lêk

Kurmancî

Mane

lêk (cureyê peyvê?)

1. li hev, lev

   Lêk ve kirin. (li hev parve kirin, dabeş kirin)

Têkildar

• jêk
• pêk
• têk

Etîmolojî

li + yek (2)

Bikaranîn

Lêker:

• lêk bûn
• lêk kirin
• lêk anîn
• lêk dan

Navdêr:

• lêkbûn
• lêkkirin
• lêkdan
• lêkanîn
• lêkketin
• lêkçûn

Rengdêr:

• lêkbûyî
• lêkkirî
• lêkdayî
• lêkketî

Jê

• lêk anîn
• lêkanîn
• lêk dan
• lêkdan
• lêkdayî
• lêk hatin
• lêkhatin
• lêk kirin

• lêkkirin
• lêkra
• lêk re
• lêk va
• lêkva
• lêk ve
• lêkve

Ji wêjeya klasîk

• Nêrgizên sergiran hilîn carek
  Du qiran lêk beraber ke
  Tu bimeş kok bi ser derê qesrê — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Werger

• Îngilîzî: appendage → en
• Tirkî: ek → tr, ilâve → tr, ^?birbiri → tr