Naar inhoud springen

Igor Sijsling

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Igor Sijsling
Igor Sijsling, Dutch Open Tennis 2008
Igor Sijsling, Dutch Open Tennis 2008
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederlandse
Geboorteplaats Amsterdam, Nederland
Geboortedatum 18 augustus 1987
Woonplaats Hoogstraten, België
Lengte 1,91 m
Gewicht 85 kg
Profdebuut 2005
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 2.222.944 US dollar
Coach Vedrah Tvrtkovic
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 50–90
Titels 0
Hoogste positie 52e (17 februari 2014)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (2013-2015)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2013, 2016)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (2013)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2012)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 27–44
Titels 1
Hoogste positie 37e (6 januari 2014)
Huidige positie 1208e (10 juli 2017)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open Finale (2013)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2014)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2014)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2014)
Laatst bijgewerkt op: 13 juli 2017
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Igor Sijsling (Amsterdam, 18 augustus 1987) is een rechtshandige tennisser uit Nederland die in 2005 professional werd.

In 2006 won hij twee futures-toernooien en in Saransk zijn eerste challengers-toernooi. In 2008 won hij nogmaals twee futures-toernooien. In juli 2009 bereikte hij de finale in Manchester maar verloor met 3-6, 6-4 en 6-2 van Olivier Rochus. Tijdens de kwalificaties voor het US Open strandde hij eveneens in de tweede ronde. In november 2009 bereikte hij de finale in Chuncheon waar hij met 2-6 en 3-6 verloor van Yen-Hsun Lu. In 2010 speelde hij de kwalificaties voor het Australian Open maar strandde eveneens in de tweede ronde. In het ATP-toernooi van Rotterdam knokte hij zich door de kwalificaties maar verloor in de tweede ronde van de uiteindelijke toernooiwinnaar Robin Söderling met 7-6 en 6-2. In november 2010 won Sijsling het challengertoernooi van Eckental.

Via het kwalificatietoernooi van Wimbledon 2011 bereikte Sijsling voor het eerst de hoofdtabel van een grandslamtoernooi. Sijsling verloor in de eerste ronde in drie sets van de Rus Igor Koenitsyn. Een week na te zijn uitgeschakeld in het kwalificatietoernooi van het US Open won Sijsling het challengertoernooi van Alphen aan den Rijn.

In februari 2012 won Sijsling twee challengertoernooien, die van Quimper en van Wolfsburg. In mei 2012 wist Sijsling zich voor zijn tweede grandslamtoernooi te plaatsen – in de eerste ronde van Roland Garros nam hij het op tegen Gilles Müller. Sijsling verloor deze wedstrijd in vijf sets. Nadat Sijsling in juli 2012 de challenger van Vancouver op zijn naam wist te schrijven, trad hij voor het eerst in zijn carrière de top 100 van de wereldranglijst binnen. Bij het US Open strandde hij in de tweede ronde tegen de toenmalige nummer vijf van de wereld, David Ferrer.

Bij het eerste grandslamtoernooi van 2013, het Australian Open, verloor Sijsling in de eerste ronde van het enkelspel van de Oezbeek Denis Istomin. In het dubbelspel bereikte hij samen met Robin Haase de finale. Sijsling en Haase verloren deze finale van het Amerikaanse duo Bob en Mike Bryan. Bij het tweede grandslamtoernooi van 2013, Roland Garros, sloeg Sijsling zich voor de tweede keer in zijn carrière naar een tweede ronde van een grandslamtoernooi. In deze tweede ronde verloor hij van Tommy Robredo in vijf sets. Een maand later bereikte Sijsling de derde ronde van Wimbledon 2013 door Alex Kuznetsov en Milos Raonic te verslaan. Dit betekende zijn beste grandslamresultaat in het enkelspel. In het US Open van 2013 verloor hij met 6-7, 6-2, 4-6 en 1-6 van kwalificant Peter Gojowczyk.

In het Australian Open van 2014 verloor hij in de eerste ronde van Thanasi Kokkinakis, met 7-6, 0-6, 7-6 en 6-2. In het Roland Garros-toernooi had hij een ongelukkige loting, namelijk tegen de als vijfde geplaatste David Ferrer, die hem in de eerste ronde uitschakelde met 4-6, 3-6 en 1-6. In het grandslamtoernooi van Engeland, Wimbledon, ging het al niet veel beter. Hij verloor in de eerste ronde van de als 22e geplaatste Philipp Kohlschreiber met 6-4, 6-4 en 6-2. In het US Open van 2014 ten slotte verloor hij (eveneens in de eerste ronde) van Víctor Estrella Burgos, met 2-6, 6-4, 6-3 en 6-2.

Ook op het Australian Open van 2015 was hij niet succesvol. Hij verloor opnieuw in de eerste ronde, zowel in het enkel- als het dubbelspel.

Sijsling begon op de 145e positie op de wereldranglijst. Hij startte het jaar in Happy Valley waar hij een challenger speelde. Hij strandde in de eerste ronde. Vervolgens ging hij een challenger spelen in Manilla. Daar kwam hij tot de kwartfinale. Daarin verloor hij van Lukáš Lacko, 4-6 en 2-6. In het eerste grandslamtoernooi van het jaar, het Australian Open, moest hij zich zien te kwalificeren voor het hoofdtoernooi. Hij verloor in de tweede ronde van de Fransman Stéphane Robert met 5-7 en 5-7.

In Montpellier probeerde Sijsling zich via de kwalificaties te plaatsen voor het hoofdtoernooi. Maar hij verloor opnieuw van een Fransman. Ditmaal van Édouard Roger-Vasselin met 5-7, 6-3 en 3-6.

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score
Gewonnen challengers
1. 31 juli 2006 Vlag van Rusland Saransk Gravel Vlag van Oezbekistan Farrukh Dustov 7-68, 6-4
2. 1 november 2010 Vlag van Duitsland Eckental Tapijt Vlag van België Ruben Bemelmans 3-6, 6-2, 6-3
3. 5 september 2011 Vlag van Nederland Alphen aan den Rijn Gravel Vlag van Duitsland Jan-Lennard Struff 7-62, 6-3
4. 6 februari 2012 Vlag van Frankrijk Quimper Hardcourt Vlag van Tunesië Malek Jaziri 6-3, 6-4
5. 20 februari 2012 Vlag van Duitsland Wolfsburg Tapijt Vlag van Polen Jerzy Janowicz 4-6, 6-3, 7-69
6. 30 juli 2012 Vlag van Canada Vancouver Hardcourt Vlag van Oekraïne Sergei Bubka 6-1, 7-5
7. 22 november 2015 Vlag van Italië Brescia Hardcourt Vlag van Bosnië en Herzegovina Mirza Basic 6-4, 6-4
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score
Gewonnen finales heren dubbel
1. 22 juli 2013 Vlag van Verenigde Staten ATP Atlanta Hardcourt Vlag van Frankrijk Édouard Roger-Vasselin Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin Fleming
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jonathan Marray
7-66, 6-3 Details
Verloren finales heren dubbel
1. 14 juli 2008 Vlag van Nederland ATP Amersfoort Gravel Vlag van Nederland Jesse Huta Galung Vlag van Tsjechië František Čermák
Vlag van Nederland Rogier Wassen
5-7, 5-7 Details
2. 26 januari 2013 Vlag van Australië Australian Open Hardcourt Vlag van Nederland Robin Haase Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
Vlag van Verenigde Staten Mike Bryan
3-6, 4-6 Details
3. 15 juli 2013 Vlag van Colombia ATP Bogota Hardcourt Vlag van Frankrijk Édouard Roger-Vasselin Vlag van India Purav Raja
Vlag van India Divij Sharan
6-74, 6-73 Details
Gewonnen challengers heren dubbel
1. 30 oktober 2006 Vlag van Verenigde Staten Louisville Hardcourt Vlag van Nederland Robin Haase Vlag van Verenigde Staten Amer Delić
Vlag van Verenigde Staten Robert Kendrick
walk-over
2. 8 november 2010 Vlag van Duitsland Aken Tapijt Vlag van België Ruben Bemelmans Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Delgado
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jonathan Marray
6-4, 3-6 [11-9]
3. 6 oktober 2013 Vlag van België Bergen Hardcourt Vlag van Nederland Jesse Huta Galung Vlag van Verenigde Staten Eric Butorac
Vlag van Zuid-Afrika Raven Klaasen
4-6, 7-6, [10-7]

Positie ATP-ranglijst enkelspel einde seizoen

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 2005: 783
  • 2006: 302
  • 2007: 385
  • 2008: 525
  • 2009: 245
  • 2010: 126
  • 2011: 200
  • 2012: 68
  • 2013: 70
  • 2014: 84
  • 2015: 145
  • 2016: 177

Prestatietabel grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
Toernooi 2011 2012 2013 2014 2015 2016 Carrière winst-verlies
Grandslamtoernooien
Australian Open 1R 1R 1R 0-3
Roland Garros 1R 2R 2R 1R 2R 2-5
Wimbledon 1R 3R 1R 1R 1R 2-5
US Open 2R 1R 1R 1-3
Winst-verlies 0-1 1-2 3-4 1-4 0-3 1-2 6-16
Tennis Masters Cup
ATP World Tour Finals 0-0
ATP Masters 1000
Indian Wells 1R 1R 2R 1-3
Miami 2R 1R 1-2
Monte Carlo 1R 0-1
Madrid 2R 1-1
Rome 2R 1-1
Montréal/Toronto 0-0
Cincinnati 0-0
Shanghai 0-0
Parijs 2R 1R 1-2
Olympische Spelen
Olympische Spelen gt geen toernooi 0-0
Statistieken
Totaal aantal titels 0 0 0 0 0 0 0
Totaal winst-verlies 2-3 8-10 20-25 10-28 3-10 4-7 50-90
Eindejaarsranking 200 68 70 84 145 177

Mannendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 2012 2013 2014 2015
Vlag van Australië Australian Open F 1R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 2R
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Igor Sijsling.