Przejdź do zawartości

Antônio Carlos Jobim

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tom Jobim
ilustracja
Imię i nazwisko

Antônio Carlos Brasileiro de Almeida Jobim

Pseudonim

Antônio Carlos Jobim, Tom Jobim, Tom do Vinícius

Data i miejsce urodzenia

25 stycznia 1927
Rio de Janeiro

Data i miejsce śmierci

8 grudnia 1994
Nowy Jork

Instrumenty

fortepian, gitara, flet

Gatunki

bossa nova

Aktywność

1956–1994

Wydawnictwo

Verve, Warner Bros., Elenco, A&M, CTI, MCA, Philips, Decca, Sony

podpis
Strona internetowa

Antônio Carlos Brasileiro de Almeida Jobim, znany również jako Tom Jobim (ur. 25 stycznia 1927 w Rio de Janeiro, zm. 8 grudnia 1994 w Nowym Jorku[1][2]) – brazylijski muzyk, kompozytor, aranżer, wokalista oraz jeden z twórców stylu bossa nova.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Grób Toma Jobima

Karierę rozpoczął od gry na fortepianie w małych lokalach i nocnych klubach.

Pod koniec lat 50. wypromował João Gilberto, wraz z nim tworząc nowy styl w brazylijskiej muzyce, bossa novę. W roku 1959 Tom Jobim razem z Luizem Bonfá skomponował muzykę do filmu Orfeu Negro, w tym jeden z bardziej znanych standardów gatunku A Felicidade. Wydana w roku 1959 płyta João Gilberto Chega de Saudade osiągnęła zaskakujący komercyjny sukces i na stałe weszła do kanonu nowego stylu.

Wkrótce bossa nova, z początku modna tylko w Brazylii, zyskała popularność w Stanach Zjednoczonych, głównie dzięki kompozycjom Jobima w wykonaniu Stana Getza i Charlie Byrda. Nowy styl, a wraz z nim sława Jobima, rozprzestrzenił się w obu Amerykach, czego dowodem były nagrania i koncerty brazylijskiego kompozytora z ówczesnymi jazzmanami, m.in. Dizzym Gillespiem.

Muzyka stworzona przez Jobima stała się inspiracją dla wielu artystów, nie tylko z kręgu jazzu. Z jego kompozycji korzystali również, m.in., Astrud Gilberto, Frank Sinatra, Ella Fitzgerald, Oscar Peterson, Herbie Hancock, Chick Corea, Toots Thielemans, Tony Bennett, Rosemary Clooney, Diana Krall, Jane Monheit, jak również Sting i George Michael.

Jego imieniem nazwano jeden z portów lotniczych w Rio de JaneiroPort Lotniczy Galeão.

Wybrane utwory

[edytuj | edytuj kod]

Wybrana dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Black Orpheus (1959) (muzyka filmowa)
  • Um encontro no Au bon gourmet (1962)
  • Getz/Gilberto (1963)
  • Getz/Gilberto Vol. 2 (1964)
  • The Composer of Desafinado, Plays (1963)
  • The Wonderful World of Antonio Carlos Jobim (1964)
  • The Swinger from Rio (1965)
  • Love, Strings and Jobim (1966)
  • Wave (1967)
  • A Certain Mr. Jobim (1967)
  • Francis Albert Sinatra & Antonio Carlos Jobim (1967)
  • Stone Flower (1970)
  • Tide (1970)
  • Sinatra & Company (1971)
  • Jobim (1972)
  • Look to the Sky (1972)
  • Matita Pere (1972)
  • Elis & Tom (1974)
  • Urubu (1976)
  • Miúcha & Antonio Carlos Jobim – vol. 1 (1977)
  • Gravado ao vivo no Canecão (1977)
  • Miucha & Tom Jobim – vol. II (1979)
  • Sinatra-Jobim Sessions (1979)
  • Terra Brasilis (1980)
  • Edu & Tom (1981)
  • em minas ao vivo (1981)
  • Gabriela (1983)
  • Passarim (1987)
  • Inédito (1987)
  • Echoes of Rio (1989)
  • Tom Canta Vinicius: Ao Vivo (1990)
  • Antonio Carlos Jobim and Friends (1993)
  • Miúcha e Tom Jobim (1994)
  • Duets II (1994)
  • Antonio Brasileiro (1994, wydany pośmiertnie)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Antonio Carlos Jobim na stronie allmusic.com. allmusic.com. [dostęp 2011-05-28]. (ang.).
  2. Thomas Brothers: Artists, writers, and musicians: an encyclopedia of people who changed the world. Greenwood Publishing Group, 2001, s. 95. ISBN 978-1-57356-154-9.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]