119 Althaea

Vide etiam paginam discretivam: Althaea (discretiva).

119 Althaea
Genus	Asteroides Cinguli Principalis
Res orbitales epochae 4 Ianuarii 2010
Excentricitas	.08188840083270579
Axis semimaior	2.580566716054236 UA
perihelion	2.369248234434447 UA
aphelion	2.791885197674024 UA
Inclinatio orbitalis	5.77951149619454°
Longitudo nodi ascendentis	203.7202854339225°
Argumentum perihelii	171.1588116347893°
Anomalia media	263.3998418353205°
Periodus orbitalis	4.1455374180003 anni
Res physicae
Diameter	km
Massa	kg
Densitas media	g/cm3
Periodus rotationis	11 h 29.040012 m
Classis spectralis	Tholen: S, SMASS: Sl
Magnitudo absoluta	8.42
Albedo	0.2306
De recognitione
Primus repertor	I. C. Watson
Repertum	die 3 Aprilis 1872
Designationes aliae	1972 KO

119 Althaea, olim designatione 1972 KO agnitus, est asteroides systematis solaris nostri, asteroidibus Cinguli Principalis attributus. Astronomis terrestribus magnitudinem absolutam 8.42 monstrat. Die 3 Aprilis 1872 ab Iacobo Craig Watson in Observatorio Detroiti versato repertus est. In mythologia Graeca Althaea, e qua asteroides appellatus est, fuit uxor Oenei regis Calydonis et mater Meleagri.

Rerum orbitalium ratio epochae 4 Ianuarii 2010 constitit. Qua epocha 119 Althaea per dies 1514 circa solem movebatur. Axem orbitalem habebat unitatum astronomicarum 2.58 et eccentricitatem 0.08, distans igitur a sole quam minime unitatibus 2.37, quam maxime unitatibus 2.79. Inclinatio orbitalis 5.78° reperiebatur, anomalia media 263.4°.

Nexus externi

Data astronomica: "20000119" apud JPL Small-Body Database.

Haec commentatio, automatice praeparata, res astronomicas colligit excerptas e pagina [1] sitús Small-Body Database, quem elaboraverunt NASA et JPL apud Institutum Technologiae Californiense.