зүг

Монголоор

Үгийн дуудлага

[ʣьg]

Үндэсний бичиг

ᠵᠦᠭ

(зүг)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I нэр.

1. Орчлонгийн аливаа чиг; сарны зурхайн ёсны арван дөрвөн зүг, гурван зуун жаран зүг гэх мэтээр хуваах ёс бас бий

II дай.

1. Зүгээр, энгийн, дэмий

Нийлмэл үг

арван зүг - хойд, урд, баруун, зүүн зүг, түүний завсрын дөрвөн зовхис, дээш доош

дорно зүг - нар мандах чиг

дөрвөн зүг - зүүн, баруун, хойд, урд дөрвөн чиг

зүг зүг - зүг бүгд, зүг бүрт

зүг гаргах зурхай. - а.цагаан сарын шинийн нэгний өглөө хүн бүхэн өлзийтэй сайн зүгтээ чиглэн мөр гаргах зан үйлийг гүйцэтгэх; б.аян замд гарахын өмнө өлзий дэмбэрэл, сайн сайхныг бодож сайн зүг рүү чиг гаргах зан үйлийг гүйцэтгэх; в.зүг чигийг баримжаалан тодорхойлох

зүг орох - а.эмхэрч цэгцрэх, журамтай болох; б.ажлын дөртэй болох; в.томоотой болох, ухаан суух; г.морь малын амаа мэддэг болох

зүгийн муу зүүн хойно шашин. - бөө мөргөл, шашны муу бэлгэдэл таарсан зүг

зүгээ алдах - а.төөрөх; б.шилж. дүрсгүйтэх, сахилгагүйтэх, ёс алдах; в.замаа алдах

насан зүг болох - а.ихэд өтөлж хөгшрөх; б.үхэх, нас нөгчих

зүг чиггүй их мал сүрэг - тоолохын аргагүй их мал сүрэг

зүг ирэх - тодорхой зорилго, шалтгаангүй энгийн байдлаар ирэх

зүг явах - ямар нэг хэргийн учирт бус дэмий явах

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

зүг нэр. дөрвөн ~, зүгийн, зүгт, зүгээс, зүгээр

Хоршоо үг

• зүг зөв - хэтийн зорилго, төлөвлөгөө, бодлого
• зүг чиг - ерөнхий болон тодорхой чиг чиглэл
• зүг чиггүй - а.эмх замбараагүй; зүг чиггүй ярих - эх адаггүй юм ярих
• учир зүг - хэрэг явдлын шалтгаан, нөхцөл байдал

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Зүг зүгтээ

Зөгий нүхэндээ