak? Półżywa po zakażeniu koronawirusem, spłukana, bez jakichkolwiek perspektyw na legalne zatrudnienie czy opiekę medyczną kurierka walczy o każde uderzenie serca.
Rita
Stany Zjednoczone po ataku, inwazji, ekspansji i odparciu obcych Termeszów budujących tajemnicze struktury Kopca. Rita McGee prowadzi śledztwo w sprawie tajemniczych porwań małych dzieci. Tajemniczych, bo dzieci chętnie wychodziły z przedszkola z fałszywym opiekunem. By dotrzeć do przestępcy, policjantka będzie musiała skorzystać z pomocy soreniczki, wykorzystującej technologię obcych.
Tyana
Świat, w którym każdy nosi maskę. Dosłownie. Tyana w króliczej masce jest kurierką, najczęściej przekazuje informacje, sama będąc ich nośnikiem. Pewnego dnia podczas zwyczajnego zlecenia odkrywa pewne załamanie, szczelinę i podąża jej tropem. Czy każdą tajemnicę zawsze należy odkryć?
Amber
Obszar Europa, 2121 rok. Amber mieszka na wyspie odciętej od świata po wielkim tsunami, które zatopiło pół Europy. Zdobycze współczesnej cywilizacji są tylko nic niewartymi artefaktami wyławianymi spod wody niczym cudowne skarby. Czy Amber pisane jest szczęście u boku Milana?
Rubble
Zakazany świat podziemnych gangów i wyścigów motocyklowych. Rubble, należąca do gangu Chimer, zaryzykuje wszystko, by wygrać Dobówkę. Wszczepi sobie nawet niedozwolony dopalacz, byle tylko stać się legendą.
Keira
Pandemia wcale się nie skończyła, ale rozciągnęła w czasie tak bardzo, że nauczyliśmy się z nią żyć, a przynajmniej zbyt szybko nie umierać. Nieustanne obostrzenia, nakazy i zakazy sprawiły, że świat się zmienił. Ale jak? Półżywa po zakażeniu koronawirusem, spłukana, bez jakichkolwiek perspektyw na legalne zatrudnienie czy opiekę medyczną kurierka walczy o każde uderzenie serca.
Rita
Stany Zjednoczone po ataku, inwazji, ekspansji i odparciu obcych Termeszów budujących tajemnicze struktury Kopca. Rita McGee prowadzi śledztwo w sprawie tajemniczych porwań małych dzieci. Tajemniczych, bo dzieci chętnie wychodziły z przedszkola z fałszywym opiekunem. By dotrzeć do przestępcy, policjantka będzie musiała skorzystać z pomocy soreniczki, wykorzystującej technologię obcych.
Tyana
Świat, w którym każdy nosi maskę. Dosłownie. Tyana w króliczej masce jest kurierką, najczęściej przekazuje informacje, sama będąc ich nośnikiem. Pewnego dnia podczas zwyczajnego zlecenia odkrywa pewne załamanie, szczelinę i podąża jej tropem. Czy każdą tajemnicę zawsze należy odkryć?
Amber
Obszar Europa, 2121 rok. Amber mieszka na wyspie odciętej od świata po wielkim tsunami, które zatopiło pół Europy. Zdobycze współczesnej cywilizacji są tylko nic niewartymi artefaktami wyławianymi spod wody niczym cudowne skarby. Czy Amber pisane jest szczęście u boku Milana?
Rubble
Zakazany świat podziemnych gangów i wyścigów motocyklowych. Rubble, należąca do gangu Chimer, zaryzykuje wszystko, by wygrać Dobówkę. Wszczepi sobie nawet niedozwolony dopalacz, byle tylko stać się legendą.
380 pages, Paperback
First published November 12, 2020
About the author
Martyna Raduchowska
18 books64 followersRocznik 87. Wrocławianka całym sercem i duszą. Z charakteru wredna i pyskata wiedźma, pełna optymizmu pesymistka, ambitny leniuch, pogodna maruda, zagorzała domatorka na obczyźnie, słowem, posiadaczka niepowtarzalnego zestawu cech, który gwarantuje, że cokolwiek by się nie działo, zawsze znajdzie się powód do narzekania – jej ulubionego zajęcia. Cierpi na chorobliwy nadmiar pomysłów oraz chroniczny brak wolnego czasu.
Ukończyła studia na Uniwersytecie Walijskim i przez najbliższy rok będzie zgłębiać tajniki psychologii rozwojowej na uniwersytecie w York. Z wykształcenia psycholog i kryminolog, z zamiłowania pisarka.
Zadebiutowała Całą prawdą o PPM (antologia Kochali się, że strach, Fabryka Słów, 2007), a o jej przyprawionych szczyptą magii i odrobiną niesamowitości walijskich doświadczeniach można czytać w opowiadaniu Shade (antologia Nawiedziny, Fabryka Słów, 2009). Pisać zaczęła gdzieś w okolicach dwunastego roku życia, przestać natomiast – ku udręce niektórych - nie zamierza nigdy.
Ukończyła studia na Uniwersytecie Walijskim i przez najbliższy rok będzie zgłębiać tajniki psychologii rozwojowej na uniwersytecie w York. Z wykształcenia psycholog i kryminolog, z zamiłowania pisarka.
Zadebiutowała Całą prawdą o PPM (antologia Kochali się, że strach, Fabryka Słów, 2007), a o jej przyprawionych szczyptą magii i odrobiną niesamowitości walijskich doświadczeniach można czytać w opowiadaniu Shade (antologia Nawiedziny, Fabryka Słów, 2009). Pisać zaczęła gdzieś w okolicach dwunastego roku życia, przestać natomiast – ku udręce niektórych - nie zamierza nigdy.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 32 reviews
January 23, 2024
Średni zbiór opowiadań. Dwa pierwsze były świetne, ale jednocześnie podniosły poprzeczkę i spodziewałam się podobnej jakości , niestety reszta była dla mnie średnio ciekawa, niedopracowana lub zbyt pospiesznie urwana.
January 31, 2021
W ostatnim czasie nastąpiła premiera polskiej gry "Cyberpunk 2077" długo wyczekiwanej przez społeczeństwo graczy.
Przyznam osobiście, że gdyby nie ta gra to nie miałabym bladego pojęcia czym jest termin CYBERPUNK. Sama nazwa kojarzyła mi się w sumie z ludźmi noszącymi irokezy i kolorowe fryzury. Lecz gdy zobaczyłam ile szumu jest wokół tej gry, postanowiłam zgłębić ten temat.
I muszę przyznać, że motyw Cyberpunku mnie szczerze zafascynował. Czytałam o nim naprawdę wiele, oglądałam gameplay'e tej gry! Miałam niezłego fioła na tym punkcie.
Więc gdy zobaczyłam, że istnieje Zbiór Opowiadań "Cyberpunk Girls" stwierdziłam, że muszę go przeczytać! Jeśli chodzi o Cyberpunk to długo się nie zastanawiam.
Pierwsze opowiadanie "Heartbyte" napisane przez Martynę Raduchowską mnie szczerze zachwyciło. Świat, który wykreowała mnie zafascynował. Również nawiązanie w nim do Naszej obecnej sytuacji pandemicznej o dziwo mnie nie odrzucało. Problem głównej bohaterki nie był błahy. W jej życiu liczyła się każda sekunda. Pandemia zmieniła jej życie o 180 stopni i to zdecydowanie na gorsze. By przeżyć musiała robić takie rzeczy, które wcześniej nie przyszłyby jej na myśl. Walka o każdy oddech, o życie było codziennością bohaterki.
Gdybym miała oceniać cały Zbiór tylko przez to opowiadanie to na pewno miałby 10/10 lecz to jest niemożliwe! Martyna Raduchowska zamiast jedynie opowiadania mogłaby napisać całą powieść na temat z motywem cyberpunku. Na pewno bym z wielką przyjemnością przeczytała.
Kolejne opowiadanie tej autorki w tym Zbiorze, mimo że jest niezwykłe krótkie to jest przejrzyste, jasne i na temat. Wiadomo o co w nim chodzi czego nie mogę napisać o pozostałych opowiadaniach.
Można zauważyć, że opowiadania mają tendencję spadkową z małymi wyjątkami tzn. im dalej tym mniej zrozumiałe z wyjątkiem opowiadania Pani Martny, które jest pod koniec!
Drugie opowiadanie w kolejności pt. "Dziewczyna, której nie było" Magdaleny Kucenty miało potencjał. Lecz brakowało mi podstawowej rzeczy, a mianowicie małego wyjaśnienia z jakiego powodu ludzie noszą maski? Im dalej szło to opowiadanie tym mniej je rozumiałam. W pewnym momencie wkradł się chaos, którego autorka nie opanowała, a on jedynie siał spustoszenie dalej. Do tej pory nie mam pojęcia o co chodziło na końcu.
Trzecie opowiadanie "Spandau" Jagny Rolskiej od samego początku mnie zainteresowało. Zaginiona dziewczyna, trup oraz para detektywów. Na początku mnie nawet wciągnęło i byłoby dobrze gdyby nie ten koniec. Nie rozumiem związku tytułowego "Spandau" z tym opowiadaniem. Miałam wrażenie, że zostało one wepchnięte na siło co popsuło moje pierwsze wrażenie na temat całej tej historii.
Czwarte opowiadanie moim zdaniem również jest wyjątkiem co do tendencji spadania w dół, a mianowicie chodzi o "Dotknąć ciemności" Krystyny Chodorowskiej oraz Gabrieli Paniki. Mamy tutaj przedstawioną pracę policji przy sprawie zaginięciu dzieci oraz tajemniczych kopców. Opowiadanie jest dobrze prowadzone, wszystko jest fajnie wyjaśnione tak, że nawet czytelnik nie orientujący się w tym motywie będzie miał jasność. O i zakończenie również jest jasne co jest rzadkością w tym Zbiorze!
Piąte opowiadanie jest Martyny Raduchowskiej.
Szóste opowiadanie jest napisane przez Agatę Suchocką i nosi tytuł "Nitro". Tutaj jest na odwrót gdyż początek może sprawiać wrażenie zagubienia, chaosu, lecz im dalej tym wszystko jest bardziej jasne. Również to, że do końca nie możemy przewidzieć wydarzeń jest wielkim plusem!
I ostatnie, czyli siódme opowiadanie napisane przez Agatę Suchocką pt. "Amber". To opowiadanie ma w sobie zdecydowanie najmniej cyberpunku. Podczas jego czytania przychodził mi na myśl serial "The 100". To opowiadanie jest nużące i zajęło mi najwięcej czasu by je przeczytać.
Książkę otrzymałem/otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl
Przyznam osobiście, że gdyby nie ta gra to nie miałabym bladego pojęcia czym jest termin CYBERPUNK. Sama nazwa kojarzyła mi się w sumie z ludźmi noszącymi irokezy i kolorowe fryzury. Lecz gdy zobaczyłam ile szumu jest wokół tej gry, postanowiłam zgłębić ten temat.
I muszę przyznać, że motyw Cyberpunku mnie szczerze zafascynował. Czytałam o nim naprawdę wiele, oglądałam gameplay'e tej gry! Miałam niezłego fioła na tym punkcie.
Więc gdy zobaczyłam, że istnieje Zbiór Opowiadań "Cyberpunk Girls" stwierdziłam, że muszę go przeczytać! Jeśli chodzi o Cyberpunk to długo się nie zastanawiam.
Pierwsze opowiadanie "Heartbyte" napisane przez Martynę Raduchowską mnie szczerze zachwyciło. Świat, który wykreowała mnie zafascynował. Również nawiązanie w nim do Naszej obecnej sytuacji pandemicznej o dziwo mnie nie odrzucało. Problem głównej bohaterki nie był błahy. W jej życiu liczyła się każda sekunda. Pandemia zmieniła jej życie o 180 stopni i to zdecydowanie na gorsze. By przeżyć musiała robić takie rzeczy, które wcześniej nie przyszłyby jej na myśl. Walka o każdy oddech, o życie było codziennością bohaterki.
Gdybym miała oceniać cały Zbiór tylko przez to opowiadanie to na pewno miałby 10/10 lecz to jest niemożliwe! Martyna Raduchowska zamiast jedynie opowiadania mogłaby napisać całą powieść na temat z motywem cyberpunku. Na pewno bym z wielką przyjemnością przeczytała.
Kolejne opowiadanie tej autorki w tym Zbiorze, mimo że jest niezwykłe krótkie to jest przejrzyste, jasne i na temat. Wiadomo o co w nim chodzi czego nie mogę napisać o pozostałych opowiadaniach.
Można zauważyć, że opowiadania mają tendencję spadkową z małymi wyjątkami tzn. im dalej tym mniej zrozumiałe z wyjątkiem opowiadania Pani Martny, które jest pod koniec!
Drugie opowiadanie w kolejności pt. "Dziewczyna, której nie było" Magdaleny Kucenty miało potencjał. Lecz brakowało mi podstawowej rzeczy, a mianowicie małego wyjaśnienia z jakiego powodu ludzie noszą maski? Im dalej szło to opowiadanie tym mniej je rozumiałam. W pewnym momencie wkradł się chaos, którego autorka nie opanowała, a on jedynie siał spustoszenie dalej. Do tej pory nie mam pojęcia o co chodziło na końcu.
Trzecie opowiadanie "Spandau" Jagny Rolskiej od samego początku mnie zainteresowało. Zaginiona dziewczyna, trup oraz para detektywów. Na początku mnie nawet wciągnęło i byłoby dobrze gdyby nie ten koniec. Nie rozumiem związku tytułowego "Spandau" z tym opowiadaniem. Miałam wrażenie, że zostało one wepchnięte na siło co popsuło moje pierwsze wrażenie na temat całej tej historii.
Czwarte opowiadanie moim zdaniem również jest wyjątkiem co do tendencji spadania w dół, a mianowicie chodzi o "Dotknąć ciemności" Krystyny Chodorowskiej oraz Gabrieli Paniki. Mamy tutaj przedstawioną pracę policji przy sprawie zaginięciu dzieci oraz tajemniczych kopców. Opowiadanie jest dobrze prowadzone, wszystko jest fajnie wyjaśnione tak, że nawet czytelnik nie orientujący się w tym motywie będzie miał jasność. O i zakończenie również jest jasne co jest rzadkością w tym Zbiorze!
Piąte opowiadanie jest Martyny Raduchowskiej.
Szóste opowiadanie jest napisane przez Agatę Suchocką i nosi tytuł "Nitro". Tutaj jest na odwrót gdyż początek może sprawiać wrażenie zagubienia, chaosu, lecz im dalej tym wszystko jest bardziej jasne. Również to, że do końca nie możemy przewidzieć wydarzeń jest wielkim plusem!
I ostatnie, czyli siódme opowiadanie napisane przez Agatę Suchocką pt. "Amber". To opowiadanie ma w sobie zdecydowanie najmniej cyberpunku. Podczas jego czytania przychodził mi na myśl serial "The 100". To opowiadanie jest nużące i zajęło mi najwięcej czasu by je przeczytać.
Książkę otrzymałem/otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl
October 18, 2022
3 to może nawet o ciut za dużo. Pierwsze opowiadanie, Heartbyte, mimo wolnego i banalnego wg mnie początku, rozwija się interesująco i kończy ciekawie. Drugie opowiadanie, Dziewczyna Której Nie Było, rozpoczyna się dużo bardziej interesująco, jest to wg mnie jedno jeśli nie najlepsze opowiadianue z tej książki. Urywa się niestety w momencie gdy zaczyna się akcja, jednak przyjemnie się czyta i pozostawia chęć poznania losów opisanych postaci. Opowiadanie Spandau jest interesujące i wciągające, mimo długości mieści dopasowane zwroty akcji. Jego zakończenie nie daje wrażenia urwanego jak pozostałe co uważam za plus. Spandau jest chyba najbardziej trafione z pozostałych biorąc pod uwagę narzucaną długość. Kokejne opowiadanie, Dotknąć Ciemności, ma wg mnie spory potencjał na długą książkę a co za tym idzie mocno odejmuje mu tak krótkie zakończenie: w przypadku długiej książki, można by było docenić wszystkie intrygujące detale, oryginalne wydarzenia i postacie o których ledwo słyszymy tutaj. Pozostałe opowiadania robią się natomiast coraz gorsze: od zbyt krótkich do zbyt banalnych motywów przewodniczących i urwanych nagle akcji.
December 6, 2020
Wybrałem tempo jednego opowiadania dziennie, aby rozdzielić teksty i spróbować na nie spojrzeć oddzielnie, ale szukając wspólnego mianownika. Cóż, nie doprowadziło to do niczego odkrywczego. Wszystkie autorki to kobiety i bohaterkami wszystkich opowiadań są kobiety. Powinien te teksty łączyć jeszcze cyberpunk. Bez wątpienia można znaleźć w nich motywy nawiązujące do tego gatunku - protagonistka-kurierka, misje, bio-tech, hackowanie, wyścigi. Ale otoczka cyberpunku jest tylko pozorna. Ten gatunek chyba rozpuścił się w fantastycznym kociołku. I już nie istnieje. Cyberpunk is dead. :) A opowiadania są dobre. Żaden tekst mnie nie porwał. Choć nadmienić muszę, że opowiadania rzadko kiedy mnie porywają, nie lubię ich czytać, dlatego ich unikam. Ten zbiór przypadł mi do recenzji. Ale zawsze staram się przełamywać swoje uprzedzenia. Tym razem się nie udało, ale to porządne teksty.
Read
December 27, 2020DNF 52%
January 17, 2021
Bardzo mi sie podobaly te opowiadania. Dosc mroczne, niezle napisane, z żywą, przykuwajaca uwagę akcją, przemyślaną intrygą i w prawie kazdym przypadku kobiecą protagonistka.
February 4, 2022
Przy okazji tej książki się zastanawiałam i doszłam do wniosku, że dla mnie dobre opowiadanie to takie które satysfakcjonująco opowiada swoją historię. Jak do tego sprawia że chciałabym więcej (bohaterów/historii/świata) to jest świetne.
A tu jest, delikatnie mówiąc, słabo. Niesympatyczni bohaterowie którym nie kibicuję (a niektórym nawet źle życzę), zwroty akcji oczywiste od początku, niepotrzebne namnażanie wątków i subtelne jak obuch w łeb nawiązania do naszej rzeczywistości. Nie polecam
A tu jest, delikatnie mówiąc, słabo. Niesympatyczni bohaterowie którym nie kibicuję (a niektórym nawet źle życzę), zwroty akcji oczywiste od początku, niepotrzebne namnażanie wątków i subtelne jak obuch w łeb nawiązania do naszej rzeczywistości. Nie polecam
January 10, 2021
"Cyberpunk Girls" to ciekawa antologia z barwną paletą postaci. Sięgnęłam po nią ze względu na fakt, że opowiadania pisane są przez znane i lubiane przeze mnie autorki. Pośród nich pojawiły się również teksty mniej znanych mi pisarek i stwierdziłam, że czemuś nowemu jak najbardziej również dam szansę. Nie zapowiadałam się <3 Poziom opowiadań jest oczywiście zróżnicowany, ale całość jako antologia wypada bardzo ciekawie i polecam Wam ją gorąco :D
December 6, 2020
Jestem na nie. Nie wiem czy to moja wina, czy to serio było bez sensu. Rozumiem,że opowiadania mają być krótkie i nie ma miejsca na rozpisanie wszystkiego, ale no to nie trzeba było brać się za coś tak dużego. Mamy tu przyszłość i lekko zarysowane co się dzieje, opowiadania mają słabe zakończenia i w ogóle. Ktoś chce ze mną to omówić?
August 21, 2022
Cyberpunk, to słowo, które w ostatnim czasie rozpala wyobraźnię wielu graczy na całym świecie, wyglądających z utęsknieniem na zapowiadaną przez samego Keanu Reaves i wciąż przesuwaną (tym razem na 10 grudnia) premierę gry Cyberpunk 2077. Ja jednak nie będę Wam tu wylewać dziś żali nad przesuwaną datą premiery, ale przedstawię Wam fajny projekt naszych polskich autorek Cyberpunk Girls. Opowiadania, które postanowiły popuścić wodzę fantazji i stworzyć coś niezwykle klimatycznego. Jak im się to udało? O tym kilka słów poniżej. :)
Siedem opowiadań.
Klasycznie, jak to w przypadku opowiadań, pozwolę sobie ich nie streszczać, ale zamieszczę tu tylko tytuły, byście wiedzieli, czego możecie spodziewać się w zbiorku. :)
Heartbyte Martyna Raduchowska;
Dziewczyna, której nie było Magdalena Kucenty;
Spandau Jagna Rolska;
Dotknięcie ciemności Krystyna Chodorowska, Gabriela Panika;
Mindblow Martyna Raduchowska;
Nitro Agata Suchocka;
Amber Jagna Rolska.
Ciekawie, ale bardzo nierówno…
Dziewczyny nie urwały się z choinki i wiedzą, z czym ten cały cyberpunk się je. ;) To była pierwsza myśl jaka „urodziła” się w mojej głowie po odłożeniu zbiorku. Oczywiście dla wytrawnych cyberpunkowiczów niektóre opowiadania mogą wydawać się „dziecinne” i banalne. Jednak dla tych, co dopiero „obwąchują się” z tematem, ten lekki zbiór wydaje mi się niezłym wstępniakiem do zapoznania się z tematem.
Do samych opowiadań jednak wracając. To jak to w przypadku zbiorków, opowiadania nie trzymaj równego poziomu, choć nie mogę napisać, że któreś z nich jest szczególnie słabe. Raczej napisałabym, że w zbiorku są opowiadania bardzo dobre, dobre i ciekawe. ;) Nie chcę wytykać paluchem każdego z nich, dlatego pozwolę sobie napisać kilka słów o dwóch, które w mojej ocenie były najfajniejsze.
Pierwszym z nich (dosłownie) jest Heartbyte Martyny Raduchowskiej, w którym autorka bardzo dosadnie pokazała, iż będąc „na krawędzi” i walcząc o życie, jesteśmy w stanie poradzić sobie ze wszystkim. Nie wiadomo jak to się dzieje, ale w takich „podbramkowych sytuacjach” wstępują w człowieka dodatkowe siły i mimo, że chcemy się poddać, samoczynne walczymy o siebie dosłownie do ostatniego uderzenia serca. Drugą fajną rzeczą, która podobała mi się w tym opowiadaniu, to nawiązanie do obecnej „sytuacji po drugiej stronie rutera”. Dzięki czemu miałam wrażenie, że ten wykreowany w opowiadaniu świat jest mi szczególnie bliski, a sam klimat momentami mrozi krew w żyłach.
Drugim opowiadaniem, o którym chciałabym Wam tu napisać słów kilka, jest Spandau Jagny Rolskiej. Tu fikcja miesza się z fikcją i żeby się „odnaleźć” trzeba, jak to w szachach, planować kilka ruchów do przodu. Do tego ta cała zamknięta, pandemiczna atmosfera i wydzielone strefy nadaj�� opowiadaniu odpowiedni mroczny klimat.
Podsumowując. Cyberpunk Girls. Opowiadania to ciekawy zbiór opowiadań z plastycznie przedstawionymi wizjami przyszłości oraz intrygującymi kobiecymi postaciami, które „grają o najwyższe stawki” i wiedzą jak radzić sobie „z kłodami, które los rzuca im pod nogi”. Polecam szczególnie fanom cyberpunkowych klimatów! :)
http://unserious.pl/2020/12/cyberpunk...
Siedem opowiadań.
Klasycznie, jak to w przypadku opowiadań, pozwolę sobie ich nie streszczać, ale zamieszczę tu tylko tytuły, byście wiedzieli, czego możecie spodziewać się w zbiorku. :)
Heartbyte Martyna Raduchowska;
Dziewczyna, której nie było Magdalena Kucenty;
Spandau Jagna Rolska;
Dotknięcie ciemności Krystyna Chodorowska, Gabriela Panika;
Mindblow Martyna Raduchowska;
Nitro Agata Suchocka;
Amber Jagna Rolska.
Ciekawie, ale bardzo nierówno…
Dziewczyny nie urwały się z choinki i wiedzą, z czym ten cały cyberpunk się je. ;) To była pierwsza myśl jaka „urodziła” się w mojej głowie po odłożeniu zbiorku. Oczywiście dla wytrawnych cyberpunkowiczów niektóre opowiadania mogą wydawać się „dziecinne” i banalne. Jednak dla tych, co dopiero „obwąchują się” z tematem, ten lekki zbiór wydaje mi się niezłym wstępniakiem do zapoznania się z tematem.
Do samych opowiadań jednak wracając. To jak to w przypadku zbiorków, opowiadania nie trzymaj równego poziomu, choć nie mogę napisać, że któreś z nich jest szczególnie słabe. Raczej napisałabym, że w zbiorku są opowiadania bardzo dobre, dobre i ciekawe. ;) Nie chcę wytykać paluchem każdego z nich, dlatego pozwolę sobie napisać kilka słów o dwóch, które w mojej ocenie były najfajniejsze.
Pierwszym z nich (dosłownie) jest Heartbyte Martyny Raduchowskiej, w którym autorka bardzo dosadnie pokazała, iż będąc „na krawędzi” i walcząc o życie, jesteśmy w stanie poradzić sobie ze wszystkim. Nie wiadomo jak to się dzieje, ale w takich „podbramkowych sytuacjach” wstępują w człowieka dodatkowe siły i mimo, że chcemy się poddać, samoczynne walczymy o siebie dosłownie do ostatniego uderzenia serca. Drugą fajną rzeczą, która podobała mi się w tym opowiadaniu, to nawiązanie do obecnej „sytuacji po drugiej stronie rutera”. Dzięki czemu miałam wrażenie, że ten wykreowany w opowiadaniu świat jest mi szczególnie bliski, a sam klimat momentami mrozi krew w żyłach.
Drugim opowiadaniem, o którym chciałabym Wam tu napisać słów kilka, jest Spandau Jagny Rolskiej. Tu fikcja miesza się z fikcją i żeby się „odnaleźć” trzeba, jak to w szachach, planować kilka ruchów do przodu. Do tego ta cała zamknięta, pandemiczna atmosfera i wydzielone strefy nadaj�� opowiadaniu odpowiedni mroczny klimat.
Podsumowując. Cyberpunk Girls. Opowiadania to ciekawy zbiór opowiadań z plastycznie przedstawionymi wizjami przyszłości oraz intrygującymi kobiecymi postaciami, które „grają o najwyższe stawki” i wiedzą jak radzić sobie „z kłodami, które los rzuca im pod nogi”. Polecam szczególnie fanom cyberpunkowych klimatów! :)
http://unserious.pl/2020/12/cyberpunk...
March 26, 2021
Nie zakładałam, że antologia “Cyberpunk Girls” wywróci moje poglądy na to, które opowiadania będę nominowała do Zajdla w tym roku. Nie wywróciła. Gorzej jednak, że okazała się w dość oczywisty sposób nierówna.
W oczywisty - to znaczy, opowiadania Martyny Raduchowskiej, Magdy Kucenty i duetu Krystyna Chodorowska + Gabriela Panika były dobre. Opowiadania Jagny Rolskiej i Agaty Suchockiej natomiast - nie podobały mi się.
I to byłoby pewnie ok, ale jest gorsza rzecz: cała antologia sprawia wrażenie nie dość przemyślanej. Po co dwa opowiadania Rolskiej (już abstrahując od tego, że imo w najlepszym wypadku przeciętne?) Dwa opowiadania Raduchowskiej, choć naprawdę dobre, to też za dużo. Można było zaprosić jeszcze jedną-dwia autorki do tego zestawu. Dodać więcej tekstów o relacjach człowiek-maszyna, może (Choć tu wypływają moje subiektywne preferencje. Nie ocenia się książki na podstawie tego, czym ona nie jest! A swoją drogą, serce na abonament w “Heartbyte” Raduchowskiej było genialnym pomysłem!)) W ogóle mam wrażenie, że oba projekty pod hasłem “antologia cyberpunkowa” zostały złożone na szybko i bez pomyślunku. Drugiej antologii jeszcze nie przeczytałam (planuję, choćby dla Wegnera, ale przed nominacjami już nie dam rady!), może będzie całościowo lepsza.
Szkoda, bo po tym, jak wspaniałym projektem jest Harda Horda oczekiwałam po Cyberpunk więcej. To nie znaczy, że nie warto! Raduchowska i Chodorowska to autorki, których twórczość śledzę od dawna i uwielbiam. Kucenty nie jest tak wysoko na mojej liście ulubionych autorek, ale zdecydowanie jest warta śledzenia. Dla tych trzech autorek - polecam.
W oczywisty - to znaczy, opowiadania Martyny Raduchowskiej, Magdy Kucenty i duetu Krystyna Chodorowska + Gabriela Panika były dobre. Opowiadania Jagny Rolskiej i Agaty Suchockiej natomiast - nie podobały mi się.
I to byłoby pewnie ok, ale jest gorsza rzecz: cała antologia sprawia wrażenie nie dość przemyślanej. Po co dwa opowiadania Rolskiej (już abstrahując od tego, że imo w najlepszym wypadku przeciętne?) Dwa opowiadania Raduchowskiej, choć naprawdę dobre, to też za dużo. Można było zaprosić jeszcze jedną-dwia autorki do tego zestawu. Dodać więcej tekstów o relacjach człowiek-maszyna, może (Choć tu wypływają moje subiektywne preferencje. Nie ocenia się książki na podstawie tego, czym ona nie jest! A swoją drogą, serce na abonament w “Heartbyte” Raduchowskiej było genialnym pomysłem!)) W ogóle mam wrażenie, że oba projekty pod hasłem “antologia cyberpunkowa” zostały złożone na szybko i bez pomyślunku. Drugiej antologii jeszcze nie przeczytałam (planuję, choćby dla Wegnera, ale przed nominacjami już nie dam rady!), może będzie całościowo lepsza.
Szkoda, bo po tym, jak wspaniałym projektem jest Harda Horda oczekiwałam po Cyberpunk więcej. To nie znaczy, że nie warto! Raduchowska i Chodorowska to autorki, których twórczość śledzę od dawna i uwielbiam. Kucenty nie jest tak wysoko na mojej liście ulubionych autorek, ale zdecydowanie jest warta śledzenia. Dla tych trzech autorek - polecam.
August 4, 2022
Siedem opowiadań i sześć autorek: Martyna Raduchowska, Magdalena Kucenty, Jagna Rolska, Krystyna Chodorowska, Gabriela Panika i Agata Suchocka. Jako że przyszłości nie znamy, tak i opowiadania autorek nie pokazują jednej wizji świata. Wszystkie łączy jedno: cyberpunkowy klimat, brutalność, dystopia. Nie każdy odnajdzie się w klimacie opowiadań” Cyberpunk girls”. Nie dlatego, że kobiety piszą złe sci-fi, bo tylko mężczyźni robią to dobrze. Absolutnie przeczą temu zamieszczone w antologii utwory. Część z nich widziałabym nawet w jakiejś dłuższej formie! Odnajdą się tu czytelnicy, które lubią niepokojące światy przyszłości, tej dalszej i bliższej. Spodoba się to każdemu, kto uważa, że triumf cybernetyki nad człowieczeństwem jest przesądzony, choć niekoniecznie przyniesie nam lepszy świat. Wreszcie zadowoleni będą ci, którzy kochają refleksyjną literaturę. Tu trzeba przystanąć i zastanowić się, czy idziemy w dobra stronę. Wszystko ma swoje dobre i złe strony i już od czasu wynalezienia dynamitu wiemy, że ludzkość wykorzystać może dar technologii w dobry i zły sposób. Nie jestem pewna tylko, czy stali wyjadacze gatunku będą ukontentowani. „Cyberpunk girls” traktuję raczej jako przedsmak dla zainteresowanych lekko cyberpunkiem, choćby i grą tylko. Za to bardzo treściwy i pyszny przedsmak!
Więcej na: https://konfabula.pl/cyberpunk-girls-...
Więcej na: https://konfabula.pl/cyberpunk-girls-...
November 21, 2020
„Cyberpunk girls" to zbiór siedmiu opowiadań science fiction, które stworzyły polskie autorki. Dały one czytelnikowi ogromną różnorodność na wysokim poziomie!
Początkowo planowałam napisać osobno wrażenia po lekturze każdego opowiadania, ale po kilku okazało się, że wszędzie musiałabym pisać to samo! Bo wszystkie mają fajnych bohaterów, są zgrabnie napisane i ogromnie wciągają. Autorki wykazały się kreatywnością i przepadłam dla stworzonych przez nie światów. Za każdym razem przez pierwsze strony czułam się lekko zagubiona, ale potem tonęłam wśród kolejnych zdań. Za każdym razem po skończeniu lektury byłam zadowolona i za każdym razem mogłabym czytać dalej. Do końca miałam nadzieję, że choć jedno nie przypadnie mi do gustu i będę miała czego się czepiać, ale nic z tego! Nie często spotyka się tak przyjemne zbiory opowiadań.
Na szczególną uwagę zasługuje również okładka! Uwielbiam prace Tomasza Majewskiego, ale tym razem przeszedł samego siebie! Co ciekawe jest on autorem również innej cyberpunkowej pracy — mowa tutaj o okładce „Cyberpunk. Odrodzenie" Andrzeja Ziemiańskiego — której stworzył najpiękniejsze skrzydełka, z jakimi się spotkałam. Piękna okładka jest dla mnie bardzo ważna, a gdy i treść równie mi się podoba, to naprawdę chyba nie mogę być już szczęśliwsza.
Początkowo planowałam napisać osobno wrażenia po lekturze każdego opowiadania, ale po kilku okazało się, że wszędzie musiałabym pisać to samo! Bo wszystkie mają fajnych bohaterów, są zgrabnie napisane i ogromnie wciągają. Autorki wykazały się kreatywnością i przepadłam dla stworzonych przez nie światów. Za każdym razem przez pierwsze strony czułam się lekko zagubiona, ale potem tonęłam wśród kolejnych zdań. Za każdym razem po skończeniu lektury byłam zadowolona i za każdym razem mogłabym czytać dalej. Do końca miałam nadzieję, że choć jedno nie przypadnie mi do gustu i będę miała czego się czepiać, ale nic z tego! Nie często spotyka się tak przyjemne zbiory opowiadań.
Na szczególną uwagę zasługuje również okładka! Uwielbiam prace Tomasza Majewskiego, ale tym razem przeszedł samego siebie! Co ciekawe jest on autorem również innej cyberpunkowej pracy — mowa tutaj o okładce „Cyberpunk. Odrodzenie" Andrzeja Ziemiańskiego — której stworzył najpiękniejsze skrzydełka, z jakimi się spotkałam. Piękna okładka jest dla mnie bardzo ważna, a gdy i treść równie mi się podoba, to naprawdę chyba nie mogę być już szczęśliwsza.
January 4, 2021
„Życie i śmierć to kwestia wyboru. Najważniejsze, by był to twój wybór, a nie cudzy.”
„Cyberpunk Girls” to zbiór opowiadań cyberpunkowych, które wyszły spod pióra polskich autorek. Ponieważ ja uwielbiam takie klimaty z radością sięgnęłam po tę pozycję.
Jest to książka idealna na nasze obecne czasy, w których większość z nas siedzi zamknięta w domach z obawy przed szalejącym wszędzie wirusem i próbuje jakoś zorganizować sobie życie bez zwyczajowej socjalizacji z innymi. Autorki prawdopodobnie wyszły od tej właśnie sytuacji i zadały to jakże istotne pytanie, co by było, gdyby? Gdyby wirus nigdy tak naprawdę nie został opanowany? Gdyby już nie było powrotu do dawnego stylu życia?
Każde z opowiadań jest wariacją na temat życia w dystopijnym społeczeństwie w świecie, gdzie coś poszło bardzo nie tak. Jak to często bywa w przypadku zbiorów opowiadań, każde z nich odbiera się inaczej i ilu będzie czytelników tyle różnych opinii o poszczególnych historiach. Co bardzo mi się podobało, to fakt, że każde z opowiadań miało sobie coś oryginalnego, co zwracało uwagę czytelnika – czy to wizja samego świata, zaskakujące wykorzystanie technologii, czy znieczulica społeczna.
Moimi faworytami były dwie historie – otwierające książkę „Heartbeat” Martyny Raduchowskiej i „Nitro” Agaty Suchockiej. To właśnie te wizje w szczególności przemówiły do mojej wyobraźni. Martyna Raduchowska serwuje nam bardzo niepokojący obraz świata po pandemii Covidu, która nieodwracalnie przeobraziła znaną nam rzeczywistość w coś rodem z horroru, gdzie jedynie silni i przebiegli są w stanie przetrwać.
Agata Suchocka natomiast snuje ekscytującą opowieść z gangami motocyklowymi w roli głównej, gdzie ulepszenia technologiczne zapewniają ludziom przewagę, jednak często kosztem pozostawienia człowieczeństwa za sobą.
Jeśli lubicie klimaty cyberpunkowe, dystopijne rzeczywistości i zadziorne główne bohaterki, to opowiadania te sprawią Wam wiele radości. No i może warto po tę książkę sięgnąć choćby po to, żeby uświadomić sobie, że nasza nowa rzeczywistość wcale nie jest jeszcze taka zła, jak mogłaby być.
„Cyberpunk Girls” to zbiór opowiadań cyberpunkowych, które wyszły spod pióra polskich autorek. Ponieważ ja uwielbiam takie klimaty z radością sięgnęłam po tę pozycję.
Jest to książka idealna na nasze obecne czasy, w których większość z nas siedzi zamknięta w domach z obawy przed szalejącym wszędzie wirusem i próbuje jakoś zorganizować sobie życie bez zwyczajowej socjalizacji z innymi. Autorki prawdopodobnie wyszły od tej właśnie sytuacji i zadały to jakże istotne pytanie, co by było, gdyby? Gdyby wirus nigdy tak naprawdę nie został opanowany? Gdyby już nie było powrotu do dawnego stylu życia?
Każde z opowiadań jest wariacją na temat życia w dystopijnym społeczeństwie w świecie, gdzie coś poszło bardzo nie tak. Jak to często bywa w przypadku zbiorów opowiadań, każde z nich odbiera się inaczej i ilu będzie czytelników tyle różnych opinii o poszczególnych historiach. Co bardzo mi się podobało, to fakt, że każde z opowiadań miało sobie coś oryginalnego, co zwracało uwagę czytelnika – czy to wizja samego świata, zaskakujące wykorzystanie technologii, czy znieczulica społeczna.
Moimi faworytami były dwie historie – otwierające książkę „Heartbeat” Martyny Raduchowskiej i „Nitro” Agaty Suchockiej. To właśnie te wizje w szczególności przemówiły do mojej wyobraźni. Martyna Raduchowska serwuje nam bardzo niepokojący obraz świata po pandemii Covidu, która nieodwracalnie przeobraziła znaną nam rzeczywistość w coś rodem z horroru, gdzie jedynie silni i przebiegli są w stanie przetrwać.
Agata Suchocka natomiast snuje ekscytującą opowieść z gangami motocyklowymi w roli głównej, gdzie ulepszenia technologiczne zapewniają ludziom przewagę, jednak często kosztem pozostawienia człowieczeństwa za sobą.
Jeśli lubicie klimaty cyberpunkowe, dystopijne rzeczywistości i zadziorne główne bohaterki, to opowiadania te sprawią Wam wiele radości. No i może warto po tę książkę sięgnąć choćby po to, żeby uświadomić sobie, że nasza nowa rzeczywistość wcale nie jest jeszcze taka zła, jak mogłaby być.
February 3, 2021
Cyberpunk Girls to zbiór opowiadań, w którym mało jest typowego cyberpunka. Siedem pisarek próbowało zmierzyć się z krótką formą i specyficznym gatunkiem. Niektórym to się udało, inne podeszły do tematu nieco swobodniej.
Moją uwagę przyciągnęło „Heartbyte” Martyny Raduchowskiej, które, podobnie jak „Mindblow” tej autorki, uważam za jedno z najlepszych.
„Spandau” Jagny Rolskiej również mi się spodobało, choć tu raczej cyberpunka nie uświadczymy zbyt dużo – to raczej post apo. Podobnie jak „Amber” tej autorki, które też jest niezłe.
Niektóre opowiadania wydawały mi się zbyt krótkie i chciałabym poznać więcej opisywanego świata, wydarzeń, które mogłyby mieć tam miejsce, jak na przykład w „Dziewczyna, której nie było” Magdaleny Kucenty.
Najmniej podobało mi się „Nitro” Agaty Suchockiej. Niby był cyberpunk, ale historia średnio trzymała się kupy, a rozwiązanie mnie nie zadowoliło. „Dotknąć ciemności” duetu Chodorowska, Panika wygląda trochę jak niedokończone – zdecydowanie mu brakuje tego czegoś. A szkoda, bo potencjał był.
Książkę przesłuchałam w audiobooku – czytające lektorki świetnie się spisały i przyjemnie było posłuchać tekstów w ich interpretacji.
Moją uwagę przyciągnęło „Heartbyte” Martyny Raduchowskiej, które, podobnie jak „Mindblow” tej autorki, uważam za jedno z najlepszych.
„Spandau” Jagny Rolskiej również mi się spodobało, choć tu raczej cyberpunka nie uświadczymy zbyt dużo – to raczej post apo. Podobnie jak „Amber” tej autorki, które też jest niezłe.
Niektóre opowiadania wydawały mi się zbyt krótkie i chciałabym poznać więcej opisywanego świata, wydarzeń, które mogłyby mieć tam miejsce, jak na przykład w „Dziewczyna, której nie było” Magdaleny Kucenty.
Najmniej podobało mi się „Nitro” Agaty Suchockiej. Niby był cyberpunk, ale historia średnio trzymała się kupy, a rozwiązanie mnie nie zadowoliło. „Dotknąć ciemności” duetu Chodorowska, Panika wygląda trochę jak niedokończone – zdecydowanie mu brakuje tego czegoś. A szkoda, bo potencjał był.
Książkę przesłuchałam w audiobooku – czytające lektorki świetnie się spisały i przyjemnie było posłuchać tekstów w ich interpretacji.
June 8, 2023
Od początku nie nastawiałem się na nic bardzo dobrego, nie dość, że nie przepadam za sci-fi, to jeszcze był to zbiór opowiadań nie jednej, a wielu osób. I tutaj spore zaskoczenie. Opowiadania były w miarę równe, oczywiście czas i miejsce akcji w każdym z nich się różnił, ale generalnie schemat zawsze był taki sam. Mogę się jedynie przyczepić do kilku zakończeń, które były moim zdaniem bezsensowne i niewyjaśnione.
Co do bohaterek, każda była całkiem ciekawie napisana, wszystkie posiadały jakąś głębszą historię, która je ukształtowała.
Kolejność opowiadań również była odpowiednia, na początku znajduje się opowiadanie takie najbliższe nam dzisiaj, bo jakiś czas po pandemii, a im dalej, tym coraz bardziej odchodzimy od znanej nam codzienności. Część z nich powinna być skrócona, a część powinna być dłuższa, ale nie odczuwałem bezsensowności żadnego opowiadania (to mnie chyba najbardziej zdziwiło), bo w każdym poruszany był jakiś ważny temat.
Polecam, pewnie znawców i pasjonatów gatunku przynudzi, ale dla laików takich jak ja jest przyjemną lekturą.
Co do bohaterek, każda była całkiem ciekawie napisana, wszystkie posiadały jakąś głębszą historię, która je ukształtowała.
Kolejność opowiadań również była odpowiednia, na początku znajduje się opowiadanie takie najbliższe nam dzisiaj, bo jakiś czas po pandemii, a im dalej, tym coraz bardziej odchodzimy od znanej nam codzienności. Część z nich powinna być skrócona, a część powinna być dłuższa, ale nie odczuwałem bezsensowności żadnego opowiadania (to mnie chyba najbardziej zdziwiło), bo w każdym poruszany był jakiś ważny temat.
Polecam, pewnie znawców i pasjonatów gatunku przynudzi, ale dla laików takich jak ja jest przyjemną lekturą.
January 31, 2021
4/5
Muszę przyznać, że nie sądziłam, iż ta antologia spodoba mi się aż tak bardzo. Może dlatego, że po ostatniej nie byłam zbyt pozytywnie nastawiona. Po pierwsze były to zdecydowanie moje klimaty i po tej pozycji ja na pewno sięgnę po inne pozycje ze słowem "cyberpunk" w tytule. W przypadku tych opowiadań miałam małe zgrzyty przy tych końcowych, a ostatnie już na pewno nie przypadło mi do gustu, pozostałych słuchałam jednak z wielkim zainteresowaniem. Autorki napisały to w taki sposób, że bez problemu wyobraziłam sobie to wszystko, a do tego ich style pisania były bardzo przystępne. Bohaterki zostały wykreowane w taki sposób, że zachęcało to do zapoznania się z ich historią. Opowiadania nie dłużyły się i mimo że jest to krótka forma nie dało się tego odczuć. Czuję się na pewno zachęcona, aby sprawdzić jakie książki napisały te autorki i zapoznać się z tymi. Cóż mogę więcej rzec? Z ręką na sercu polecam sięgnąć po tę antologię, zwłaszcza, jeśli takie klimaty są wam bliskie.
Muszę przyznać, że nie sądziłam, iż ta antologia spodoba mi się aż tak bardzo. Może dlatego, że po ostatniej nie byłam zbyt pozytywnie nastawiona. Po pierwsze były to zdecydowanie moje klimaty i po tej pozycji ja na pewno sięgnę po inne pozycje ze słowem "cyberpunk" w tytule. W przypadku tych opowiadań miałam małe zgrzyty przy tych końcowych, a ostatnie już na pewno nie przypadło mi do gustu, pozostałych słuchałam jednak z wielkim zainteresowaniem. Autorki napisały to w taki sposób, że bez problemu wyobraziłam sobie to wszystko, a do tego ich style pisania były bardzo przystępne. Bohaterki zostały wykreowane w taki sposób, że zachęcało to do zapoznania się z ich historią. Opowiadania nie dłużyły się i mimo że jest to krótka forma nie dało się tego odczuć. Czuję się na pewno zachęcona, aby sprawdzić jakie książki napisały te autorki i zapoznać się z tymi. Cóż mogę więcej rzec? Z ręką na sercu polecam sięgnąć po tę antologię, zwłaszcza, jeśli takie klimaty są wam bliskie.
January 31, 2021
Totalne rozczarowanie konwencją opowiadań w Cyberpunk girls. “Prawdziwego cyberpunka” to tam dużo nie ma, mówię oczywiście o tym oldschoolowym cyberpunkiem w klimatach Neuromancera. Neocyberpunk przebija się trochę w kilku historiach. Historie są bardzo ciekawe ale zbiorczy tytuł nie pasuje mi do utworów. Poziom jest bardzo różny, realia oscylują wokół niedalekiej przyszłości, a tematyka silnie trzyma się zagrożeń społeczno/ekonomiczno/przyrodniczych jakie doskwierają nam w ciągu ostatnich 10 lat. Mogło być lepiej bo liczyłem na prawdziwą jazdę bez trzymanki, a tutaj ledwie przejażdżka na karuzeli.
na skalach:
goodreads: 2,8/5
lubimyczytać: 5,6/10
u mnie: 56/100
na skalach:
goodreads: 2,8/5
lubimyczytać: 5,6/10
u mnie: 56/100
April 27, 2024
może to wina moich oczekiwań (wywołanych tytułem oraz przedmiotem, na który to czytam), ale nie spotkałem się z żadnym przewrotem genderowych stereotypów w cyberpunku, poza tym, że większość opowiadań ma kobiece protagonistki (całkiem do siebie podobne skądinąd); spotkałem się natomiast z kilkoma ciekawymi gatunkowymi opowiadaniami, sprawnie prowadzonymi narracjami, aktualnymi problemami: mamy covida, wirtualne rzeczywistości, jaskrawe nierówności społeczne, katastrofy ekologiczne, prekariat żyjący ze zleceń z wybranej apki, kryzys mieszkaniowy, wszystko na subskrypcję, łącznie z sercem (i na dokładkę jedną fabułę brutalnie wyrwaną z "Gry Endera", ale ćśś)
February 4, 2023
2,85/5 - średnia ze wszystkich opowiadań
Muszę przyznać, że jestem trochę zawiedziona. Nastawiłam się na coś mega ciekawego i niestety w większości się przeliczyłam.
Pierwsze trzy opowiadania bardzo mi się podobały i chętnie przeczytałabym rozszerzoną wersję tych historii. Kilka było interesujących, ale totalnie niewciągających, natomiast opowiadanie "Amber" moim zdaniem jest po prostu słabe i przewidywalne.
Muszę przyznać, że jestem trochę zawiedziona. Nastawiłam się na coś mega ciekawego i niestety w większości się przeliczyłam.
Pierwsze trzy opowiadania bardzo mi się podobały i chętnie przeczytałabym rozszerzoną wersję tych historii. Kilka było interesujących, ale totalnie niewciągających, natomiast opowiadanie "Amber" moim zdaniem jest po prostu słabe i przewidywalne.
March 21, 2021
Bardzo dobre opowiadania, o klasę wyżej niż bardziej promowana przez Empik (i wydana w formie audiobooka) "Antologia polskiego cyberpunka"
January 2, 2022
Cool if a bit uneven.
August 14, 2022
Heartbyte 5/5 🌟
Dziewczyna, której nie było 4/5 🌟
Spandau 5/5 🌟
Dotknąć ciemności 3/5 🌟
Mindblow 2/5 🌟
Nitro 4/5 🌟
Amber 3,75/5 🌟
Dziewczyna, której nie było 4/5 🌟
Spandau 5/5 🌟
Dotknąć ciemności 3/5 🌟
Mindblow 2/5 🌟
Nitro 4/5 🌟
Amber 3,75/5 🌟
October 15, 2022
2,5/💫💫💫💫💫
individual ratings:
1 3,5
2 2
3 2
4 3
5 1,5
6 3,5
7 2,5
individual ratings:
1 3,5
2 2
3 2
4 3
5 1,5
6 3,5
7 2,5
January 13, 2023
W całej książce znalazła się jedna, góra dwie historie, które miały potencjał. Reszta okropnie nudna. Nie dla mnie
April 29, 2023
1 i 3 opowieść to Totalne top tej książki
May 18, 2024
Średniawy zbiór opowiadań, ratują go tylko opowiadania Martyny Raduchowskiej.
Displaying 1 - 30 of 32 reviews