Przejdź do zawartości

Antyneutron

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Struktura antyneutronu

Antyneutronantycząstka neutronu.

Budowa i właściwości

[edytuj | edytuj kod]

Antyneutron ma taką samą masę jak neutron i również jest elektrycznie obojętny, natomiast różni się wewnętrzną budową — składa z antykwarków: dwóch antydolnych i jednego antygórnego[1]. Moment magnetyczny w kierunku spinu dla antyneutronu ma taką samą wartość bezwzględną i przeciwny znak co dla neutronu[2].

Odkrycie antyneutronu

[edytuj | edytuj kod]

Antyneutron został odkryty w 1956 przez zespół Bruce'a Corka w akceleratorze Bevatron na uniwersytecie w Berkeley rok po odkryciu antyprotonu[3]. Pierwsze antyneutrony uzyskano z antyprotonów w wyniku wymiany ładunku. Ze względu na zerowy ładunek elektryczny, antyneutrony nie były obserwowane bezpośrednio. Zamiast tego badano ich anihilację.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Walter Greiner: Classical Mechanics: Point Particles and Relativity. Springer, 2004, s. 327. ISBN 0-387-95586-0.
  2. Edward James Burge: Atomic Nuclei and Their Particles. Oxford University Press, 1988, s. 143. ISBN 0-19-851872-2.
  3. Bruce Cork, Glen R. Lambertson, Oreste Piccioni, William A. Wenzel. Antineutrons Produced from Antiprotons in Charge-Exchange Collisions. „Physical Review”. 104(1956). 4. s. 1193-1197.