Przejdź do zawartości

Młyn w Chynowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest najnowsza wersja artykułu Młyn w Chynowie edytowana 12:16, 2 wrz 2024 przez Śryż (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Młyn w Chynowie
Ilustracja
Młyn w Chynowie w 2024 r.
Państwo

 Polska

Miejscowość

Chynów

Ukończenie budowy

XIX/XX w.

Ważniejsze przebudowy

1935

Położenie na mapie gminy Drużbice
Mapa konturowa gminy Drużbice, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Młyn w Chynowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Młyn w Chynowie”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Młyn w Chynowie”
Położenie na mapie powiatu bełchatowskiego
Mapa konturowa powiatu bełchatowskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Młyn w Chynowie”
Ziemia51°30′48,492″N 19°21′01,210″E/51,513470 19,350336

Młyn w Chynowiemłyn wodny nad Małą Widawką wybudowany w ostatnich latach XIX w. lub pierwszych latach XX w. Znajduje się w Chynowie, w powiecie bełchatowskim, w województwie łódzkim. Obiekt wpisany do gminnej ewidencji zabytków gminy Drużbice[1][2][3].

Historia miejsca

[edytuj | edytuj kod]

Młyny w tej lokalizacji nad strugą Mała Widawka (dorzecze Grabi) istniały od niepamiętnych czasów. Były wymieniane w źródłach już w pierwszej połowie XVI w. Poprzednikiem obecnie istniejącego młyna był drewniany młyn parterowy wybudowany na przełomie XVIII i XIX w., usytuowany częściowo na palach nad wodą (część produkcyjna), a częściowo na stałym lądzie (część mieszkalna). Budynek ten został zniszczony przez pożar w ostatnich latach XIX w.[1].

Obecny młyn

[edytuj | edytuj kod]

W miejscu po spalonym młynie wybudowano obecnie istniejący młyn, początkowo jako budynek parterowy, murowany, z dachem dwuspadowym krytym papą. W 1935 r. dobudowano do niego drewniane piętro i nowy dach dwuspadowy, kryty blachą. Początkowo był poruszany kołem wodnym i wyposażony w 2 pary kamieni francuskich, perlak i jagielnik. W okresie międzywojennym zainstalowano turbinę wodną oraz dwie pary walców. W czasie II wojny światowej był nieczynny. Po wojnie został uruchomiony. W 1958 r. przeszedł pod zarząd państwowy, jednak był czynny tylko do 1960 r.[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Chynów, [w:] Władysław Baranowski, Katalog zabytków budownictwa przemysłowego w Polsce. T. IV, Województwo łódzkie. Z. 5, Powiaty Bełchatów i Łask, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk: Zakład Narodowy im. Ossolińskich ; Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1972, s. 15.
  2. Uchwała nr XXI/173/2020 Rady Gminy Drużbice z dnia 13 października 2020 r. w sprawie przyjęcia "Gminnego Programu Opieki nad Zabytkami gminy Drużbice na lata 2020-2024 [online], Dziennik Urzędowy Województwa Łódzkiego, 4 listopada 2020 [dostęp 2024-08-08].
  3. Rys historyczny [online], Nasza Gmina - Gmina Drużbice [dostęp 2024-08-08].