inferir

Galego

• Etimoloxía: do latín inferre.

• Pronuncia: /iɱ.fe.ˈɾiɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

inferir

1. Ser causa dun dano, ofensa ou agravio contra alguén.
   • Sinónimos: causar, motivar, ocasionar, orixinar, producir, provocar.
2. Sacar unha consecuencia.
   • Sinónimos: colixir, concluír, deducir, inducir.

Traducións

• Castelán: inferir ^(es)
• Catalán: inferir ^(ca)
• Inglés: infer ^(en)
• Portugués: inferir ^(pt)

Conxugación

Verbo semirregular da 3ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	inferir
Xerundio	inferindo
Participio	inferido, inferida, inferidos, inferidas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	infiro	infires	infire	inferimos	inferides	infiren
	Copretérito	infería	inferías	infería	inferiamos	inferiades	inferían
	Pretérito	inferín	inferiches	inferiu	inferimos	inferistes	inferiron
	Antepretérito	inferira	inferiras	inferira	inferiramos	inferirades	inferiran
	Futuro	inferirei	inferirás	inferirá	inferiremos	inferiredes	inferirán
	Pospretérito	inferiría	inferirías	inferiría	infeririamos	infeririades	inferirían
Modo Subxuntivo	Presente	infira	infiras	infira	infiramos	infirades	infiran
	Pretérito	inferise	inferises	inferise	inferísemos	inferísedes	inferisen
	Futuro	inferir	inferires	inferir	inferirmos	inferirdes	inferiren
Modo Imperativo	Afirmativo		infire	infira1		inferide	infiran1
	Negativo		infiras	infira1		infirades	infiran1
Infinitivo conxugado		inferir	inferires	inferir	inferirmos	inferirdes	inferiren

1 Vostede(s)

Castelán

• Etimoloxía: do latín inferre.

Verbo

inferir

1. Inferir.

Catalán

• Etimoloxía: do latín inferre.

Verbo

inferir

1. Inferir.

Portugués

• Etimoloxía: do latín inferre.

Verbo

inferir

1. Inferir.