پرش به محتوا

کنش (فلسفه)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نشاط ((نِ) [ع .] (اسم مصدر) شادمانی، خوشی، سبکی.[۱])(به انگلیسی: Activity) جنب و جوش و نشاط عبارت است از پرداختن به یک عمل خاص؛ مثلاً می‌گویند فلانی دارای نشاط سیاسی است. نشاط مترادف فعالیت است و خصوصاً به اعمال عقلی یا فعالیت بدنی گفته می‌شود که وجه امتیاز آنها بیشتر خود به خود است تا درخواستی. یا به هر نوع عمل و کار عقلی و حیاتی گفته می‌شود که مشروط به کاربرد و نیروی موجود زنده است.[۲]

منابع

[ویرایش]
  1. محمد معین، فرهنگ فارسی معین، مدخل
  2. جمیل، صلیبا؛ منوچهر صانعی دره بیدی، 'فرهنگ فلسفی،'، انتشارات حکمت - تهران، چاپ: اول، ۱۳۶۶ ص ۶۳۲