Netherlands & Flanders group discussion

Het onderwerp van de winteruitdaging is ‘boeken uit Rusland en/of de voormalige Sovjet Unie’. Het maakt niet uit in welke taal het boek wordt gelezen, zolang er maar een Nederlandse vertaling van het boek bestaat.

Boekberichten, titels van gelezen boeken, namen van de auteurs, etc. kunnen hieronder worden vermeld. Veel leesplezier gewenst!

Was ik te laat voor de herfstuitdaging. Dit gaat me wel lukken. Ik ben zojuit begonnen in de gebroeders Karamazov en dan heb ik ook een reden om het boek 'Sex bestond niet in Sovjet-Unie uit te lezen'. Leuk boek met korte verhalen over de misverstanden in voormalig Rusland.

Toevallig ben ik vandaag ook Fyodor Dostoyevsky, "De broers Karamazov" beginnen lezen. Vrees dat ik daarna wel genoeg Russische literatuur gezien heb.

Ik heb mij vorige maand gewaagd aan Oorlog & Vrede (de originele "kortere" versie) maar ik moet eerlijk toegeven dat het een hele worsteling was. Dus ik weet niet of ik mee ga doen aan deze uitdaging. Misschien weet iemand wat modernere lichtere titels van Russische auteurs?

@Marlous en anderen
Ik heb ze nog lang niet allemaal gelezen, laat ik dat voorop stellen, maar vele malen dunner, en over het algemeen ook veel lichter dan bovengenoemde boeken, zijn bijvoorbeeld Kleine Vera van Marija Chmelik, Dzjamilja : Een Kirgizisch verhaal en Afscheid van Goelsary van Chingiz Aitmatov, Moedertje Rusland van Edward Topol, Eros is een Rus: of: het licht van hemellichamen bij dag en nacht van Valeria Narbikova en De Kubus uit van Larisa Vanejeva.

Soms iets dikker, maar volgens zeggen wel licht(er), zijn In quarantaine van Vladimir Maksimov, Kaukasus! Kaukasus! van Anatoly Pristavkin (heb ik gelezen en vond ik erg mooi) en Russische Volkssprookjes van Alexander Afanasyev.

Ook een idee zijn bijvoorbeeld de korte verhalen van Anton Chekhov, zoals 15 beroemde verhalen . En zelf kreeg ik de tip om Vrouwendecamerone van Julia Voznesenskaya eens te lezen; het is een modern boek en moet zeer de moeite waard zijn. Maar of dit laatste boek onder 'licht' of 'zwaar' valt weet ik niet.

Als je geen bezwaar hebt tegen korte verhalen, dan zijn Russische Verhalen of Russische liefdesverhalen misschien een goed idee. Doordat het om verzamelbundels gaat kan je op deze manier kennismaken met diverse Russische auteurs.

Wat ik zelf erg mooi én goed vind zijn de boeken van Anatoli Rybakov, zoals Het zware zand (Echt een prachtig boek! Zie ook Foreign fiction translated into Dutch/Flemish, bericht 34) en het politiek getinte De Arbat-tetralogie, bestaande uit Kinderen van de arbat (wat mij betreft een absolute aanrader), 1935 en volgende jaren (heb vandaag het eerste hoofdstuk gelezen en zit er gelijk al helemaal in), Angst en Stof en As . De vier boeken van de Arbat-tetralogie krijgen, net als Het zware zand overigens, zeer goede waarderingen op GR. Zelf ben ik, helaas, jaren geleden door een enorm tijdgebrek nooit verder gekomen dan het overbekende eerste deel Kinderen van de Arbat, maar ik heb nu de winteruitdaging aangegrepen om het tweede deel, 1935 en volgende jaren, van de plank te halen.

Tot slot zou ik graag Dokter Zjivago van Boris Pasternak willen noemen. Dit is geen dun boek, en ook geen modern boek, toegegeven, en hoewel ik, min of meer tot mijn schande :-), moet zeggen dat ik het zelf nog nooit gelezen heb, moet dit wereldwijd bekende en meerdere malen verfilmde boek goed leesbaar zijn als je wat achtergrondkennis bezit.

Boris Pasternak, Ivan Bunin, Mikhail Sholokhov, Aleksandr Solzhenitsyn en Joseph Brodsky zijn, volgens mij, de vijf Russische auteurs die in het verleden de Nobelprijs voor literatuur wonnen. Van Joseph Brodsky heb ik In anderhalve kamer : Drie autobiografische novellen gelezen; boeken van de andere vier auteurs staan nog op mijn 'te lezen' lijst...

Er schiet me zojuist nog een boek te binnen :-0. Een klassieker, dat wel, maar heel dun (nog geen 200 pagina's) en met zeer goede waarderingen op GR: De held van onze tijd van Mikhail Lermontov. Ook hier geen idee of het 'licht' of 'zwaar' is, maar misschien is het boek een goed idee om eens te proberen gezien het geringe aantal pagina's?

Het eerder bij deze thread door Nelleke genoemde boek Seks bestond niet in de Sovjet-Unie : Legenden en misverstanden uit de vorige eeuw van Wladimir Kaminer telt maar 154 pagina's, dus dat is mogelijk ook een idee als je een dun(ner) boek zoekt. Het boek is overigens oorspronkelijk in het Duits uitgegeven, niet in het Russisch, hoewel Kaminer wel van oorsprong een Rus is, maar hij emigreerde in 1990 naar Duitsland.

P.S.
@Jurgen, Nelleke en Marlous
Moedig om Oorlog en vrede en De gebroeders Karamazow te lezen ;-). Het zijn twee boeken die ik heel graag eens zou lezen en ik heb ze dan ook op mijn 'te lezen' lijst staan, maar het zijn beide aardige pillen (meer dan 1000 pagina's) en daarom ben ik er nog nooit aan begonnen want ik kan zelden van te voren inschatten hoeveel tijd ik ga hebben om te lezen.

Aanvulling (30 december 2012):
Er schoten mij nog een paar niet al te dikke boeken te binnen: Eén dag van Ivan Denisovitsj van de zeer bekende Russische dissident Aleksandr I. Solzhenitsyn (zie ook hierboven), en Vaders en Zonen en Liza van Ivan Turgenev.

En dan nog: Héél erg mooi, maar niet makkelijk (en een klassieker), is natuurlijk het geheel in versvorm geschreven Jewgeni Onegin van Alexander Pushkin.

Afgelopen voorjaar las ik "Oorlog en vrede". Prachtig! Dit jaar heb ik sowieso de Russen ontdekt op leesgebied. Heb toevallig vorige week "De twaalf stoelen" van Ilf en Petrov uit de bieb gehaald.

Leuke leesuitdaging deze challenge.

Marjolijn wrote: "Heb toevallig vorige week "De twaalf stoelen" van Ilf en Petrov uit de bieb gehaald. ..."

Leuk! Had geen idee dat dit soort boeken ook in het Nederlands vertaald werden (en dat vind ik dan ook één van de leuke dingen van een uitdaging). Het houdt alleen wel in dat mijn verlanglijst weer gaat groeien (zucht...), want ik ga dit boek er zeker op zetten.

Marlous, is De twaalf stoelen soms iets voor jou?

Booklovinglady wrote: "Marjolijn wrote: "Heb toevallig vorige week "De twaalf stoelen" van Ilf en Petrov uit de bieb gehaald. ..."

Leuk! Had geen idee dat dit soort boeken ook in het Nederlands vertaald werden (en dat v..."

Ik heb een collega die Russisch heeft gestudeerd, die geeft me adviezen over Russische literatuur. En we hebben toevallig dezelfde leessmaak.

Marjolijn wrote: "Ik heb een collega die Russisch heeft gestudeerd, die geeft me adviezen over Russische literatuur. En we hebben toevallig dezelfde leessmaak...."

Met andere woorden; ik moet nodig eens op jouw boekenplanken gaan rondneuzen? :-) Tot op heden komt het meeste van mijn info uit Geschiedenis van de Russische literatuur: sinds de tijd van Peter de Grote, maar ik ben de eerste om toe te geven dat jouw bron absoluut iets is om jaloers op te zijn :-)

Dank voor alle tips

Zelf heb ik nog geen enkele ervaring met Russische schrijvers, maar ik ga zeker meedoen aan de winteruitdaging en hopelijk wordt het een goede ervaring...

Ik ben "Anna Karanina" vamn Tolstoy aan het lezen. Ik doe hier een beetje voor spek en bonen mee omdat ik het boek in het Engels lees, maar de Nederlandse vertaling bij Gutrenberg vond ik onleesbaar. De Engelsen hebben hun spelling sinds Shakespeare hooguit twee keer licht aangepast. Wij passen onze spelling iedere vijf jaar aan. Onzinnig!
Maar goed. Het boek van Tolstoy. Tolstoy is een zeer begaafd schrijver en ik word helemaal geabsorbeerd door zijn boeken wanneer ik er weer een lees. Zo fantastisch als hij ons alle aspecten van zijn figuren leert kennen is ongeevenaard. Het verhaal gaat langzaam, en gelukkig maar! Dan leer het "waarom" van de gebeurtenissen pas kennen. Sommige scenes zinderen van de erotiek, terwijl het toch gewoon de beschrijving een gesprek in een salon is, waarin geen onvertogen woord valt. Daar zou Jan Wolkers nog veel van hebben kunnen leren met zijn "raealisme" dat niet half zo suggestief is.
Dit boek (ik ben overigens nog niet op de helft!) gaat niet over het platte bedrijven van overspel, het gaat over de geestelijke gevoelens die daarmee gepaard gaan bij de betrokkenen en hun omgeving, en veel zal de lezers die er ervaring mee hebben ongetwijfeld bekend voorkomen. Maar er zitten uiteraard ook andere - maart vertwante - verhaallijnen in.
Kortom een fantastich boek door een zeer begaafd schrijver. Ongetwijfeld nog helemaal met een kroontjespen geschreven. Volgens mij maakt dat echt uit. Een genot om te lezen!

Deze keer ben ik er ook op tijd eens bij!
Lijkt me een leuke opdracht, ik moet toegeven dat ik ook eerst meteen richting klassiekers dacht, maar ze zijn in rusland natuurlijk niet gestopt met schrijven na de Tolstojs en Dostojevskis van deze wereld.

Ik ga bij mijn volgend bibliotheekbezoek eens op jacht!

@Rene
In het Engels lezen is niet 'voor spek en bonen' meedoen hoor, want zoals de tekst van de uitdaging aangeeft mag een boek in iedere willekeurige taal gelezen worden, zolang er ook een Nederlandse vertaling beschikbaar is, en dat is bij Anna Karenina van Leo Tolstoy zeker het geval. Het is overigens een prachtig boek; ik heb het eind vorig jaar gelezen.

Leuke uitdaging! Als ik naar mijn gelezen boeken kijk, zie ik daar zo snel geen enkele Russische auteur tussen staan, maar daar gaat de komende maanden verandering in komen. Met behulp van alle tips die hier al gegeven zijn, ga ik binnenkort een boek uitzoeken.

Ik heb deze week De twaalf stoelen gelezen. Een heel leuk boek. Heel anders dan de negentiende-eeuwse Russen die ik tot nu toe heb gelezen (en waar ik erg van hou). Die zijn soms wat langdradig en er gebeurt weinig. "De twaalf stoelen" is compleet het tegenovergestelde. Een doldwaas avontuur op zoek naar twaalf stoelen, want in een van de stoelen zit een schat verborgen ...

Het boek lijkt in de verte een beetje op De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween. Lijken op in de zin van: een reis van hot naar her, rare wendingen in het verhaal en personages met veel improvisatietalent en een rijke fantasie.

Wat een uitdaging... Ben zeer gemotiveerd om deze keer aan de uitdaging mee te doen, blijkt dat de bibliotheek hier echt een zeer schamele collectie boeken van russische schrijvers heeft!
De echte klassiekers zijn aanwezig, maar dat zijn meestal joekels van boeken!
Maar de dunnere, "lichtere" boeken zijn blijkbaar nergens te bespeuren...

Heidi wrote: "Wat een uitdaging... Ben zeer gemotiveerd om deze keer aan de uitdaging mee te doen, blijkt dat de bibliotheek hier echt een zeer schamele collectie boeken van russische schrijvers heeft!
De echte..."

Je weet, neem ik aan, dat het bij iedere Nederlandse bibliotheek mogelijk is om boeken uit andere bibliotheken te laten halen? Voor de Vlaamse groepsleden: Weet iemand hoe dit in België werkt? Heidi, jijzelf misschien?

Bij mijn lokale bibliotheek (heel klein) zijn de kosten voor het laten reserveren van boeken uit andere bibliotheken slechts € 0,50 per boek. Ook boeken uit universiteitsbibliotheken kunnen worden opgevraagd, maar daarvoor zijn de kosten hoger; € 5,00 per boek. Vrijwel alle bibliotheken bieden tegenwoordig een online catalogus, en als je al titels hebt maakt dit het zoeken in een catalogus heel makkelijk. Als ik online (vanaf mijn PC thuis) een boek aanvraag door middel van een reservering, dan kan ik het boek gewoon ophalen (en weer terugbrengen) in mijn eigen lokale bieb. Prima geregeld dus.

Succes!

Ook hier in België kan dit, via de bibliotheek zelf of via de online catalogus.
Het kost 3,50€ om een boek vanuit een andere bibliotheek over te laten komen.
Ophalen en terugbrengen kan in je lokale bibliotheek.

Als eerste boek voor deze uitdaging heb ik Lolita van Vladimir Nabokov gelezen.
Ik was al eens eerder aan dit boek begonnen, maar liet het terzijde liggen toen mijn oog op andere lectuur viel (ik kan nogal wispelturig zijn) maar door deze uitdaging besloot ik het terug op te nemen.



Op het boek staat:
"Beschreven in het schitterendste proza van onze eeuw, met meer vondsten per bladzijde dan veel andere schrijvers in hun verzameld werk, en dat toch nooit vermoeit, zodat je eindeloos herleest en steeds opnieuw schaterlacht en tranen stort"

Het is inderdaad schitterende proza, maar soms was het toch een gevecht om door de ellenlange zinnen te raken.
Door de dagboekachtige stijl leest het toch prettig.
Het is een schitterend verhaal dat me van begin tot einde gegrepen heeft, doch over een zwaar onderwerp.

Ik vind het een aanrader voor iedereen.

Interessante noot, voor de vertaling ontving Rien Verhoef een werkbeurs van de Stichting Fonds voor de Letteren.
Het mag gezegd worden, schitterende bewoording.

Als volgende boek ga ik A Hero of Our Time (een held van onze tijd)van Mikhail Lermontov lezen.
Heb ik vandaag na lang zoeken opgepikt in de bibliotheek.

Heidi wrote: "Als eerste boek voor deze uitdaging heb ik Lolita van Vladimir Nabokov gelezen.
Ik was al eens eerder aan dit boek begonnen, maar liet het terzijde liggen toen mijn oog op andere lectuur viel (ik ..."

Die wilde ik ook gaan lezen.

En Een held van onze tijd klinkt ook goed. Alleen wat een enge man op de voorkant van het boek, vooral die snor

Nelleke wrote: "En Een held van onze tijd klinkt ook goed. Alleen wat een enge man op de voorkant van het boek, vooral die snor ..."

Haha, de cover van de copie die ik in handen heb is iets minder eng (en zonder snor)

Ik heb hierboven, bij bericht 5, nog een aanvulling geplaatst met de titels van een paar wat dunnere Russische boeken. Misschien helpt het jullie bij het kiezen.

Zelf heb ik op het moment helaas niet veel tijd om te lezen :-( en ik ben dan ook nog niet eens op de helft van 1935 en volgende jaren , ook al is het boek een genot om te lezen.

Ondanks het feit dat ik niet veel tijd heb, ben ik toch al aan het denken wat ik hierna zou willen lezen ;-) en op dit moment zijn er drie boeken waar ik aan denk: De meester en Margarita van Mikhail Bulgakov, Oblomov van Ivan Goncharov en Dode zielen van Nikolai Gogol. De eerste twee zijn bij een andere groep waar ik lid van was al eens als group read gelezen, maar toen had ik niet genoeg tijd om mee te doen, en van de laatste heb ik een schitterende uitgave liggen waardoor het boek extra aantrekkelijk wordt :-)

Maar ik moet zeggen dat ik eigenlijk ook nog aan een vierde boek, het hierboven (ook bij bericht 5) genoemde Russische liefdesverhalen , loop te denken, want als je weinig tijd hebt (en een boek daardoor soms dagen achtereen niet open gaat...) zijn korte verhalen altijd prettig om te lezen.

Gisteren 1935 en volgende jaren (1989) van Anatoli Rybakov uitgelezen. Het was mijn eerste boek voor deze winteruitdaging.

Ik weet niet of ik het boek snel aan iemand anders zou aanraden, tenzij ik die persoon goed genoeg zou kennen om te weten dat hij/zij het boek net zo zou kunnen waarderen als ik. Want ik heb het boek met bijzonder veel interesse gelezen.

In vergelijking met het eerste deel van de Arbat tetralogie, Kinderen van de Arbat (1987), bevat dit tweede deel (nog) meer politieke geschiedenis. Nu is dit voor mij persoonlijk een van de redenen waarom ik het boek lees, want ik heb tijdens mijn middelbare school examens de Sovjet-Unie als eindexamen onderwerp gehad en vind deze tetralogie mede hierdoor heel fascinerend. Maar of de, toch wel overheersende, politieke geschiedenis in dit tweede deel het boek voor iedereen geschikt maakt… Ik denk het niet. Ik heb het boek zelf in ieder geval gewaardeerd met vier sterren.

Ik heb eergisteren De gebroeders Karamazov uitgelezen. Wat een geweldig boek. Ik las alleen dat er nu een nieuwe vertaling is met de titel, de broers Karamazov. Heeft iemand deze gelezen? Hij schijnt beter te zijn. Dus ik denk dat ik deze ook nog maar een keer ga lezen. Maar niet voor deze uitdaging.

Kreeg van een vriend ook nog de tip om Oblomov te lezen.
Dit boek schijnt wel wat weg te hebben van de Avonden van Gerard Reve. Saaiheid ten top.

Ik lees nu deze nieuwe vertaling; De broers Karamazov. Mijn idee is dat de taal wat opgesoepeld is, het leest relatief makkelijker dan ik vooraf inschatte. Een vergelijking met de oudere vertaling kan ik echter niet maken; het is mijn kennismaking met de Broers.

Ik kon Seks bestond niet in de Sovjet-Unie : Legenden en misverstanden uit de vorige eeuw (2009) van Wladimir Kaminer lenen en heb dat dus gedaan, want doordat het hier genoemd werd was ik wel nieuwsgierig naar het boek. Het leest heel vlot weg, dat moet ik het boek nageven, maar het bleek niet 'mijn soort boek'.

Ik had meer humor (en/of satire) in de verhalen verwacht en dat was niet tot nauwelijks aanwezig. Ik had enige moeite om het boek uit te lezen omdat het mij niet echt kon boeien, maar het is, zoals hierboven aangegeven, gelukkig slechts een dun boekje en daardoor heb ik toch de energie op weten te brengen om het uit te lezen :-). Ik heb het gewaardeerd met twee sterren.

Nu ga ik mij aan het boek Russische liefdesverhalen wijden.

Booklovinglady wrote: "Ik kon Seks bestond niet in de Sovjet-Unie : Legenden en misverstanden uit de vorige eeuw van Wladimir Kaminer lenen en heb dat dus gedaan, want doordat het hier genoemd werd was ik wel nieuwsgieri..."

Ik ben er ook in bezig. Snap goed waarom ik het een paar jaar terug weg heb gelegd. Het is meer een boekje voor op het toilet tussen de Fokke&Sokkes en Garfields

Vanmiddagnaar de bieb geweest en Oblomov meegenomen.

Marjolijn wrote: "Vanmiddagnaar de bieb geweest en Oblomov meegenomen."

Spannend! Ben heel benieuwd wat je ervan vindt. Zoals eerder gezegd was het boek onderwerp van een group read in een van mijn andere groepen, zo ongeveer ruim een jaar geleden denk ik, en iedereen was heel enthousiast. Ik zal niets verklappen, maar men had onder andere bewondering voor de schrijver omdat hij het boek, ondanks een hoofdpersoon die niets uitvoert, al die pagina's lang boeiend weet te houden.

Zelf ben ik in Russische liefdesverhalen begonnen; heerlijk boek! Het bevat goed geschreven verhalen en zou voor iedereen een prima boek zijn om eens kennis te maken met diverse 'klassieke' Russische auteurs. Een paar verhalen ken ik al, omdat ik al eens vaker Russische korte verhalen heb gelezen, en ook zijn niet alle schrijvers nieuw voor mij. Maar ik geniet volop van het boek en het is een hele verademing om weer een boek te hebben waar ik me helemaal in kan vinden :-)

Een van de allermooiste 'Russen' is voor mij 'Leven en lot' van Vasily Grossman. Is nog niet zo heel lang beschikbaar in Nederlandse vertaling (maar ligt nu in goedkope editie in de winkels, zag ik). Beetje vergelijkbaar met de Rybakov-boeken. Of: de Oorlog en Vrede van de 20e eeuw. Geeft indringend maar prachtig beeld van de Sovjetunie en de Stalindictatuur, met vooral aandacht voor de Slag bij Stalingrad. Echt prachtig.

Eén van de eerste verhalen in Russische liefdesverhalen is 'Meinacht of het verdronken meisje', geschreven door Nikolaj Gogol. Ik heb al eerder iets van Gogol gelezen maar heb het betreffende boek hier nog niet eerder genoemd, want 't was mij eerlijk gezegd even ontschoten :-) hoewel het om een héél dun boek gaat; slechts 127 pagina's. Door het zeer geringe aantal pagina's is het boek zeker geschikt voor groepsleden die eens kennis willen maken met het werk van Gogol. Het gaat om het volgende boek:

Dagboek van een gek ~ De neus ~ De mantel bevat de drie in de titel vermelde, zéér beroemde, verhalen van Gogol. Het zijn drie gekke, bizarre, lachwekkende, humoristische, en hoe je het verder ook wilt noemen, verhalen met een serieuze ondertoon. De drie verhalen zijn anders van stijl dan Gogols 'Meinacht of het verdronken meisje', maar ik vond ze zeer de moeite waard en heb het boek destijds dan ook gewaardeerd met vier sterren. Mochten jullie dus nog een dun boek zoeken voor deze winteruitdaging, dan is dit zeker een aanrader.

Ik ben echt niet bekend met de Russische literatuur, maar ik heb vernomen dat het boek "De Vloek van de Schaduw" van Alexey Pehov goed zou zijn.Het zou liggen in de trend van Tolkien z'n boeken.Dus fantasy.
Ik moet er wel bij zeggen dat ik het persoonlijk nog niet heb gelezen.
Het zou tevens het eerste deel van een trilogie zijn.
Maar dit eerste boek is inderdaad ook in het Nederlands al vertaald.De anderen weet ik niet.

Is er misschien al iemand die dit boek heeft gelezen?

Leentje wrote: "Ik ben echt niet bekend met de Russische literatuur, maar ik heb vernomen dat het boek "De Vloek van de Schaduw" van Alexey Pehov goed zou zijn.Het zou liggen in de trend van Tolkien z'n boeken.D..."

Er is behalve De vloek van de schaduw, het eerste deel van De kronieken van Siala oftwel De Schaduw-trilogie, ook een tweede deel in het Nederlands vertaald: De Weg van de Schaduw. Het derde deel lijkt op dit moment nog niet in het Nederlands te zijn uitgegeven, maar is wel al in andere talen, zoals Engels en Duits, te verkrijgen. Een Nederlandse versie zal ongetwijfeld snel volgen.

Ok, bedankt voor de verdere uitleg hierover.

Leentje wrote: "Ok, bedankt voor de verdere uitleg hierover."

Graag gedaan. Ik heb de uitgever om info over het derde deel gevraagd. Zodra ik iets weet zal ik het hier vermelden. De serie opent in ieder geval mogelijkheden voor mensen die van fantasy houden om ook aan de winteruitdaging mee te doen, dus bedankt voor de tip.

@Tanita en Leentje
Gezien jullie interesse in het onderwerp: Is het niet iets voor jullie om aan deze winteruitdaging mee te doen?

Ja inderdaad, ik zou wel willen meedoen, het is eender welk boek het zal zijn, ik ga het doen.
En wat een verwenplekje is het hier voor alle boekenlezers,ben blij dat ik GR gevonden heb!

Leentje wrote: "Ja inderdaad, ik zou wel willen meedoen, het is eender welk boek het zal zijn, ik ga het doen.
En wat een verwenplekje is het hier voor alle boekenlezers,ben blij dat ik GR gevonden heb!"

Mocht je soms problemen ondervinden als je je aanmeldt bij de challenge, laat het mij dan even weten (je kunt mij via GR een mailtje sturen). Succes!

OK dank je ;-)

De omnibus Russische liefdesverhalen van uitgeverij Veen was mijn derde boek voor de winteruitdaging en het is prachtig! De verhalen in het boek zijn duidelijk met heel veel zorg uitgekozen.

Zoals in het nawoord ook al wordt aangegeven is “een treffend kenmerk van Russische liefdesverhalen … het ontbreken van erotiek. Zelden wordt in de Russische literatuur alleen voor het ‘entertainment’ geschreven”. Dit blijkt uit alle verhalen in deze bundel en het maakt de verhalen volkomen anders (maar zeker niet minder interessant) dan de liefdesverhalen die wij hier in het westen over het algemeen gewend zijn.

Ik heb echt genoten van de verhalen en heb het boek dan ook prompt gewaardeerd met vijf sterren.

@Leentje en andere liefhebbers van epische fantasy

De Kronieken van Siala / De Schaduw-trilogie van Alexey Pehov:
Het Lot van de Schaduw, het derde deel van de De kronieken van Siala oftewel De Schaduw-trilogie, staat volgens de uitgever gepland voor 15 maart 2013.

Vrijwel in één ruk (gisteravond begonnen en vanochtend het laatste stuk) De held van onze tijd (1840) van Mikhail Lermontov uitgelezen. Wat een fantastisch knap geschreven en boeiend boek!

Lermontovs romanfiguur Petsjorin is zonder twijfel één van de meest onsympathieke, maar tevens ook één van de meest fascinerende, figuren die ik ooit in de literatuur ben tegengekomen. Dit heeft er mede toe geleid dat ik het boek vrijwel achter elkaar heb uitgelezen; ik kon het maar moeilijk wegleggen.

Een reden voor mij om De held van onze tijd te kiezen als volgende boek voor mijn winteruitdaging was overigens dat het eerste verhaal uit dit boek, Bela, tevens is opgenomen in Russische liefdesverhalen, mijn vorige boek voor deze winteruitdaging. En Lermontovs Bela smaakte absoluut naar meer, zoals dat heet, vandaar dat het al langere tijd ongelezen op mijn boekenplank staande De held van onze tijd voor mij een logisch vervolg was op Russische liefdesverhalen. Ik heb het boek De held van onze tijd overigens gewaardeerd met vijf sterren.

Booklovinglady wrote: "@Leentje en andere liefhebbers van epische fantasy

De Kronieken van Siala / De Schaduw-trilogie van Alexey Pehov:
Het Lot van de Schaduw, het derde deel van de De kronieken van Siala oftewel De S..."

@ Booklovinglady : amaii dat is fantastisch,ik ga dit zeker eens proberen lezen, na mijn andere boeken waar ik nu in bezig ben ;-)

Vandaag las ik het laatste stuk van A Hero of Our Time (Een held van onze tijd) van Mikhail Lermontov.
Dit boek heeft mij zeer aangenaam verrast.

Hierover deel ik volledig de bovenstaande mening van Booklovinglady.
Ook ervaarde ik tijdens het lezen een bepaald filosofisch aspect, een bepaalde kijk op de 'mensheid' met mooie (soms confronterende) inzichten.

Degenen die nog van plan zijn dit boek te lezen, raad ik zeker aan ook het voorwoord te lezen!

Voor mijn derde boek van de winteruitdaging 2012 - 2013 denk ik eraan Life and Fate(Leven en Lot) van Vasily Grossmante lezen, het is echter een dikke pil en ik hoop er met mijn beperkte vrije tijd door te raken!

Liza (1858) van Ivan Turgenev, ook bekend onder de titel Het adelsnest, sluit qua thema perfect aan bij het eerder door mij gelezen Russische liefdesverhalen.

Op de achterkant van mijn uitgave van Liza staat het volgende: “Liza is een zeldzaam perfecte roman: psychologisch subtiel, romantisch maar niet sentimenteel, bespiegelend maar nergens zwaarwichtig, melancholisch en vol milde humor.” Beter zou ik het zelf niet kunnen samenvatten…

Ik kan hier nog aan toevoegen dat Liza een typisch Russisch liefdesverhaal is en dat het boek een goed beeld geeft van het leven van de Russische landadel in de 19de eeuw. Verder leest het boek heel vlot weg. Een aanrader voor iedereen die een niet al te zwaar, en ook niet te dik, boek zoekt.

Aangezien ik het volledig eens ben met de hierboven geciteerde tekst op de achterkant van mijn uitgave, heb ik het boek gewaardeerd met vijf sterren.

Ik heb zojuistSeks bestond niet in de Sovjet-Unie : Legenden en misverstanden uit de vorige eeuw uitgelezen. Het was dat het bij mij in de boekenkast stond en ik mij heb voorgenomen om dit jaar de wat mindere boeken uit die kast te lezen, zodat ik ze weg kan geven (en de plek weer op te vullen met betere boeken). Laat ik het kort houden, droge humor, niet echt mijn ding en de verhalen zijn eigenlijk niet meer dan een opsomming van maffe sovjet-unie feitjes. Dus het vermelden niet echt waard.

Maar nu is de voorraad russische literatuur op en dus laat ik mij voor de rest leiden door goede suggesties hier. Ik heb vandaag Lolita enDe twaalf stoelen uit de bieb gehaald. Jammer dat de kerstvakantie voorbij is.

Afgelopen woensdagavond ben ik begonnen aan de klassieker De twaalf stoelen (1928) van Ilya Ilf en Yevgeny Petrov, het schrijversduo uit Odessa, en vandaag heb ik het uitgelezen. Het bleek een leuk boek; een erg leuk boek zelfs. Bedankt voor de tip Marjolijn!

In dit gekke, dwaze, komische, humoristische, bizarre verhaal dat zich in 1927, tien jaar na de revolutie, afspeelt, vertelt Klaudia Ivanova op haar sterfbed aan haar schoonzoon, weduwnaar en voormalig edelman Hippoliet Vorobjaninov, dat zij tijdens de revolutie al haar juwelen in één van hun twaalf eetkamerstoelen heeft verstopt om te voorkomen dat de bolsjewieken ze zouden vinden. Na haar overlijden besluit Vorobjaninov op zoek te gaan naar de schat. In Stargorod, zijn voormalige woonplaats en het beginpunt van de ‘stoelenjacht’, ontmoet Vorobjaninov de charmante rasoplichter Ostap Bender en na enige druk van de kant van Bender besluiten de twee hun krachten te bundelen. Klaudia Ivanova blijkt op haar sterfbed haar geheim echter ook aan de plaatselijke pope, vader Fjodor, te hebben verteld en ook hij heeft besloten op jacht te gaan naar de juwelen.

De ‘stoelenjacht’ duurt een half jaar en brengt zowel het tweetal als de pope naar verschillende plaatsen in Rusland waar ze in diverse komische situaties verwikkeld raken. De wegen van het tweetal Vorobjaninov en Bender en hun concurrent vader Fjodor kruisen zich een aantal keren en ook dit levert zeer amusante situaties op. De scene in de gang van hotel Sorbonne in Stargorod bijvoorbeeld, waar een ontmoeting tussen Vorobjaninov en vader Fjodor plaatsvindt, heeft duidelijk iets weg van een klucht en werkt op de lachspieren.

Het boek De twaalf stoelen werd voor het eerst uitgegeven in 1928 en ik heb me tijdens het lezen een aantal keren afgevraagd hoe het destijds door de censuur is gekomen, want het met ironie vertelde verhaal levert duidelijk kritiek op het toenmalige beleid van het pas ontstane Sovjet-Rusland en op de NEP (Nieuwe Economische Politiek). Misschien was de censuur in die tijd iets minder streng want 1928 was weliswaar al na de dood van Lenin, maar nog vóór het hoogtepunt van de Stalin-terreur.

De twaalf stoelen was jarenlang zeer geliefd bij de intelligentsia van Rusland tot het boek eind jaren zestig in populariteit werd verdrongen door het postuum gepubliceerde De meester en Margarita van Mikhail Bulgakov. Ik heb De twaalf stoelen gewaardeerd met vier sterren.

Vandaag heb ik mijn eerste boek voor de winterchallenge uitgelezen: Vaders En Zonen van Ivan Toergenjev. Dit was gelijk mijn eerste kennismaking met de (negentiende-eeuwse) Russische literatuur en deze is mij goed bevallen.

Vaders en zonen handel over het conflict tussen de jonge en de oude generatie. De jonge generatie heeft geen idealen meer en vertrouwt niet meer op gezag. Bazarov (een van de zonen) is een echte nihilist en dit botst uiteraard met de normen en waarden van de oudere generatie.

Volgens het korte nawoord zorgde Vaders en zonen na het verschijnen voor veel commotie. Toergenjev weet de verschillen tussen beide generaties goed neer te zetten, al zal het voor de moderne lezer allemaal niet heel schokkend zijn. Het verhaal lijkt op sommige momenten eigenlijk zonder richting voort te kabbelen, maar Toegenjev zorgt er wel voor dat er genoeg interessante gebeurtenissen in het verhaal zitten om het geheel boeiend te houden.

Het boek leest verrassend gemakkelijk weg. De schrijfstijl van Toergenjev is erg onderhoudend en het taalgebruik is mooi. Omdat het boek niet al te dik is (250 pagina's) een aanrader voor wie kennis wil maken met de negentiende-eeuwse Russen.

"Wauw!" zegt eigenlijk alles over het door de in Kiev geboren Mikhail Bulgakov geschreven boek De meester en Margarita (1967). Het is werkelijk een fantastische roman; ‘fantastisch’ in meerdere opzichten, zoals mensen die het boek gelezen hebben het ongetwijfeld onmiddellijk met mij eens zullen zijn. Volgens zeggen veroorzaakte geen andere Russische roman in de twintigste eeuw zo’n wereldwijde sensatie als De meester en Margarita en ik kan mij dat heel goed voorstellen.

Boelgakov overleed reeds in 1940 en het heeft zijn weduwe diverse pogingen gekost om het boek door de censuur te krijgen. De eerste in de Sovjet-Unie gepubliceerde versie uit 1966-1967 was dan ook door de censuur zwaar verminkt. De door mij gelezen uitgave is een Nederlandse vertaling die werd gebaseerd op de ongecensureerde versie.

Het boek is prima te lezen en ook zeker interessant voor iemand die niet tot nauwelijks iets weet van de geschiedenis van de Sovjet-Unie in de tijd waarin het verhaal speelt, maar voor degenen die wel iets weten van deze geschiedenis is het boek ronduit fascinerend! Ik had met name tijdens het eerste kwart van het verhaal grote moeite om het boek weg te leggen; ik wilde steeds weten hoe het verhaal verder zou gaan en hoe het zou aflopen. Over de inhoud zal ik verder niets zeggen want een korte inleiding wordt immers al gegeven bij de samenvatting die te lezen is door op bovenstaande link van de titel van het boek te klikken.

Ik had het boek al zo'n anderhalf jaar ongelezen op de plank staan, maar nadat ik ontdekte dat De twaalf stoelen, het eerder door mij gelezen boek voor mijn winteruitdaging, in de Sovjet-Unie eind jaren zestig in populariteit was verdrongen door De meester en Margarita, was het besluit om dit laatstgenoemde boek te gaan lezen heel snel genomen :-). Ik heb het boek gewaardeerd met vijf sterren.