Naar inhoud springen

Kobalt(II)naftenaat

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kobalt(II)naftenaat
Algemeen
IUPAC-naam kobalt(II)naftenaat
Andere namen naftoliet
CAS-nummer 61789-51-3
Wikidata Q1944114
Beschrijving Bruin vormloos poeder of blauwachtig-rode vaste stof
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
OntvlambaarSchadelijk voor de gezondheid
Gevaar
H-zinnen H226 - H304 - H317 - H334
EUH-zinnen geen
P-zinnen P261 - P280 - P301+P310 - P331 - P342+P311
Opslag Gescheiden van sterk oxiderende stoffen. Goed gesloten opslaan.
VN-nummer 2001
ADR-klasse Gevarenklasse 4.1
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur bruin of blauw-rood
Dichtheid 0,94 - 0,98 g/cm³
Smeltpunt 140 °C
Kookpunt > 150 °C
Vlampunt 49 °C
Zelfontbrandings- temperatuur 276 °C
Onoplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Kobalt(II)naftenaat is een mengsel van kobaltzouten van nafteenzuur. Vandaar dat de molecuulformule niet nauwkeurig bepaald is. De stof komt voor als een amorf bruin poeder of als een blauwachtig-rode vaste stof, die onoplosbaar is in water. Kobalt(II)naftenaat wordt gebruikt als een oplossing, meestal in minerale oliën of spiritus.

Kobalt(II)naftenaat is een wijdverbreide katalysator, omdat het oplosbaar is in niet-polaire substraten, zoals lijnzaadolie.

Toxicologie en veiligheid

[bewerken | brontekst bewerken]

Bij verhitting van de stof worden giftige dampen gevormd. Kobalt(II)naftenaat reageert hevig met oxiderende stoffen.

De aerosol is irriterend voor de ogen en de luchtwegen. Herhaald of langdurig contact kan de huid gevoelig maken.

[bewerken | brontekst bewerken]