ungo

Esperanto

 Substantivo

ungo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	ungo	ungoj
Akuzativo	ungon	ungojn

Vorterseparo

ung + o

Elparolo

• IFA:  ˈungo 

Signifoj

1. korneca elkreskaĵo ĉe la ekstremo de homaj aŭ aliaj bestaj fingroj.

Tradukoj

   

franca: ongle → fr germana: Nagel → de Kotavao: vitoda

pola: paznokieć → pl (homaj); [1] pazur → pl (aliaj bestoj) portugala: unha → pt rusa: ноготь → ru vira, коготь → ru vira Solresolo: domidosi

Referencoj kaj literaturo

• ung
•  ungo
• Ĉefred. G. Waringhien, Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV), SAT: Paris, 2005 -- kapvorto "ungo".
• Tatoeba, la fraza tradukvortaro, frazoj kun tradukoj al aliaj lingvoj "ungo"
• La Simpla Vortaro, „ungo“.

Fontoj kaj citaĵoj

(anatomio)